BÖLÜM 11: RÜYA
"Güzel torunum, bak şu içli köfteden ye." Artık kusucak raddeye geldiğimi anladığım da Bahoz dedeme döndüm ve konuştum.
"Dedeee. Valla yeter artık kusucam." Yalvarırcasına söylediğim şeylerle tüm aile gülmeye başladı. Hemen onlara dönüp, "Gülün siz gülün." Dedikten sonra hemen Tugay'a döndüm.
"Öyle olsun doktor." Dediğimde gülmeyi bırakıp göz devirdi.
"Neden her seferinde ben?" Dediğinde omuz silkip arkama yaslandım. Aklıma gelen şeyle hemen morelim bozulmuştu.
Yarın okul vardı...
"Amcasının güzeli, hele söyleyesin n'oldu da güzel yüzünü astın?" Rohat amca bunu dediğinde herkes bana döndü.
"Arın, n'oldu güzelim?" Barın bunu dediğinde mal mal suratına baka kalmıştı. Kafamı hızla iki yana sallayıp konuştum.
"Yarın okul var." Dediğimde Ali ve Ege'de somurtmaya başlamışlardı. Yanımda oturan Tugay kafama vurduğunda ona döndüm hemen.
"Ne vuruyon be!?" Dediğimde bana tip tip baktı.
"Bir şey oldu sandık." Olmuştu zaten, okul vardı yarın. Bundan daha kötü ne vardı? Önüme döndüğümde kötü kötü bakan Barını gördüm. Şirin olmaya çalışıp gülerken, o da gülmüştü.
Şu anda bütün aile bahçede kurulmuş masadaydı. Masanın uzunluğunu, ne siz sorun ne ben söyliyeyim.
Sofraya oturduğumuzdan beri Bahoz dedem sürekli bir şeyler tıktırıyordu azıma. Kendisi en başta otururken ben sonlara doğru oturuyordum. Bahoz dede Tugay'a söylüyor, Tugay da ağzıma tıkıyordu.
Kafamı kaldırdığımda, Tugay'ın gözüme sokmak istermiş gibi tuttuğu pilav dolu kaşıkla göz göze gelmiştim. Kafamı yavaş yavaş Tugay'a doğru çevirdiğimde bana gülümseyerek bakıyordu. Ama ben bunu yerim. Kafamı yavaşça iki yana salladım ve gülümseyip kaşıktaki pilavı yedim.
Şimdi arkadassaklar ben bir şey fark ettim. Bu kuzenlerden en az iki tanesi bana karşı önyargılı olmaları lazımdı. Bunlar şu ana kadar hiçbir şey demedi.
Demelerini mi istiyorsun salak?
Evet. Azıcık kaos.
Göz devirdim say.
Tamam.
"Ee Deniz, alışabildin mi buraya?" Alaylı bir şekilde soru soran çocuğa döndüğümde, yanlış hatırlamıyorsam bu çocuğun ismi Mert'ti.
Bende onun gibi yüzüme alaylı bir gülümseme yerleştirip konuştum.
"Alışıyorum." Dedikten sonra yemeğime döndüm.
"Önceki ailenle aran nasıldı?"
Sorduğu soru ile bir kaç saniye boş boş yemeğime bakmıştım. Masadaki elim yumruk haline geldiğinde hemen elimi bacağıma koydum. Ve alaylı bir şekilde sırıtmaya başladım. Bu aptala istediğini vermiyeceğim. Sinirlenme mi veya üzülmemi bekliyorsa çok bekliyordu.
Kafamı ondan tarafa çevirdiğimde bana aynı şekilde bakıyordu.
"Bu seni ne ilgilendiriyor? Hangi hakla bu soruyu soruyorsun? Veya hangi sıfatla?"
"Mert, kes o sesini yoksa ben çok güzel bir şekilde kesicem!" Bedir amca Mert'e bağırdıktan sonra Elif yenge konuştu.
"Hemen özür dile Deniz'den!" Mert annesine döndü ve konuştu.
"Neden ben özür diliyorum?!"
"Elif yenge, gerçekten buna gerek yok."
Masum kız rolü.
Şeytansın.
"Hayır Deniz. Özür dile Mert."
Dediğinde gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım ve kafamı başka yere çevirdim.
Bilin bakalım kimle göz göze geldim.
Barın.
Ben bu adamla niye sürekli göz göze geliyorum?
Barın kafasını hafifçe sola doğru yatırdı ve gülümsedi.
"Özür dilerim." Mert sessiz bir şekilde özür dilemişti. Arkadassaklar kulağım tıkalı olduğu için tabiki de duyamadım.
"Efendim duyamadım." Mert kaşlarını çatmış sinirle bakıyordu bana.
Korkudan altıma sıçtım bak şimdi.
"Valla ben de duayamadım Mert. Biraz sesli söyle koçum." Bunu diyen Bora'ydı. Ona döndüğümde bana gülümseyerek bakıyordu. Ben de ona gülümseyip tekrar Mert'e döndüm.
"Özür dilerim!" Aferin böyle adam ol.
"Eeeee napim şimdi? Affetmedim."
***
Saat geç olduğu için artık odama çıkmaya karar verdim.
"Herkese iyi geceler. Ben artık uyumaya gidiyorum." Diyip ayağa kaltığımda gözüme muhteşem üçlü (!) takıldı.
Kuzey, Pars ve aralarına yeni eklenen Mert malı.
"Amip beyinlilere ve kendini amip beyinli hissedenlere iyi geceler olmasın. Uyurken karabasan çöker inşallah. Çokça amin."
Diyip salondan çıktım. Arkamdan gülerek, iyi geceler diyorlardı.
Asansöre binip odamın katına bastım.
Asansörden çıktıktan sonra tam odama girecekken hemen yandaki odadan konuşma sesleri geldi. Bu oda Barın'ındı.
Umursamayarak odama girecekken Deniz demişlerdi. Bak işte şimdi merak ettim.
Sessiz bir şekilde kapının önünde duyduğumda sesler daha net geliyordu. Bora ve Barın konuşuyordu.
"Deniz'e Arın dedin."
"Evet. Çünkü onun adı Arın."
"Hadi canım! Cidden mi?" Bora bunu dediğinde Barın sinirle konuştu.
"Bora siktir git!!" Dediğinde hemen kapıdan uzaklaşıp kendi odama girdim.
Kıyafet odasına girdim ve elime şortlu bir takım alıp giyindim.
(Gömlek ve kolye yok)
Makyaj masama oturdum ve saçlarımdaki örgüyü bozdum.
Telefonumu alıp yatağa uzandım ve Buğra'ya yazmaya başladım.
Siz: Yarın okulda seni öldürücem canım arkadaşım. Son yaptığını unutmadım.
Mesajı gönderdikten sonra whatsapp tan çıkıp İstagram'a girdim.
Allahım sen bana sabır ver.
Buğra gerizekalısı benim fotoğrafımın üstüne büyük harflerle canım arkadaşım yazıp story atmıştı.
Salak.
Telefonu yanımdaki komidinin üstüne koyup yatağa uzandım.
Işık açık kalmıştı...
Ege'yi çağırmayı düşündüm ama sonra vazgeçtim. Çocuk o kadar merdiveni çıkmasındı.
Sanki yapmadığın bir şey.
Ayağa kalkıp ışığı kapattım ve tekrar yatağa uzandım.
Gözlerimi kapattım ve uyumaya başladım.
***
"Aayy bunaldım yemin ederim. Ne bu sessizlik." Diyip elime telefonumu aldım ve arabanın radyosuna bağlandım.
Şarkı listeme girip Rojda nın 'Hey Dilo' şarkısını açtım
Mala dîlo hiz hizî
Xiraba dîlo hiz hizî
Kêrana ji nava rizî
Pismam dotma ma dizî
Hey dîlo dîlo dîlo disgotin
Hey zalim zalim zalim
Ne xweşim pir bê halim
Kerba zerya dinalim
Mala dîlo pişkefte
Xeraba dîlo pişkefte
Kêrana ji navê şikeste
Pismam dotmama xwesta
Şarkıya bir yandan eşlik ediyor, bir yandan da oturduğum yerden dans ediyordum.
Arabayı süren kişi ve arkada oturan kişi gülüyor ve bana eşlik ediyordu.
Biz gülüp eğlenirken birden bire korna sesi duyuldu. Öyle güçlü bir sestiki kulaklarım çınlamaya başlamıştı.
Arabanın gittiği yolun hemen yanında Deniz vardı. Ve yol denizden bayağı bir yüksekdeydi.
Sesin geldiği tarafa baktığımızda bir kamyon gördük. Bize hızla gelen bir kamyon...
Kamyonunu arabaya çarpmasıyla birlikte araba hızla aşağıya yani denize düşmüştü.
Sonrası derin bir karanlık...
***
"Arın güzelim hadi kalk! Kabus görüyorsun kalk." Gördüğüm rüya ve bana seslenen sesle birlikte ter içinde uyanmıştım.
Barın üstümdeki yarganı hızla çekip fırlattı ve kendisi yatağa oturup beni kucağına çekti.
"İyi misin güzel kızım?" Sorduğu soru ile daha fazla ağlamaya başladım. Barın anlımı öpüp, kafamı kendi boynuna yan bir şekilde koydu.
"Hadi anlat bana Arın'ım. Ne gördün?" Burnumu çeki anlatmaya başladım.
"Arabadaydık, yüzlerini hatırlamadığım iki kişi ile yoldaydık. Bir anda korna sesi geldi ve bir kamyon çarptı ve denize düştük." Dediğimde kafamın üstünü öpüp konuştu.
"Tamam ağlama güzelim, sadece bir rüyaydı." Kafamı yavaşça salladım ve öylece durmaya devam ettik.
Ve birden Barın İspanyolca bir şarkı söylemeye başladı.
"Ya no me enojo contigo
Solo observo y pienso
"Me decepcionó"
Y me alejo más de ti
Porque yo ya no quiero sufrir
Quiero ser feliz
Tu amor es veneno y más
Y yo siento un dolor, en mi alma
Pero con calma"
(Medya)
Barın söylemeye devam ederken ben uykuya dalmaya başlamıştım.
*02.02.2024*
🖤🖤🖤