18th to 20th day of the second month
အရင္တုန္းက မႀကိဳက္ဘဲ အခု ႀကိဳက္တဲ့ အရာေတြ
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ သက္တူ ရြယ္တူ ေတြအကုန္လံုးကို ၾကည့္လိုက္ရင္ သူတုိ႔ေတြ အကုန္လံုးလည္ စာ အျပင္ တျခား အရာေတြကို သင္ယူခဲ့ၾကရတာပဲ...
မိဘတုိင္းက စိုးရိမ္ၾကတယ္...
သူတုိ႔ သားသမီးေတြ က သူမ်ား ကေလးေတြၾကားထဲမွာ အေတာ္ဆံုး မျဖစ္မွာကို....
အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူတုိ႔ေတြ က သားသမီးေတြကို အတန္းေပါင္းစံု ကုိပုိ႔ၿပီး ဟုိဟုိ ဒီဒီ အကုန္သင္ခိုင္းတယ္..
တခ်ိဳကေလးေတြကေတာ့ ေမြးထဲက talent ပါလာလို႔ အဆင္ေျပေပမယ့္ ...
တျခားသူေတြ အတြက္ကေတာ့ အဲ့လို အကုန္လိုက္တက္ခိုင္းတာက ေတာ္ေတာ္ မိုက္မဲ တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုပါပဲ...
ကၽြန္ေတာ္ papaက သီခ်င္း ဆုိတာ အရမ္းေတာ္ပါတယ္..
ရိုးရာ သီခ်င္းေတြ ဆုိရင္ အရမ္း နားေထာင္ေကာင္းတာ..
ကၽြန္ေတာ့္ papa နဲ႔ သီခ်င္းဆုိဖုိ႔ အတြက္ပဲ အိမ္ထိလာၾကတဲ့ လူေတြေတာင္ ရွိတယ္...
ကၽြန္ေတာ့္ mamaဆုိရင္ေတာ့ သူက Micheal Jackson နဲ႔ Madonna တို႔ရဲ႕ fan ႀကီး..
မိဘ ႏွစ္ေယာက္လံုးက အဲ့လို အေျခ အေနေတြက ကၽြန္ေတာ့္ဘဝကံ ၾကမၼာကို ဒီလုိ ျဖစ္လာေစခဲ့တာ ထင္ပါတယ္...
အရင္တုန္းကေတာ့ တကယ့္ကို အိမ္မက္ဆုိးႀကီးပဲ...
အႏုပညာ သင္တန္း သီခ်င္း သင္တန္း အကသင္တန္း piano သင္တန္း အရပ္ရွည္ေအာင္ အေၾကာေလၽွာ့ သင္တန္း
အကုန္တက္ရတယ္...ျငင္းဆုိခြင့္လည္း မရွိခဲ့ဘူး
အဲ့ တုန္းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုလံုးဝ ႏွိပ္စက္ေနတယ္ လို႔ပဲ ထင္ခဲ့တယ္..
ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြ ရဲ႕ အေသအခ်ာ ပူးေပါင္းၾကံစည္မႈ ပဲ!!
Micheal Jackson ေၾကာင့္ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝ ဒီလို ျဖစ္ေနတာဆုိၿပီး ေတြးခဲ့တယ္!
ကၽြန္ေတာ့္ mama နဲ႔ အတူတူ Micheal Jackson ရဲ႕ အကေတြကို အျမဲ ၾကည့္ခဲ့ရတယ္..
အရမ္းပူတဲ့ ညေနခင္းေတြဆုိ ကၽြန္ေတာ့္ mama နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေနရင္းက ႏိုးလာၿပီး Lion King လို cartoon ေတြ တူတူၾကည့္ၾကတယ္..
ျပီးေတာ့ mama က စားပြဲခံုေပၚက CD ကို ဆြဲယူၿပီး
"သား...ဒါၾကည့္ရေအာင္" ဆုိၿပီး ဖြင့္လိုက္တယ္..
အဲ့မွာ ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ရတာက အမည္းေရာင္ ဝမ္းဆက္နဲ႔ အံ့ဩစရာေကာင္းတဲ့ လူႀကီးတစ္ေယာက္
အျဖဴေရာင္ ေျခအိတ္နဲ႔ လက္အိတ္ကို ဝတ္ထားတယ္..
ဦးထုပ္ အမည္းႀကီးလည္း ေဆာင္းထားတယ္..
Stage စင္ေပၚမွာ သူက အံ့ဩစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ စက္ရုပ္လို ကျပတယ္..သူ႔ ခႏၶာကုိယ္က လံုးဝ မယိမ္းမယိုင္ဘဲ ခပ္ဆန္းဆန္း ကေနတယ္...
သူလမ္းေလၽွာက္တဲ့ ပံုစံကေတာင္ တျခားသူေတြ ေလၽွာက္တဲ့ ပံုနဲ႔ ကြဲျပားေနတာ..
အဲ့ အရြယ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ဟာေကာင္းတယ္ ဆုိးတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာ မသိေသးပါဘူး
ဒါမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သိတာ တစ္ခုကေတာ့ အဲ့ လူႀကီးက ေတာ္ေတာ္ အံ့ဩဖုိ႔ေကာင္းပီး အရမ္းေတာ္တယ္ဆုိတာပဲ...
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကကြက္ေတြကို မ်က္ေတာင္ မခတ္တမ္း စုိက္ၾကည့္ေနမိတယ္...
Micheal Jackson concert က ျမင္လိုက္ရတဲ့ အဲ့ ျမင္ကြင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ခုထိ သတိရေသးတယ္..
စစဖြင့္ခ်င္း သူက stage စင္ေအာက္က ျဖည္းျဖည္း ခ်င္းတက္လာတယ္...
စင္ရဲ႕ အလယ္ကုိ ေရာက္တဲ့ အထိ သူ က တစ္ခ်က္မွ မလႈပ္ဘူး..
သူစ ကက ခ်င္းပဲ ေအာက္က ပရိသတ္ေတြက သူ႔တုိ႔လက္ေတြကုိ ေျမႇာက္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ အားေပးၾကတယ္..လက္ခုပ္တီးၾကတယ္..
ပြဲၿပီးခါနီးက်ေတာ့ ပရိသတ္ေတြအကုန္ ေအာ္ဟစ္ရင္းနဲ႔ ပဲ ပြဲရံုထဲက ျပန္ထြက္သြားၾကတယ္..
စင္ေပၚက သူကေတာ့ ၿပီးတာနဲ႔ ႂကြက္သားေလး တစ္ခု ေတာင္ မလႈပ္ဘဲ ၿငိမ္ရပ္ေနတယ္....
ဒါမယ့္ သူ႔ပံုကုိ ၾကည့္ပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခံစားရတယ္..
သူက သူ႔ ပရိသတ္ေတြ အကုန္လံုးကုိ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးမ်ဳိးကို ေပးေနသလို.....
ကၽြန္ေတာ့္လို ကေလးေလးေတာင္မွ အဲ့ အခ်ိန္တုန္းက သူ႔ရဲ႕ အံ့ဩဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ စြမ္းရည္ေတြကို ၾကည့္ပီး ရင္ေတြခုန္ေလာက္ေအာင္ အံ့ဩခဲ့ရတယ္...
~~~~~~
Lay က MJ အက ေတြကုိ ၾကည့္ခဲ့ရလို႔ထင္တယ္..
သူကတာ အရမ္းေတာ္တာ....
2.11.15
#Kylin