"Uy."
Napatingin si Glaiza kay Benjamin nang tapikin siya nito sa balikat.
"Nakatulala ka naman. Okay ka lang?" Benjamin asked her at umupo ito sa tabi niya.
Glaiza exhaled at tiningnan si Benjamin sa mga mata. "Sino ba talaga ako?"
Nabigla si Ben pero alam niyang dapat niya itong sagutin. "Ikaw si Glaiza. Glaiza De Castro."
"Ikaw? Sino ka? Ibig kong sabihin, alam kong Ben ang pangalan mo pero... Sino ka? Sa buhay ko?" Seryosong tanong ni Glaiza na parang gustung-gusto niya talagang malaman ang lahat.
Napatango si Ben. "Well, ako si Benjamin, uhm, kaibigan mo ko. Malapit na kaibigan mo ko.." He smiled.
Napakunot ang noo ni Glaiza. "Kaibigan LANG kita?"
Nagbuntong hininga si Benjamin habang nakatingin pa rin kay Glaiza. "Uhm, well, yung totoo? Sige sasabihin ko na... dati nag-try ako sayo. Tinanong kita kung pwede pero...." Tinaas ni Benjamin ang balikat niya. "Na-friendzoned mo ko."
Lalong napakunot ang noo ni Glaiza. "Na-friendzoned?"
Tumango lang si Benjamin.
"Hindi ko pa rin maintindihan pero... Si..." Nag-look away saglit si Glaiza na parang nag-iisip. "Si ano... Sino nga ba yon? Si... Chyns? Chyns nga ba?"
Tumango si Benjamin. "Oo. Si Chynna."
"Sino siya sa... buhay ko?"
"Malapit na kaibigan mo rin si Chynna. Nagkasama kayo sa show dati tapos mag-bestfriends kayo don kaya.. Tingin ko, simula non, naging mas close kayo at totoong naging bestfriends kayo."
Bigla namang parang naguluhan lalo si Glaiza. "Eh teka... Si... Rhian? Sabi niya bestfriend ko rin siya? Magbestfriends kaming tatlo?"
Napalunok si Benjamin. "Yun pa rin pala ang pakilala ni Rhian sayo?"
Napakunot nanaman ang noo ni Glaiza. "Ha? Anong ibig mong sabihin? Bakit? Sino ba talaga si Rhian sa buhay ko? Nagtataka na din kasi ako....."
Matagal na tinitigan ni Benjamin ang mga mata ni Glaiza. Bigla siyang nagdalawang isip kung dapat bang sa kanya manggaling ang totoo o hindi. Bigla siyang napaisip kung dapat ba niyang sabihin o hindi.
Malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya. "Si... Rhian kasi ano... Uhm, tingin ko pag nalaman mo ngayon, maguguluhan kapa. Kaya siguro mas maganda kung, kay Rhian nalang mismo manggaling."
Mabilis na umiling si Glaiza at tiningnan niya ng masinsinan si Benjamin. "Hindi. Sabihin mo na sakin. Parang awa mo na gusto ko ng malaman kung ano talaga siya? Kung sino ba talaga siya sa--"
"Girlfriend mo siya."
·
·
·
Literal na napatigil si Glaiza. Napalunok siya. "H-Hindi ako nakikipagbiruan Ben please naman--"
"Totoo." Ben said. "Totoo Glaiza. Girlfriend mo si Rhian at... Eto na, sinasabi ko na maguguluhan ka talaga pag nalaman mo pero totoo ang sinasabi ko. Oo, aaminin ko masakit sakin pero ito yung totoo e. Girlfriend mo siya. Girlfriend mo si Rhian, Glaiza."
Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Glaiza. Hindi niya alam kung bakit....
Hindi siya makapaniwala. Hindi niya alam kung maniniwala ba siya.
Umiling siya. "Hindi. Imposible. Paano naman mangyayari yun e parehas kaming babae? Imposible talaga."
Hinawakan ni Benjamin ang balikat ni Glaiza para pakalmahin ito. Halata na kasi kay Glaiza yung pagiging Uneasy sa nalaman nito.
"Glaiza, seryoso ako." Benjamin sighed. "Siguro kaya nagpakilala si Rhian na bestfriend lang sayo kasi nga alam niyang hindi ka maniniwala. Pero Glaiza totoo. Kayo ni Rhian, at alam mo ba? Yun ang dahilan kaya mo ko na-friendzoned. Kaya mo sinabi sakin na hanggang magkaibigan lang ang kaya mong ibigay sakin. Kasi nga mahal mo si Rhian. Yun yung dahilan."
Umiling iling pa rin si Glaiza. Nag-look away siya at ayaw niya talagang maniwala sa mga sinasabi ni Benjamin.
Nakatingin lang si Benjamin kay Glaiza... Nasasaktan din naman siya na sa kanya nanggagaling ang lahat ng ito pero alam niyang ito ang makakabuti. Ang malaman ni Glaiza kung ano talaga yung totoo kasi kung babaliktarin niya ang sitwasyon, alam niyang malalaman at malalaman din naman ni Glaiza ang totoo pagdating ng araw.
Napalunok si Ben at nagdesisyon siyang sabihin nalang kay Glaiza ang nalalaman niya sa nakaraan nito. "Artista ka. Nasabi na ba niya sayo?"
Nag-look away lang lalo si Glaiza kaya tinuloy nalang ni Ben yung sinasabi niya.
"Artista ka. Artista si Rhian, si Chynna at ako. Kayong dalawa ni Rhian, nagsama kayo sa isang show, dun niyo kasama si Chynna. At alam mo ba, partners kayo ni Rhian sa show na yun tapos ang pagkakaalam ko dun na nagsimula ang lahat e. Ang dami niyong fans na sumasang-ayon sa loveteam niyo. Na tumutulak na sana magkatuluyan kayo ni Rhian sa totoong buhay at nangyari nga yon. Pero hanggang ngayon, hindi pa rin alam ng mga fans niyo na totoo na. I mean, well, siguro alam na nila at nararamdaman na nila na meron nga pero, sa showbiz hindi kasi kayo legal." Nag-paused sandali si Benjamin tapos pinagpatuloy niya. "Medyo matagal na rin kayong tahimik sa showbiz kasi umalis kayo ng bansa. In fact, nito lang kayo umuwi." Saglit na nag-isip si Benjamin. "Mga a month ago? Mga ganun... Ang tagal niyong nag-stay sa ibang bansa ni Rhian kaya ayun nga, naging tahimik kayo sa showbiz pero alam ko naman na yun ang gusto mo. Na tahimik lang kayo ni Rhian. Na wala kayong iniintinding kahit na sino basta kayo lang dalawa."
Hindi natiis ni Glaiza at tiningnan niya si Benjamin. "Paano mo nalaman ang lahat ng yan?"
"Sinabi mo sakin." Nag-half smile si Benjamin pero tinanggal niya din yun agad at bigla siyang sumeryoso. "Masakit man sakin nung mga panahong yun, uhm, well to be honest hanggang ngayon nga medyo masakit pa rin sakin pero unti unti ko naman ng tinatanggap..." He sighed. "Simula nung sabihin mo sakin na wala talaga tayong pag-asa kasi nga si Rhian talaga yung mahal mo, sabi ko, titigil na ko. Hahayaan ko na kung san ka masaya. But well, hindi siya naging madali. Hindi siya madali... Masakit pero wala naman akong nagawa. Umalis ka pa rin kasama si Rhian at nagpagawa kayo ng bahay sa ibang bansa. Doon kayo nagstay for about... a year and a half? A year? I don't know." Umiling si Ben. "Well, nagulat nalang ako nung tumawag ka sakin tapos sinabi mong engaged na kayo."
Nagulat si Glaiza. "Engaged?!"
Tumango si Benjamin. Nararamdaman niya ang pagkadurog ng puso niya habang nagkkwento kay Glaiza. Bakit ba kasi siya pa yung nagsasabi ng mga to? Masakit to para sa kanya.
"Oo. Engaged na kayo ni Rhian. Kinwento mo yun sakin na sa ibang bansa yun nangyari. Ang alam ko, sakin at kay Chynna mo lang pinaalam. Ang totoo kasi, natatakot ka na baka hindi matanggap ng family ni Rhian kahit paulit ulit naman naming sinasabi ni Chynna sayo na noon ngang umamin kayo, tinanggap kayo e. Na kahit na hindi ganun kadali o kabilis yung pagtanggap sa inyong dalawa, pero tinanggap pa rin kayo. Yung showbiz lang talaga ang walang kaalam alam sa inyong dalawa dahil gusto mo nga ng privacy.. Ikaw talaga yung inlove and sobra sobra kong nakikita yun sayo noon habang nagkkwento ka sakin... Masakit sakin Glaiza pero habang nakikita ko na nagbbloom yung mukha mo, na nakikita ko sa mga mata mo na masayang masaya ka kay Rhian, nagiging masaya na din ako para sayo."
Napalunok si Glaiza. Hindi niya alam ang sasabihin. Hindi pa rin niya alam kung dapat bang maniwala siya. Ayaw niyang maniwala... Pero bakit ganito? Yung puso ko parang may gustong sabihin....
Yung singsing pala. Yung singsing na nakita ko sa kamay niya... Akala ko kasal na siya. Sakin pala galing yun. Ako pala ang nagsuot sa kanya ng singsing na yun...
Umiling siya. Mabilis ang tibok ng puso niya at para siyang hinihingal. Napahawak siya sa ulo niya. Hindi talaga siya makapaniwala sa mga nalalaman niya. Naguguluhan siya. Ayaw niya. Girlfriend? Hindi. Babae ako. Imposible. Hindi ko Girlfriend yung Rhian. Hindi. Babae ako. Babae ako..
"G-Glaiza okay ka lang ba?" Hinawakan ni Ben ang braso ni Glaiza dahil bigla siyang nag-alala dito.
Nakahawak ito sa ulo at parang nasasaktan at parang gulung gulo.
"Glaiza......."
Umiling si Glaiza. "Hindi. Hindi ko siya Girlfriend. Hindi kami engaged. Wala akong Girlfriend! Binibiro mo lang ako. Binibiro mo lang ako diba?!" Tiningnan ni Glaiza si Benjamin at hindi niya alam kung bakit naiyak na siya kakaisip. Sa sobrang gulung gulo siya, hindi na niya napigilan ang emosyon niya kaya niyakap siya ni Benjamin.
"Glaiza... Shhhh... Wag kang umiyak." Hinaplos nito ang buhok ni Glaiza. "Wag ka ng umiyak... Maiintindihan mo rin ang lahat..."
Umiling si Glaiza habang nakayakap pa rin kay Benjamin at umiiyak. "Ayoko... Ayoko ng intindihin pa ang lahat Ben. Ayoko. Babae ako.... Wala akong Girlfriend...."
Napalunok si Ben dahil hindi na rin niya alam ang sasabihin....
Siguro hindi ngayon Glaiza pero alam kong maiintindihan mo din ang lahat lahat.
//
Tok tok.
Napalingon si Glaiza sa may pintuan ng condo unit ni Benjamin.
"Uhm, Ben... M-May tao ata." She said so pumunta agad si Ben sa may pintuan para pagbuksan yung kumakatok.
·
·
·
"H-Hey."
Nabigla si Benjamin. "Oh.. Hi. Rhian.. Pasok."
Pumasok naman si Rhian sa loob. Dala dala niya yung Jologs na cute na Gitara ni Glaiza dahil nagbabakasakali siya na baka ito ang maging tulay para maalala na siya ni Glaiza.
Napatingin si Glaiza kay Rhian nung pumasok ito sa loob.
Ayan nanaman yung puso niyang hindi niya maintindihan kung bakit bumibilis ngayong nakikita niya si Rhian.... Hindi talaga niya maintindihan.
"Uhm, I'm sorry Benjamin pero pwede ko bang makausap muna si Glaiza?" Rhian looked at Ben.
Tiningnan naman muna ni Ben si Glaiza tapos si Rhian na ulit. "Sure. Sige, iwan ko muna kayo dito." Nag-smile pa si Ben kay Glaiza at lumabas na siya ng condo unit niya para iwan yung dalawa at makapag-usap ito ng ayos.
Rhian exhaled tapos tiningnan niya ang Girlfriend niyang nakatingin lang din sa kanya. Parang ang dame nitong naiisip. Halata kay Glaiza ang naguguluhan pa rin...
"H-Hi Glaiza." She said.
Glaiza didn't answer. Nag-look away ito...
Unti-unting lumapit si Rhian kay Glaiza. Inilapag niya yung gitara sa may table don at tinabihan niya si Glaiza sa couch na inuupuan nito.
"Glaiza..."
Napalunok si Glaiza. Hindi niya alam kung dapat ba niyang pansinin si Rhian. Naiilang nanaman siya. Lalo na ngayon, ngayong alam na niya na Girlfriend daw pala niya ito.... Ayaw niyang maniwala talaga pero bakit ganito? Parang iba yung nararamdaman niya...
"Glaiza please pansinin mo naman ako.." Halata sa boses ni Rhian ang nagmamakaawa.
"Ano bang sasabihin mo?" Glaiza asked pero hindi pa rin nito nililingon si Rhian.
"Bumalik ka na." Rhian said.
Hindi na rin napigilan ni Glaiza at nilingon na niya si Rhian. "Bumalik?"
Unti-unting tumango si Rhian. Halata sa kanya ang lungkot at sakit na nararamdaman niya habang nakikipagusap sa taong mahal niyang hindi naman siya naaalala. "Oo. Oo sa bahay natin. Please, bumalik kana."
"Rhian sabihin mo nga sakin. Sino ka ba talaga?! Kaanu-ano ba talaga kita?! Sabihin mo na yung totoo! Kapatid ba kita?! Bestfriend lang ba kita?!" Nag-paused sandali si Glaiza.... "O Girlfriend ba talaga kita?"
Nabigla si Rhian sa huling tanong.
Paano niya nasabi? Alam na ba niya? Naaalala na ba niya ko?
"Glaiza...."
"Sabihin mo na yung totoo. Lalo akong naguguluhan parang awa mo na, sabihin mo na."
Napalunok si Rhian...
Hindi niya alam ang sasabihin niya. Sasabihin ba niya? Sasabihin na ba niya?
She reached out her hand to touch her. To touch Glaiza...
"Glaiza..." Rhian said then unti unti niyang inilagay ang kamay niya sa kamay ni Glaiza para mahawakan ito. Napalunok siya. "Oo. Oo Glaiza Girlfriend mo ko..."
Ayun. Sinabi na niya. Sinabi na niya yung totoo.
Bigla ulit siyang tiningnan ni Glaiza.
"Bakit hindi mo agad sinabi? Bakit nagpakilala kang kaibigan lang kita?! Paano nangyare?! Paano naging tayong dalawa?! Hindi ako naniniwala." Umiling iling pa si Glaiza.
Nagulat si Rhian.
Nasaktan siya don.
'Hindi ako naniniwala.'
Ouch... Glaiza...
"Bakit? Bakit Glaiza? Hindi ba talaga kapani-paniwala? Mahirap bang paniwalaan na Girlfriend mo ko?!"
"Bakit nagpapakilala kang kaibigan lang kita nung una palang?!"
"Bakit?! Tatanggapin mo ba ako?!" Rhian shouted. Hindi nanaman niya mapigilan ang emotions niya. And ayan nanaman.... Nagsisimula nanamang magbagsakan ang luha niya mula sa mga mata niya. "Tatanggapin mo ba ko agad nung una palang pag sinabi kong Girlfriend mo ko?" Naiiyak na siya... Naiyak nanaman siya...
"Pero sana hindi ka nagsinungaling. Sana sinabi mo pa rin nung una palang--"
"Ngayong sinabi ko na sayo, tanggap mo ba ko?! Diba nga hindi ka naniniwala?!"
"Eh ang hirap naman kasi talagang paniwalaan. Babae ka at babae din ako tapos--"
"YUN NA NGA EH!!" Napasigaw nanaman si Rhian kahit na halata nanaman ang pamamaos niya dahil sa iyak. "Ngayong sinabi ko sayo, hirap na hirap ka ngang paniwalaan paano pa kaya kung nung una ko palang sinabi." She sighed. Nasasaktan siya... Sobra. Nasasaktan siya sa sitwasyon talaga. "Diba nga hindi ako ang pinili mo? Diba nga naiilang ka sakin? Hindi mo pa alam na Girlfriend kita pero nilalayuan mo na ko. Kaya hindi ko sinabi. Kaya hindi ko agad sinabi...." She cried. "Paano pa ngayon.. Ngayong eto na, alam mo na. Alam mo na yung totoong Girlfriend mo ko. Ano ng gagawin mo?! Lalo mo kong lalayuan kasi hindi ka naniniwala?!" Halos magbreak down na si Rhian habang nilalabas ang saloobin niya. Sobra talaga siyang nasasaktan. "Mahal na mahal kita Glaiza please naman.. Alam kong hindi mo ko maalala o kahit anong bakas ko diyan sa utak mo, wala. Pero please sana makisama ka. Gustung gusto ko ng bumalik ka so please... please naman Glaiza tulungan mo rin ako. Tulungan mo kong tulungan yung sarili mo. Sobra sobra na kitang hinahanap. Nangungulila na ko sayo..."
Nag-look away si Glaiza. Ayaw niyang tingnan ang umiiyak na mga mata ni Rhian.
Unti unti niyang kinuha ang kamay nito at tinanggal sa pagkakahawak sa kamay niya.
Umiling siya.
Nabigla si Rhian... Kinakabahan na siya sa pwedeng sabihin ni Glaiza. Sana hindi masama yung sign ng pag-iling na yun. Please naman Glaiza, No....
"Pasensya na." Glaiza said.
Napa-stop si Rhian pero tumutulo pa din yung mga luha niya.
Glaiza looked at her. "Pasensya na. Pero..." Napalunok si Glaiza. "Ayoko pa talaga."
·
·
·
·
·
Ayun. Dun nanaman tahimik na lumabas ang sobra sobrang luha ni Rhian... Hindi niya na alam. Ayaw niya ng pakinggan pa yung mga susunod na sasabihin ni Glaiza pero hindi na siya makagalaw.. Nasasaktan siya...
Nakatingin lang si Glaiza kay Rhian. Sa nakikita siyang tahimik na pag-iyak nito habang nakatingin din sa kanya, hindi niya alam kung itutuloy niya pa ba yung sasabihin niya...
She sighed. Kailangan e. Kailangan mong sabihin Glaiza para hindi na muna siya umasa.
"Ah, Oo. Sabihin na nga nating Girlfriend kita kahit hindi ko alam.. O kahit hindi ko maalala... Pasensya na pero, kung Girlfriend nga kita..." Nag-paused sandali si Glaiza. Alam niyang mas masasaktan si Rhian dito sa sasabihin niya. "Kung Girlfriend nga kita, pwede bang... Itigil muna natin."
Hindi yun tanong. Hindi yun patanong.
Dun na naramdaman ni Rhian ang unti-unting pagkadurog ng puso niya.
Kahit nanginginig na, di na rin niya napigilang magsalita at ipaglaban ang relasyon nila. "No. No Glaiza. Bakit naman natin ititigil? Hindi ito yung solusyon. Diba nga hindi mo maalala? So bakit hindi tayo gumawa ng paraan para maalala mo?! Gagawa ako ng paraan para--"
"Hindi na." Glaiza said. "Wag na Rhian Pasensya na talaga." Napalunok nanaman siya. "Oo, wala akong maalala pero alam ko naman na ang nangyayari sa paligid ko. Alam ko na kung paano gumagana ang lahat. Okay na ko. Maayos na yung isip ko. Yun nga. Wala pa rin akong maalala sa mga nangyari dati. Kaya ko nga sinasabi sayo ngayon na kung Girlfriend nga kita, gusto ko sanang tapusin na muna. Gusto kong mabuhay ng maayos. Oo aaminin ko, hindi nga ako naniniwala. Pero kung maniwala man ako o hindi, kung totoo man ngang Girlfriend kita o hindi, eto na nga, tinatapos ko na."
Dun na nagbreakdown ulit si Rhian. Gusto niyang sabunutan ang sarili niya sa sobrang sakit na nararamdaman niya ngayon... Yung puso niya, durog na durog na.
"Hindi naman kasi yun yung solusyon. Bakit ayaw mong gumawa ng paraan para may maalala ka naman?!" Sobrang iyak na si Rhian. "Please Glaiza... Look," Tinaas ni Rhian ang kaliwang kamay niya para ipakita yung singsing na nasa daliri niya. Singsing na si Glaiza mismo ang nagbigay at nagsuot sa kanya. Yung engagement ring... "Engaged na tayo. Magpapakasal na nga tayo e... Tapos sasabihin mong tapusin na natin to? Please No... Glaiza please wag naman..." Sinubukan ulit hawakan ni Rhian ang kamay ni Glaiza. Pero mabilis din itong inalis ni Glaiza...
"Sorry." Umiling iling pa ulit si Glaiza. "Pasensya na talaga pero hayaan mo na muna ko. Hayaan mo na muna akong mabuhay ng walang karelasyon o kung ano pa man. Gusto ko munang bigyan ng oras yung sarili ko para hanapin yung sagot sa mga katanungang gusto ko pang malaman. Hayaan mo na muna ako kasi marami pa kong hindi alam at gusto kong malaman yun ng mag-isa. Pasensya na talaga pero tinatapos ko na yung relasyon natin. Kung meron man nga. Pasensya na talaga pero kailangan ko lang talaga magisip ng mga bagay bagay na gusto kong malaman pa."
Umiling din si Rhian, meaning ayaw talaga niya. Ayaw niyang makipaghiwalay kay Glaiza. Ayaw niyang lumayo si Glaiza.. "Pwede naman nating i-discover yung mga bagay na gusto mong malaman kasama ako. Pwede kitang tulungan. Pwede tayong magtulungang dalawa... Please, I'm begging you... I'm begging you Glaiza wag mo naman akong iwang mag-isa. Wag kang magdesisyon kasi I know na di ka pa ganun ka-okay..."
"Alam ko ang ginagawa ko." Napalunok si Glaiza. "Alam ko ang sinasabi ko. Alam ko yung mga desisyon ko ngayon. Sinabi ko na nga sayo na maayos na ko. Alam ko na ang mga nangyayari sa paligid ko. Ang problema lang sakin, wala na kong maalala pa mula sa nakaraan ko. Yun lang. Pero okay na ko. Kaya itong sinasabi ko sayo, sinasabi ko to ng matino. Ako naman ang makikiusap...." Glaiza sighed. "Tigilan na natin. Hayaan mo na ko."
·
·
·
Dun sa mga words na yun na nasampal si Rhian. Nasampal ng katotohanang ayaw na nga ni Glaiza... Ayaw na ni Glaiza sa kanya hindi lang sa dahilang hindi siya nito maalala kundi sa dahilang ayaw na talaga nito.
Wala na Rhian. Hindi ka nga niya maalala o yung mga moments niyo noon pero eto na, sinabi na niya... Alam niya ang ginagawa niya. Nagfu-function na ng ayos yung utak niya so alam niya to... Alam niyang ayaw na niya. Alam niyang gusto niyang tigilan mo na siya. Tigilan niyo na.
Halos di na makahinga si Rhian dahil sa panginginig. Dahil sa hikbi. Dahil sa iyak. Dahil sa sakit. Ramdam na ramdan niya ang paninikip ng dibdib niya pero alam niyang wala na talaga siyang magagawa.
Ganun naman lagi e. Lagi nalang siyang walang magagawa. Eh ano pa nga bang magagawa niya? Kahit gusto niya pang lumaban o gumawa ng paraan para hindi mapunta sa pagtigil ang lahat, kung ayaw na nung mahal niya, talagang wala na siyang magagawa pa. Wala na siyang choice kundi bumitaw nalang din dahil wala ng kakapit pa sa kamay niya. Siya nalang. Siya nalang ang kakapit kaya kahit ayaw niya, wala siyang magagawa. Kahit ayaw niyang umayaw, kakailanganin pa din talaga niyang umayaw....
"O-Okay..." Mahinahong lumabas yun sa bibig niya. Masakit. Sobrang sakit nito talaga....
Pinunasan niya yung luha niya pero iyak pa din naman siya ng iyak.
Malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya para mapakalma ang sarili niya. Kahit damang dama niya ang panlalambot ng tuhod niya, tumayo pa din siya mula sa couch para umalis na.
Wala na din naman siyang gagawin. Kung meron man, hindi na niya alam.
Habang naglalakad siya papunta sa pintuan, feeling niya matutumba siya. Pero hindi. Hindi ka pwedeng matumba Rhian kasi wala namang sasalo sayo. Wala na.
Tinitingnan lang ni Glaiza si Rhian. Hindi niya din alam ang gagawin niya. Alam niyang nakasakit siya. Sobra. Pero hindi niya alam. Ito yung desisyon niya. Pakiramdam niya ito lang yung choice para mahanap pa lalo at makilala niya pa ang sarili niya.
Hindi niya alam pero may kirot din sa puso niya. Pero wala, eto na. Nakasakit na siya. Desisyon niya to....
Malalim na buntong hininga pa ang pinakawalan ni Rhian bago siya tuluyang lumabas sa unit na yon. Wala na siyang sinabi. Hindi na siya nagsalita ng kahit na ano. Wala na siyang gustong sabihin. Hindi na rin niya alam... Masyadong durog ang puso niya para makapagsalita pa siya. Hindi na rin siya halos makahinga dahil sa nararamdaman niya kaya umalis na siya. Hindi na rin siya lumingon. Hindi na siya nagpaalam. Basta umalis na siya.
·
·
·
Napabuntong hininga si Glaiza habang nakatingin pa din sa sumarang pintuan. Nakalabas na nga si Rhian.
Napahawak siya sa ulo niya at napapikit siya.
Tama ba tong ginagawa mo Glaiza? Eto ba talaga ang gusto mo? Ito ba talaga ang nararapat?
Minulat niya ang mga mata niya at natuon ang pansin niya sa Gitarang nasa may table sa loob ng unit.
Napakunot ang noo niya at tumayo siya para tingnan yung Gitara.
Naiwan ni Rhian. She thought.
Kinuha niya yung Gitara mula sa lalagyan at biglang bumilis ang tibok ng puso niya nang actual niyang makita yung design ng Gitara.
"Wow." She said.
Sinubukan niyang isakbit ito sa kanya pero nung susubukan na niya itong patugtugin, may napansin siya sa may bandang likuran ng Gitara....
R x G
Howell-Galura x
Napakunot ang noo niya. Yung bilis ng tibok ng puso niya, dumoble ata...
Nakailang kurap siya.
Napalunok nanaman siya.
Napapikit siya...
***
Napakunot ang noo ni Glaiza. "Ano ba Love. Wag mo nga akong pagtawanan. Ang pangit ba? Feeling ko cute naman siya." Tiningnan pa ni Glaiza ang name sa guitar na binili niya tapos napatingin siya sa tumatawang si Rhian. "Love naman e. Wag ka ngang tumawa. Nahihiya na ko. Ano ba. Jologs ba talaga?"
Tumango nalang si Rhian habang natatawa pa din. "Bakit kasi may pa-name name pa? Hahahaha."
"Nakakainis Rhian Ramos nahihiya na talaga ako. Wag mo nga kong pagtawanan." Seryosong sabi ni Glaiza.
Medyo pinigilan naman ni Rhian ang tawa niya pero natatawa tawa pa din siya.
"Okay okay. Sorry." Tinakpan niya ang bibig niya para di na siya matawa dahil nafifeel niyang seryoso na ang Girlfriend niya.
Nag-smile siya at hinawakan ang pisngi ni Glaiza at kinissan ito sa ilong ng mabilis lang. "Ang jologs mo pero ang cute mag-effort." Tiningnan niya ito sa mga mata. "Ang cute cute mo. Ang jologs jologs pero love na love ko." Tinrace niya ang ilong ni Glaiza. "Mag-smile ka na. Sorry na."
***
Biglang iminulat ni Glaiza ang mga mata niya at napailing siya.
"A-Ano yun? B-bakit may ganun?!" Halata sa kanya nanaman ang gulung gulo.
Mabilis niyang binitawan yung Gitara at inilapag ito sa may table.
Pinagmasdan niya yung mga pangalan sa likod.
Anong.... Anong ibig sabihin ng nararamdaman ko? Bakit ganito?
Napalunok nanaman siya...
Rhian? G-Girlfriend? L-Love?
Lalong napakunot ang noo niya sa mga naiisip niya.
Naguguluhan nanaman ako.....
//
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
AN: ANO NAAAAAAAAAAAA!!!! AYAN NA EH ANO BAAAAA!!! Please makisama ka naman huhu :(
Mahaba tong UD ko soooooo yeah sorry kung medyo ano *broken heart emoji* :(
comment kayo! ✌ Salamat po!