---------maç günü - mertin yönünden--------
Otobüsle Beşiktaş'ın stadına giriş yapiyorduk, otobüsümüz stada ulaştığı an küfürleri duymaya başlamıştık. Derbi günleri çok farklı oluyordu. Soyunma odasına gittik ve İsmail hoca bize taktikleri ve kimin nerde hangi göreve odaklanmasını anlattı. Şimdi ise ısınmaya çıkıyorduk, ilk oyuncumuz koridordan çıktığı anda ıslıklar başlamıştı. Beşiktaş taraftarının büyüleyici bir ıslıklama gücü vardı, kulağınız alışkın değilse zorluk çekerdiniz. Ama bunu asla sesli itiraf etmezdim.
Isınma hareketleri yaparken İrfan yanıma geldi, dün sorgusuna cevap vermeyince beni şimdi sinir edecekti galiba. Bana kaş göz yaparak Beşiktaş yedek kulübesinin arkasında bulunan sanırım vip tarafına işaret etti, çaktırmadan baktım ve Ela ordaydı. Formasını giymiş ilk sırada oturup yanında ki kişilerle muhabbet ediyordu.
"sana kötü haberim var be kardeşim" kafamı irfana çevirdim ve şimdi gelecek habere kendimi hazırlamaya çalışıyordum "sanırım neciple aralarında bir şeyler varmış, yani herkes yakıştırıyormuş öyle duydum biliyorsun dorukhanla baya iyiler" sinirlendim, ama neye sinirlendiğimi farkedince daha çok sinirlendim.
"Banane oğlum" dikkate almamış gibi yapıp koşumu tamamladım, taraftarlar köşe bayrağına yaklaştığımda küfürler ediyordu ve ilk defa bu kadar sinirlenmiştim. Geri küfür edip, oradan ayrıldım. Adam mısınız lan?
Maç başladı ve ilk 30 dakikası baya sıkıcı geçti, Beşiktaşın üstünlüğü vardı ve bu benim canımı epey sıkıyordu. Her takım arkadaşımın yanına koşup gaz verdim, Komutanım lan ben bu takımın Kaptanıyım.
Geri posizyonuma geçecekti ki Necip topu ayağına alınca fikir değişirip ona doğru koşmaya başladım topu çalma bahanesiyle bi güzel giriştim, hem sinirimi de çıkarmıştım artık. Ne siniri bilmiyorum ama öldüresim vardı.
Necip yerinden kalkınca alın alına geldik ve yakalarımıza yapıştık. Sinirden atar damarım patlayacaktı neredeyse ama ben daha çok provokasyon ile meşgüldum. Bayılıyorum karşımda ki insanı delirtmeye.
Onu sana asla bırakmayacaktım
Aramıza 5-6 oyuncu girdi ve bizi zor bir şekilde ayırdılar, hakem bizi uyardı.
Seninde ananı sikeyim lan
Pis pis sırıtmaya başladım, İrfan ve Ferdi beni tutuyordu ben ise gülüyordum. Taraftarda çok fena coşmuştu, Necip ise deliriyordu. "Hadi gel lan, gelsene" üzerine yürümeye çalıştım ama çocuklar beni bırakmadı. Necip zar zor sakinleşiyordu.
İster istemez gözüm Ela'ya kaydı, tepkisine bakmak istedim. Ayağa kalkmış bizi izliyordu, göz göze geldik hiç bir tepki vermedi sonra Necip'e baktı. Kestiremiyordum tepkisiz mi kalmıştı yoksa onun için endişeli miydi. Sanırım pek umrunda değil gibiydi.
Neden bu kadar önemsiyorum, ne zamandır bu kadar önemser oldum?
Geri oturup muhabbete devam etti, bu beni tatmin etmişti. Herkes sakinleşince oyun devam etti ve maalesef 3 dakika sonra gol yedik, altaya gidip üzülmemesini söyledim ama asla dinlemeyecekti beni. Onu taniyordum kafasına çok takiyordu, ben kaptan olarak.
Maç 3:1 bitmişti Beşiktaş maçı almıştı, puan kaybı insana çok fena koyuyor ama bugün bir farklı moralim bozuktu.
Otobüs ölüm sessizliğine bürünmüştü, bende kimseyle konuşmamıştım instagramda öylesine dolaşırken Beşiktaş sayfasına girip ne paylaşım yapmışlar bizim hakkımızda diye bakarken bir anda Elanın instagramını bulmuş bulundum. En son gönderiye yorum atmıştı.
Etrafıma bakıp ekranımın ışığını kıstım fotoğraflarına baktım.
çok güzel gözleri var, ismi çok güzel uyuyor
Gülümsedim. Gerçekten çok özel bir güzelliği vardı. Sayfasını güncelledim ve yeni bir post atmıştı, skorla gönderi paylaşmış. Çok fena kız, provokasyona bayılıyordu. Aynı ben. Paylaşımına göz devirdim, yüzüne zoomladım. Gerçekten çok güzel bir kız.
(formalı halini düşünün)
@elaxtrk Burası Beşiktaş, burdan çıkış yok...😉
@merthakanyandas ve 726 kişi beğendi
gördüğüne emin olup geri çekecetim yoksa bizim taraftarlar keserdi kafamı, kendimi hain gibi hissediyordum.
ah bi bilseler neden beğendiğimi
Yeni story attığını görünce onu da izleyip beğenimi geri çektim, kesin görmüştü artık.
Bende maçtan paylaşımı yapıp telefonumu geri cebime soktum. Bu takımın komutanı olduğum için otobüsün önüne yürüyüp bi motivasyon konuşması yaptım. Herkes alkışlayınca gururlu gurulu en arkada ki yerime geçtim. Sonra da müzik açmıştım, ismail oflayınca sinirli bakış attım. Hiç biri benim müzik zevkimi sevmiyordu ama yine de açiyordum.
"Komutan, Komutan olduğunu hatırladı sonunda" diye seslendi irfan
"O ne demek lan puşt" üzerine donumu attım
"Of mis gibi kokuyor bu, bende kalsa olur mu?" diyip eline alınca tüm otobüsle beraber güldük.
Artık yavaş yavaş takım eski haline dönüyordu, çok şükür. Tesise varınca herkes kendi evine dağıldı.
---------------Ela'nın yönünden----------------
Derbi'yi almıştık, ama zaten belliydi benim için. Takımla kutlamaya gitmiştik, Fotoğrafcı ekip Fotoğraflarını çekip bana atacaklardı bende paylaşım yapacaktım ama herkes baya içtiği için bu görevi ben üstlendim ve herkesin fotoğrafını çektim. İşimi halletikten sonra eve geçtim ve Beşiktaş resmi sitesinde paylaşım yapıp yorumları sürekli güncelledim. Aşığım şu takıma da, taraftara da. Baya iyi yorumlar geliyordu.
Aşkım ateşlenince kendi hesabımdan paylaşım yaptım hemen, yine yorumları güncelliyordum ki Mertin beğendiğini gördüm. Şaşırmıştım. Bugün yine biraz tuhaflık sezmiştim onda, normalde de çok asabi bir oyuncuydu ama bugün sırf Necibe odaklanıp ona sarması biraz tuhafıma gitmişti. Sanırım ikisi de Kaptanlığın etkisindeydi, ama kavgayı severim hele ki derbilerde.
Tekrar güncelleyince beğenisi yok oldu, belki de ben yanlış görmüştüm yada eli kaymıştır. Kendi kendime omuz silkip storyler paylaştım. Taraftarlarla marş söylediğim storylere baya yanıt gelmişti, bazıları kudurmuş fener taraftarıydı. Çok eğeleniyordum. Duş alıp yatağıma geçtim, yarin hepimiz için boş bir gündü. Biraz paylaşım yapacaktım sonra ise tüm gün yatacaktım. Yataktan kalkanı sksnler. Sonrada uykuya dalmışım.
Araba sesiyle uykum bölündü saat sabah 7di
baya uyumuşum lan
Camdan bakınca arabamın geldiğini gördüm. Aşırı mutlu olup aşağı koştum ve kapıyı hızla açıp arabama koşmaya hazırlanıyordum ama arabadan Mert inince ister istemez şok oldum.
Vucüdumda göz gezdirince, bende üzerime baktım.
ANANI SİKİYİM BÖYLE Mİ İNMİŞİM
üzerimde ki pyjamayı biraz yukarı çektim, bana doğru bir iki adım attı "Biraz uzun sürdü kusura bakma" anahtarı elime bıraktı sonra ise tek yüzüme baktı.
"Sağol ama niye sen getirdin ki?" biraz sert çıkmıştı bu soru "yani şey neden zahmet ettin demek istedim"
"Bugün boş günümdü bende onu değerlendirip getirdim, rahatsız olduysan kusura bakma" biraz bozulmuştu sanki
"Sorun değil, teşekkür ederim Mert" kafasını kaldırdı teşekkür ettiğime şaşırmış gibiydi "cidden" dedim ve bu sefer az da olsa gülümsedim.
"Sen teşekkür eder miydin ya?" şimdi beni fena bozmuştu, biraz koyu bu bana. "yanı çoğu zaman gıcıksın da ondan öyle dedim" tek kaşım anında havaya kalktı.
"Oluyo arada öyle, çok alışma" şimdi yine sert cevap vermiştim, çünkü bunu hakediyordu.
Çok bile yumuşamıştım.
"Şaka yaptım ben" bana doğru bir adım attı, kaşlarımı çattım. "ne münasebet?" şimdide sırıtıyordu. Yemin ederim tam dövmelik çocuk var ya.
"Bilmem yüzün değişti" göz devirdim.
"Sana dün yeterince koymadılar mı Mert?" kollarımı göğsümün önünce bağlaştırdım.
"Ela" bu sefer fena damarına bastım, belli.
"Doğru konuş" daha çok yaklaştı.
Etrafa baktım, sonra yine yüzüne. "Noldu komutan bey?" dudaklarımı büzdüm. Göz devirdi.
Sinirle yüzüme bakıyordu, aşırı gülesim geldi. Zor tutuyordum kendimi. Gözlerimin içine iyice baktı.
"Aferin lan komutan falan" yanağımdan makas aldı. Bu mod değişimi beni biraz şaşırtmıştı. Eline vurdum. O da güldü.
Yan komuşum evinden çıktı "Ana Mert Hakan???" hemen yanımıza geldi, bende geri adım attım. Onlar muhabbete başlayıp fotoğraf falan çekiliyordu. "siz sevgili misiniz?"
"YOOO" diye bağırdım ikisinin de kafası anında bana döndü. "Yok öyle bir şey" elimle yok işareti yaptım.
Bunlar baya iyi anlaşmaya başlamıştı. komuşum fenerliydi takılırdık hep birbirimize. Ondan biliyorum. Üşüdüğümü farkettim.
"Neyse ben giriyorum eve size iyi muhabbetler" evime doğru yürüdüm.
"Bende kaçiyim" komuşumda arabasına binip gitti.
Bir anda aşırı yağmur yağmaya başlamıştı, ne olup bittiğini anlamadan baya baya fırtına çıkmıştı. Arkamı döndüm ve Mertin telefonunda bir şeyler yapmaya uğraştığını gördüm. Asla yapmayacağım bir şey yapacaktım bir anda nedense vicdanım el vermemişti bu kadar ıslanmasına.
"Mert çok ıslandın" gel işareti yaptım, bana dönüp 'ciddi misin' bakışı attı. "Gel hadi" içeri girdim ve üzerime hemen bir şey geçirdim.
Gelip ayakkabısını çıkardı.
"Ela.."
----------------------------------------------------
Merhaaaaabalaaar yeni bölümle geldim🥰
nasılsınız??
umarım beğenmiştirsiniz!!
lütfen oy verip yorum atmayı unutmayın🫶🏼