Dahil mababa ang matres ni mama, hindi na sila nagkaroon ng isa pang anak. Or better said, hindi na sila nagtangka pa.
Dahil sa frustration ni mama ang anak na babae, hindi niya pinabago ang room ko which is pink na pink, may ruffles ang kurtina, at punong-puno ng stuffed toys.
Wala ring nagawa si papa kasi palabas siya ng bansa. Before pa manganak si mama, he signed a two year contract overseas. He will be going abroad after manganak si mama. Yun yung kapalit ng pag-grant sa kaniya ng paternal leave. Tsaka, para na rin daw sa future ko. Naisip ko pa lang ang sacrifice ni papa, nata-touch talaga ako.
Sa two years na wala si papa, si mama at ang mga tita ko ang nag-alaga sa akin. Since as I said, babae ang gustong maging anak ni mama, ako ang napagdiskitahan. Sinusuotan nila ako ng mga pambabaeng damit. Hindi naman ako makatanggi. Duh, wala pa akong consciousness nun.
At tuwing nakasuot ako ng mga pambabaeng damit, pini-picture-an nila ako. Paano ko nalaman? Ikaw ba naman pakitaan ng limang photo album na nakasuot ng pambabaeng damit. Speaking of which, muntik ko nang sunugin yun. Kung di lang naitago ni mama. Nakakahiya kaya. Tapos pag may bisita kami yun pa talaga ang pinapakita ni mama. Medyo tanggap ko pa sana ng kaunti kung gaya ng ibang nanay na naked pictures ng baby nila. Kamusta naman? Buti na nga lang at hindi yun pinakita ni mama kay Charlie kundi, durog na naman pagkatao ko sa tuksong aabutin ko dun.
Isa ring nakakabagabag na ugali ni mama ay yung lagi akong binibilhan ng pink na gamit. Kung hindi pink, pambabae. Pati tuloy mga kaibigan niya, pag dinadalhan ako ng regalo lahat pink or pambabae. Pati mga ninang ko ganun din. Alam naman nilang lalaki ako.
Ito pa. Nung first birthday ko, ang mga regalong binigay sakin, kung hindi pink ang kulay, pambabae. Bedsheet – oo may nagregalo ng bedsheet, kumot, pillowcase, teddy bears, at ang pinakamalala Barbie na may kasamang doll house. Buti nalang talaga at wala si papa kundi, napatapon na sa Bermuda triangle ang nagbigay nun. Pero si mama hala ka, tuwang tuwa.
Dalawa din ang picture ko nung first birthday ko. Isang nakasuot ako ng normal na damit, at isang naka-dress up ako. Ang hilig-hilig talaga akong pasuotin ni mama ng damit ng babae. Ginagawa akong manika. Pag naaalala ko yun, it make my bones shiver.
Dahil nasa abroad si papa, oblivious siya sa mga nangyayari sa akin. Di rin naman kasi pinapakita ni mama yung mga pictures ko na nakadamit pambabae kay papa. Malamang mag-aaway sila. Sino ba namang ama ang di maghuhuramentado kung ang Unico Hijo niya ay ginagawang Unica Hija? Diba?
Isa sa turning point daw sa buhay ko ay nung umuwi si papa galing abroad. Napa-aga ang uwi ni papa kaya dumating siya a month before my second birthday. Muntik na daw himatayin si papa nung makita ang room ko. Sabagay, saan ka ba nakakita ng room ng lalaki na pink na pink? Nagtalo pa daw sila ni mama dahil doon. In the end, pinapalitan ng sky blue ang room ko. Pati ang design ng room. Ang hindi lang natanggal ay yung nag-uumapaw na mga stuffed toys ko. Yung tipong pagpasok mo, bubulaga sayo ang isang life-sized pink teddy bear.
Nung second birthday ko naman, wala nang pink stuff pero inulan naman ng blue stuff at ang forever stuffed toys. May nagbigay nga ng isang set ng Care Bears at My Little Pony na stuffed toys eh. Napahilamos daw si papa nun ng mukha ng walang tubig. Natabunan ang regalo niyang toy car.