.
Yoongi'nin gps'ine ulaşılmıştı.
Cora stresli ve ne yapacağını bilemez şekilde arabada bekliyor, yaklaştıkları evin yolunu izliyordu.
"Geldik."
Hoseok'un dediğiyle hızla arabadan inmiş koşarak evin kapısına ulaşmıştı. Kapıya sertçe vururken tek bir çıt dahi çıkmıyordu.
"Yoongi!"
"Çık bakayım şuradan."
Hoseok'un dediğiyle kapıdan çekilirken Hoseok iki üç kez deneme sonucu kırmıştı kapıyı. Cora hızla içeri girerken Hoseok sızlayan omuzunu buruşturduğu yüzüyle ovuşturdu.
Cora koşarak Yoongi'nin odasına giderken Hoseok ondan önce davranarak kapıyı açmış ancak açtığıyla kapatması bir olmuştu.
"Ne?"
Cora endişeyle ona bakarken Hoseok derin bir nefes aldı.
"Hadi sen, dışarıda bekle."
"Ne oluyor? Çık şuradan Hoseok!"
Hoseok onu engellesede Cora hırçınlığıyla onu sertçe itip kapıyı itmişti. Ancak yerde uzanmış, kesik bilekleri ve yere saçılmış ilaçlarla birlikte duran bilinçsiz beden onun beyninden vurulmuşa dönmesine neden olmuştu.
"Yo..."
Cora'nın gözlerinden yaşlar düşerken Hoseok onu orada bırakıp Yoongi'nin cansızca yatan bedenine ilerledi. Dizleri üzerine çömelirken işaret ve orta parmağı birleşerek nabızının bulunduğu boyun bölgesine gitmişti. Hafif baskısı üzerine, parmaklarında hissettiği zayıf nabızla Cora'nın öylece kalakalmış bedenine baktı.
"Orada öyle durmayı bırak ve gel. Nabzı zayıf. Hastaneye yetişmesi gerek."
Cora hızla onun yanına giderken, yardım ederek Hoseok'un Yoongi'yi sırtına almasına yardım etmişti. Birlikte hızlıca evden çıktıklarında Cora gözyaşları içinde arka koltuğa oturdu. Hoseok Yoongi'yi dikkatle arkaya bıraktığında Cora başını dizlerine koydu.
Hoseok arka kapıyı kapatıp şoför koltuğuna geçerken Cora gözyaşları içinde elini Yoongi'nin saçlarına dokundurdu. Gözyaşı Yoongi'nin gözüne damlarken derin bir nefes almayı denedi.
Yarım saat geçmişti ve anca hastaneye gelmişlerdi. Yol boyunca Cora sürekli onun nabzına bakmıştı ve mucize gibi olsa da Yoongi'nin nabzı o yavaşlıkta stabil kalmıştı.
Hâlâ şans vardı...
Yoongi hızla kırmızı alana alınırken Hoseok, Jungkook'u arayıp haber vermişti.
Herkes telaş içindeyken Cora kendini sakinleştirmeyi deniyordu.
Neden kalkışmıştı böyle bir şeye?
Neden kendinden vazgeçmişti?
Yoongi güçlü görüntüsünün arkasındaki o yıkımı son ana kadar saklayabilmişti. Yıkımı o kadar ağır olmuştu ki çevresine verebileceği zarardan bir haberdi.
Yaptığı şey aslında psikolojik olarak mahvolduğunun belirtisiydi...
Jungkook ve Vera koridora koşarak girdiklerinde Vera hızla Cora'ya sarılmıştı destek olmak için.
"Nasıl oldu bu?"
"Gps'ini bulduğumuz gibi gittik, evindeydi. Odasında, bir sürü ilaç içmiş bilekleri kesikti."
Hoseok'un, Jungkook'a yaptığı açıklamaya karşı Jungkook stresli biçimde saçlarını geriye atmıştı. Vera ise sarıldığı Cora'nın sırtını sıvazlıyordu.
Kimse ne yapması gerektiğini bilmiyordu.
Saatler birbirini peşisıra kocalarken herkes sessizlik içindeydi.
Namjoon'da tüm korku ve endişesiyle gelmişti. Şimdi ise Yoongi'nin gelmesi gerekti.
Ancak kimse içeride ne döndüğünü bilmiyordu.
Kapı açıldığında gördükleri doktorla Cora omuzunda yattığı Vera'nın yanından hışımla kalkmıştı.
"Hasta iyi. Yani en azından bileklerindeki yaraları diktik, kan kaybı yok. Midesi yıkandı ve takviyeleri verdik. Şimdilik yoğun bokumda kalması gerek."
"Ne zaman çıkar?"
Jungkook'un sorusuyla doktor ona baktı. Ardından elindeki eldivenleri çıkartırken konuştu.
"Bir süre gözlem altında tutmalıyız. Ardından belli olur tetkikler sonunda."
Doktor yanlarından ayrılırken kapı tekrar açılmış içeriden Yoongi çıkmıştı. Sedye üzerinde... Ruhsuzca yatıyor halde...
Cora'nın gözleri daha da dolarken Vera onun sırtını sıvazlamıştı. Hemşirelerin peşinden yoğun bakım katına çıktıklarında Jungkook stresle nefes verdi.
"Yoktu, lanet olsun yoktu gittiğimde o evde. Neredeydi? Ne zaman böyle oldu bir halt bilmiyoruz. Her fırsatta yanımda olan adamın zorunda yanında değildik. Şaka mı bu ya!"
Namjoon derin bir nefes vererek ona yaklaştığında Vera kaşlarını çatmıştı. Jungkook'un kendini her şeyde sorumlu tutmasına sinir oluyordu.
"Bilemezdin Jeon."
"Sorun bu ya zaten!"
Vera aniden kararan gözlerine karşı elini yanındaki bekleme koltuğuna attığında Cora hızla yaslandığı duvardan doğrulup onu tutmuştu.
"İyi misin?"
Jungkook'un bakışları ikisine döndüğünde aniden korku bedenini sarmıştı.
"Yunesa?"
"İyiyim yok bir şey. Gözlerinm karardı sadece."
Solgun sesiyle Jungkook kaşlarını çatmış elini destek olması için beline koymuştu.
"Gel otur şuraya."
Vera bir adım attığında boşalan dizleriyle, Jungkook belindeki elini sıkılaştırdı.
"Güzelim, iyi değilsin."
Vera'nın göğüsü sıkışırken aniden başı dönmüş bedeni Jungkook'un kollarına doğru yığılmıştı.
Cora koşarak doktor çağırmaya giderken Namjoon'un ve Hoseok'un yardımıyla Vera'yı bekleme koltuğuna yatırmışlardı.
"Neler oluyor böyle? Her şey ters gidiyor resmen."
Jungkook, Namjoon'un dediğine karşı sıkıntıyla nefes alırken gelen doktora bakmış ayaklanmıştı.
Önce hyungu, şimdi sevdiği kadın...
Kesinlikle her şey çok normaldi..
Kesinlikle!
.