-----------
WARNING ⚠️ : INTIMATE SCENE AHEAD!
-----------
"Dear, are you okay?" Miss Lavinia asked.
"A-ayos lang po. Pasensya na." hingi ko ng tawad pagkatapos ay nagpatuloy na sa pagbabasa.
Magdadalawang lingo na ang pagrereview namin ni Miss Lavinia. And yes, ipinasa na ni Miss Vergara ang mentorship sa kanya. Na-move din ang regional competition sa October kaya nabawasan ang time nang review namin. 1 hour nalang every after ng mga klase ko.
If you'll ask me about Miss Vergara ay wala akong maisasagot. Ang oras lang na makikita ko siya ay kapag may klase kami sa kanya or kapag magkakasalubong kami sa hallway. Hindi niya din ako ni minsang tinignan sa mga tagpong 'yon.
"Don't pressure yourself. I heard na ikaw din ang magcocompete sa arts competition this coming September." sambit niya.
"Ah, yes po. Pinakiusapan po ako ni Sir Jeff. Though hindi niya po ako nirerequire mag practice. I just need to submit at least 2 artworks every end of the week." sagot ko.
"You really are something. Lahat ay kaya mong gawin." puri niya sa akin.
"Nako, hindi po. Madalas lang po akong magpinta noon sa bukid namin kaya ibinili ako ng Papa ko ibang mga kulay. Nahasa lang." nahihiya kong tugon sa kanya.
"I'm not even surprised. You got the looks, the brain, and the talent in everything. For sure there are a lot of girls na naiinggit sayo." sambit niyang muli. Hindi lahat ay gusto ako pero I'm still thankful to those who look up to me. Feeling ko magandang impluwensiya ako kahit papano.
"Wala naman pong dapat ika-inggit sakin. Pare-pareho lang po kami na pinalad makapasok dito." depensa ko.
"No. Half of your classmates paid the school millions of pesos para makapasok. Mga anak sila ng mga politiko at mga negosyante madalas."
I am aware of that. Isa doon ang kaklase kong si Alyssa. She's a daughter of a congressman at usap-usapang nagbayad ng 11 million ang Papa niya para makapasok siya dito.
"You were so smart at ikaw lang ang nakapasok sa scholarship program na inooffer ng AAU. You nailed the exam." puri niyang muli na dahilan ng pamumula ng mukha ko.
"Kailangan ko po kasi talagang makapasok dito. Mahihirapan po ang magulang ko kung hindi magiging libre ang pag-aaral ko." paliwanag ko sa kanya.
"You deserve to be here. Baka nga ang school pa ang hindi maging deserving sa'yo kasi you're too intelligent hahaha." sambit niya at tumawa ng bahagya.
Hindi na ako sumagot at nagpatuloy nalang sa pagsusulat dahil naglilipat na ako ng entries sa t-accounts.
"Miss, may question lang po ako about this." turo ko sa isang part na hindi ko maintindihan.
Naglakad siya papunta sa likod ko at tumungo sa kung saan ang itinuro ko. She's so close to me. I can smell her perfume too. Pero wala 'yong epekto sa akin. Unlike Anthea na halos magwala ang puso ko sa kaba, papalapit pa lang siya.
"What happened between you and Professor Vergara? I mean, did you two fight?" tanong niya habang nag aayos kami ng gamit.
"U-uh, hindi ko po alam, Miss. Ininform lang po ako ni Sir Jeff na sa inyo na ako pupunta after class."
"Hmm. She's weird. Nagulat din ako when she told me na ako na ang bago mong mentor. Though, gusto ko talaga." sambit niya at saka ako kinindatan.
Miss Lavinia's intelligent too. Magaling din siya magturo at hindi gaanong strikto. Hindi din ako nahihiyang magtanong sa kanya sa ibang bagay na hindi ko masyadong maintindihan.
"Sumabay ka na sakin. Ihahatid na kita sa inyo." aya niya.
"Naku, hindi na po Miss. May dadaanan pa po kasi ako sa bookstore. At saka, out of the way po yung inyo sa kung saan ako tumutuloy. Nakakahiya po kung babalik pa kayo." sagot ko.
"It's fine, ano ka ba. Pero kung may iba kang lakad, mauuna na ako sa'yo." she said at saka nag beso sa akin. "Take care, dear."
Lumabas na siya ng pinto at ako naman ay nagligpit na sa lamesa. Sa office niya kami nagrereview pero madalas kapag nauuna siyang umuuwi ay ako na ang kusang nagsasara ng pinto. May passcode din ito kaya walang ibang makakapasok.
Ipinapatong ko sa shelf and tatlong librong gamit namin nang may marinig akong pumasok. When I turned back, nakita ko si Miss Vergara na may hawak na mga papel.
Kinakabahan ako sa presensiya na kaya nagpatuloy lang ako sa ginagawa ko. Dapat ay tatlo lang ang ipapatong ko pero naisali ko ang lima pang sunod na libro dahil hindi ako mapakali.
"Where's Lavinia?" tanong niya kaya bumaling ako sa kanya.
"Po?"
"Where is Lavinia?" tanong niyang muli.
"K-kaka-alis lang po few minutes before you arrived." sagot ko sa kanya.
"Hmm. She left you here alone?" tanong niya nang nakataas ang kilay.
"Inalok niya po ako na sumabay na pauwi pero...may bibilhin pa po ako after ko magligpit." sagot ko at bahagyang napahinto dahil sa paglapit niya.
"Sige. Give this to her tomorrow." sambit niya at iniabot and papel na hawak niya sa akin.
"Sige po, Miss."
Kinuha ko 'yon at ipinatong sa desk ni Miss Lavinia. Akala ko ay aalis na siya pero nanatili lang siyang nakatitig sa akin.
"Kumusta ang review niyo?" tanong niya at saka umupo sa couch na malapit.
"Ayos naman po." sagot ko.
"Aren't you happy? You like her, 'di ba?" she said with a mocking tone.
Hindi ako sumagot at yumuko nalang. Baka kung ano na naman ang isipin niya sa akin. For sure she'll come up with another assumption na nakikipagharutan ako kay Miss Lavinia kagaya ng inisip niya sa amin ni Devin.
"Come on, tell me. I know you're happy to finally get rid of me." sambit niyang muli.
I don't know what to feel with what she said. Get rid of her? As if I had a choice. Pinagdesisyonan niya ang lahat. She's the one who got rid of me.
Gusto ko na siyang umalis pero parang wala siyang balak pa.
"Are you just gonna stand there? Defend yourself. I wanna hear you lie again."
Her words broke me. Puro nalang pag-aakusa ang alam niyang sabihin sa akin.
Ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan ay tuluyan nang bumuhos. They are too painful to bear. Kahit kailan ay hindi ako nagsinungaling sa kanya.
Nakatalikod ako kaya hindi niya makikita ang pag-iyak ko. Hindi ko din ito gugustuhing mangyari. I know na iisipin niyang umaarte lang ako kahit hindi. I don't ever wanna explain myself to her again. And besides, she doesn't know how to listen. Ginagawa niya ang gusto niya at pinapakinggan kung ano lang ang gusto niyang marinig.
"It's true. Kaya hindi ka makasagot because it is true." madiin niyang turan.
I heard her footsteps papunta sa akin kaya mabilis kong pinunasan ang mga luha ko pero sadya nila akong tinataksil dahil hindi humihinto ang pagbuhos sa mga pisngi ko.
"Stop ignoring me or I swear-" napahinto siya nang makita ang mukha ko pagkatapos niyang hilain paharap sa kanya ang balikat ko.
"Y-you swear what, Miss Vergara?! Ano pa ho ba ang gusto niyo? Hindi na ho ako lumalaban. Lahat ng gusto niyong isipin sa akin, isipin niyo na but please, please patahimikin niyo na ako. Please..." I said with enough courage. My heart is filled with mixed emotions pero mas nag-uumapaw ang galit at pagod na nararamdaman ko. Hinang hina na rin.
She took a step back nang sabihin ko 'yon sa kanya. Ang mga mata niya na kanina'y nagbabaga, ngayon ay mas malamlam na. Her gaze is softer.
Magsasalita pa sana siya pero hindi ko na siya hinayaan. Nang muli kong maipon ang lakas ko ay ako na ang nagsalita.
"I am capable of withstanding all of the hurtful words you have said and are about to say. Please hold it against me if you wish to. Consider me a low-life kagaya ng iniisip mo ngayon. But I never,... ever lied to you, Miss Vergara. Never." matapang kong sambit habang nakatingin sa mga mata niya.
She clenched her jaw at akmang aabutin ang mukha ko pero iniwasan ko ang hawak niya.
"Dear, have you seen my wallet- oh." dinig kong sambit ni Miss Lavinia na ngayon ay gulat na gulat sa nakita niya. "What is going on here?"
Mabilis kong pinunasan ang luha ko at binitbit ang bag ko paalis. Nilampasan ko si Miss Vergara at dumiretso ng pinto when Miss Lavinia held me on my arm.
"I'll drive you home. Let's go." bulong niya sa akin at saka ako hinawakan sa kamay.
Nang makarating kami sa parking lot ay tsaka niya lang ako binitawan.
"What was that? What happened with the two of you?" tanong niya.
Hindi ako makasagot dahil sunod sunod ang paghikbi ko. Kumuha siya ng panyo at saka pinunasan ang natuyong luha sa aking mga pisngi.
"Calm down, please." sambit niya habang hinahaplos ang likod ko.
Ilang minuto pa ang nakalipas bago ako kumalma ng tuluyan. Hindi niya na ako muling tinanong pa at iginaya na ako sa kotse niya. Nakatingin lang ako sa labas habang siya na nag d-drive at patingin tingin sa akin.
"May relasyon ba kayo?" bigla niyang tanong sa akin kaya napalingon ako sa kanya. Umiling ako bilang sagot.
"What is it then?" she asked again.
Wala na akong choice at kinwento na sa kanya ang nangyari. Akala ko ay mabibigla siya pero nanatili siyang kalmado hanggang matapos ako sa pagku-kwento.
"That bitch. Kahit kailan ay hindi siya marunong makinig." komento niya.
"Sorry po. Sana ay hindi na po ito malaman ng kahit sino. Baka po matanggal ang scholarship ko." I said to her.
"Of course not. Don't worry. Ako nalang ang hihingi ng tawad on her behalf."
"Hindi na po kailangan. Hindi din po ako nag eexpect ng apology from her." sagot ko.
It's true. Kahit anong salita mula sa kanya ay ayaw ko nang makarinig. To think na puro pangit lang ang sinasabi niya sa akin, sino ba naman ang may gusto 'non?
"I can't believe that she was your first kiss. Hahaha. You are too innocent." nahiya ako sa sinabi niya kaya nag-iwas ako ng tingin.
"She initiated it..." nahihiya ko paring bulong.
I don't regret it, her being my first kiss. It felt so right when it happened. I could never hate her lips the way same way I hate her right now.
"Gaganti tayo sa kanya." sambit niya at saka ngumisi sa akin.
"Gaganti po? Hindi na po kailangan." tugon ko pero patuloy padin ang pag ngisi niya.
"If only Jefferson knows. He's gonna flip out hahahaha."
"Ang alin po, Miss?" I asked in curiosity.
"Oh, you didn't know? Jeff is courting Professor Vergara." she answered.
Jeff? As in Si Sir Jeff?! Now it makes sense. Palaging si Sir Jeff ang inuutusan niyang magsabi sa akin ng mga mensahe niya. Ginawa niyang mensahero ang manliligaw niya, eh meron namang messenger. She can just send me a private message. Tss.
"What's with the annoyed face? Are you jealous? I heard she likes him too." sambit niya na parang nanunuya.
Tss. Mas lalo akong nagagalit sa kanya. She called me a flirt and yet may manliligaw pala siya habang halik siya nang halik sa akin. Bwisit ka, Vergara.
"No, Miss. Nag-iisip lang ako." sagot ko sa kanya. I tried to sound as calm as possible dahil kumukulo na ang dugo ko sa oras na ito.
I clenched my jaw with every thought of her. Ako dapat ang magsalita ng ganun sa kanya dahil ako, totoong walang itinago. Unlike her na may manliligaw. Should I tell Sir Jeff? Hindi pwede dahil pati ako ay mapapatalsik sa AAU kung sakali.
Nakarating kami sa bahay habang ako ay nag-iisip parin nang malalim. Pilit iniintindi kung papanong mali ko lang nag nakikita niya. Damnit, Anthea Louise. Masubsob ka sana!
"Are you good here?" Miss Lavinia asked nang maihatid niya ako sa loob. Tumango lang ako sa kanya.
"Miss..." tawag ko kaya naman ay nilingon niya akong muli. "Is it true po na Sir Jeff is courting her?"
Ngumisi siya sa akin bago siya sumagot. "Baby girl, you're jealous. Hahahaha." sambit nya at tinawanan ako. I pouted in response to her reaction.
"Don't think too much. Ako ang bahala sayo. For now, rest. Bukas din ang official day of wearing your school uniform. I'd love to see you tomorrow." she said and winked at me. Tumuloy din siya sa kotse niya at kinawayan ako bago niya paandarin ang makina ng kotse.
I almost forgot about that part. Kailangan ko pa palang plantsahin ang uniform ko. Pagpasok ko ay naligo ako agad at nagcheck ng messenger saglit. Madami ulit ang messages pero wala akong energy para magreply. Hindi nawawala sa isip ko si Miss Vergara and how she pointed her finger at me without reflecting sa sarili niya.
Gusto ko sanang mag share ng posts about sa nararamdaman ko pero hindi ko itinuloy dahil friends na pala kami sa Facebook tss. Baka masabihan pa akong sad girl.
But suddenly, I felt lonely. Dalawang oras na akong nakatingin sa kisame, iniisip kung ano ang gagawin. Miss Lavinia said she can't believe I let Anthea be my first kiss. Now I wonder why I let her. I closed my eyes and tried to kill my thoughts pero mas lalong naging detalyado ang pag-iisip ko sa kanya. The way she kissed me. How her fingers slide through my skin. How her hot breath brings me on fire.
How can I be mad and fantasize about her at the same time? Argh. I am crazy. I need help!
Alas dose na nang mapilit ko ang sarili ko na magplatsa ng uniform. Kahit konting antok ay hindi ko rin maramdaman. All I feel is exhaustion. I feel drained until now.
Pagpasok ko ng kwarto, I saw her clothes. Nilapitan ko ang mga ito at inilagay sa isang drawer ng cabinet ko. I stared at her blouse at unti-unti itong itinapat sa ilong ko. I miss her. I miss her scent.
Hindi ko namalayan na umiiyak na pala ako habang inaalalang muli ang mga nangyari netong nakaraan. Nananakit ang dibdib ko sa mumunting pagkirot nito. I hope I can turn back time. Babalik ako sa panahonh hindi nalang kami magkakilala.
She confuses me often with her eyes, words, and actions. What are we really? Sometimes we're friends. Sometimes we are more than friends, and sometimes I am just a stranger to her. One minute, she makes me feel like I am special and then I am suddenly just nothing . I wish she would start making sense because I am confused. I don't know what she wants.
But then again, ayoko nang malaman pa. I am done with her games kung laro lang ito sa kanya. Hindi na ako papayag dahil sa huli ay ako ang binabaliktad niya. She enjoys pointing the finger at others, despite the fact that she is the one who is at fault. An egoistic woman and a total red flag!
Ibinalik ko ang damit niya sa drawer at saka na ako humiga sa kama. I scrolled through my phone at tumingin nalang ng updates on my socials. When I checked my Instagram, nagulat ako dahil nadagdagan ng 2k ang followers ko. This is great! Miss Lavinia followed me too! I stalked her profile and her pictures made me gulp.
She's wearing a bikini sa halos lahat ng litrato niya. Iba't ibang kulay at iba't ibang designs. No wonder, madami din ang may gusto sa kanya. She's a goddess-like woman. I double tapped all of her pictures at nagcomment din sa iba.
Ang lungkot ng mag-isa rito. What if makipag sleepover ako kina Alexis? Kaso baka kung ano na naman sabihin ni Miss Vergara dahil doon din nakatira si Devin. Pero ano namang pakialam niya kung doon nga ako matulog? As if naman din na malalaman niya. Wala rin siyang pakialam sakin so hindi ako dapat mag-alala.
Napabaling ako ng tingin sa maliit na lamesa kung saan nakapatong ang MacBook na binili niya sa akin. Hindi ko na siya ginamit magmula nang mag-away kami. Kailangan ko na 'yong ibalik sa kanya. It's not mine after all, I will return it tomorrow.
Hindi ko na din maibibigay ang regalo ko kay Manang. Pati ang kay Miss Vergara na kakatapos ko lang kahapon at hindi ko na maipapakita man lang sa kanya dahil sa away naming 'to. Itatago ko nalang, baka magamit ko pa sa susunod.
I sighed in despair. Ang bigat ng pakiramdam ko at parang wala akong gana sa lahat. Para akong character sa romance book na brokenhearted. Am I though? Hindi pa nga ako sigurado sa kung ano kami, nasasaktan na ako agad. Kung alam lang ito ni Alexis o kaya ni Belle ay baka nasapok nila ako pareho. Hindi nga ako nag boyfriend, sinaktan naman ako ng babae.
"What do I do now?" tanong ko sa sarili ko.
Bumangon ako at kinuha ang lapis, pambura, at sketchpad ko. Nagtingin ako ng id-drawing sa Pinterest pero wala akong mahanap. I decided na tumingin nalang sa Facebook. When I refreshed my feed, I saw an advertisement of an eyeglass. I suddenly remembered how hot she looks kapag may suot siya non.
I searched for her profile and picked the best picture na malinaw ang mukha niya. Siya nalang ang magiging subject ko dahil kahit ano namang gawin ko, siya lang din ang laman ng magulo kong utak.
I put my phone on my phone holder and zoomed her face. Her features are perfect. Even the golden ratio will agree. I drew her face as detailed as possible, making sure I get every line right. I was too focused sa screen at sa papel na pinagguguhitan ko kaya nagulat ako when a chathead popped up.
Anthea Louise :
I'm outside your house. Please talk to me.
What!? Alas tres na ng madaling araw! What is she doing here? Mabilis kong tinago ang sketch pad ko.
I ran to the door at agad itong binuksan. She's standing right in front of the door when I opened it.
"Hi, baby. I miss you. Not in past tense because I miss you all the time." she said and pouted her lips.
"Miss Vergara, what are you doing here? Madaling araw na po." sambit ko sa malamig na tono habang siya ay nakangiting nakatitig sa akin.
Parang may mali sa kanya. Hindi naman siya ganito. And the last time I checked ay mainit ang dugo niya sa akin.
"I came to see you. I just told you I miss you." she uttered and then came to me at niyakap ako.
I knew it. She's drunk. Amoy na amoy ko ang alak sa kanya. Ugh, I hate the smell of alcohol!
"You're drunk. Dapat ay sa condo mo na ikaw umuwi." sabi ko bago siya itulak ng bahagya palayo sakin.
"Why are you pushing me away? Please, stop that. You're hurting my heart." sambit niya na parang batang nagtatampo dahil inagawan ng candy.
Iinom inom kasi, di naman kaya ang sarili!
"Miss, wait lang po..." suway ko sa kanya dahil panay ang hapit niya sa leeg ko. I'm trying na akayin siya papasok. "Miss Vergara, papasok muna tayo."
Napasandal kami sa pinto pagkatapos ko itong isara. Pano ba naman ay para siyang tarsier na nakakapit parin sa akin.
"Baby, you smell nice. Can I bite you?" tanong niya sa akin. Oh, gosh. Parang ibang tao na naman siya.
"No biting, Miss-" hindi ko na naituloy dahil kinagat niya na ang leeg ko. Napapikit nalang ako sa ginawa niya at pinilit parin siyang itulak para maakay ko siya ng maayos pero she's too heavy.
"If I were a vampire..." simula niya but she paused for a while. "...I'd bite you every day. For the rest of my life. Vampires are immortal, though."
"Hindi po kayo bampira." sambit ko habang kumakawala sa yakap niya.
"I will bite you, for eternity." she said and giggled after. "Pero, bad kasi ako. Kaya ako nalang kagatin mo." sambit niyang muli. She's wasted. Ilang bote kaya ang tinungga nito. Hays.
"You're too heavy. Let's head to the room. Lasing po kayo." I said nang sa wakas ay akay ko na siya.
Isang hakbang palang ang nagagawa ko nang bigla niya akong isandal muli sa pinto. She cornered me with both of her hands.
"I can't be in the same room with you, Cortez. I lose control...you, you make me lose my mind." she uttered while looking directly into my eyes.
Her eyes are a bit glassy and red. She's been drinking too much.
"We have to. You're drunk." I said with my serious tone.
I admit, she's cute. But this is not proper. Lasing na lasing siya at wala sa sarili. May mga taong honest kapag lasing, may mga tao ring puro kasinungalingan ang sinasabi. Hindi ko alam kung saan siya roon.
"No. You don't even know how hard it is for me to control myself whenever I'm alone with you." sambit niya at itinuro ang ilong ko. "You'll give me a heart attack any moment now."
"Why? I'm not doing anything. Ikaw ang may kasalanan sa akin." sagot ko.
"Stop being so beautiful para mapatawad na kita. You attract everything around you. Tell them...tell them you're mine, baby. Tell everyone!" sigaw niya pa at itinuro ang paligid na parang may audience siya.
I never knew na meron siyang ganitong side. She looks vulnerable. The walls she built around her are now folded down.
"Okay. I'll tell them I am yours. Pumasok muna tayo sa kwarto so you can rest." malumanay kong pakiusap sa kanya.
Tumango naman siya at ngumiti sa akin. Ngumiti din ako pabalik at saka siya inakay papasok. I am about to lay her gently on the bed when she forcedly grabbed me kaya natumba kami pareho. Nasa ibabaw niya ako habang siya ay nasa ilalim ko.
She stared at my face bago siya magsalita. "Is this a dream? If yes, don't wake me up again. I know you're mad at me. I hate that you're mad at me." she uttered with a sad voice and tucked my hair on my ear.
"Miss Vergara, you should rest. Close your eyes para makatulog na po kayo." I said at umakmang babangon na pero hinigit niya ako pabalik.
"Do you hate me now?" mahina niyang bulong.
I'm not sure how long I can hold my posture. Sa bawat salita niya ay naghuhurumentado ang puso ko. Konting konti nalang ay kusa nang bibigay ang ribcage ko sa tindi nang pagwawala ng puso ko ngayon.
"I-I don't. Please, let me go para mapunasan ko kayo." I said and tried to leave her arms.
"It's been two long weeks. I miss you. Hindi mo ako pinapansin. You won't even look at me. Pangit na ba ako?" she asked innocently.
Pangit? Seryoso ba siya? Lahat na ng ganda ay nakuha niya na tapos may gana pa talaga siyang magtanong.
"You are not. You are the prettiest woman I've ever seen." sambit ko at saka muling ngumiti sa kanya.
Ngumiti din siya ulit sakin at inilapit ang mukha to give me a peck on my lips. And then, she did it again. She did for I don't know how many times and I let her hanggang sa mapagod siya.
Akala ko ay matatapos na ang mga pahabol niyang halik sa akin pero hindi. She held me on my nape and pushed my head closer to her face. She kissed me deeper and deeper.
I couldn't respond. It took me too long to process what is happening.
Her tongue is seeking entrance inside my mouth and I let her in. I copied what she's doing. I fought her tongue when it touched mine. I gave her the same intensity she's giving me. I feel like I have to.
Her other hand is busy finding the hem of my shirt and when she found it, she immediately slid her hand inside, caressing every bit of my skin.
This is new to me. Everything is, but I'm not sure why my body is responding to her. I can't even convince myself to stop.
I moaned inside her mouth when she squeezed my hips. I arched my back in sync with every motion of her hand. Her lips are now on my neck, kissing each part of it. Wala akong ibang mahawakan kundi ang buhok niya. I gripped on it harder when she licked my collarbone up to my earlobe.
"O-oh, g-gosh Anthea!" I moaned.
She's continuously devouring my sanity. Bawat haplos niya ay nagdudulot ng matinding init sa aking katawan. My body is voluntarily giving in. Hindi ko siya kayang pigilan dahil hinigop niya na lahat ng lakas na meron ako.
She flipped our position when she had the chance to. Huminto siya sandali at saka ako tinignan pero hindi 'yon nagtagal. She aggressively kissed me on my lips again. Nagmamadali at nang aangkin ang bawat paggalaw ng kanyang mga labi.
Kumabog nang malakas ang dibdib ko nang mapunta ang mga kamay niya sa butones ng pajamang suot ko. She unbuttoned the first button habang pababa ang kanyang mga halik sa aking leeg. I tilted my head on the right and it just gave her more access to it. She nipped and nibbled my skin.
I know she is drunk I can't stop myself!
I can feel my lower abdomen aching. I am sure there's something wetter than her kisses in between my legs.
We're both breathing hard. Ang buhok niya ay gulong gulo na din dahil sa matindi kong paghila dito. I held onto the bedsheet when she unbuttoned the next button of my pajamas. I am heavily sweating and panting with her every move.
Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at hinilia ko siya sa kanyang damit. I removed her coat and it revealed her sleeveless top.
She claimed my lips once more nang matapat ang mukha ko sa mukha niya. This time, her kisses went passionate. Marahan at dahan dahan.
She laid me back to the bed and traced my exposed chest with her fingers. Dalawang butones na ang natanggal niya. Isa nalang ay makikita na niya ang lahat. Dumoble ang kaba ko nang papalapit na ang mga daliri niya sa pangatlong butones.
"Miss..." I called with my groggy voice. With her bloodshot eyes, she looked at me.
"You are beautiful. So beautiful." she uttered and then proceeded in unbuttoning another one.
I gulped so hard she successfully undone it. Isang kabig lang sa damit ko ay tatambad na sa kanya ang buo kong katawan. Her eyes are burning with lust and desire.
She leaned closer to me kaya napapikit nalang ako. I anticipated her next move pero wala na akong maramdamang galaw mula sa kanya. All I can feel is her head on my chest.
When I opened my eyes, she's lying there, her head on my chest, peacefully sleeping.
------
Bitin last chapter? Eto mas bitin 😘