Chapter 23: Wala akong maisip na Title xD
[Sandy's POV]
"tama na! stop crying" Gerard said.
kanina pa kasi ako iyak ng iyak dito. alam kong wala akong karapatan. pero I can in his eyes that he's
truly hurt.
"can you blame me? you just punch him for no reason" i said between my sobs.
"so NOw it's my fault?" he asked with angry eyes.
Hindi ako sumagot at pinunasan ko nalang yung luha ko.
andito kami ngayon sa bahay ko. he took me home right after what happen. I kept calling him pero hindi niya
sinasagot yung phone niya. He's really mad at me. and I can't blame him.
"can you please call Allen?" I asked him while wiping my tears.
He Gave me his phone and i started dialing Allen's Number.
|Calling: Allen|
"Hello?"
"Allen"
"Sandy? why are you crying what happen"
"He already knew"
"how?"
"do you have Jusmine's Number?"
"yeah, why?"
"can you just please give it to me?"
"yeah yeah, I'll just send it to Gerard's phone"
*Hung Up*
I can't just let him do this.
[Jusmine's POV]
Naglalakad na kami ni Justine papalabas ng Gubat.
"paano mo nalaman tong lugar na to?" tanong niya habang nakatingin sa taas.
"well. my mom and-- AAAAAAAAHHHH!"
tanga! nadapa ako. pustpa. bobo ee. napa-upo tuloy ako.
"okay ka lang?" tanong niya.
nag nod nalang ako.
inoffer niya yung kamay niya.
kinuha ko naman yun at tumayo ako.
"araaay" wala. napa-upo pa din ako ee.
umupo siya para tignan yung paa ko. "adik ka ba? yan ba ang okay sayo? na-sprain yung paa mo oh"
tumalikod siya sakin. "sakay na" sabi niya.
"huh? paano?" tanong ko.
"tss. shonga ka ba? sa likod ko" sabi niya.
"huh? a-ayoko n-nga" sabi ko.
"anong gusto mo? sasakay ka sa likod ko oh bubuhatin kita ng bridal style?" sabi niya at halatang naiinis
na.
hay.. may magagagwa pa ba ako? nilagay ko na yung mga kamay ko sa likod niya at binuhat na niya ko.
inamoy ko siya. Dang bakit ang bango ng taong to? ano ba to? pinapaligo niya yung pabago niya at pag
nagevaporate na nagiging pawis? BANGO. grabe.
"Like what you smell?" He said at ramdam ko naka Grin to.
"hala?" yan lang nasabi ko.
"alam ko mabango ako. di mo na kailangang sabihin. thank you" sabi niya habang naglalakad padin kami
sa gubat. ayy siya lang pala.
"change topic, ano nga yung pinaguusapan na tin kanina?" sabi ko nalang para maiba na yung usapan.
"paano mo nalaman tong lugar na to?" tanong niya.
"my parents own this. actually sobrang dami na ngang gustong bumili nito. dahil sa maganda view.
kaya lang my mom woudn't allow it. special kasi sakaniya tong place" sabi ko while smiling.
"why special?" He asked.
"this is the place where my dad propsed to my mom..." napabuntong hininga ulit ako. "and this is the place
where they found me" I added.
"aa. kaya pala. so many good memories no?" sabi niya.
hanggang sa makalabas na kami ng gubat at ayun sumakay na kami sa kotse. sinakay niya ko actually.
"thank you" i said.
"yung kashongaan mo kasi, gumana nanaman" sabi niya tapos sinara yung pinto ko.
Lecheng to. mapangaasar nanaman.
pumasok na siya sa driver seat.
"he! kasalana mo din naman ee" sabi ko.
"aba! kasalanan ko pa na napakatakaw mo at ang bigat bigat mong buhatin? sabi ko kasi sayo magdiet ka ee"
nilapitan ko siya tapos sinabunutan ko. "leche ka talaga Justine!" sabi ko habang sinasabunutan ko siya.
"a-aray! Jusmine! t-tama n-na!"
"ayok--"
bigla nalanng akong napatigil nung sobrang lapit ng mukha niya sa mukha ko. nakatitig lang kami sa isa't
isa.
DUG DUG DUG DUG.
ang ganda ganda. ng mga mata niya. kahit magang maga. kakaiyak. yung lips niya sobrang red, ang sarap
halika--
*CRINGGG CRIINNGGG*
napalunok nalang ako sa nangyari tapos siya naman umayos siya ng upo.
"Hello?"
"J-jusmine" alam ko tong boses na to aa.
"sino to?"
"Justine is with your r-right? can you please let me speak to him"
napatingin naman ako kay Justine at siya nakatingin lang sa unahan at namumula yung tenga.
inabot ko sakaniya yung phone.
"ano yan?"masungit niyang tanong habang nakataas yung kilay.
"para sayo" malamig kong sabi.
Kinuha niya phone.
[Justine's POV]
Nakatingin lang ako sa mga mata niya. It was so Damn Gorgeous. her breath. it smell so inviting.
DUG DUG DUG DUG
*CRRRIIINNGG CRINNGG*
napaayos naman ako ng upo, to think na sobrang tagal ko na palang nakatingin sa mga mata niya. napalunok
ako bigla.
"Hello?" sabi niya.
"Sino to?" she said with curiosity in her voice.
after ilang seconds she looks at me and hand me the phone.
"sino yan?" masungit kong sagot. i need to compose my self. nakakahiya kanina.
"para sayo" she said coldly.
Kinuha ko naman yung phone.
"hello?"
"j-Justine"
tang ina.boses pa lang alam ko na kung sino to. she was crying.
"what?" i said with angst on my voice.
"c-can w-we t-talk"
"were talking"
"I-i n-need t-to e-explain"
"what do you need to explain? i saw everything with my own two eyes"
"Just please. T-try t-to listen"
*hung UP*
OO binaba ko. I can't listen to hear voice. kasi baka madala pa ako. Alam kong masyadong mabilis ang mga pangyayari pero hindi ko kayang marinig muna ang boses niya ngayon.
napatingin ako kay Jusmine. her expression was emotionless. i took a deep breath and started to drive.
This is going to be a long way.
*To Be Continued*
--
DAMN! lame ng UD na to. pero sana nagustuhan niyo. UD tomorrow :D