SAHADAKİ PRENSES

23. Geri Dönüş

Multimedya'da Resim var.

Bölüm Şarkısı-Özgün-Bu Kadar Mı Zor

İYİ OKUMALAR

"Ne-ne?"

Keremin şaşkın çıkan sesini umursamadan konuştum.

"Bu bu kadar kolay olmamalı Kerem..Kırılan bir kalp kolay onarılamaz.Anlıyor musun?Kalp bir kere kırılır acısı hep orda kalır.Peki benim acım ne olacak Kerem?Hep benimle kalacak..ve bu senin yüzünden.İşte tam da bu yüzden git Kerem.İkinci bir darbeyle daha fazla yıkılmadan kırılmadan kalbim..Git Kerem.Çıkma karşıma..Sadece git"sonlara doğru sesim fısıltı gibi çıkmıştı.

"Hayır hayır Mira!Bunu bana yapma!Yalvarırım yapma!Seni kaybetmek istemiyorum!!"diye avazı çıktığı kadar bağırdı.

"Sana kôtü bir haberim var Kerem.Sen beni çoktan kaybettin"diye fısıldayarak yanından ayrıldım ve titreyen ellerimle numarayı tuşlayıp taksiyi aradım.Gelmesini beklerken bağdaş kurarak yere oturdum.

Yağmur yağmaya başlayınca gözyaşlarımla birlikte birleşti.

"Neden sürekli birşeyleri kaybediyorum?!!Lanet olsun!!!"Keremin bağırışı daha buraya kadar gelmişti.

Yağmur daha çok şiddetlenirken hıçkırıklarım da arttı.Canım çıkana kadar ağlamaya başladım.

Taksinin korna sesini duyunca usulca yerden kalktım ve taksiye bindim.Taksici bana şaşkın şaşkın bakarken onu umursamadan kafamı cama yasladım ve gidiceğimiz yeri mırıldandım.Taksici kafasını salladı ve önüne dönüp arabayı çalıştırdı.

Biraz gittikten sonra taksici radyoya uzandı ve açtı.Çalan şarkıyla dondum kaldım..

"Aklım Darmadağın

Bizi Mi Buldu Ayrılık?

İnan Bir Sebebi Var

Sana Bu Anlatılanların

Bitirmeye Karar Vermişsin

Çok Üzülmüş incinmişsin

En Yakınlarından Duyuyorum

Hep Ölüyorum

Aşka Tövbe Edip

Tekrar Sevemezmişsin

Bir Şey Koptu Kopuyor

Sana içimden

Hasretin Yoruyor

Her Gün Beterim Ben

Bu Kadar Mı Zor

Kal Gitme Demek

Sen Hiç Böyle Yapmazdın

Eskiden.."

Tesadüf müydü bu şarkı?

Neden herşey üst üste gelirdi sanki?

Neden hep üzülürdü insan?

Neden hep kalbi kırık olurdu insanın?

Neden kalp kırardı insanlar?

Neden düşünmeden konuşurlardı?

Neden güveni boşa çıkarırlardı?

Neden kalbini paramparça ederlerdi?

Niye acı çektirirlerdi?

Peki ya neden aşık olurduk?

Daha fazla acı çekmek için.Aşk buydu işte.

Acı.

Sadece acı.

Daha fazla acı..

Daha fazla acı çekmiyicektim artık.

Eski ben olucaktım.

Eski aşka inanmayan kız olucaktım.

Aşka inanmıyacak ve böylelikle acı çekmiyicektim.

Ben Sahadaki Prensestim.

Hep gülen,gülümseyen,her ne yaşarsa yaşasın güçlü duran kızdım.

Sanırım eski bene dönme zamanı gelmişti.

Öncelikle birşey söylemek istiyorum.Önceki bölüme gelen yorumlar beni cidden üzdü.Yani ben sizin için en iyisini yazmaya çalışıyorum.Bakın benim kafamda belirlediğim bir kurgu var ve ben o şekilde ilerliyorum.O bölümün sonuda öyle olmalıydı.Yani o yorumlar..Bölüm yazasım gelmedi.Hevesim kaçtı.Hatta bir ara kitabı silmeyi bile düşündüm.

Bu bölüm dönüm noktası gibi birşey oldu.Çok çok çok kısa ama öyle olması gerekti.

Yanımda olan herkese içtenlikle teşekkür ediyorum☺❤

Bundan sonraki bölümler hakkında fikri olan var mı?

Bu arada Whatsapp grubumuzda biz çok eğleniyoruz.Sizide bekleriz☺

Vote + Yorum

Bana ulaşmak için ;

İnstagram: Gizemlipremsess

Twitter: Gizemlipremsess

Youtube: Gizemlipremsess

Snapchat: Gizemlipremsess

Tumblr: ironikbirii