Last Day in Munich..
Riiiing... Riiingg..
Kanina pa tumutunog yung phone niya pero hindi niya ito sinasagot.. Kanina pa nagreregister yung pangalan ni Chynna sa screen ng phone pero parang wala siyang pakeelam. Malamang galit nanaman si Chynna dahil hindi nila alam kung nasaan siya ngayon.
Napatingin siya sa paligid niya.. Hindi ko na din alam kung nasaan ako..
She sighed. Mamaya na ang flight nila pabalik ng Pilipinas pero ano bang pumasok sa isip niya at naisipan niyang lumabas ng hotel at maglibot mag-isa? Wala naman siyang idea sa mga lugar dito sa Munich pero hindi niya alam kung bakit nandito siya ngayon sa may kalsada at naglalakad.. Marami siyang nakakasalubong na hindi niya kilala..
Saan ba ako dinadala ng mga paa ko? Bakit ba parang bigla nalang naisipan na maglakad? Saan ba ko pupunta? Saan ba nila ko dadalhin?
Bigla siyang napastop sa paglalakad nang makita ang sign na nasa harap niya.
'THIS WAY TO - THE ENGLISH GARDEN'
English Garden... English Garden kung saan niya nakita si Rhian kahapon..
Napalunok siya. Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Bakit parang may nararamdaman akong kakaiba?
Nagstart na siyang maglakad papunta sa English Garden..
//
Hindi kadamihan ang tao. Siguro maaga pa para dagsain tong English Garden..
She sighed. Naupo na agad siya sa may damuhan dahil pagod na rin siya kakalakad.
Bakit ba dito ako napadpad?
Kinuha niya ang earphone niya sa may bulsa niya at isinalpak sa phone at inilagay ito sa tenga niya.. Baka kaya dito siya dinala ng mga paa niya dahil kailangan niyang magrelax..
Shuffle Play ang ginawa niya.
Huminga siya ng malalim nang marinig ang unang tugtog.
Now Playing: Cool Kids By Echosmith
Naeenjoy niya ang ganitong musics.. Tumingin tingin siya sa paligid. Wala lang.. Baka lang naman may makita siya..
Nagbuntong hininga siya. Glaiza, tama si Benjamin.. Impossible nga na makita mo si Rhian dito. Sobrang imposible. Paano mangyayare yun? Malamang kasal na siya kay Jason ngayon at namumuhay na sila ng masaya kung saan man. Imposible talaga na magkita kayo.. Sobrang imposible..
Natapos na yung kantang 'CoolKids'..
Habang hinihintay niya ang susunod na tugtog sa tenga niya,
Ewan niya pero bigla siyang napabulong, "Lord, bigyan niyo ko ng sign kung siya ba talaga yung nakita ko... Bigyan niyo ko ng sign dahil--"
She literally stopped nang marinig ang intro ng tugtog sa tenga niya..
Napalunok siya at natural, si Rhian ang unang pumasok sa isip niya..
Tadhana. Tadhana yung kanta at ito na ba yung sign?
Umiling siya. Hindi. Hindi ito sign. Coincidence lang..
Kukunin niya sana yung phone niya para ilipat yung tugtog nang may lumapit bigla na batang babae sa kanya.
"Hello. Can I sit with you?" The little girl said. Medyo bulol pa ito magsalita dahil bata pa nga.. Parang baby magsalita.. Ang cute..
Napalunok si Glaiza. Ang cute naman ng batang to.. Medyo bulol pa pero ang cute niya magsalita..
Tumango nalang si Glaiza so umupo yung batang babae sa tabi niya na parang may tinataguan.
Napalunok siya at napatingin siya sa bata na nakatingin din pala sa kanya. "What's the song?" The little girl asked.
Napataas ang kilay ni Glaiza na parang nagtatanong ng 'Ha?' Pero narealized niya na may nakasalpak pa nga palang earphones sa tenga niya.. At Tadhana pa rin ang tugtog..
"You want?" Tinanggal niya ang isa sa mga earphones sa tenga niya at inalok sa bata.
Nagsmile naman ang bata at kinuha ang earphone tapos sinalpak sa tenga nito. "I don't understand.. What is this song?"
Glaiza smiled. "Tadhana." Napailing siya nang marealized na hindi nga pala maiintindihan nung bata. "I mean, Destiny." Glaiza sighed na parang may narealized. "Destiny...." Napa-stop si Glaiza.
Destiny.. Destiny.... Tadhana....
Si Rhian..
Napapikit siya ng maalala ang boses ni Rhian nung gabing yun sa Condo niya.
"Naniniwala kaba sa Destiny?"
Napalunok siya.
Destiny. Tumingin siya sa lugar kung saan niya nakita si Rhian kahapon.
"Destiny ba na makita ko siya dito?"
"What do you mean?" The little girl asked so nilingon siya ni Glaiza.
"Uhm, nothing.. Uhm.."
"By the way I love this song. Yeah I don't understand but I love the beat of the song.." The girl smiled.
Napa-awkward smile nalang si Glaiza sa bata... Sino ba tong cute na bata na to? At bakit siya tumabi sakin?
"Wait, why are you here? Who's with you?" Glaiza asked.
The little girl looked at her. "Can you please repeat the song first?"
Napakunot ang noo ni Glaiza. Hala.. Pati bata nainlove sa 'Tadhana'..
Kinuha ni Glaiza ang phone niya at nirepeat nga ang Tadhana. She smiled. Mukhang magkakasundo ata sila nitong bata...
"I'm with my Mommy.." The little girl said habang sumusunud sunod pa ata sa beat ng tugtog yung ulo niya.
Glaiza smiled habang pinagmamasdan ang bata.. Sobrang cute. "What's your name?"
Nilingon siya ng bata at sasagutin na sana ang tanong niya nang biglang may sumigaw sa likod nila..
·
·
·
"Nicole!"
·
·
·
Sabay na lumingon si Glaiza at ang bata sa sumigaw.
Napalunok si Glaiza sa bigla nang makita ang babaeng papalapit sana sa kanila pero nang makita siya e bigla ding napa-stop.
·
·
·
·
·
·
"R-R-Rhian..." Nanginginig sa sabi ni Glaiza.
"M-Mommy YoYon..." Narinig niya ding sabi nung bata so napatingin siya bigla dito.
"She's your Mom?!"
Nag-nod ang bata at napatingin ulit si Glaiza sa kinatatayuan ni Rhian. Naka-stop din ito at halatang nagulat din nang makita siya.
Tumayo siya at humarap kay Rhian. Magkalayo silang dalawa... Pero nakatingin sila isa't isa..
·
·
·
·
·
·
·
·
"G-Glaiza?"
Narinig ni Glaiza ang pagsabi ni Rhian ng pangalan niya.
Binanggit niya yung pangalan mo.. Ugh.. 4 years.. 4 years yun..
Nawala ata si Glaiza sa sarili niya at bigla nalang siyang lumakad palapit kay Rhian at niyakap ito bigla. Halos tumakbo na nga siya para lang makalapit agad kay Rhian dahil sa pananabik na mayakap ulit ito..
"4 years Rhian... 4 LONG years.." Hindi niya napigilan ang sarili niya. Umiyak siya habang yakap si Rhian.
Hindi siya makapaniwala. Hindi siya makapaniwalang yakap yakap na niya si Rhian ngayon...
"Iniwan mo ko. Iniwan mo ko bigla.. Namiss kita.. Rhian, apat na taon yun.. Apat na taon akong nangulila sayo..." Hinigpitan niya ang yakap kay Rhian. Sign na sobra talaga siyang nangulila dito.
Yung 'longing' na tinatawag... Eto na yun..
Hindi na rin napigilan ni Rhian ang maluha.. Unti unti niyang nilagay ang mga kamay niya sa likod ni Glaiza to hug her back.
"I'm sorry..." Rhian said. Sobrang namiss niya din si Glaiza. Sobra...
Ramdam ramdam ni Rhian ang panginginig ni Glaiza.
Hindi niya mapigilang maluha ng sobra.. Nahihiya siya. Nahihiya siya kay Glaiza.. Alam niyang galit ito. Alam niyang may karapatan itong mainis sa kanya ngayon dahil sa ginawa niyang 'pang-iiwan' almost 4 years ago.. Nahihiya siya ng sobra. Nagi-guilty siya. Nasasaktan din siya sa ginawa niyang yun pero alam niyang mas apektado si Glaiza dahil ito ang naiwan..
Nabigla siya nang biglang bumitaw si Glaiza sa pagkakayakap at tumingin sa mga mata niya.
Parehas silang umiiyak.. Wala namang pakeelam ang mga tao sa paligid nila e. And buti nalang wala pa masyadong tao ngayon sa Garden..
Napalunok si Glaiza. Hindi talaga niya alam kung nananaginip lang ba siya dahil kaharap na talaga niya si Rhian ngayon. Medyo matagal niyang pinagmasdan ang mukha ni Rhian bago siya nagsalita.
"Alam mo bang halos apat na taon akong nagkulong sa bahay? Iniwan ko na yung condo. Iniwan ko dahil everytime na umuuwi ako don, ikaw ang naaalala ko.. Nung iniwan ko yun, hindi ko pa rin inaayos yung higaang hinigaan mo bago ka umalis. Yung higaan kung saan kita huling nakasama." Naiyak pa rin si Glaiza habang nagsasalita.. Medyo napapaos na siya dahil sa iyak. "Marami akong gustong itanong sayo.. Una sa listahan ko ang tanong na bakit moko iniwan nung araw na yun? Bakit hindi ka nagpaalam? Bakit mo ginawa ang mga bagay na yun tapos iiwan mo din pala ako? Hindi mo pinanindigan yung naramdaman ko dahil sa mga ginawa mo Rhian. Pakiramdam ko, hinayaan mo lang ako.." Glaiza sighed.
Kitang kita ni Rhian ang lungkot sa mga mata ni Glaiza. Hindi niya alam kung saan siya magsisimula. Hindi niya alam kung ano ang unang sasabihin.. Nagi-guilty siya. Nasasaktan siya..
Hinawakan niya ang mga kamay ni Glaiza at hinalikan ito.. Umiiyak na din siya. Sobra talaga din niyang namiss si Glaiza..
"I'm sorry. Sorry Glaiza. I know nasaktan kita.. I'm sorry kung iniwan kita nung araw na yun.. Ayoko lang na masaktan ka kapag nalaman mo yung dahilan ko kapag ako mismo ang nagsabi sayo..."
"Pero nasaktan din ako nung nalaman ko sa iba yung reason mo Rhian.." Napalunok si Glaiza. "Hindi mo ba alam na masasaktan din naman ako kahit hindi ikaw ang nagsabe? Bakit hindi mo ko hinayaang makasama ka ng mas matagal pa bago ka umalis? Hindi ka nagpaalam. Wala kang sinabi." Kinuha ni Glaiza ang kamay niya sa pagkakahawak ni Rhian.. "Masama yung loob ko sayo. Alam ko namang wala akong karapatan sayo pero kasi hinayaan mo kong mahulog sayo Rhian.. Bakit mo ginawa ang lahat ng yun? Pinaibig mo ko sayo pero iniwan mo ko sa ere. Pakiramdam ko pinag-eksperimentuhan mo lang ako. Sinubukan kung mahuhulog nga ako. Pero nangyari Rhian. Effective. Effective yung Experiment mo kasi halos apat na taon... Halos apat na taon kitang hinahanap." Sobra na yung pagnginig ng boses ni Glaiza... "At kapag hinahanap kita tapos hindi kita makita, wala akong magawa... Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko gustong isigaw yung pangalan mo. Nagbabakasakaling maririnig mo ko at magpakita ka sakin... Sobra yung pangungulila ko sayo Rhian. At ang sakit... Kasi alam ko namang hindi katulad ng pangungulila ko sayo yung naramdaman mo sakin.. At sigurado ako...." Glaiza sighed. "Sigurado akong kasal kana ngayon..."
Naiyak si Rhian.. Hindi niya maabsorb yung sinasabi ni Glaiza.. Hindi na niya alam. Ang alam lang niya, nakasakit siya. Nakasakit siya ng taong mahal niya..
·
·
·
·
·
·
"Kasal ka na no?" Lalong naiyak si Glaiza nung tinanong niya yun. Bakit ba niya tinatanong? Alam naman niya ang sagot?
Tahimik na nakatingin si Rhian sa mga mata niya. Umiiyak din ito..
"Rhian... Sabihin mo, kasal kana diba?"
·
·
·
·
·
·
Umiling si Rhian...
·
·
·
·
Nanginginig na hinawak ni Rhian ang pisngi ni Glaiza. "Hindi natuloy yung kasal namin.."
·
·
·
Nabigla si Glaiza. "A-Anong ibig mong--"
Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya dahil biglang nilapit ni Rhian ang labi nito sa labi niya..
Hinalikan siya ni Rhian..
Hindi matagal yung kiss pero...
Niyanig nanaman ang mundo niya..
Yung labi niya sa labi ko.... Namiss ko yun..
·
·
·
After nung kiss, hinawakan ni Rhian ang mga kamay ni Glaiza.. "Hindi natuloy yung kasal namin dahil may babaeng lumapit samin. She's pregnant and she said si Jason ang Dad nung baby sa tiyan niya..." Rhian looked at Glaiza's eyes. "Well that was a good news for me that time coz lahat sila ready na sa kasal namin ni Jason but after nilang malaman yung news na yun, my Mom and Dad said No. Pati family ni Jason sinabing panindigan yung Girl kasi anak padin daw ni Jason yung dinadala nung Girl. At ayun, Destiny na hindi kami makasal. At matagal na kaming hiwalay.." Rhian smiled kahit may luha pa ring tumutulo mula sa mga mata niya.. "And akala mo ba ikaw lang ang nangulila?" She sighed. "Ako din Glaiza. Sobrang nangulila ako sa yakap mo, sa hawak mo, sa ngiti mo, sa boses mo, sa tawa mo.. Hindi mo alam kung ilang beses kong pinanuod yung mga videos natin sa youtube. Dun ako kumota e." She slightly laughed. "Kahit paulit ulit hindi ako nagsasawa... Pag pinapanuod ko, sinasabi ko 'Parang kahapon lang'.." She sighed. "Nahiya akong bumalik sa Pilipinas at humarap sayo dahil iniwan nga kita.. Natakot ako na baka kamuhian mo na ko dahil sa ginawa ko... And I'm sorry Glaiza kung sa tingin mo hindi ko napanindigan yung feelings na naramdaman mo for me.... I'm sorry.. And please forgive me.. Sana hindi pa huli ang lahat para magsimula ulit tayo...."
Nabigla si Glaiza.. Siya naman ngayon yung walang masabi..
"Sana hindi pa huli ang lahat para magsimula ulit tayo...."
Tama ba yung interpretation niya sa sinabing yun ni Rhian? Magsimula ulit sila?
"M-Magsimula ulit?" Glaiza asked dahil di siya makapaniwala..
Napa-stop si Rhian. "M-May boyfriend ka na ba? Bawal na ba? Huli na ba ang lahat? Is it too late?" Nag-start nanamang maiyak si Rhian. Bigla siyang nag-panic at nabitawan ang kamay ni Glaiza...
Huli na ata ako... Rhian thought.
Pero nabigla siya nang mapatawa ng konti si Glaiza at kinurot ang ilong niya ng light lang tapos hinawakan ang pisngi niya. Nakatingin ito sa mga mata niya habang nakangiti kahit na medyo naiyak pa rin..
·
·
"Rhian, naniniwala na ko sa Destiny."
·
·
·
·
·
Biglang naiyak si Rhian nung sinabi ni Glaiza yun. Naiyak siya pero alam niyang saya ang dahilan ng mga luhang to..
Hindi nanaman niya napigilan ang sarili niya at kinissan nanaman si Glaiza. Smack na kiss lang. Pero nakyutan ata siya kay Glaiza at binigyan niya pa ito ng 2 peck of kisses sa lips tapos bigla niya itong niyakap ng mahigpit.
Windang na windang naman si Glaiza sa ginawa ni Rhian..
Ang dame nun ah.. Natawa siya sa naisip niyang yun.
·
·
·
"Sabe ko naman sayong merong Destiny. Totoo ang Tadhana.. At Tadhana ang nagdala sayo dito para magkita tayong dalawa..." Rhian said habang yakap pa rin si Glaiza.
Glaiza smiled. "Yung Jade sa Salon, Yung plate number na Rhi011, yung Up Dharma Down na nagdedicate sakin ng Tadhana sa bar, yung pagpikit ko at nakita kita tapos naituro ng daliri ko ang Munich Germany, yung pagpili ko na dito sa 'English Garden' pumunta... Lahat pala yun Tadhana ang may gawa..."
Naguguluhan namang humiwalay si Rhian sa pagkakayakap at tumingin kay Glaiza. "What do you mean?" Nakakunot ang noo niya.
Medyo natawa nalang si Glaiza. "Mahabang kwento... Basta ang alam ko lang... Naniniwala na kong may Destiny." She smiled.
Rhian smiled at her too. Tapos pinindot bigla ang ilong niya. "I miss you... I love you."
Bumilis lalo ang tibok ng puso ni Glaiza nung marinig yun...
She smiled.. And this time, siya yung lumapit kay Rhian para kissan ito ng mabilis lang. "I love you.. And sobrang namiss din kita.." Medyo pabulong na sabi niya at hinalikan niya pa ng isa si Rhian sa ilong at niyakap niya ito..
·
·
·
·
·
"What are you guys doing?"
Napabitaw silang dalawa sa pagkakayakap at napalingon kay cute little girl na nakatingin pala sa kanila.
Medyo natawa si Glaiza dahil nakasalpak pa rin sa tenga nito ang earphones niya..
"I cannot hear you.. I super love this song right now..." She said then umupo nanaman siya sa damuhan at kinalikot ang phone ni Glaiza na parang wala ng pakeelam sa mundo.
Glaiza looked at Rhian. "May nakalimutan akong itanong..."
"She's not my Daughter. She's Nadine's." Rhian said and smiled at Glaiza. "Yun yung gusto mong itanong diba?"
Glaiza sighed na para bang nabunutan ata ng tinik..
Well, kung anak man nga ni Rhian itong cute na bata, okay lang naman sa kanya.. Wala naman siyang pakeelam sa katotohanang may anak na nga si Rhian kung sakali tsaka napaka-cute na bata ni Nicole para tanggihan niya... Pero natutuwa na rin siya na di pala anak ni Rhian si Nicole.. Ewan ba niya.
"Sabi niya Mommy ka niya." Glaiza said.
"Mommy Yoyon ang tawag niya sa akin. I'm her 2nd mom so okay lang." Medyo natawa si Rhian at pinindot nanaman ang ilong ni Glaiza. "Sinong kasama mo dito? At bakit nandito ka sa Germany?"
Nag-look away si Glaiza. "Si Chynna ang dahilan nito at Mahabang kwento na yung iba..." Tiningnan niya ulit si Rhian at nginitian ito. "Ikkwento ko sayo. Magsstay ako ng matagal muna dito kasama ka... Almost 4 years tayong hindi nagkita. Pwede bang magpakasawa naman tayong dalawa sa isa't isa this time?"
Natawa si Rhian na parang may naisip na kakaiba.
"Bakit ka tumatawa?!" Glaiza asked.
"Wala wala. Hahahaha."
Napakunot naman ang noo ni Glaiza na parang gets niya ang ibig sabihin ni Rhian. "Ang dumi ng utak mo!"
Natawa naman lalo si Rhian. "Hoy! Wala akong iniisip ah.."
"Asuuuuus." Glaiza pinched her nose. "I'll call Chynna. Sabihin kong magpapaiwan ako dito." Binitawan niya saglit ang kamay ni Rhian tapos lumapit siya kay Nicole para kunin muna saglit yung phone niya para matawagan si Chynna.
"Hi Nicole.. Can I borrow my phone?" She asked her.
Pumayag naman si Nicole. "Don't stop the music please.."
Glaiza smiled and nodded. "Of course. Just a few minutes. I'll give you back my phone okay?"
Napatingin naman si Rhian sa dalawa. "What song is that Nicole?" Rhian asked Nicole.
Lumingon naman si Nicole kay Rhian. "She said, Destiny's the title."
Napakunot ang noo ni Rhian at lumapit din kina Glaiza at Nicole. "Destiny?"
Nicole nodded.
"Tadhana." Glaiza smiled. "Tadhana yung tugtog and sabi niya she really loves the beat of the song..."
Medyo natawa si Rhian at napatingin kay Nicole. "Nicole how about you? Do you believe that Destiny really exists?"
Nicole suddenly looked at her Mommy Yoyon. "Uhmmm, Yes. Yes it is."
Rhian smiled at napatingin kay Glaiza. Nagkatingin silang dalawa.
"Sabi ko sayo e." Rhian said.
Natawa naman si Glaiza. "Sabi ko nga." Then she pinched Rhian's nose.
Kinilig nalang naman si Rhian..
"I miss you." Rhian said at bumawi ng pagpindot sa ilong ni Glaiza.
"You're cute." Nicole said kaya nabigla silang dalawa.
"Who? Me?" Rhian asked at tinuro ang sarili niya.
"No. Me. Right Nicole?" Natawa naman si Glaiza.
"I mean, both of you." Tapos natawa namang kinurot ni Nicole ang ilong nina Glaiza at Rhian.
Natawa nalang sila.
Nag-start na ring i-dial ni Glaiza ang number ni Chynna.
//
"NAHIHIBANG KA NA BA?!" Sigaw ni Chynna sa kausap niya sa phone.
"Okay nga lang ako. Ako na bahala sa lahat.. Wag niyo kong intindihin. Thank you Chynna. At tinawagan ko na yung isa sa staff diyan sa hotel. Pakiiwan nung gamit ko. Babalikan ko yan mamaya." Glaiza said over the phone.
"Pucha naman Glaiza. San ka tutuloy?! Ngayon na yung flight--"
"Basta wag niyo kong intindihin! Masaya ako Chynna kaya wala kayong dapat ipag-alala! Maraming salamat talaga sa gala na to Chynna. Sobrang effective. Thank you!! Mag-iingat kayo sa flight. Utang ko sayo to Chynna. Maraming salamat talaga."
"Pero--"
Toot. Toot. Toot.
Napabuntong hininga si Chynna sa inis. Pinatayan siya ng phone ni Glaiza.
Napahawak siya sa ulo niya dahil parang na-ha-highblood ata siya.
"PAMBIHIRA NAMAN OH! ANO BANG PUMASOK SA UTAK NON?! KABISADO NIYA BA TO?! Ngayon yung sched ng flight niya pauwi ng Pinas!! Pambihira talaga!!" Napatingin siya kay Benjamin..
Napakunot ang noo niya nang makitang nakangiti ito na parang baliw.. "Hoy Benjamin... May alam kaba dito?!"
"Well, I'm sure she's with Rhian na.."
Nabigla naman si Chynna. "Rhian?! Nandito si Rhian?! Paano nangyare yun?!"
"Hindi ko din alam kung paano.. Basta sure akong nandito si Rhian at magkasama na sila ni Glaiza ngayon... Tinadhana ata talaga sila eh.." Benjamin smiled pero medyo labag sa loob niya yun.. "Sigurado akong masaya nga si Glaiza ngayon.. Let's just be happy for them. Masaya na siya ngayon Chynna. Effective tong plano.. She's with Rhian na. And I'm sure na magiging safe at masaya siya with Rhian..."
Medyo parang naguguluhan naman si Chynna sa mga nangyayare.. "Naguguluhan ako tsong. Pero kung totoo ngang si Rhian ang kasama niya ngayon.. Tama ka. Ito ang gusto ni Glaiza. Maging masaya tayo sa kanya. Mag-ayos na tayo at hayaan na nga natin yung lovers na yun."
Nag-start naman ng mag-ayos si Chynna ng gamit..
Benjamin sighed..
Hindi talaga tayo para sa isa't isa Glaiza.. Gumawa ng Diyos ng paraan para magkita kayo. Sobrang imposible talaga.. Pero kung kayo, kayo talaga. And now, pinapakawalan na kita..... Kayo ang gusto ng Tadhana at hindi tayo...
//
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
AN: WAAAAAAAAAH.
TAPUSIN KO NA BA TO DITO?! HAHAHAHA.
IKAW NA NAGBABASA NITO, NANINIWALA KA BA SA DESTINY? :)
Okay. Thank you guys. You deserved a million thankyou's. Mamaraming salamat sa pagtangkilik at mahal ko kayo!
#RastroForKeeps ❤
#HopiaUbe ❤