ელენა მთელი ღამე საკუთარ თავს ებრძოდა, მას არ შეეძლო ადამიანის მოკვლა, მაგრამ თუ მასზე იძალადებდა საკუთარი თავსი გაწირვა მოუწევდა. სასწორზე ორი სიცოცხლე იდო. ელენა თუ კაის მოკლავდა სამუდამოდ დაწყევლილი უნდა ყოფილიყო, მაგრამ თუ კაი მას რაიმედ დაუშავებდა თავს არ იცოცხლებდა.
ძალიან ძნელია... ელენა ორ ცეცხლს შუა იყო.
არადა არ დაადგა გათენებას საშველი. ელენას ერთი წუთითაც კი არ უძინია.
იჯდა და ელოდებოდა 7 საათის მოსვლას.
შვიდის ნახევარი იყო როცა კარზე კაკუნი და ტელეფონზე ზარის ხმა ერთდროულად გაისმა.
ელენამ ჯერ ტელეფონს უპასუხა.
საუბარი:
— გისმენთ.
— ელენა მე ვარ, შენი უფროსი.
— დიახ ბატონო...
— ელენა ეხლა ამანათს მოგიტანენ და ყურადღებით იყავი.
— რა ამანათი?
— დღეს ერთ წვეულებაზე მივდივართ და ბატონმა პარკერმა დაჟინებით მოითხოვა რომ მიმტანებიც ლამაზად გამოიყურებოდნენ!
— ჩემი წამოსვლა აუცილებელია?
— კი!
საუბრის დასასრული.
ელენას სიტყვის თქმა არ დასცალდა ისე გაითიშა ტელეფონი. ეხლა კი ელენა კარებისკენ გაეშურა.
გარეთ კურიერი იდგა და ხელში რაღაც ყუთი ეჭირა.
ელენამ კურიერს გაუღიმა და ყუთი გამოართვა. ელენას ულამაზესი ღიმილის მსხვერპლი გახდა კურიერიც.
ელენას მახვილ თვალს არც ყუთზე ჩამგარებული, პატარა წერილი გამოჰპარვია.
სახლში ფეხაკრეფით შევიდა და ყუთი ფრთხილი შეარხია, შემდეგ კი ლენტების მოშორება დაიწყო. ელენა მაინც დრადიციულ მიმტანების ეგრედწოდებული “look„-ს ელოდა მაგრამ არასდროს არ უნდა ელოდე ბანალურობას როცა საქმე თვით კაი პარკერს ეხება.
კაბას რაც შეეხება მოდით ზედმეტი კომენტარებს გარეშე.
— ზღაპრულია...
აღმოხდა ელენას კაბის მორგების შემდეგ. ის ხომ ნამდვილ დედოფას გავდა, რადგან კაბა მისი მშვენიერი სხეულის იმ ნაწილებს კვეთავდა რომელსაც ელენა მალავდა.
— დედას მოეწონებოდა...
ელენას გაახსენდა დედის დამოკიდებულება კაბების მიმართ და გული სევდით აევსო. სიცოცხლეს დაუფიქრებლად გაწირავდა ოღონდ დედას კიდევ ერთხელ ჩახუტებოდა, მხოლოდ ერთხელ შეეგრძნო დედის სუნი...
— დედიკო ნეტავ ისევ ჩვილი ვიყო და შენს გულზე გყავდე მიკრული...
ელენას ცრემლები მოაწვა. (ელენას კი არა აქ მეც ამეტირა)
მაგრამ საწყალს ცრემლის ჩამოვარდნაც არ დასცალდა,
რადგან ტელეფონზე ტაიმერის უწყვეტი რეკვა ატყდა.
— ვაიმე შვიდს 15 წუთი აკლია, მაგრამ კაბა უკვე მაცვია, მაკიაჟის გაკეთებას არ ვაპირებ, მაინც მიმტანი ვარ.
სიმართლე გითხათ ელენა მაკიაჟის გარეშეც ნამდვილი ანგელოზია.
დიდი ჟოლოსფერი ტუჩები, გრძელი წამაწამები, თაფლისფერი კრისტალური თვალები, გრძელი ყავისფერი დალადები და მარგალიტივით თეთრი კბილები.
აი მოვიდა 7 საათი, გარეთ გასვლას და ტაქსის გამოძახებას აპირებდა, როცა მანქანის სიგნლი გაიგო.
კაიმ ელენას პირადი მძღოლი გამოუგზავნა. რა ხდება? ეს კაის ცხოვრებაში პირველად ხდება.
როგორც იქნა მიუახლოვდ კაის სახლს კიარადა სასახლეს.
ელენამ ირგვილვ მიმოიხედა და ვერცერთი თანამშრომელს ვერ მოჰკრა თვალი.
შემდეგ კი გადაწყვიტა დაცვის ერთერთი წევრისთვის ეკითხა.
— უკაცრავად მიმტანების ჯგუფი ხომ არ დაგინახავთ?
— დიახ დარბაზშია...
ელენა შეტრიალდა და სვლა განაგრძო იმის იმედით რომ იქ თანამშრომლებს შეხვდებოდა, მაგრამ იმედი მალე გაუცრუვდება, რადგან წვეულებაზე ვერცეთ ნაცნობს შეხვდება.
— უფროსო აქ არის...
ჩუმად გადასცა დაცვის თანამშრომელმა კაის.
ელენა უზარმაზარ დერეფანს მიუყვება, ცდილობს არ შეიმჩნიოს ხალხის თვალგაუტეხელი მზერა და ჩურჩული. ელენამ ამდენი ხალხი რომ დაინახა ცოტა შეუმსუბუქდა შიში იმისა რომ კაი რაიმეს დაუშავებდა თუ მაინც თავის დასაცავად დაიყვირებდა.
ხო დაიყვირებდა, რადგან იარაღი გადააგდო. შეეშინდა, რაიმე რომ მომხდარიყო? ვინმე რომ მოეკლა სად უნდა წასულიყო?
როგორც იქნა დამთავრდა ეს უზარმაზარი შესასვლელი და კიბეებს მიადგა.
ძალიან უხერხულად იყო რადგან იმდენ ადამიანში ასეთი მკვეთრი კაბა მხოლოდ მას ეცვა.
ელენამ ჩაიარა კიბეებიც და თვალებით ნაცნობების ძებნა დაიწყო, მაგრამ ამაოდ ვერავინაც ვერ იპოვა. აი ახლა კი ანერვიულდა. ვერაფრით ხსნიდა ამ ყველაფერს, მაგრამ უეცრად თავში ანიტას სიტყვები ამომიტივტივდა. “ელენა ის ყველაფერს გააკეთებს რომ მიგიმწყვდიოს„
“ჯანდაბა! რატომ გადავაგდე იარაღი!?
რათქმაუნდა რომ არ ვესროდი, მაგრამ შევაშინებდი მაინც... ჯანდაბა! ჯანდაბა! ჯანდაბა!„
ტირილის ზღვარზე იდგა ელენა. ერთადერთი გამოსავალი ამ სიტუაციიდან გამოსაძვრენად კი წვეულების დატოვება იყო.
წასვლამდე, იფიქრა კიდევ ერთხელ გადაეხედა ადამიანებისთვის, იქნებ ეცნო ვინმე და თვალები აქეთ-იქით მოაცეცა.
ელენა ხალხის თვალიერებით იყო დაკავებული როცა უკნიდან კაი პარკერი მიუახლობდა და ბოხი, მკაცრი, ამავდროულად მომნუსხველი ხმით ამოილაპარაკა ელენას ყურთან.
— ვინმეს ეძებ ლამაზო?
______________________
დაიძაბა სიტუაცია😁😌💜