Ellerim hala avuçlarındayken gözlerine baktığımda gördüğüm şeyle şaşırdım, ağlıyor muydu? Ama buna dayanamazdım ki ben. Elimi yüzüne götürüp yanağından süsülen yaşı sildim, artık söylediği herşeye inanıyordum, tabi inansamda kendimi hemen kollarına bırakmayacaktım yaptıklarının pişmanlığını iyice yaşamalıydı.
"Jisung.. beni affet"
"Deneyeceğim" dediğimde gözlerinde anlık bir parlama belirirken avuçlarındaki ellerimi dudaklarına götürüp öptü. Ellerimi bırakıp başını dizlerimin üzerine koydu, hala ayaklarımın dibinde dizlerinin üzerinde duruyordu. Elimi saçlarına götürüp yavaşça okşadım, içimden ağlamak geliyordu. Onu öyle çok seviyordum ki, keşke herşeyi geride bırakıp sımsıkı sarılabilseydim boynuna, şuan ikimizin de buna ihtiyacı olduğu apaçık ortadaydı.
"Özür dilerim" pürüzlü çıkan sesiyle hala ağlamaya devam ettiği belliydi, bazı şeyler çok can yakıyordu bende bunu en ağır şekilde deneyimlemiştim dizlerimde ağlayan adam sayesinde.
"Minho kalk"
"Lütfen böyle kalmama izin ver" dedikten sonra birden başını kaldırıp gözlerime baktı.
"Sana temas etmemden rahtsız mı oluyorsun, tiksiniyor musun benden?"
Söylediği şeyle artık ağlamamak için dudaklarımın içini ısırıyordum, gözlerim benden bağımsız olarak dolarken "tiksinmiyorum" diyerek sarılmak istedim ama yapamadım. Gözlerimin içine ıslak gözleriyle bakıp bir cevap beklerken bakışlarımı kaçırdım. Başını tekrar dizlerime bırakıp gözlerini kapattı. Bazı şeyler zor olacak acı verecekti fakat sonunda herşeyin güzel olacağına emindim, biliyordum hayatımı alt üst eden bu adam bana hiç yaşamadığım güzel bir hayatın kapılarını aralayacaktı.
5 ay sonra...
"Hyunjin seni parçalarım, o çakma sarı saçlarını sen uyurken kökünden keserim"
"Of bebeğim ya alış artık şuna, kaç aydır birlikteyiz"
"Alışamam, bu ne böyle her gün bir kız vakası katil olacağım ya"
"Benim bir suçum var mı, sarı papatyam"
"Var Hyunjin, şu haline bak her gün biraz daha yakışıklı oluyorsun"
"Ne yapayım bebeğim, yakışıklıyım"
"Hyunjin!!"
"Tamam, tamam sustum"
Hyunjin hala asıl suratla duran sevgilisine yaklaşıp kollarının arasına çekerek sarıldı "çok seviyorum seni, senden başka hiç kimse umrumda değil"
"Yalan söylüyorsun" dedi Felix, dudaklarını büzmüş yüzü bebek gibi olmuştu.
"Yalan değil bebeğim, sen benim herşeyimsin"
Felix'in siniri geçip kalbi yumuşarken etrafına bakındı, okulda oldukları için birilerinin görmesinden korkuyordu. Hyunjin'in yüzüne yaklaşıp yanağına hızlıca bir öpücük bırakarak geri ayrıldı.
"Hep yanaktan öp zaten"
"Sus, bu kadarını alabildiğine şükret"
"Off biz ne zaman sevişece-"
"Sus dedim şimdi biri duyacak, hiç bir zaman olmayacak o dediğin şey"
"Hm olmayacak diyorsun yani, neyse şimdilik öyle olsun"
"Felix"
"Jisung günaydın, nasılsın?"
Okula adımladığımda Felix ve Hyunjin her zamanki gibi okulun arka tarafındaydılar.
"İyiyim, hadi sınıfa gidelim"
Felix'le birlikte sınıfa ilerlerken Hemen önümüzde ilerleyen Seungmin'i gördüğümde koşarak sırtına atladım.
"Günaydınnnn!!!"
"Günaydın" diyerek ellerini bacaklarıma götürüp düşmemem için tuttu.
"Chan Hyung'un yanına gitmedin mi bugün?"
"Gittim ama kantin okadar kalabalık ki yüzünü bile göremedim, geri geldim bende"
"Kıyamam, nasıl da üzülmüş"
"Üzüldüm tabi, yüzünü zor görüyorum"
"Okullar tatil olunca bol bol görüşürsünüz"
"Tatil dimi, bir gelse"
Seungmin'in sırtında sınıfa geldiğimde yere inip sırama geçtim.
"Jeongin günaydın"
"Günaydın, çok uykum var"
"Sabaha kadar Changbin'leydin değil mi?"
"Evet sabaha kadar birlikteydik, hiç uyumadım sayılır"
"Uyumayıp ne yaptınız acaba" Felix'in dediği şeyle jeongin kızarırken biz kahkaha atıyorduk.
"Ne yapacağız ya sabaha kadar ders çalıştırdı bana"
"Kesin öyledir"
Jeongin kızarmaya devam ederken hocanın gelmesiyle önümüze döndük. Dersler iyi gidiyordu, artık derslerime daha çok odaklanabiliyordum notlarım da iyiydi. Hayat biraz daha güzeldi. Herşey yolundaydı. Bende daha iyi hisseyordum.
Zil çalınca hep birlikte kantine geldik, aldığımız süt ve kekleri yerken Seungmin'in Chan hyung'a attığı bakışlara bakıp Felix'le birlikte gülüyorduk.
"Bitmiş bu çocuk"
"Sen farklı mısın Felix?"
"Değilim nerede benim sevgilim"
"Çıkmamıştır belki"
"Belki, genelde aralarda resim yapıyor"
Kantinden ayrılıp tekrar derse dönmüş bir süre sonra da son dersler boş olduğu için Felix'le birlikte okuldan çıkıp Felix'in evine gelmiştik. Felix'in evi ikinci evim gibiydi zaten, kendi evimden çok onda kalıyordum.
"Yemek yiyelim mi?"
"Aç değilim Felix, odaya gidip biraz ders çalışalım"
"Olur valla, Hyunjin yüzünden notlarım düştü düşecek"
"Şikeyeçi misin?"
"Ah hayır o şapşalı çok seviyorum"
Odaya gelip bir süre ders çalıştıktan sonra, biraz da film izleyip uykumuz geldiği için yattık. Neyseki bugün Hyunjin gelmemişti ve birlikte yatabilecektik.
Sabah olduğunda hazırlanıp tekrar okula geldik, hayatımız bundan ibaretti. Aksiyon, ağlama, ölme bitme olayları geri de kalmış herkes normal hayatına dönmüştü. Ev okul arası tekrarlayıp duruyorduk işte.
"Sevgilim"
"Civcivim günaydın"
"Günaydın yine çok yakışıklısın, dün gece gelmedin"
"Benimle aynı yatakta yatmayı kabul edene kadar gelmeyeceğim"
"Hii pisss çıkar aklından o düşünceleri çıkar"
"Çıkartmam çok istiyorum"
"Sus ya jisung duyacak"
"Duymuyor gibi yapacağım siz devam edin"
"Gördün mü işte duydu, hiç utanmıyorsun"
"Sevgilimsin benim neden utanacağım?"
"Hala konuşuyor ya, yürü jisung gidelim"
Felix Hyunjin'i arkasında bırakıp ilerlerken bir taraftanda gülüyordu.
"Neden böyle davranıyorsun çocuğa?"
"Hoşuma gidiyor, çok tatlı"
"Yine de çok uğraşma"
Okul çıkışı Felix çok ısrar etse de bugün kendi evime gelmiştim, Hyunjin de gözümün içine bakıyordu zaten yalnız bırakmam için. Kapıyı açan annemdi, biraz sohbet edip odama geldim. Hayatımın kısa bir dönemi inanılmaz acı ve gözyaşlarıyla geçse de artık hepsi geride kalmıştı. Daha sakin ve geçmişimi unutmuş bir şekilde devam ediyordum.
Üstümü çıkartıp kısa bir duş aldıktan sonra yatağıma uzandım. Eline aldığım kitabı okumaya başladığımda aklıma gelen düşüncelerle derin bir nefes verdim, neden bu kadar sessiz hissediyordum, canım sıkılınca kitabı bırakıp yorganın içine girdim.
Gözlerimi sıkıca kapatırken tek isteğim uyuyup aklımdaki düşüncelerden kurtulmaktı. Yalnız hissediyordum yanımdaki o sıcaklık yoktu, uzaktaydı ve ben yine çok özlemiştim...
Sor😁