"Goodmorning Bestie!" Bati ni Bianca kay Rhian nung umagang yun.
Nag-half smile si Rhian nung pumunta siya ng kitchen kung nasan yung bestfriend niya. Umupo siya sa may dining table. "Goodmorning." She said.
"How are you? It's been a week simula nung pumunta ka dito. Nag-iimprove ba yung feelings mo? Or yung... heart mo umookay na ba?" Bianca asked.
And yes. 1 week na nga si Rhian dito ngayon sa U.S. kasama si Bianca. Tumawag noon si Chynna sa kanya na ikinagulat talaga niya. Hinahanap daw siya ni Glaiza at gusto siyang makausap that time. As in pagkaalis na pagkaalis niya. Nung una, hindi siya naniniwala sa sinabing yun ni Chynna pero nung araw din na yon, nakipagusap daw si Glaiza kay Chynna at hinahanap nga si Rhian. Nagpunta pa daw si Glaiza sa bahay nilang dalawa pero wala na talaga siya so umalis nalang din ito.
Rhian exhaled. "Uhm, yeah. Kahit papano..."
Hininto ni Bianca ang ginagawa niya tapos tiningnan niya si Rhian. "Iniisip mo pa din yung paghahanap sayo ng Girlfriend..... I mean, ng Ex mo no?"
Napalunok si Rhian at nag-look away. "I don't know... To be honest, of course napapaisip pa rin ako na.. Why did she do that? I mean, bakit niya ko hinahanap... Parang ayoko pa ring maniwala kay Chyns."
"Halos araw araw tumatawag si Chynna satin para lang sabihing gustung-gusto ka nga daw makausap ni Glaiza. Sa tingin mo nagsisinungaling siya?"
Rhian looked at Bianca. "Hindi ko naman sinasabi na nagsisinungaling si Chyns.. I mean, ako yung may mali... Kasi hindi ako naniniwala. I don't know parang ang hirap kasing paniwalaan. I mean, look, nakipagbreak si Glaiza sakin agad agad then kinabukasan hahanapin niya ko at gusto daw niya kong makausap? Ano yun? Parang ang bilis naman ng lahat."
Unti-unting napatango si Bianca meaning naiintindihan niya ang ibig sabihin ng bestfriend niya. "Then what if, unti unti ka na ngang bumabalik sa ala-ala niya? Tatanggapin mo pa ba siya? Kahit na sobra sobra kang naglabas ng luha dahil hiniwalayan ka niya?"
Nag-look away si Rhian na parang napaisip... Ang totoo hindi niya pa alam. Iniisip niya kasi na imposible ng mangyaring bumalik si Glaiza sa kanya...
"Uhm, ayoko pang magsalita kasi wala pa naman ako dun sa sitwasyon. I mean, hindi pa naman dumadating. Siguro kapag, nangyayari na siya tsaka ako makakapagdesisyon."
Bianca sighed. "Okay. So what if, right now. AS IN RIGHT NOW. Pumunta si Glaiza dito sa U.S. to talk to you and... Let's say nandito na siya. And sinasabi na niya na gusto na niyang bumalik ka. What's your decision? RIGHT NOW, Kung nandito nga siya?"
Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Rhian. Tiningnan niya ulit si Bianca...
Paano nga kaya kung pumunta si Glaiza dito para makausap lang ako? Anong gagawin ko?
Mabilis din siyang umiling. "Impossible." She said.
"What if nga lang eh? What if she went here just to--"
·
·
·
Tok tok tok.
·
·
·
Sabay silang nagulat at napatingin sa pinto ng unit na tinutuluyan ni Bianca.
Napalunok si Rhian dahil bigla ata siyang literal na nanigas sa kinauupuan niya.
Bakit biglang bumilis ang tibok ng puso ko? Oh my God....
Bianca looked at Rhian. "Anong oras palang. Maaga pa. Sinong kakatok sa unit ko ng ganitong kaaga?"
Nagkibit balikat si Rhian tapos tumingin ulit siya sa may pinto.
Oh God please No... Hindi. Hindi siya yan. Hindi yan si Glaiza. No. No. No. Imagination lang ni Bianca yung kanina. Hindi yun mangyayari.
·
·
·
Tok tok tok.
·
·
·
"Oh God." Rhian said.
Nagbuntong hininga si Bianca bago lumapit sa may pintuan ng unit niya.
"NO!" Rhian shouted bago pa mahawak ni Bianca ang door knob.
Nabigla si Bianca sa sigaw ni Rhian kaya tiningnan niya ito. "What?" She asked.
"P-Please No Bestie. Don't. Wag mong bubuksan please." Rhian said. Halatang kinabahan at nanginginig siya ngayon sa di malamang dahilan.
Napakunot ang noo ni Bianca. "What the hell is wrong with you?"
"Please no. No Bestie... Wag. Wag mong bubuksan."
"What if this is important? Ano ka ba. Umayos ka nga diyan whiwhi." Nag-turn na ulit si Bianca para buksan yung pinto.
Nakailang buntong hininga naman si Rhian dahil kinakabahan talaga siya. Hindi niya alam. Bakit ba ganito ang nararamdaman niya?!
Unti unti ng inikot ni Bianca ang door knob.
·
·
·
·
·
Kitang kita ni Rhian ang reaksyon ng bestfriend niya nang makita nito ang nasa likod ng pintuan. Pero hindi niya makita kung sino yung nasa labas dahil nahaharangan ito.
"CHYNS?!" Bianca said.
Nagulat si Rhian. "What?!" She said.
Anong ginagawa ni Chynna dito?!
·
·
·
·
·
"And... Glaiza?! What are you doing here?"
·
·
·
·
·
Yun na.
Dun na muntikang malaglag si Rhian sa kinauupuan niya.
Nakailang lunok siya. Nakailang buntong hininga siya. Naninigas na talaga siya ngayon. Sobrang bilis ng tibok ng puso niya. Para siyang nakainom ng energy drink. Hindi niya maintindihan ang sarili niya. Feeling niya mahihimatay siya...
Oh shit. Please.... Binibiro lang ba ko ng babaeng to?
"Baka pwede kaming pumasok tsong?"
Narinig yun ni Rhian. Boses nga ni Chynna... Pero paano?
"Sure. Come on." Bianca said.
At kitang kita nga ni Rhian ang dalawang taong pumasok sa loob ng unit ni Bianca...
Chynna and Glaiza...
And nagulat pa siya dahil may nakasakbit na gitara sa likuran ni Glaiza.. Kahit di niya tanungin ang sarili niya, alam naman niya at nakakasigurado siya na ito yung Jologs na gitarang may pangalan nilang dalawa.
Pero bakit? Paano? Anong dahilan?
Napalunok siya at muntik na nga siya talagang himatayin nang magtama ang mga mata nila ni Glaiza. Nakatingin ito sa kanya....
Nakailang lunok nanaman siya. Nag-look away siya. Ayaw niya itong tingnan. Ayaw niyang magka-eye to eye sila. Kinukutuban talaga siya...
"So.... Uhm, guys.. Chyns? Why are you here? Paano?" Bianca asked.
"Diba sinabi mo kay Rhian yung exact address mo dito? So tinanong ko siya at sinabi naman niya agad sakin." Chynna said.
Saglit na napatingin si Bianca kay Rhian tapos kay Chynna na ulit. "Ahhh that's why alam mo.. Then why? I mean, anong specific na dahilan at nandito kayo?"
Walang alinlangang tinuro ni Chynna si Glaiza. "Bat di ito ang tanungin niyo?"
Bigla nanamang kinutuban si Rhian. Si Glaiza ba talaga? Si Glaiza ba talaga ang may gustong pumunta sila dito? Pero bakit nga?
"Sooo yeah, Glaiza... Naaalala mo ba ako?" Tiningnan ni Bianca si Glaiza.
Napayuko naman si Glaiza saglit na parang napahiya tapos umiling. Meaning, hindi niya kilala si Bianca.
Bianca sighed. "Gusto kong mainis dahil hindi mo ko kilala samantalang sobrang laki ng naitulong ko para maging kayo ng bestfriend ko. Pero iintindihin nalang kita dahil alam ko naman ang sitwasyon mo ngayon so magpapakilala nalang ako."
Unti-unting tiningnan ni Glaiza si Bianca.
"I'm Bianca. Bestfriend ako ni Rhian na sinaktan mo. Na hiniwalayan mo sa napakabilis na pangyayari. Na iniwan mo dahil lang sa hindi mo siya maalala o wala kang maalalang kahit anong moments ninyong dalawa. Naiinis ako sayo pero... alam ko naman na kaya ka nandito ngayon para magpaliwanag sa kanya, tama ako?"
Unti-unting tumango si Glaiza. Para talaga siyang nahihiya dahil nga sa ginawa at sinabi niya kay Rhian. Alam niyang sobrang nakasakit talaga siya...
"Kung hahayaan niya ko, gusto ko sanang humingi ng tawad. Gusto ko siyang kausapin." Nakatingin lang si Glaiza kay Rhian at ganun din si Rhian kay Glaiza.
Kinakabahan ba ako? Rhian thought. Yung pagtingin niya.....
Tiningnan ni Chynna si Bianca at sinenyasan ito na lumabas muna sila. Nagets naman agad yon ni Bianca and kahit medyo naiinis pa rin siya dahil sa ginawa ni Glaiza, papayag na rin siya.
"Oh well, to be honest, naiinis pa din ako sayo Glaiza pero oo na, aaminin ko na. Boto ako sayo para kay Rhian so sige, hahayaan kitang magpaliwanag at humingi ng tawad sa kanya PERO! ayusin mo. Pag nasaktan ulit yang bestfriend ko, ilalayo ko talaga yan sayo!" Bianca said na parang nagbabanta.
Napangiti naman si Chynna at nilapitan si Bianca. "So, yes mga tsong. Aalis muna kami ni Biancs." Tiningnan niya si Bianca. "I-tour mo nalang ako dito sa mga alam mong lugar. Gusto kong maggala."
Bianca sighed. "Sige. Aalis muna kami ni Chyns. Sa labas na din kami magbbreakfast and kayo, after niyo mag-usap, pwede naman kayong magluto nalang ng foods diyan. Medyo baka matagalan din kami..."
"Yes. Yes. Mga tsong. Matatagalan talaga kami dahil may aasikasuhin din kami. Magpakaayos kayong dalawa ha. I-lock niyo yung pinto para walang istorbo. Bye" Niyaya na ni Chynna si Bianca na lumabas.
"Magpakabait ka Glaiza sinasabi ko sayo. Umayos ka." Kunware pang nagbanta lalo si Bianca bago nag-wave at umalis na rin.
Lumabas na silang dalawa ng pinto at naiwan sina Rhian at Glaiza...
·
·
·
·
·
Napahawak si Rhian sa noo niya na parang stress na stress sa mga ganap. Halo-halong emosyon ang nararamdaman niya. Pero yung pagkabilis ng tibok ng puso niya, hindi pa rin nawawala. Damang dama talaga niya...
Walang nagsasalita sa kanila dahil halata namang parehas silang nahihiya.
Pero bigla ding napatingin si Rhian kay Glaiza nang marinig niyang binubuksan na nito yung lalagyan ng gitara at ilabas nito yung Jologs nga na gitara na may names nilang dalawa. Hindi siya nagkamali. Eto nga ang dala ni Glaiza..
Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Glaiza. Medyo itinaas niya yung gitara para ipakita kay Rhian.
"Naaalala ko na." Glaiza said. "Hindi man lahat o kaunti lang ang naalala ko, pero sa lahat ng ala-alang yun, nandun ka. Hindi ka nawawala."
Ayan nanaman. Kinukutuban talaga si Rhian. Hindi niya alam kung kinakabahan ba siya o dahil hindi lang talaga siya makapaniwalang nasa harap niya talaga si Glaiza ngayon?
"Rhian, mapapatawad mo pa ba ko? Pasensya na kung nasaktan kita. Pasensya na kung napaiyak kita. Pasensya na sa mga salitang nasabi ko. Pasensya na sa lahat. Sana maintindihan mo. Pasensya na talaga. Sana mapatawad mo pa ko." Halata sa boses ni Glaiza ang nagmamakaawa. Parang yung boses ni Rhian nung huli nilang pag-uusap.
Napalunok si Rhian. Damang dama naman niya yung sincerity ni Glaiza pero mas damang dama pa rin niya yung durog na puso niya. Nasasaktan pa din siya... Malinaw pa ang lahat. Malinaw pa sa kanya na nakipaghiwalay si Glaiza dahil hindi na siya nito gusto. Nasasaktan pa din siya. Nandun pa rin yung sakit...
Pero eto na... Eto na yung sinasabi niyang tsaka lang siya magdedesisyon kapag nangyayari na at nangyayari na nga. Eto na.. Kailangan na niyang magdesisyon...
Wala sa loob na umiling siya. "I'm sorry..." Napalunok siya. "Sorry pero nasasaktan pa din ako dahil sa mga sinabi mo." She said.
Inilapag saglit ni Glaiza yung gitara sa may table at nilapitan niya ang nakaupong si Rhian. Hinawakan niya ang mga kamay nito. "Rhian sorry. Please... Parang awa mo na, pasensya na talaga. Akala ko, alam ko na ang lahat. Pero ang totoo, hindi pa talaga. Ipinilit ko sa sarili ko na wala akong maalalang kahit ano pero hindi e... Yung puso ko yung nagsasabing meron. Yung puso ko yung nagpapa-alalang meron. Merong ikaw. Merong ikaw na napakalaking bahagi sa buhay ko. Merong Ikaw na naging dahilan kung bakit mas sumaya ako. Yung puso ko yung nagpaalala sakin sa lahat... Please Rhian, patawarin mo ako.. Patawarin mo ako dahil nasaktan kita. Dineny ko lang sa sarili ko na wala akong Girlfriend. Na di kita girlfriend."
"Yun na nga e." Rhian said. "Dineny mo ko sa sarili mo. At nasasaktan ako dun. Nasaktan ako dun Glaiza.... Hindi mo hinayaang ipaalala sayo ng sarili mo na Girlfriend mo ako. Dineny mo ko sa sarili mo kasi ayaw mo... And ayun nga. Masakit. Yun ang nagpapasakit sakin ngayon Glaiza. Bukod pa sa mga sinabi mo. Bukod pa sa pinamukha mo sakin na ayaw mo na sakin." Napalunok si Rhian. At siya naman yung unti-unting nagtanggal ng mga kamay niya sa pagkakahawak ni Glaiza. Umiling nanaman siya. "Nasasaktan pa ko. I'm sorry. Pero ako naman yung gustong humingi ng space ngayon para mag-isip pa dahil natatakot ako. Alam kong hindi kapa ganun ka-okay ngayon at alam kong pwede mo kong hiwalayan ulit agad agad kapag nagbago ulit ang desisyon mo. Alam kong any minute pwede ka ulit magdesisyon basta basta and natatakot nga ako dun. Na what if nasa kalagitnaan ulit ako ng pagmamahal sayo tapos hiwalayan mo ulit ako kasi di mo pa naman ako totally naaalala? Natatakot na kong masaktan mo ulit Glaiza kasi alam ko namang pag nagdesisyon kang iwan ulit ako, wala nanaman akong magagawa kundi hayaan ka. Hayaan ka kasi wala ka ngang maalala. Hayaan ka kasi di ka pa naman ganun ka-okay. Pwedeng magbago ang isip mo kahit anong oras. Kaya sorry. Sorry Glaiza pero ako naman ang hihingi ng space. Ako naman ang hayaan mong mag-isip dahil nasasaktan pa talaga ako. At natatakot ako..."
Bago pa matapos ni Rhian ang sinasabi niya, kitang kita na niya yung pagpatak ng luha ni Glaiza... And bigla siyang naawa dito. Yung makita niyang umiiyak si Glaiza, nasasaktan siya. Sobra. Lalo't siya ang dahilan...
Kitang kita niya yung sunud sunod na luha na nagbabagsakan mula sa mga nakatinging mata ni Glaiza sa kanya. Sobrang nakakaawa ito. Gusto niyang bawiin ang lahat ng sinabi niya bigla. Yung desisyon niya, biglang tinutunaw ng utak niya. Bigla siyang nagkaroon nanaman ng kirot sa puso. Parang bigla siyang nagsisi. Gusto niya itong yakapin at sabihing, 'tama na.' pero wala... nanginginig na din siya. Kitang kita niya yung lungkot, sakit, panghihinayang, pagsisisi at sincerity sa mga mata ni Glaiza. At yun ang dahilan kung bakit agad agad, gusto niyang bawiin ang lahat ng sinabi niya. Gusto niya ring maiyak dahil umiiyak si Glaiza...
Tahimik na kinuha ni Glaiza yung Jologs na gitara at sinabit niya ito sa kanya... Oo, umiiyak siya. Umiiyak pa rin siya pero nagulat si Rhian dahil sinimulan pa rin ni Glaiza na patugtugin yung gitara habang nakaharap ito sa kanya.
Tumutulo ang luha ni Glaiza nang magsimula siyang kumanta...
((AN: Please listen to : Imagination by Shawn Mendes para makasunod sa feels ng kanta ni Glaiza dito))
"Oh, there she goes again,
Every morning it's the same
You walk on by my house
I wanna call out your name"
Medyo pa-slow yung pagkanta ni Glaiza nun dahil nga umiiyak siya. Medyo namamaos rin siya...
"I want to tell you how beautiful you are from where I'm standing"
Nakatingin siya kay Rhian habang kumakanta siya at ganun din si Rhian sa kanya..
"You got me thinking what we could be 'cause
I keep craving, craving, you don't know it but it's true
Can't get my mouth to say the words they want to say to you
This is typical of love
Can't wait anymore, I won't wait, I need to tell you how I feel when I see us together forever"
Nung pa-chorus na, dun na lalo naiyak si Glaiza pero nagpatuloy pa rin siya sa pagkanta..
"In my dreams you're with me
We'll be everything I want us to be
And from there, who knows, maybe this will be the night that we kiss for the first time
Or is that just me and my imagination.."
Napalunok si Rhian... Yung boses ni Glaiza habang kinakanta yung song... Yung puso niya hindi ma-take yung feels. Parang lalong dinudurog yung puso niya...
"In my dreams you're with me"
Nakatingin si Glaiza sa mga mata ni Rhian na parang seryosong seryoso siya dito..
"We'll be everything I want us to be"
Napakagat labi siya dahil gusto niyang pigilan yung luha niya habang kumakanta siya pero hindi niya rin naman kaya...
"And from there, who knows,
maybe this will be the night that we kiss for the first time
Or is that just me and my imagination...."
Dun na nagbreak down si Glaiza. Muntik na niyang di matapos yung chorus na kinakanta niya. Tinanggal niya yung gitara sa kanya at inilapag ulit ito sa may table. Umiyak siya. Umiyak siya ng sobra. Pero nakatingin pa din siya kay Rhian. "S-Sorry.. P-Please patawarin mo na ko Rhian..." Halos di na masabi ng buo ni Glaiza yun dahil nga sa sobrang iyak... Nagsisisi talaga siya. Nagsisisi siya dahil nasaktan niya nga si Rhian pero gusto niyang humingi ng 2nd chance. Gusto niyang bumawi...
Hindi na rin napigilan ni Rhian ang luha niya. Tahimik na nagbagsakan ang luha niya mula sa mga mata niya nang makitang break down na break down na si Glaiza.. Ang taong mahal niya. Umiiyak ito.. Umiiyak ito ng sobra.
Tumayo si Rhian mula sa pagkakaupo at nilapitan si Glaiza...
Hinawakan niya ang pisngi nito at di na siya nagdalawang isip na kissan ito sa labi...
·
·
·
·
·
After the kiss, Rhian hugged her...
"Shhhh.. Wag ka ng umiyak.." Rhian said pero umiiyak din naman siya.
Hindi pa rin makapaniwala si Glaiza nung kissan siya ni Rhian. Sobrang daming bumalik ulit na ala-ala sa kanya...
"Love..." Glaiza said so dahil sa pagkagulat ni Rhian nang marinig yun kay Glaiza, bigla siyang bumitaw sa pagkakayakap at tiningnan ito.
"Tinawag mo ba kong Love?" Rhian asked. Medyo umiiyak pa rin siya.
Umiiyak din si Glaiza. "Rhian Ramos Howell, Love, Fiancée ko. Ikaw yun." Napalunok si Glaiza. "Please... Ako naman ang makikiusap na bumalik ka na... Parang awa mo na, pwede naman tayong magsimula ulit. Gumawa tayo ng moments ulit kung di ko maalala yung iba pwede natin silang ulitin. Pwede natin silang gawin ng mas masaya... Please Rhian, Love... Balikan mo na ko. Bumalik ka na sakin."
Gustong maiyak lalo ni Rhian.
'Bumalik ka na sakin'
Napalunok siya at hinawakan ulit ang pisngi ni Glaiza. Tumango siya. "Yes. Oo. Babalik na ko sayo... I'm sorry. Sorry sa nasabi ko kanina. Hindi ko pala kayang panindigan. I'm sorry. I love you." She kissed Glaiza again tapos niyakap ulit niya ito.
"I love you. Hindi man maalala ng utak ko yung mga nagawa natin dati, puso ko naman yung magpapaalala pa. Naniniwala ako don...." Glaiza said.
Yakap yakap lang ni Rhian si Glaiza nang bigla ulit itong magsalita.
"Teka lang..."
Bumitaw si Rhian sa pagkakayakap para tingnan si Glaiza.
"May nakalimutan ako." Parang may kinuha naman si Glaiza sa bulsa niya at ipinakita kay Rhian...
Lalong bumilis ang tibok ng puso ni Rhian. Ito yung ring. Yung engagement ring na iniwan ko sa bahay namin sa Pilipinas....
Kinuha ni Glaiza ang kaliwang kamay ni Rhian. "Isusuot ko ulit to sayo ha. Magpakasal na tayo. Please Rhian, pakasalan mo na ko. Hinding hindi na ko aalis sa tabi mo... Please, please marry me."
·
·
·
Napalunok si Rhian. Tiningnan niya sa mga mata si Glaiza. Pinunasan niya yung luha sa gilid ng mga mata nito gamit ang thumb niya. Nagbigay siya ng sweet smile. "Of course... Pakakasalan kita. Kahit paulit-ulit ulit ulit ulit kang magpropose. Kahit paulit ulit mo kong yayain magpakasal, hindi ako tatanggi. Oo Glaiza Galura pakakasalan kita. Magpapakasal ako sayo. Kahit kelan. Kahit anong oras."
Unti-unting nag-form ng smile ang mga labi ni Glaiza dahil sa tuwa. Sobra sobra siyang natutuwa. Natutunaw yung puso niya.
"Kahit kelan? Kahit anong oras?" Glaiza asked.
Rhian nodded. "Kung gusto mo, ngayon na. Since nasa U.S. naman na tayong dalawa." Desididong desidido na sabi ni Rhian.
Gustong tumalon ng puso ni Glaiza. "Totoo? Seryoso ka? Magpapakasal na tayo agad? Okay lang ba sayo?"
"Paanong magiging hindi okay? Kung isang Glaiza Galura ang pakakasalan ko, hindi na ko magdadalwang isip. Kahit anong oras ngayon, magpapakasal ako sayo. Kahit hindi tayo prepared, I don't care. Gusto kong maging asawa na kita. Para di ka na makuha ng iba...."
Napalunok si Glaiza. Hindi siya makapaniwala...
"Ganyan ba talaga ang Girlfriend ko na hindi maalala ng utak ko? Sobrang sweet? Sayang pala talaga... Hindi ko na maaalala yung mga sweet na ginawa at sinabi mo sakin noon." Glaiza said.
Medyo natawa naman si Rhian. Nilapit niya ang mukha niya sa mukha ni Glaiza at tinrace niya ang ilong nito gaya ng palagi niyang ginagawa noon... Yung trace na paglalambing...
"Ikaw yung palaging nagpapadama sakin na mahalaga ako. Ikaw talaga yung pinakasweet sa ating dalawa. In your own way sobrang sweet mo." Medyo pabulong yun habang trace trace nga niya ang ilong ni Glaiza at nakatingin siya sa mga mata nito. "Ngayong gagawa tayo ng panibagong moments, ako naman yung magpapadama sayo na mahalaga ka. Ako naman yung magiging sweet.. Kasi lahat ng ginawa mo noon sakin, sobra sobra na... Mas lalo akong napapamahal sayo. Kaya ngayon, gusto ko, ikaw naman yung mapamahal lalo sakin... mapamahal LALO sakin..."
Napalunok si Glaiza.... Para siyang hinihingal sa nararamdaman niya. Feeling niya, tini-tease siya ni Rhian...
"Rhian Ramos Howell, Mahal na mahal na kita. At sigurado ako na ngayong MAS kikilalanin pa kita, mas mapapamahal lang ako sayo. Kaya wag ka ng mag-alala..." Kinissan ni Glaiza ang ilong ni Rhian which is kinabigla ni Rhian.
"I missed that." Rhian said.
"Then palagi kong gagawin." Again, kinissan ulit ni Glaiza si Rhian sa ilong. "I love you." Sabi pa niya tapos kinissan si Rhian sa noo habang nakapikit siya na parang finifeel niya yung moment at niyakap ito ng mahigpit. "I love you. I love you."
Napa-smile nalang si Rhian habang yakap yakap ang Girlfriend niya....
Tunaw na siya. Yung puso niya sobra sobrang nata-touch....
Bumalik na din. Kahit papaano bumabalik na din ang lahat.... Magsisimula ulit kami, alam ko yun, pero alam kong magiging madali na to para sa aming dalawa ngayon. She thought.
Lalo niyang hinigpitan ang yakap kay Glaiza.
"I love you, Lovelove..."
She said.
//
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
AN: Oh yeah. THE END. ❤
Hahahaha. Uhm, mahaba ulit yung UD koooo. Tinype ko ulit to dahil nabura yung una :( Nawala na sa isip ko yung idea kaya sorry dito huhu
Maraming salamat po! Labyu guysssss. Nakakatuwa magbasa ng comment. Nababasa ko po lahat. And halatang halata na gusto niyo na kong bombahin sa previous chapters. Lol Pero thank you guys! Sana nagustuhan niyo ❤ Lovelove sa ating lahat! Ingaaaaat :)