Sabah olduğunda yine her yerim tutulmuş bi şekilde uyandım, beraber uyumak başlarda güzel gibi görünse de bana zarar veriyordu ama yine de onunla aynı yatakta olmayı seviyordum, bu sefer onu beklemeden elimi yüzümü yıkayıp giyindikleri sonra sınıfa indim, 6-7 dakika sonra pijamalı haliyle sınıfa geldi. Onu o şekilde görünce şaşırmıştım çünkü yatakhane katı dışında o şekilde gezmek yasaktı.
- hayırdır Ayşe
- noldu?
- neden beni beklemedin
- bugün hızlı davranmak istedim, seni beklediğim de geç kalıyoruz hocanın gözüne çok batıyoruz
- boşver yaaa hocayı mocayı gel çabuk
Elimden tutup beni sıradan kaldırdı, hızlıca merdivenlerden çıkarak yatakhane katına çıkardı, çantasını alıp omuza koyduktan sonra beni peşinden tuvalete götürdü, resmî kıyafetlerimle tuvalete girmek istemiyordum çünkü üstün ıslanırsa necasetten sayılırdı ve bi daha onu giyemezdim, ama Kübra bunu umursamadan beni o şekilde peşinden tuvalete soktu, omuzumda çantasıyla kapının önünde beklemeye başladım. Bana karşı olan bu davranışı hiç hoş değildi ama onu o kadar çok seviyordum ki o zaman bile "bensiz yapamıyor yaaa bana sürekli ihtiyaç duyuyor" diye diye düşünüp sevinmiştim, kullanıldığımın asla farkında değildim...
Tuvalet kapısında beklerken diğer kızlar yanımdan geçip " salaksın yaaa- gerçekten aptalsın- senin yerin de olsam bunu asla yapmazdım- enayi misin kızım- bi de kıyafetleriyle girmiş yaaa cidden yazık" tarzında şeyler söyleyerek benimle dalga geçiyorlardı, ben onları umursamadan kübranın istediği şeyleri çantasından vererek onun bekçiliğini yapmaya devam ediyordum.
İşimiz bittiğin de sınıfa inmiştik, tabiki herkes yine bizden önce inip derse başlamıştı, sınıfa girdiğimiz de eski arkadaşlarım acır gözlerle bana bakıyorlardı, Kübra kendi sırasına ben de kendi sırama oturdum.
Arka sıramda ki ikizler benimle konuşmaya başladı.
- Nası ilk gün dalga geçtiğin bi kızın şuan köpeği oldun yaaa gerçekten şaka gibisin Ayşe
- siz karışmayın
- kızım senin iyiliğin için söylüyoruz yaaa, kız seni açık açık kullanıyor görmüyor musun?
- hayır beni seviyor ve bana ihtiyaç duyuyor
- sevmek bu mu lan, biz de seni seviyoruz biz sana böyle davranıyor muyuz?
- sizin bana ihtiyacınız yok, siz eskisiniz...onun daha ilk haftaları, o daha bebek gibi hiç bişey bilmiyor bana ihtiyacı var
- Ayşe kursa ilk geldiğin zamanları hatırla, sen her şeyi biliyor muydun?
- kızım benim bi kurs geçmişim vardı ben sıfırdan buraya gelmedim, bu kızın hiç kurs hayatı olmamış tecrübesiz
- lan kız senden büyük 18 yaşında, her şeyi idrak edip kendi yapabilecek yaşta, sen kursa ilk gittiğin de 13 yaşındaydın asıl bebek olan sendin, sana böyle baktılar mı yardım ettiler mi?
Bi anda kitlendim, kaderin bu söyledikleri beni çok hızlı bi şekilde geçmişe götürdü, eftalyayı hatırladım birden, onun o güzel yüzünü, bana gülümseyerek " minik akrep" demesini hatırlamıştım. Zorbalık gördüğüm gecelerde benim üstümü değiştirerek bana ablalık yaptığı o anılarım bi anda film şeridi gibi geçmişti gözlerimin önünden, onu son görüşümün üzerinden 4 sene geçmişti ve onu unutmaya başlamıştım.
- eftalya!!
- ne?
- eftalya vardı
- nerde?
- kursta
- ne diyorsun kızım hiç bişey anlamıyorum?
Önüme dönüp uzun uzun onunla olan anılarımı düşünmeye başlamıştım, sonra bi anda bir sürü soru işaretinin için de buldum kendimi.
Acaba şuan napıyor? Beni hatırlıyor mu? Beni özlüyor mu? Hala aynı kursta mı? Çok uzun zaman oldu acaba evlendi mi? Yoksa hoca mı oldu? Acaba beni hiç bulmaya çalıştı mı?
Camii avlusundan koşarak çıkıp Fatih sokaklarında bütün çarşaflı kızların sadece gözlerine tek tek bakarak onu aradığım gün aklıma geldi, bi anda ağlamaya başladım, bu zamana kadar ona olan özlemimi hep bastırmıştım, bu anıları hatırlamamak için kafamı hep meşgul tutuyordum, bi anda her şey zihnimde canlanınca geçmişimle yüzleştim, hayatımın en kötü dönemleri olsa da eftalya gibi biriyle aynı güne uyanmanın her gün onu görmenin verdiği mutluluğu o günden beri hiç bişey verememişti.
Ağladığımı gören Kübra yanıma gelip oturdu.
- Ayşe noldu? İyi misin? Kızlar bişey mi dedi? Yoksa ablan mı bişey dedi? Hadi anlat bana noldu, benim yüzümden mi oldu?
- yok senle alakalı değil
- noldu o zaman anlatsana
- geçmişimi hatırladım
- ne var ki geçmişin de?
- neler yok ki Kübra...anlatsam inanamazsın
- o denli kötü ne yaşamış olabilirsin ki, daha çocuktun sonuçta
- hayatın kötülüğü çocuk, ergen, genç, yaşlı dinlemiyor Kübra...bazılarımızın hayatı daha daha doğar doğmaz acı oluyor, pişmanlık oluyor, korku oluyor, şiddet oluyor
- seni ilk kez bu kadar ciddi konuşurken görüyorum Ayşe
- evet çünkü bu zamana kadar yaşadığım şeyleri bastırmıştım, bunlar hakkında konuşmak beni sıkıcı yapar
- neden öyle düşünüyorsun?
- bi gün çok heyecanlı bi şekilde yaşadıklarımı arkadaşlarıma anlatmaya gitmiştim
- eee?
- beni dinlemediler...senin sıkıcı kurs hikayelerini dinlemeye gelmedik dediler...Mustafa ceceli fanlarının olduğu bi kursta en fazla ne olmuş olabilir diyip saçma sapan dalga geçtiler benimle
- yiaaaaa... e ailene anlatsaydın
- ilk zamanlar bana yapılan zorbalıkları anlatıyordum ama inanmıyorlardı, "orası kurs orda öyle şeyler olmaz sen yalan söylüyorsun" diyip beni susturdular...o yüzden anlatmayı-konuşmayı bıraktım
- yiaaaa kıyamam ben sana yaaa, bana her şeyi anlatabilirsin ben seni dinlerim
Kübra bu sefer de duygusal olarak yaklaşarak benim kalbimi feth ediyordu.
- bunları konuşmayalım boşver
- tamam da sen şuan neye ağladın onu söyle bare
- eski kursunda eftalya diye biri vardı, bana çok iyi davranırdı onu hatırladım bi anda, ona olan özlemim onunla olan anılarım gözlerimi doldurdu
- onu özlüyor musun?
- evet
- istersen seninle beraber gidelim eski kursuna, gör eftalyayı
- gerçekten mi!! Bunu yapabilir miyiz?
- yaparız tabi ben her yeri biliyorum götürürüm seni
- peki nasıl olucak o iş?
- çıkış yaptığımızda gidelim bugün kursuna
- olmaz babam gelip alıcak beni
- tamam ararız söyleriz bugün almaya gelmesin, kursunu ziyaret ettikten sonra sen kendim gidersin eve
Sessizce gülümseyerek başımı öne eğip konuşmaya devam ettim.
- yapamam
- neden?
- bilmiyorum ki ben eve dönmeyi
- Nası bilmiyorsun yaa koskoca kızsın
- toplu taşımayı kullanmadım hiç, daha önce denemedim ama kayboldum
- eee bunca zaman napıyorsun
- babam alıyor, babam getiriyor
- arkadaşlarınla buluşurken napıyorsun
- buluşmuyorum
- ne!!!
- ben dışarda kimseyle buluşmuyorum
- sen ciddi misin? Bu nasıl hayat kızım?
- öyle işte, bilmiyorum ben dışarı hayatını, benim gördüğüm bildiğim tek hayat eve dönerken babamın arabasının camından gördüklerim
- abi korkunç bişey yaaa buna acilen bi çözüm bulmamız lazım, ben sana öğretirim nerden neye bineceğini hepsini öğreticem sana merak etme Ayşe aşıcaz hepsini
Çok uzun zamandır kimseyle bunları konuşmamıştım, kübranın bana olan yaklaşımı ben de "sanırım doğru kişiyi buldum" hissi uyandırmıştı, Kübra ellerini yüzüme koyup göz yaşlarım silerek gözlerimin içine baktı ve konuşmaya devam etti.
- merak etme bundan sonra ben varım, seninle dışarı çıkıcaz cafelere gidicez avm ler de gezicez bir sürü anılar biriktiricez çok eğlenicez
Bunları yapamayacağımızı biliyordum ama bana yardımcı olmaya çalışması, beni düşünmesi çok hoşuma gitmişti, artık kübraya duygusal olarak da bağlanmıştım, adım adım ona aşık olma yolunda olduğumun farkında değildim, o sırada hoca derse girdi, Kübra yanımdan kalkıp kendi sırasına oturdu, ders bittikten sonra hocanın yanına gidip hafta sonu da kursta kalmak istediğimizi söyledik, tabiki hoca izin vermedi.
Çıkış saati olduğu için hoca odasından hepimizin telefonunu getirdi, kızlar hızlıca telefonlarını alıp instagramdan birbirlerini takip etmeye başladılar, herkes telefon numarasını ve İnsta adını birbirine söyleyerek kayıt yapıyordu, Kübra telefonunu alır almaz yanıma geldi, o da bana numarasını ve hesabının adını verdi.
- hafta sonu konuşalım tamam mı?
- tamam
- biz şimdi çıkıyoruz, sen napıcaksın?
- babamı bekliycem
- kaçta geliyor
- akşam üstü 5-6 gibi geliyor genel de
- ohaaa Ayşe 5-6 saat tek başına bekliycek misin?
- evet genel de hep böyle oluyor alıştım ben merak etme
- valla kızlara sözüm var bugün onlarla buluşacak olmasaydım seninle akşama kadar otururdum burda
- yok yaaa boşver sen çık gez, dediğim gibi ben alışkınım
- tamam hadi görüşürüz
Birbirimize sıkıca sarıldıktan sonra kızlarla beraber çıkışını yapmak için alt kata indi, ben de sınıfta oturup telefonuma gelen bildirimlere bakmaya başladım, o zamanlar okul arkadaşlarımdan bazılarıyla konuşuyordum, onlardan gelen mesajlara bakarken kursun hademesi olan kadın elinde vilada sopasıyla içeri girdi, zaman geçsin diye kalkıp elinden vilada sopasını alarak sınıfın yerlerini silmeye başladım, kadın benim ona yardım etmemi şaşkın bi şekilde izliyordu.
- noldu
- adın ne senin?
- Ayşe
- sen şu kursun sahibinin yeğeni değil misin?
- evet oyum...neden noldu ki?
- bilmem temizlik yapmana şaşırdım, zengin kızısın sonuçta kibir yapıp bana üstten bakabilirdin.
- böyle düşünmene üzüldüm, daha önce böyle mi yaptılar
- yani kızlardan yardım istediğim zamanlar olmuştu, utanmışlardı bunu yapmaya
- temizlik yapmak utanılacak bişey değil ki?
- kim yetiştirdi seni?
- kimse, ben kendi kendimi yetiştirdim
- güzel ahlaklısın maşallah
- teşekkür ederim
- ben bu kursun kızlarını hiç sevmiyorum, çok terbiyesizler, ellerin de sigara ağızların da küfür, bi de dini Meclis de yatıp kalkıyorlar hiç eğitim almış gibi değiller
- karakter çok başka bişey, bunun okulu yok maalesef
- valla bilmiyorum kızım bile hademelik yapıyorum diye utanıyor benden, alışmışım buna mağruz kalmaya o yüzden şaşırdım senin böyle olmana
Hademe kadının gözleri dolmuştu, gerçekten bu kadar iğrenç miydi insanlık, bi kızın annesinden utanacağı kadar kötü müydü hademe olmak, peki bunu bize böyle gösteren böyle dayatan neydi. Neden apartman yöneticisine saygı duyulurken apartman merdivenlerini silen kadına basit bakılırdı, neden çalışıp kendi işini kuran kadınlara hayranlık duyulurken tüm gün evde bizim için çalışan annelere aynı hayranlık ve saygı duyulmadı aksine utanıldı.
Vilada sopasını kenara bırakıp hademe kadına sarılmaya giderken "üstüm çamaşır suyu kokuyor çok yaklaşma" dedi. Bunu umursamayıp sıkıca sarıldım ona.
- valla çok iyi geldin yaaa, çok mutlu oldum saol
- kızın kaç yaşında?
- 15
- okula mı gidiyor?
- evet
- işte kursa verseydiniz biraz adam olurdu belki
- nasıl yani kursta ne değişecek ki?
- bu kursta bişey değişmez, benim gittiğim kurslara gitmesi lazım orda temizlik ve yemek yaptırıyorlar
- ne zaman gittin sen?
- 12-13 yaşlarımdayken gittim, yani ben milletin pisliğini temizlemeye daha küçük yaştayken başladım, eğer kızın da gitseydi belki seni anlayıp utanmazdı
- ayyyy yok ben kıyamam yavruma, yapmasın o temizlik ben yaparım
- keşke benim ailem de senin gibi olsaydı
- neden
- kimse bana " kıyamam sana" demedi çünkü, bana çok güzel kıydılar
- demek ki böyle olması gerekiyordu, bak sen de erken yaşta çok güzel olgunlaşmışsın, hiç yaşıtların gibi değilsin
- teşekkür ederim ama bunları yaşamadan da bu hale gelebilirdim bence, neyse geçmişi değiştiremeyiz
Bi yandan konuşuyor bi yandan temizlik yapıyorduk, kendi sınıfım bittiğin de hademe kadınla beraber hafızların sınıfını temizlemeye gittik, sınıfta ablam ve bi kaç arkadaşı daha vardı, ezberlerini vermedikleri için hafta sonu da kursta kalıyorlardı, ablam beni görünce hızla ayağa kalkıp yanıma geldi.
- napıyosun sen?
- sanane
- bırak şu vilada sopasını
- yaaa sanane kızım
- sen salak mısın, babam sen temizlik yapasın diye mi o kadar parayı ödüyor bu kursa, evde yap desek yapmazsın hayırdır
- yaaa sanane bırak şunu
- rezil ediyorsun beni
- temizliğe yardım ederek mi?
- her şeyinle
- babam gibisin aynı, kibirli pisliğin tekisin, tek derdin insanların gözünde nasıl göründüğün
- dedim onlara, şu salağı benim kursuma vermeyin beni rezil etmeyin dedim ama yok, benim senden kurtuluşum yok
Sinirli bi şekilde sırasına gidip eşyalarını aldı
- yürüyün kızlar yatakhane de çalışalım
Arkadaşları da onun peşinden kitaplarını alarak sınıftan çıktılar, hademe kadın çok şaşkındı, temizlik sırasında bana dönüp sordu.
- ablan neden senin gibi değil?
- şımarık o biraz, babam onu severdi...yani severdi derken onu dövmezdi, o da kendini bişey sanıyor
- seni döver miydi?
- evet
- ne yapmış olabilirsin ki onu bu kadar kızdıracak?
- var olmam yeterli....neyse işimiz bitince beraber kantin de soda içelim mi?
- yok sen iç ben sevmem soda
- annem de hep evde güzel bi yiyecekten az olunca siz yiyin ben sevmem derdi, ama onun sevdiğini hepimiz bilirdik, sende sodayı seviyorsun ama paranı harcamak istemiyorsun galiba, haklısın yani kolay kazanmıyorsun sonuçta....ben ısmarlıycam
Sessizce gülümseyerek temizliğe devam etti, bütün sınıfları güzelce temizledik, bacakları ağrıdığı için kantine çıkamayacağını söyledi, ben de kantinden iki tane limonlu soda alıp onun yanına geldim, beraber merdivenlere oturup karşılıklı sodalarımızı içtik. Hava kararmaya başlamıştı, danışma katından ismim anons yapıldı, "Ayşe çıkış için danışmaya in" çantamı alıp hızlıca alt kata indim, kurstan çıkıp park halin de olan babamın arabasına doğru hızlı adımlarla yürüyerek gidip arabaya bindim.
- üfff sen ne kokuyorsun böyle
- temizlik yaptık biraz, ondandır
- ne temizliği, ders çalışsana senin temizlikle ne işin var
- temizlik yapmak istedim
- tabi kızım sen zaten her şeyi derslerine tercih edersin, aman bi kere fazladan Allah deme, aman dininden fazladan bişey öğrenme, sana taş taşı desek ders çalışmamak için o taşı taşırsın, namaz kıl desek kılmazsın kuran oku desek okumazsın, onun dışında ki her şeyi yaparsın
Babamın saçma gereksiz laflarını dinleyerek eve dönerken kübrayı düşünmeye başladım, acaba şuan kimlerle? Ne yapıyor? Ne konuşuyor? O da beni düşünüyor mu?
Eve döndüğüm de üstümü çıkarıp duşa girdim, kübrayı düşünmeye kendimi o kadar kaptırmıştım ki saatlerce sıcak suyun altında boş boş oturduğumun farkında bile değildim, ellerimin su altında kalmaktan buruş buruş olduğunu görünce anlamıştım, duştan çıkıp üstümü giyindim, o zamanlar bizim evimiz de internet yoktu, o yüzden arkadaşımın internetine bağlanıyordum, üstümü giyindikten sonra telefonumu alıp sokağa çıktım, arkadaşımın evinin önün doğru karanlıkta yürümeye başladım, internete bağlanınca kübranın attığı mesajlar bir anda telefonumun ekranına bi yağmur gibi yağmaya başladı.
- Ayşe- nerdesin? -Napıyosun? -Seni çok özledim yaaa - hafta sonu biran önce bitse de kursa gelsem
Bu mesajları görmek beni aşırı mutlu etmişti, Kübra beni özlemiş, deliler gibi sevinmiştim içimden, mesajlarına cevap verdim, konuşmaya başladık, hava çok soğuktu, heyecanımdan saçlarımı bile kurutmadan çıkmıştım dışarı, yokluğum fark edilmesin diye ara ara eve gidip kendimi gösteriyor sonra koşarak tekrar arkadaşımın evinin önüne gidip kübrayla konuşuyordum, priz başında beklemeyi zor sanardım, siz hiç bir kaç tane mesaj okuyup cevap yazmak için gecenin bi saati defalarca evinizden çıktınız mı?
Ev ve internet arasında koşarak gidip gelmekten yorulmuştum artık, hafta sonum sürekli dışarı çıkıp arkadaşımın internetine bağlanıp kübrayla konuşmaya çalışmakla geçmişti, çok zordu ama zor olması tuhaf bi şekilde daha zevkliydi, acaba bu sefer ne yazdı diye heyecanla koşarak sokağın diğer ucuna gidip bakmak, yorucu ama güzeldi. Bunu sadece aşık olmuş bi insan yapardı.
Ve ben asla yapmamam gerek o şeyi yapmıştım
Aşık olmuştum.