+ ព្រឹកថ្មី
" អឹម... " សម្លេងថេយ៍បានដឹងខ្លួនពីសន្លប់ហើយ
" ថេយ៍អូនក្រោកហើយហេស៎ ក្រោកមួយៗបងជួយគ្រា"ជុងហ្គុកដឹងថាថេយ៍ក្រោកភ្លាម នាយស្ទុះមកមើលមុខគេ និងជួយគ្រាថេយ៍
" បងគេងកំដរអូនពេញមួយយប់ហេស៎ មើលចុះមុខស្លក់ណាស់"ថេយ៍យកដៃអង្អែរមុខជុងហ្គុកតិចៗ
" បងមិនអីទេ... អូនធ្វើអ្វីនិង??"ជុងហ្គុកភ្ញាក់ព្រោះថេយ៍អោនមកថើប ករបស់នាយ
" បងនៅអោយស្ងៀមមើល៎ ... ខ្លួនបងក្រអូបម្ល៉េះ ហិតហើយស្រួលខ្លួនម៉ង"ថេយ៍ដែលបិទភ្នែកស្រង់ក្លិនពី កជុងហ្គុកមើលទៅក្តីសុខណាស់
" អែក... ហែម.. "លោកគីមក្អកក្រហឹមតិចៗ បញ្ជាក់ថាបន្ទប់នេះមិនមែននៅតែពីរនាក់ទេ
" លោកប៉ា.. អ្នកម៉ាក់ "ថេយ៍ដែលលឺសម្លេងក្អក ក៏មើលភ្នែកមើលឃើញដាក្នុងបន្ទប់មិនមែនមានតែពួកគេពីរនាក់ទេ គឺមានប៉ាម៉ាក់គេ ជីន នេះមកតាំងពីពេលណានិង ពិតជាខ្មាសគេមែន
" ដឹងថាប៉ាន៉ាក់នៅទីនេះដែរហេស៎??"លោកគីម មើលទៅកូនពៅគាត់ចុះរលៀមចឹងតើ បានឆាប់មានកូនចឹង ចង់បន្ទូលកូនប្រុសគេក៏មិនកើតដែរ បើកូនគាត់រលៀមដែលនិង
"ប៉ាម៉ាក់អូនដឹងថាពួកយើងទាក់ទងគ្នាហើយ" ជុងហ្គុកខ្សឹបប្រាប់ថេយ៍ ថេយ៍ដឹងហើយក៏ចូលមករក កជុងហ្គុកវិញ មិញនេះថេយ៍រុញជុងហ្គុកចេញបន្តិច
" ហឹកៗៗ ដោយសារមិញកូនមិនស្រួលខ្លួន ចង់ក្អួត តែបានស្រង់ក្លិនជុងហើយ កូនធូរអាការះនិងម៉ង "ថេយ៍ដែលអោនមុខនិងកជុងហ្គុកនោះ គេខ្លាចប៉ាម៉ាក់គេថាអោយក៏មានជុងហ្គុកជួយរងជំនួសគេដែរ
" កូនមិនអ្វីទេហេស៎ មើលម៉ាក់មើលតិចមើល??"អ្នកស្រីគីមទាញថេយ៍យកមកមើល
" កូនណែនទ្រូង ចង់ក្អួត តែហិតក្លិនជុងហ្គុកហើយ កូនធូរបន្តិច"ថេយ៍
" កូនចង់ញុំអ្វីទេ?? "អ្នកស្រីគីម
" កូនចង់ញុំរបស់ជូរៗ ណាម៉ាក់"ថេយ៍
" ចាំបងអោយបងយ៉ុងទិញមក គាត់ក៏មកមើលអូនដែរ"ជុងហ្គុក
" ល្អៗ "ថេយ៍សប្បាយចិត្តពេលគ្រប់គ្នាតាមចិត្តគេ
" លោកប៉ា..."ថេយ៍រវល់សប្បាយអរភ្លេចគិតប៉ាគេ
" ដឹងថាប៉ានៅទីនេះដែរហេស៎??"លោកគីមធ្វើជាអន់ចិត្យនិងថេយ៍
" ប៉ាខឹងកូនមែនទេ?? "ថេយ៍ដើរទៅរកប៉ាគេដែលអង្គុយលើសាឡុង
" តើគួរអោយចឹងទេ?? "លោកគីមចង់និយាយថា មិចក៏បណ្តោយខ្លួនអោយមានកូនមុនចឹង ចុះបើប៉ាកូននោះមិនព្រមទទួលខុសត្រូវ កូនគាត់មិនខូចអនាគតទេហេស៎
" កូនសុំទោសដែលលាក់ប៉ា កូនចង់អោយពួកកូនទាក់ទងគ្នាអោយបានយូរសិនទើបប្រាប់ប៉ានិងម៉ាក់និងណា"ថេយ៍អោបដើមដៃលោកគីមបែបលួងលោម គេតែងតែប្រើល្បិចនេះ គឺវាបានផលពិតមែន ។ ថេយ៍ស្មានតែប៉ារបស់គេខឹងរឿងថេយ៍និងជុងហ្គុកទាក់ទងគ្នា
" គ្មានលើកក្រោយទេណា"លោកគីមគាត់ខឹងកូនៗគាត់មិនបានយូរទេ គឺត្រូវគ្នាវិញហើយ
" គ្មានទេ .... គ្មានទេ .. អរគុណលោកប៉ា ស្រលាគ់ប៉ាជាងគេ សឺត.."ថេយ៍ហក់ទៅថើបលោកគីម
" មានកូនហើយ នៅឡឺកឡក់ទៀត កូននេះ"លោកគីមអង្អែរក្បាលថេយ៍
" នរណាមានកូនប៉ា??"ថេយ៍បើកភ្នែកសួរទៅលោកគីម
" គឺកូនមានកូននិងឯង "លោកគីម
" កូនមានកូន ជុងអូនមានកូនហេស៎.. អូនមានកូន"ថេយ៍ដើរមករកជុងហ្គុក ឯជុងហ្គុកញញឹមងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថាមែន
" ពួកយើងមានកូនហើយ ហឹកៗៗ បងសប្បាយចិត្តទេ"ថេយ៍ហក់លោតទៅរកជុងហ្គុក
" ថេយ៍ៗ អូនកុំលោត ប៉ះពាល់ដល់កូនយើង"ជុងហ្គុកចូលទៅជួយទប់ថេយ៍
" សុំទោស អូនសប្បាយចិត្តពេកនិងណា "ថេយ៍សប្បាយចិត្តនិងហូរទឹកភ្នែកហើយ
" កុំយំអី... "ជុងហ្គុកជូតទឹកភ្នែកអោយថេយ៍ នាយវិញក៏ចង់យំដែរ តែប្រឹងទប់
" អ្ហែក.. ហែម"លោកគីម
"លោកប៉ា "ថេយ៍ដើរមករកលោកគីមវិញ
" មិចក៏បណ្តោយខ្លួនចឹងហាស់កូនពៅ ចុះមើលគេមិនទទួលខុសត្រូវគិតយ៉ាងមិចហាស់??"លោកគីមគាត់មិនមែនហាមឃាត់កូនមិនអោយមានស្នេហាទេ តែគាត់មិនចង់អោយកូនគាត់មានកូនមុនការទេ តែឥឡូវវាហួសហើយក៏ហួសទៅ ណាមួយជុងហ្គុកក៏នៅទទួលខុសត្រូវដែរ
" សុំទោសណាប៉ា តែប៉ាកូនរបស់កូននៅទីនេះតើ"ថេយ៍
" ខាតបណ្តាលការបាត់ តែទារច្រើនផង"លោកគីមគាត់និយយលេងសើចទេ
" ទេ... លោកប៉ាទារប៉ុន្នានក៏ខ្ញុំអោយដែរ??"ជុងហ្គុករឿងបណ្តាលការ ទារ10លានដុល្លាក៏នាយអោយដែរ
" ប៉ាឃើញទេ ??"ថេយ៍នេះក៏និយាយជ្រមជ្រេងដែរ
" ចុះពួកកូនចង់គិតយ៉ាងមិចទៀត??"លោកគីម
" បងតាមអូន អូនចង់ការពេលណាក៏បាន តែបើឆាប់ក៏ល្អដែរ ហើយរៀបចំយ៉ាងមិចបងតាមអូនទាំងអស់"ជុងហ្គុកឆ្លើយពេលថេយ៍មើលមកនាយចង់បានចម្លើយ
" ពួកកូនឆាប់ការទៅ ទាន់ពោះមិនទាន់ធំ"អ្នកស្រីគីម
" បងក៏គិតចឹងដែរ"ជុងហ្គុកនាយចង់តែការជាមួយថេយ៍អោយឆាប់ៗទេ
" ចឹងតាមម៉ាក់ចុះ"ថេយ៍
" ចឹងចាំខ្ញុំហៅប៉ាខ្ញុំ ដើម្បីអោយចាស់ៗបាននិយាយគ្នា"ជុងហ្គុក
_________________________
+ skip
ច្រើនថ្ងៃកន្លងផុតទៅ ថ្ងៃរៀបការថេយ៉ុង និងជុងហ្គុក បានរកឃើញហើយ គឺនៅសល់តែ2ថ្ងៃទៀតទេ ។ ភូមិគ្រិះគីមមមាញឹកយ៉ាងខ្លាំងក្នុងការរៀបចំតុកតែងគ្រឿងមង្គលការរបស់កូនពៅត្រកូលគីមនិងកូនប្រុសមហាសេដ្ឋីសុីមមីស៊ូ ។
" ជុង បងកំពុងធ្វើអ្វីនិង??"ថេយ៍ចូលមកសួរជុងហ្គុកដែរឈរចុចទូរស័ព្ទ
" អ៎រ .. ថេយ៍គឺបងខលទៅស៊ូសានតែគេមិនលើក ចង់ក៏ផ្ញើសារដែលតែគេមិនដែរតបសោះ បងចង់ហៅគេមកមង្គលការពួកយើង" ជុងហ្គុកនាយតែងតែផ្ញើរសារទៅស៊ូសានតែស៊ូសានមិនដែលចូលមើលទេ
" ស៊ូសានរវល់ទេដឹង?? " ថេយ៍
" បងបារម្ភខ្លាចថាគេកើតអ្វីណាស់ ព្រោះទាក់ទងមិនបាន"ជុងហ្គុក
តឹង...
(សុំទោសបងប្រុស ខ្ញុំមិនបានតបសារបង ដោយសារខ្ញុំ តែថ្ងៃមង្គលការបងចាំខ្ញុំទៅចូលរួមណា) សារពីស៊ូសាន
" បងឃើញទេ គេវរល់ទើបមិនតបសារបង អស់បារម្ភនៅ??"ថេយ៍
" អឹម... "ជុងហ្គុកក៏ធូរចិត្តដែរ ណាមួយក៏សប្បាយចិត្តបានជួបស៊ូសានវិញ ពួកគេបែកគ្នាយូរហើយ
" ថ្ងៃនេះអូនយ៉ាងមិចដែរ?? មានធ្វើទុក្ខប៉ាតូចទេ កូនប៉ា"ជុងហ្គុកដាក់ត្រចៀកនៅលើពោះថេយ៍ នាយតែងតែអង្អែរនិងនិយាយជាមួយកូននាយរហូត
" គេឆ្លាតណាស់ មិនរករឿងអូនទេ "ថេយ៍អង្អែរក្បាលជុងហ្គុកដែរកំពុងសម្ងំស្តាប់កូនពួកគេ
" ពិតជាឆ្លាតមែន អូនថាកូនពួកយើងអាជាកូនភ្លោះទេ?? មើលចុះមួយខែតែពោះអូនធំណាស់"ជុងហ្គុក
" មិនប្រាកដដែរ តែសុំតែមួយសិនបានហើយ "ថេយ៍
" ហឹសៗ... បងតាមអូន" ជុងហ្គុកក៏នាំថេយ៍ចូលក្នុងវិញនៅក្រៅត្រូវថ្ងៃយូរក៏មិនល្អដែរ
__________________________
+ ភូមិគ្រិះវ៉ាង
" ចៅហ្វាយ "អេជេ មកព្រោះជីអាហៅមក
"ឯងដឹងទេថាអាជុងហ្គុកវាការនៅ2ថ្ងៃទៀត" ជីអា
" បាទដឹង ចៅហ្វាយ"ជីអា
" យើងបានសារពីអាជុងហ្គុកតាមទូរស័ព្ទស៊ូសាន យើងយល់ព្រមអោយគេទៅ ហើយឯងត្រូវទៅជាមួយគេដែរ តែបានតែមួយថ្ងៃទេ ត្រូវប្រាប់ពួកវាថាឯងត្រូវទៅចិនវិញ "ជីអា
" បាទចៅហ្វាយ "អេជេសប្បាយចិត្តជំនួសស៊ូសាន
" 2ថ្ងៃទៀត យើងជូនពួកឯងទៅភូមិគ្រិះគីម តែកុំមានគំនិតចង់ដោះលែងគេអោយសោះណា យើងមើលពួកឯងគ្រប់ពេល បានហើយទៅវិញចុះ"ជីអា ក៏ឡើងទៅលើវិញ
_______________________________
ពេលយប់
" លោកថាមានដំណឹងល្អចង់ប្រាប់ខ្ញុំប្រាប់មក"ស៊ូសានដែលទើបតែរួចពីសង្គ្រាមមិញនេះ ក៏សួរពីដំណឹងល្អដែលជីអាចង់ប្រាប់គេ នេះដើម្បីស្តាប់ដំណឹងល្អគដត្រូវកំដរជីអាពីរបីទឹកសិនដែរ ទើបតែបញ្ចប់មិញទេ
" ដំណឹងល្អគឺ អាជុងហ្គុកវាការ2ថ្ងៃទៀត "ជីអា
" ពិតមែនហេស៎.."ស៊ូសានសប្បាយចិត្តយ៉ាងខ្លាំង គេដឹងថាជុងហ្គុកបងប្រុសគេរៀបការជាមួយថេយ៍និងឯង
" ចង់ស្តាប់ដំណឹងល្អមួយទៀតទេ??"ជីអា
" ដំណឹងអ្វីទៅ??"ស៊ូសាន
" គួរតែមានការដោះដូរតិចតួច...."ជីអា
" ខ្ញុំមិនធ្វើទៀតទេ ហត់ណាស់ "ស៊ូសានប្រកែកភ្លាម
" ថើបយើងសិនមក ... នេះ"ជីអាលើដៃចង្អុរថ្ពាល់
" សឺត... ប្រាប់បាននៅ??"ស៊ូសានដោយចង់ដឹង ក៏យល់ព្រមសំណើរនិងទៅ គេថើបភ្លាមក៏ឆាប់ដកមាត់ចេញភ្លាម ធ្វើអោយជីអាសើចនិងចរិតគេនេះណាស់
" យើងអោយពេលឯងមួយថ្ងៃ ទៅចូលរួមមង្គលការអាជុងហ្គុកបាន "ជីអា
" ហឹសៗ តែមួយថ្ងៃទេហេស៎ " ស៊ូសានសប្បាយចិត្ត តែមានពេលតែមួយថ្ងៃមិញនិងគ្រប់គ្រាន់ទៅ
" បើចឹងមិនបាច់ទៅទេ"ជីអា
" អត់ទេៗ មួយថ្ងៃក៏បានដែរ"ស៊ូសានប្រកែកភ្លាម មួយថ្ងៃក៏បានអោយតែបានជួបបងប្រុសគេវិញក៏សប្បាយចិត្តដែរ ពេលបានជួបហើយក៏ចាំរកវិធីសុំអោយបងប្រុសគេជួយ ប្រហែលនេះជាឱកាសសម្រាប់ចេញពីនរកនេះហើយ
" តែកុំមានគំនិតចង់រត់អោយសោះ យើងតាមមើលឯងជាប់"ជីអា
" ដេកទៅ យើងត្រូវអោយឯងទៅជួបបងឯងក្នុងសភាពស្អាតបាត"ជីអាក៏ដើរទៅបន្ទប់ទឹក ហើយចាកចេញទៅក្រៅបាត់ យប់នេះគេមានការជួញដូរ
" បងប្រុសពួកយើងជិតជួបគ្នាហើយ ចាំជួយខ្ញុំចេញពីនរកនេះផង ខ្ញុំមិនចង់នៅទេ "ស៊ូសាន និយាយម្នាក់ឯង ហើយក៏គេងលក់បាត់ ព្រោះហត់ពេក
_________________________
+ ថ្ងៃមង្គលការ
" ចាំនៅអ្វីដែលយើងប្រាប់ ឆ្លើយតាមអ្វីដែេយើងអោយឆ្លើយ ហើយកុំមានគំនិតចង់រត់គេច កូនចៅយើងក៏នៅក្នុងកម្មវិធីនិងដែរ " នៅក្នុងឡានមានជីអា ស៊ូសាន អេជេនិងអ្នកបើកឡានម្នាក់ ។ ជីអាបានជូនពួកគេមក
" បាទខ្ញុំដឹងហើយ "អេជេ
" ពេលយប់យើងមកយកពួកឯងវិញ "ជីអា
" រៀបចំខ្លួនអោយស្រួលមើល ត្រូវទៅជួបបងឯងផង "ជីអាចូលមករៀបអាវអោយស៊ូសានអោយស្រួលបួល
" តែកុំមានគំនិតចង់ប្រាប់បងប្រុសឯង ព្រោះក្នុងកម្មពិធីមានបង្កប់គ្រាប់បែកខ្លះៗ ដើម្បីអោយភ្ញៀវភ្ញាក់ផ្អើរ បើឯងហ៊ានធ្បើអ្វីខុសពីយើងប្រាប់ .... អឹម" ជីអាអោនមកខ្សឹបដាក់ត្រចៀកស៊ូសាន ហើយក៏ចាប់កស៊ូសានមកថើបមាត់
" ទៅចុះ "ជីអាក៏អោយពួកគេទៅចុះ ឯគេនៅចាំមើលពីក្នុងឡាន
+ ក្នុងកម្មវិធី
" បងប្រុស "ស៊ូសានពេលឃើញជុងហ្គុកដែលឈរមុខផ្ទះដើម្បីទទួលចាំទទួលភ្ញៀវ
" ស៊ូសាន ... អឹម អីក៏អោបខ្លាំងម្ល៉េះ"ជុងហ្គុកនិយាយតែមាត់ តែដែក៏តបស្នងការអោបវិញដែរ តែស៊ូសានអោបនាយខ្លាំងណាស់ មើលទៅនឹកនាយណាស់
" ខ្ញុំនឹកបងខ្លាំងណាស់ "ស៊ូសានមិនទាន់ងើបចេញពីការអោបទេ
" បើនឹកមិចក៏មិនដែរខលមកបង រឺក៏តបសារបងហាស៎"ជុងហ្គុកធ្វើជាអន់ចិត្ត តែក៏សប្បាយចិត្តដែលស៊ូសានមិនអី
" គឺខ្ញុំរវល់និងណា... "ស៊ូសានងើបចេញពីការអោបហើយ គេមិនចង់លេងក៏ត្រូវលេងសិនដែរ ព្រោះជុងហ្គុកត្រូវទទួលភ្ញៀវផ្សេងទៀត
" ចុះនេះ...?"ជុងហ្គុកសួរទៅអ្នកដែលមកជាមួយស៊ូសាន នាយដឹងត្រឹមថាអេជេជាប្តីស៊ូសានតែនាយមិនដែលឃើញមុខអេជេទេ
" គាត់គឺអេជេ "ស៊ូសាន បានត្រឹមតែនិយាយឈ្មោះថាអេជេ គេមិនមានមុខអីត្រូវនិយាយថាអេជេជាស្វាមីគេទេ បើគ្មានរឿងអ្វីនិយាយស៊ូសានក៏មិនចង់និយាយរកអេជេដែរ
" សួស្តីបងថ្លៃ"អេជេចូលមករាក់ទាក់
" អ៎រ... សួស្តី... តែពួកយើងធ្លាប់ជួបគ្នាទេ យើងដូចជាប្រហែលមុខឯង"ជុងហ្គុកនាយប្រហែលមុខ តែមិនច្បាស់ថាជានរណា ព្រោះនាយមិនដែលស្គាល់កូនចៅជំនិតជីអាទេ
" តែខ្ញុំមិនដែរជួបបងប្រុសទេ បានត្រឹមតែមើលតាមទូរស៏ព្ទដែលស៊ូសានបង្ហាញ"អេជេ
" អ៎.... "ជុងហ្គុកក៏មិនសួរអ្វីទៀតដែរ
" បងប្រុសទទួលភ្ញៀវទៀតចុះ ខ្ញុំទៅក្នុងជួបបងប្រុសស៊ូសុីសិន "ស៊ូសានមិនចង់អោយជុងហ្គុកនិយាយជាមួយអេជេច្រើនទេក៏ប្រញាប់ទាញអេជេចូលទៅក្នុងទៅ
" អឹម... ចាំទំនេរបងនិយាយសុខទុក្ចឯងទៀត មើលទៅរកអីញុំទៅ"ជុងហ្គុកក៏នៅទទួលភ្ញៀវបន្ត
" ឯងទៅជួបបងប្រុសស៊ូសុីទៅ បងមិនរំខានទេ បងដើរនៅជិតនិងបងមានការអ្វីហៅបងបាន"អេជេមិនចង់រំខាន់អារម្មណ៍ស៊ូសានជួបជាមួយបងប្រុសគេ ក៏ដកខ្លួនទៅកន្លែងជិតនេះ គេក៏ដឹងថាស៊ូសានមិនចង់និយាយជាមួយគេទេ
" ..... "ស៊ូសានមិននិយាយអ្វីក៏ដើរទៅរកបងប្រុសគេបាត់ទៅ
" បងប្រុស " ស៊ូសានឃើញស៊ូសុីភ្លាមក៏រត់ទៅអោបភ្លាម
" អឹម.... អាប្អូនកំហូចសោះ មិចក៏មិនដែលទាក់ទងមកបងហាស់ ដឹងថាបងបារម្ភទេ"ស៊ូសុីអោបភ្លាមឡើងជាប់ គេពិតជានឹកប្អូនគេណាស់
" សុំទោសបងប្រុស ខ្ញុំរវល់ទើបមិនបានទាក់ទងមកបង"ស៊ូសាន
" អឹម.. មិនអីទេ តែមិចក៏បងមានអារម្មណ៍ថាឯងស្គមម្ល៉េះ ឯងកើតអ្វីមែន??"ស៊ូសុី គេមើលរូបរាងស៊ូសានមើលទៅស៊ូសានដូចតូចជាងមុន
" គឺ... ម្ហូបនៅចិនមិនសូវឆ្ញាញ់ ទើបញុំមិនសូវបាន "ស៊ូសាន
" អឹម... បើអារហារចិនមិនត្រូវមាត់ ក៏ទឹញអាហារកូរ៉េញុំទៅ លុយមានតើ រឺក៏អេជេមិនអោយលុយឯងចាយ?? អឹម.. និយាយចឹងអេជេមិនមកទេហេស៎"ស៊ូសុីបារម្ភពីប្អូនក៏ចេះតែសួរសុខទុក្ខទៅ
" គាត់មកតើ... គាត់ទៅទីនោះ គាត់ល្អនិងខ្ញុំទេ"ស៊ូសាននិយាយទាំងមិនចង់លឺ ព្រោះវាមិនមែមជាការពិត
" អឹម... បើគេមិនល្អដាក់ឯង ប្រាប់បងណា បងជួយឯងគ្រប់ពេល ត្រូវចាំបងនៅជួយឯង"ស៊ូសុី
" អឹម... បងប្រុស ខ្ញុំ.. ខ្ញុំ មានរឿងមួយចង់ប្រាប់.. គឺ "ស៊ូសានរកយំបន្តិច គេចង់ប្រាប់រឿងដែលគេជួបអោយបងគេជួយគេចេញពីនរកនោះខ្លាំងណាស់
" បងធំៗ "កូនចៅម្នាក់រត់មកកាត់ចង្វាក់ស៊ូសាន និងស៊ូសុី
" មានការអ្វី?? "ស៊ូសុី
" គឺពួកយើងសង្ស័យថាមានអ្នកក្រៅចូលមក ពួកយើងខ្លាចថាមានអ្នកចង់បង្ករឿង ទើបមកប្រាប់បងធំអោយទៅមើល"កូនចៅ
" អឹម ចាំយើងទៅមើល ឯងទៅមុនចុះ" ស៊ូសុី គេអ្នកចាប់ការមើលសុវត្ថិភាពក្នុងកម្មវិធី
" អ៎... ស៊ូសានឯងថាមានរឿងអ្វីចង់ប្រាប់បងមែនទេ?? និយាយមកបងនៅស្តាប់បាន"ស៊ូសុី
" អើ... បងទៅមើលសិនទៅ រឿងសុវត្ថិភាពភ្ញៀវជារឿងធំ"ស៊ូសានមិនហ៊ាននិយាយរឿងនោះទេ ព្រោះខ្លាចថាម្នាក់ដែលចូលមកជាកូនចៅជីអាមកដាក់គ្រាប់បែក គេខ្លាចរហូតដល់មិនហ៊ាននិយាយទេ
" ចឹង ... បងទៅមើលមួយភ្លែត ឯងទៅមើលអ្នកប្រុសតូចសិនក៏បានគាត់នៅក្នុងបន្ទប់តែងខ្លួននោះ គាត់ក៏ចង់ជួបឯងដែរ"ស៊ូសុី ក៏ចាកចេញទៅ តែមុននិងទៅក៏អោយស៊ូសានទៅរកថេយ៍សិនដែរ ព្រោះថេយ៍ចង់ជួបស៊ូសាន
" បាទ " ស៊ូសានក៏ទៅរកថេយ៍
______________________
To Be Continue