Pipigilan ko sana si ma sa pag pag palabas nya sa babae kaso mukang hindi nya ko narinig kaya nakalabas na yung babae.
Hindi ko sya kilala pero parang tama lahat ng sinasabi nya. hindi kaya totoo? Totoo kayang sya yung mahal ko? Ugh! Damn it! Gusto ko na maalala yung lahat!!! Ughhh
"Josh! Are you alright?!" Sabi ni ma sakin
"Y-yes ma." sabi ko
"Hindi ko na papapasukin at papalapitin sayo yung babae na yun! Naku! Tignan mo ginawa nya sayo!!" Sabi nya
"Ma, totoo ba yung sinasabi nya sakin? Na she is the one that i love?" Sabi ko
"Josh, nasayo yan kung maniniwala ka o hindi sa mga nakikita mo." sabi nya
"Ma! Pano ko maniniwala kung i have a freakin amnesia!!" Sabi ko
"Kung mahal mo talaga sya mararamdaman mo yun kahit hindi mo sya kilala o ano man. malalaman mong mahal mo ang isang tao pag naramdaman mo yung puso mo na bumilis ang tibok. hindi mo kailangan ng opinyon ng iba para makapag desesyon ka sa sarili mo." sabi nya
"Eh bakit mo sya pinaalis?" Sabi ko
"Sa ngayon lang muna papa layuin ko sya sayo dahil masama raw sabi ng doktor ang masyadong memory na na aalala mo." Sabi nya
Ugh!! Ang daming tanong sa utak ko!! Nakaka bobo!! Gusto kong tanungin yung babaeng yun kung ano ba nang yari!! Ugh!
Bea's POV
"Bea please!! I dont want to hurt you but please just for now stay away from my son." sabi ng mom ni Josh
"But tita im here to help Josh remember everything! Please just let me in!!" Sabi ko naman sa kanya
Pero bigla nya syang pumasok ugh ang hirap na ng sitwasyon namin! Muka nanaman akong tanga dito sa harap ng pinto ng hospital room ni Josh habang umiiyak. ang sakit na talaga.
"Uhm miss sorry po pero sabi po ng parents ng patient namin hindi na daw po kayo pwede dito." sabi nung nurse na lumapit sakin
"Bullshit!! Pati ba naman ikaw?! Gosh?! Gusto ko lang naman na maalala ko ni Josh!!" Sabi ko
"Sorry po miss pero trabaho lang po ginagawa ko." sabi nya sakin
"P-please.." sabi ko habang umiiyak
"Miss pag hindi pa po kayo umalis tatawag po ako ng guard." sabi nya sakin
"Just let me see him.." sabi ko
"GUARD!! GUARD!!" Sigaw bigla nung nurse kaya may lumapit agad na guard sakin at kinaladkad ako palabas
"Fck!! I can walk by my own!! Let me go!!" Sabi ko at lumabas na. ayoko na gumawa ng gulo.
Pagod na ko. kung gusto nya kong lumayo lalayo na lang ako. kahit masakit.
Habang nag lalakad ako pauwi bigla namang umalan ng malakas. Great.
Wala naman akong masisilungan kaya naligo na lang ako.
"Sarap maligo sa ulan no?"
"WTH!!" Sigaw ko dahil may biglang nag salita sa likod ko
"Ay sorry nagulat ba kita? Hehe" sabi nya
"Ugh! Its ok." sabi ko and began to walk.
"Alam mo kaya ako naliligo lagi sa ulan dahil hindi nakikita ng tao na nahihirapan ako." sabi nya habang nakasunod parin pero hindi ko sya pinansin
"Kahit na wala na kong magulang, kahit iniwan ako ng gf ko dahil humirap ako." sabi nya
Tinignan ko lang sya. tapos nag smile lang sya sakin
"Pero alam mo kahit ganun at least may scholarship ako sa school dun!" Sabi nya kaya napatigil ako sa paglalakad
"Really? What year?" Sabi ko sa kanya
"Wow sumagot!" Sabi nya
"Ah hehe sorry. fourth year ako section A!!" Sabi nya
"Whoa! Classmates tayo ah." sabi ko
"Wow!! Isipin mo nga naman!! Sa monday pako mag start eh." sabi nya
"Monday na bukas." sabi ko
"Hala oo nga no." sabi nya
"Since you're new, dapat naka proper uniform and haircut. hindi ka dapat gagawa ng kalokohan para di mawala scholar mo." sabi ko
"Hahahaha!! Sige ba! Ako nga pala si James." sabi nya
"Ok james gotta go bye" sabi ko at tumakbo
Tama. siguro sign yun na dapat di ko na kalimutan yung school. mag aayos na ko ng buhay ko simula bukas. sana