Multi'de Cem
Bölüm Şarkısı/The Saturdays-Not Giving Up
[Düzenlendi]
İyi Okumalar :)
Ben ona beş karış ağızla bakarken o da bana baktı ve gülümsedi. Sonra müdüre döndü ve sınıfını sordu.
Müdür "12-C evladım." deyince gözlerim yine kocaman açıldı.
Yuh artık!
Aynı sınıf mı?
Daha fazla dayanamayacaktım, o yüzden hızla yerimden kalktım. Ben bir anda kalkınca, ikiside bana baktı. Bende bakışlarımı müdüre çevirdim ve konuşmaya başladım.
"Ben bu üç gün yokum biliyorsunuz, kursda daha çok antreman yapmam lazım, malum maç. Sonra görüşmek üzere." dediğimde, müdür gülümsedi.
"Tabi kızım."
Tebessüm ettim ve Kerem'e başımla selam verip dışarı çıktım. Ben daha köşeyi dönmeden kapı tekrar açıldı ve Kerem koşarak yanıma geldi.
"Mira."
"Efendim?" dedim durup ona dönerek.
"Aynı sınıftayız galiba ve benim sınıfın nerede olduğu hakkına bir fikrim yok. Beni sınıfa götürsen?"
"Olur ama önce kantine gitsek, Sonra sınıfa çıkarız. Senin için, sorun lur mu?"
"Olmaz." dediğinde, gülümsedim.
"Gidelim o zaman." deyip yürümeye başladım. Oda benimle beraber yürümeye başladı.
Köşeyi döndük ve kantine inen merdivenlerden inmeye başladık. Birkaç basamak sonra kenarda grubuyla oturmuş boş boş etrafına bakınan bir Selim görmemle, hemen arkamı döndüm.
Dönmemle Kerem'le çarpışmamız bir oldu.
"Çok pardon ya, hadi sınıfa gidelim." dediğimde, şaşkınca bana baktı.
"Kantin?"
"Boşver sonra gideriz, başım döndü benim. Hadi hadi." diyerek kolundan çekiştirdim. Tam merdivenin sonuna gelmiştim ki, Allahın Cezası bağırmaya başladı.
"Mira!"
Bıkkınca bir nefes alıp verdim, Kerem'de sesin geldiği yöne bakıp kaşlarını çattı. Acaba onunla da mı bir sorunu var Selim'in?
'Her neyse' dedim ve arkamı döndüm.
"Ne var Selim?" dedim gözlerimi devirerek.
"Hiç yakıştıramıyorum sana bu davranışları, beni görünce kaçmalar felan. Tamam benden hoşlanıyorsun anlıyorumda, kaçma benden güzelim. Yemem seni." dediğinde gülümsedim.
"Evet Selim, seni seviyorum. Hatta aşığım, hatta daha fazlası." dedim alayla.
Güldü.
"Biliyorum bebeğim."
"Evet Selim sana aşktan başka bir duygu besliyorum, daha da ilerisi. Onun ne olduğunu biliyor musun?"
"Hayır?" dedi sorarcasına.
Sinsice sırıttım.
"Nefret!" dedim ve arkamı dönüp yürümeye başladım.
Kerem'i yanımda bulamamamla, etrafıma bakındım. Yoktu!
İyi de, nereye kayboldu? Hani bu çocuk, sınıfa gidelim diyordu? Nereye kaybolmuştu ki şimdi?
Omuz silkip, sınıfıma dogru yürümeye başladım. Sınıfa girdiğimde gördüğüm şeyle şok yaşadım.
Kerem burada. İyi de hangi ara gelmişti? Bu çocuk, hani sınıfı bilmiyordu?
Hızla yanına gittim, Cem'le muhabbet ediyorlardı. Ne olduğunu anlamadan, hızla kolundan tuttum.
"Hani sen bu sınıfı bilmiyordun?"
"Biliyordum." dediğinde, kaşlarımı çattım.
Çünkü ben yalandan nefret ederdim. Bu yaşıma kadar hiç yalan söylememiştim ve bu yüzden açık sözlüydüm. Bazen bizimkiler bana kızarlar ama onlarda alışmıştı artık bana.
"Ne yani, sen şimdi bana yalan mı söyledin?" dedim, tıslarcasına.
"Evet" dediğinde, gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. "Gerizekalı!" diye tısladım, geriye doğru iterken. "Sana yardım etmek istiyende, kabahat."
"Kendisine aşktanda öte duygular beslediğin çocukla konuşurken, hiç öyle gözükmüyordun." dedi, sinirle.
"Ne saçmalıyorsun sen Kerem, Mira?" dedi, Cem bana dönerken.
"Ne aşkı? Ne aşktan ötesi? Sen aşka inanmazsın ki."
"İnanmam, zaten." diye bastırdım. "Aşık olunucak adamların nesli tükenmiş." dedim, ters bir şekilde Kerem'e bakarken. "Yerini, yalancı çobanlar devralmış."
"Tabii, ne demezsin." dedi Kerem, kahkaha atarken. "Selim'e de öyle diyordun."
"Selim?" diye atıldı, Cem sorarcasına
"Selim." diye bastırdım.
"Hangi Selim bu?"
"Görkem olan." diye tısladım. Cem'in gözleri açıldı ardından kendini tutamadan koca bir kahkaha attı.
"Komik birşey mi var?" diye homurdandı Kerem, Cem'e dirseğini geçirirken.
Dişlerimi sıkmakta olduğum için ağrıyan çenemin siniriyle, bir tanede ben geçirdim Cem'e. Kahkahasını kesip, doğrulurken ikimize de kötü kötü baktı.
"O böbrekler bana lazım, bunun farkında mısınız? Acıdı!" diye bağırdı.
"Kes." dedik Keremle, ikimizde aynı anda. Sonra birbirimize sinirle bakıp, yeniden Cem'e döndük.
"Ya Kerem." diye homurdandı Cem. "Bu Selim, Mira'nın hoşlanacağı son insan bile olamaz. Düşman, oğlum onlar." dediğinde, başımla onayladım.
"Düşman?" dedi Kerem, bana itafen sorarcasına.
"Düşman." dedim, sert bir sesle.
Düşmandık.
Şöyle söyleyeyim, Selim Okulun basket takımının kaptanı ve o da okula kupalar kazandırıyor. Ben bu okula iki sene önce nakil aldırmıştım. Sonra Cem, Burak, Kuzey Ve Sude'yle tanışmıştım. Sonrasında biz öyle bir grup olmuştuk. Sonra ben ilk maça çıktığımda bu Selim gelmiş ve ukala bir tavırla, "Kaybedişini zevkle izleyeceğim." demişti.
Bende sırıtmış ve "Bende morarmanı, zevkle izleyeceğim." deyip sahaya çıkmıştım.
O okulun popüler çocuğu olduğu için benim ona laf çarpıtmam uzun bir süre okulun, dedikodu konusu olmuştu. Herkes ona laf çarpıtmama, şaşırmıştı. Ben umursamadan o maça çıkıp, büyük bir farkla kazanınca bu dedikodu daha da büyümüştü. Tribüne baktığımda onun şaşkın yüzünü görünce, göz kırpmış ve önüme dönmüştüm. O günden beridir bir rekabet içerisindeyiz, her maçı kazanmak için ölüp bitiyoruz. Çünkü kazanamazsak birbirimizle çok fena laf dalaşına giriyoruz.
"Yani sen şimdi, ona aşık değilsin?" dedi Kerem, sinirli halinden eser kalmazken.
"Evet " dedim, hiç beklemeden.
"Peki ya o, aşktan öte duygy?"
"Nefret." dedim, gözlerimi devirirken. Kerem rahat bir soluk alıp verirken, Cem konuştu.
"Sen niye bu kadar sinirlendin kuzen? " dediğinde, bende ona katılıp "Aynen." dedim.
"Sadece, beni sınıfa getirecektin ve bu çok uzamıştı. Sinirlendim." dedi omuz silkerken.
"Sinirlenmiş." diye homurdandım, ardından ders zilin sesi sınıfı doldurdu.
Kerem sınıfa şöyle bir göz gezdirdi. Ardından, "Ben nerede oturabilirim?" dedi.
Cem "Sınıfta tek boş yer var o da benim önüm, yani Mira'nın yanı." dediğinde, öylece kaldım. Doğru ya, sınıfta sadece benim yanım boştu.
"Sıran nerede, Mira?" diye sordu Kerem.
Bende kendimce homurdanıp, sırama doğru yürüdüm.
Cam kenarında arkadan ikinci sırada oturduğumda, Kerem'de yanıma oturdu. Cem ve Sude hemen arkamda, Kuzey ve Burak ise bir önümde oturuyorlardı. Biz yerimize oturunca, Cem'de geldi ve oturdu. Sonra sınıfa yavaş yavaş Kuzey, Burak Ve Sude girdi.
Onlar daha oturmadan Kemal hoca geldi. Sınıfla birlikte biz de ayağa kaltık rutin öğrenci, öğretmen muhabbetinden sonra yerimize oturduk. Hoca arkasını dönüp tahtaya birşeyler yazmaya başladığında, bende hemen not almaya başladım.
Sonra Cem bir anda kafasını Kerem ve Benim omzuma koydu, bana bakıp gülümsedi sonra Kerem'in kulağına egilip fısıltıyla konuştu.
"Havada kıskançlık kokusu mu var sanki?" dediğinde, ağzım aralandı.
Duymayacağımı mı sanıyordu?
Tamam öyle sanıyor olabilirdi, nede olsa dersi dinliyormuş ve not alıyormuş gibi yapıyordum.
Ama aklımda şaşkın ve keskin bir şekilde tek bir soru vardı.
O Beni Kıskanmış Mıydı?
Vote ve yorumları unutmayın bebekler.
Bana ulaşmak için ;
İnstagram: Gizemlipremsess
Twitter: Gizemlipremsess
Youtube: Gizemlipremsess
Snapchat: Gizemlipremsess
Tumblr: ironikbirii