Facing The Legacy (FS # 1)

By SilentInspired

1.7M 33.2K 1K

"Hindi mo ba naiintindihan? We can't be together, the stars won't allow it and the heaven is against us. We h... More

Facing The Legacy
Simula
Kabanata I
Kabanata II
Kabanata III
Kabanata IV
Kabanata V
Kabanata VI
Kabanata VII
Kabanata VIII
Kabanata IX
Kabanata X
Kabanata XI
Kabanata XII
Kabanata XIII
Kabanata XIV
Kabanata XV
Kabanata XVI
Kabanata XVII
Kabanata XVIII
Kabanata XIX
Kabanata XX
Kabanata XXI
Kabanata XXIII
Kabanata XXIV
Kabanata XXV
Kabanata XXVI
Kabanata XXVII
Kabanata XXVIII
Kabanata XXIX
Kabanata XXX
Kabanata XXXI
Kabanata XXXII
Kabanata XXXIII
Kabanata XXXIV
Wakas
"Kamukha ito ng.."
SilentInspired Closer

Kabanata XXII

34.2K 713 15
By SilentInspired

Nakapasok na kami sa mga room namin pero si Ate Pin at Jade ay sumama sakin. Gustong gusto ko ng mag pahinga pero hindi ko ata magagawa 'yon.

"Wala ba kayong balak pumasok sa kwarto niyo?" Tanong ko habang nagsusuklay.

"Dito kami matutulog" sabi ni Ate Pin at tumango tango naman si Jade. Kinalkal nila ang gamit ko para maghanap ng pajama.

"Really? Pati pajama?" Hindi makapaniwala kong tanong.

"Well" natatawa nilang sagot at nag ayos na.

May kumatok kaya tinungo ko ang pintuan. Pagkabukas ko nito ay isang staff na may hawak na sunflower ang nasa harap.

"Mam pinabibigay po sainyo ni Sir Dylan." hindi ko mapigilan ang ngumiti dahil sa sinabi nung staff.

"Uhm, thanks" sabi ko at kinuha ito. Sinara ko na ang pinto at babalik na sana nung makita ko ang dalawa kong pinsan na nakasandal sa pintuan ng kwarto ko.

May naglalarong mga ngisi sa kanilang labi.

"What?" Inosente kong tanong at derederetso akong pumasok sa kwarto ko.

"What what ka diyan" natatawang sabi ni  Jade. Inilagay ko ang bulaklak sa isang vase na may laman din mga bulaklak.

"Dylan?" Tanong ni Ate Pin aat tumango naman ako.

"Are you sure about this? I mean are you sure that its okay to have a connection again with him?" Sunod niyang tanong sakin. Honestly, hindi ko alam ang ssabihin ko. Hindi ko din alam kung okay lang saakin. Pero gusto ko to. Alam kong gusto ko.

"I don't know. Pero hindi ko mapigilan. The only thing that is stopping me from going to him again is the respect I have for his family" seryoso kong sabi at humiga sa kama ko. Sumandal ako sa headboard ng kama at umupo naman sila sa harap ko.

"Ayos lang ba sayo na masaya nga kayo pero hindi naman kayo tanggap ng pamilya niya?" natigilan ako sa sinabi niya. Kaya ko nga ba?

"Why did you decided to stop two years ago?" Tanong sakin ni Jade na obviously ay alam naman nila ang rason. I know that she is only proving a point.

"Well, because I want to be ready. Yung sigurado na ako sa feelings ko sakanya at alam kong kaya ko na siyang ipaglaban" sagot ko sakanila.

"I know that you're ready now. Pero kaya mo ba? Na- mabuhay kasama niya pero alam mo na hindi ka matatanggap ng pamilya niya" I don't know what to answer.

Family oriented ako. Gusto ko ay magkasundo lahat. Ayoko ng ganito. Padalos dalos nanaman ako.

"Hindi ka namin pinipigilan sa nararamdaman mo sakanya. It's just that.. ayaw din namin masaktan ka ulit." Napaiwas ako ng tingin sa sinabi nila. I understand them. I freaking do.

"Just a piece of advice.. kung itutuloy niyo ito. Ayusin mo muna ang mommy niya" marahan lamang ako tumango.

"Sorry nahirapan ka sa mga tanong namin. We only want the best for you" tumango ako sa sinabi ni Jade at yinakap silang dalawa.

"Thank you guys." Sabi ko at humiga na kaming tatlo.

Humiga ako na iniisip siya. Natulog ako ng iniisip din siya.

Nagising ako ng madaling araw na iniisip pa rin siya.

TULOG na ang lahat pero gising na gising pa rin ako. Hindi ko magawang matulog.

Umupo ako at tumingin sa kabuuan ng kwarto. Nagulat ako nung umupo si Jade.

"PAPATAYIN MO BA KO JADE?" napalakas kong sabi at napahawak ako sa dibdib ko.

"I can't sleep Jas" napailing nalang ako sa sinabi niya. Nagsuot ako ng tsinelas at tumayo.

Tinignan ko si Ate Pin at tulog na tulog ito.

"Come let's go" sabi ko sakanya at lumabas kami.

Habang naglalakad kami ay nakakarinig kami ng ingay. Napalunok ako.

"Jade ano yon?" mahina kong bulong sakanya. Napahawak pa ako sa kamay niya.

"Hindi ko din alam, Jas. Do you remember yung kwento satin ni Jerem. Marami daw talagang mumu sa barko" napakunot ang noo ko.

"Naniniwala ka kay Jer?" natatawa kong sabi pero napatalon ako nung nakarinig kami ng ingay ulit.

Mukhang maniniwala na ako kay Jerem.

Nakita naming bukas ang ilaw sa bar.

"Want to check?" mahina niyang bulong sakin pero pinanlakihan ko siya ng mata.

"Let's just go back" sabi ko at hinihila na siya pabalik. Pero ayaw niyang sumama at nakatingin pa din doon.

"Hindi rin tayo makakatulog. Might have some adventure.." napanganga ako sa sinabi niya.

Hinila niya ako at kahit anong pigil ko ay ayaw magpapigil nito.

Pumasok kami sa bar at napabuntong hininga ako sa nakita ko.

"Bro! Talo na si David!" Narinig kong sabi ni Josh. Si David, Dylan at Josh ay umiinom. Close na talaga sila.. I wonder bakit hindi ko napansin na sila pala ang magkaka sosyo.

Tumalikod si Jade at aalis na sana pero nagulat ako nung tawagin siya ni Josh. Pati ako ay tinawag din.

"Hey" bati ko at ngumiti. 

"Sige.. tuloy niyo na yan" sabi ko at hinila na si Jade pero tinawag ako ulit ni Josh.

"Can't sleep?" tanong niya. Lumingon na din si Jade. 

"Yup" sabi ko at mapaklang ngumiti. Randam ko ang init ng titig niya sa akin.

"Dito muna kayo" sabi niya pero nag dalawang isip ako. Pero I don't have any reasons to say no so unti unti ay lumapit kami doon.

"Jas" narinig kong tawag ni Jade sa akin at naalala ko si David.

"Tulog naman siya" sabi ko at ngumuso siya. Umupo ako sa sofa doon at ganon din si Jade.

"We were just having a game. Patibayan sa pag inom. David slept on us" natatawang kwento ni Josh. Nakita kong napatawa din ng mahina si Dylan.

"Tara.. let's help David to go to his room" sabi ni Josh at mabilis naman kaming tumayo ni Jade. Inalalayan nila si David at halatang tulog na tulog ito. 

Tuwing parang mahuhulog siya ay parang gusto siyang tulungan ni Jade pero nagpipigil lamang siya.

Narating namin ang kwarto ni David at pinasok namin siya sa kwarto. Natigilan kami nung makita namin ang frame sa bed side table niya. Kinuha iyon ni Jade.. picture niya iyon. Nag gulat ako nung mabitawan yon ni Jade at nabasag iyon.

"Jade? Bakit may.. I mean that picture.. ikaw yan diba?" tanong ni Josh pero hindi makasagot si Jade. Napatingin ako kay Dylan at nakita kong walang emosyon sa mukha niya. Sigurado akong may alam siya. 

"A-ako na mag aayos nito. A-ako ang n-nakabasag. It's okay." tumango ako at hinila si Josh at Dylan palabas ng kwartong iyon. I saw Jade's eyes. Naluluha na siya, I don't know what happened between them but I know that its something serious.

"Jas! Bakit iniwan natin si Jade don! She is a girl for people's sake!" naiinis na sabi ni Josh at nagupumilit pumasok pero pinigilan ko siya.

"Josh! Lasing si David wala siyang gagawin kay Jade at isa pa, she is a responsible girl. Dumi ng utak mo. Can't you see.. she needs to fix something. Bumalik ka na nga sa kwarto mo" ginamitan ko siya ng boses ko tuwing pinapagalitan ko sila. I am still the third eldest sa aming mag pipinsan and they know when to follow me.

Bumuntong hininga ito at hinalikan ako sa noo. 

"Goodnight Jas" sabi niya at tumalikod na sa akin. Tumungo na siya sa kwarto niya.

Nagulat ako nung hawakan ni Dylan ang noo ko at pinahid iyon ng dahan dahan. Napaawang ang labi ko.

"I know it's wrong.. to get jealous. I know he is your cousin but I can't help it" seryoso niyang sabi. Hindi ko alam kung epekto ba to ng alak o ano.

Nababaliw na ba siya?

"Uh.. you should rest now" sabi ko at ngumiti sakanya. 

Ipinatong niya ang noo niya sa noo ko at napapikit ako dahil doon. My heart.. this man will be the death of me.

"Damn.. you are so beautiful." napakagat ako sa ilalim kong labi sa sinabi niya.

"I love you Jasmine" ngumiti ako sa sinabi niya at hinawakan ko ang mukha niya. Hinaplos ko ito at tinignan ko siya sa mga mata niya. Mapupungay na ang mga ito at halatang inaantok na siya.

"I love you too.. so much" mahina kong sabi pero sapat na para marinig niya. Ngumiti siya sa akin at naramdaman kong tumulo ang mga luha ko. 

Hindi dahil sa sakit o dahil sa kalungkutan kung hindi dahil sa kasiyahan. Sobrang saya ko.. sana ay ganito nalang. Dito nalang kami.. kung pwede lang.

"Why are you crying" hinaplos niya ang mukha ko at pinahid ang luha ko. Napapikit ako dahil sa ginawa niya. 

Umiling ako at tinignan siya muli sa mga mata niya.

"Nothing.. I am just so happy" sabi ko sakanya at yinakap niya ako. Yinakap ko din siya..

I felt his warm hug. Like his life depended on it. 

"I am.. I am also happy" lalo niyang hinigpitan ang yakap sa akin.

This happiness is worth fighting for. I am ready.. I am ready to fight for this.

Continue Reading

You'll Also Like

2M 46.3K 52
Kathleen Fae Camongol is one of the most powerful brilliant doctor of the country. A lot of women wished to be like her because of her beauty, brain...
15.8K 580 42
[COMPLETED] (TAGLISH) Valerie has been living a normal high school life not until she encounters the campus heartthrob transferee, Ele. They began to...
5.2K 512 15
After running away on his wedding day, Calyx Royce returns to his hometown to fulfil the broken promise to his bride-to-be, only to learn that she ha...
1M 18.1K 31
Si Josephine Morgan, kilala dahil sa kanyang dinadalang apelyido. Her life was as beautiful as it can be. Paano kung mawala sakanya ang yaman at buon...