Vrolijk loop ik door de gang terug naar de kleedkamer. Ik neem een slokje van mijn cola en wil net de deur openen als Luke voorbij komt rennen. Hij opent een deur waarvan ik denk dat het de jongens wc is. Ik twijfel of ik achter hem aan moet gaan, maar dan zie ik Lana huilend de gang in rennen. Calum is me voor en gaat naar haar toe, ze valt huilend tegen hem aan. Ik besluit er ook heen te lopen.
'Cal, Luke is naar de wc gegaan denk ik. Kan jij naar hem toe gaan? Het is een beetje raar als ik de jongens wc inloop,' zeg ik. Calum knikt en loopt weg. Ik trek Lana in een knuffel en ik voel mijn schouder vochtig worden.
'Wat is er gebeurd?' vraag ik voorzichtig. Lana maakt zich los uit de knuffel en veegt de tranen van haar wangen.
'Hij is verliefd op me Britt, daarom doet hij zo raar,' zucht ze.
'Oh, dat is wel kut ja.' Ik heb echt geen idee wat ik hier op moet antwoorden.
'Ja, ik ga even naar hem toe. Hij denkt dat ik hem haat.' Ik knik en ook Lana loopt weg. Ik zucht diep en loop weer terug naar de kleedkamer waar we eerst zaten.
'Waar is iedereen?' vraagt Michael als ik neerplof op een van de stoelen.
'In de jongens wc.' Michael kijkt me verbaasd aan. 'De jongens wc?'
'Ja, de jongens wc,' zucht ik.
'En waarom zijn ze daar?'
'Omdat Luke verliefd is op Lana.' Hij kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan.
'Oh, dat is niet goed denk ik. Ik ga even naar ze toe,' zegt hij. Even later zit ik alleen in de kleedkamer, wachtend tot Ashton klaar is met douchen. Ik pak een random tijdschrift dat op een tafeltje ligt en blader er een beetje doorheen. Tot mijn verbazing zie ik nu al foto's voorbij komen van Lana en Michael. Ze zien er echt verliefd uit, al zou dat voor Lana niet moeilijk zijn om te faken.
'Waar is iedereen?' vraagt Ashton die aan komt lopen.
'Jongens wc,' antwoord ik droog.
'Leuk, wat ben je aan het doen?'
'Kijk, Michael en Lana staan al in tijdschriften!' Ik wijs het stuk aan waar 'Lichael' boven staat.
'Lichael? Wauw, dat klinkt echt belachelijk.' Ik grinnik. 'Weet jij iets beters dan?'
'Ja, uhh.. Mina?' zegt hij vragend. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Dat is nog erger, Ash.'
De deur gaat open en Lana, Michael en Calum komen binnen lopen.
'Was het leuk op de wc?' vraagt Ashton.
'Ash, Luke is verliefd op Lana, daarom zaten ze daar,' zeg ik zacht als ik Lana verbaasd zie kijken.
'Oh, dat wist ik niet. Waar is Luke?'
'Luke komt zo, hij zei dat we vast naar de taxi zouden moeten gaan,' antwoordt Michael.
~
Ik zit in een klein cafétje met Ashton. We hebben weer een ontbijtdate, maar eigenlijk hadden we gewoon zin om ergens anders te eten.
'Moeten we vaker doen, zo'n ontbijtdate,' mompelt Ashton terwijl hij een croissantje in zijn mond propt. Ik grinnik en knik instemmend.
'Ash?' vraag ik.
'Ja?'
'Ik heb een vraagje.'
'Leef je uit.'
Ik zucht. 'Nou, we gaan al een tijdje met elkaar om en zo, maar ehm.. Wat zijn we nou eigenlijk?' Ik bijt op mijn lip en voel mijn hoofd rood worden. Ashton kijkt verbaasd op van zijn eten.
'Je bedoelt of we een relatie hebben?' Ik knik.
'Britt, je bent leuk en zo, maar ik denk niet dat het echt een goed idee is als we een relatie krijgen.' Ik slik. Dat is duidelijk, hij wilt geen relatie met me.
'Vind je het erg?' Ik schud mijn hoofd. Waarom moet hij nou weer zo lief doen?
'Wat gaan we nu doen dan? Als we geen relatie hebben en zo,' vraag ik na een korte stilte. Hij haalt zijn schouders op.
'Ik denk niet dat het echt anders hoeft te gaan.'
'Je bedoelt dat we ons dus gewoon gedragen alsof we een relatie hebben, maar we zijn toch niet samen. Wat een logica,' zucht ik.
'Ja,' zegt hij droog.
'Ash, ik snap je echt niet. Waarom wil je wel doen alsof we een relatie hebben, maar wil je geen relatie met me?' Ik begin lichtelijk boos te worden.
'Britt, dat is gewoon niet handig.'
'Ik snap je echt niet. Als je me niet leuk vindt moet je dat gewoon zeggen.' Ik sta op en loop het café uit. Ik heb geen idee waar ik heen moet, maar ik gok dat we van rechts kwamen.
'Britt!' hoor ik Ashton me naschreeuwen.
'Wat?!' schreeuw ik terug.
'Je gaat de verkeerde kant op.' Boos draai ik me om en loop langs hem heen, de goede kant op.
Als ik weer terug kom bij het hotel loop ik meteen door naar mijn kamer. Ik smijt de deur achter me dicht en ga op het bed zitten met mijn hoofd in mijn handen. Langzaam stromen er tranen over mijn wangen. Ik schrik van mijn telefoon die trilt. Het is vast Ashton. Ik wil bijna weigeren, maar dan zie ik dat het Marcel is. Shit, we hebben hem ook al een paar dagen niet meer gebeld.
'Britt? Hallo, jullie hebben niet gebeld.'
'Hoi Marcel. Sorry daarvoor.'
'Gaat het wel goed? Je klinkt verdrietig.'
'Ja, het gaat prima. Wat is er?'
'Nou, jullie moeten even verslag doen. Nog informatie?'
'Nee, je moet ons echt eens met rust laten. We kennen ze nog maar een paar weken, zo snel gaat dat niet. Je hebt echt veel te hoge verwachtingen van ons.'
'Britt, doe eens normaal. Ik ben je baas, zo praat je niet tegen me.'
'Ik praat tegen je hoe ik wil. Laat ons-'
Ik word onderbroken door iemand die op de deur klopt.
'Britt, doe open! We moeten praten.' Ik zucht.
'Marcel, ik bel je terug ik moet gaan. Doei.'
Ik sta op en open de deur, waar Ashton achter staat. Hij loopt meteen door naar binnen en gaat op het bed zitten.
'We moeten praten,' zegt hij.
'Joh,' mompel ik.
Ik ga naast hem zitten en wacht tot hij begint.
'Oke, het zit dus zo. Ik heb nog nooit echt een serieuze relatie gehad, dus ik heb echt geen idee hoe dat allemaal werkt en zo. Ik ben bang dat het mis gaat, of dat er roddels komen. Ik vind je leuk Britt, echt waar, maar ik vind het gewoon.. Eng?' Het laatste zegt hij heel zacht, alsof hij het zelf niet zeker weet.
'Ash, het komt echt wel goed hoor. We hoeven het ook nog niet meteen te vertellen aan iedereen. Ik vind je gewoon echt heel leuk en ik wou gewoon zeker weten dat jij er ook zo over dacht. Samen lukt het ons echt wel hoor.' Er verschijnt een kleine glimlach op zijn gezicht, en ook op mijne.
'Wil je het proberen met me?' vraagt hij. Ik knik en trek hem in een knuffel. Samen komen we er wel uit.
'Gaan we het wel aan de jongens en Lana vertellen?' vraag ik. Hij kijkt me even twijfelend aan, maar knikt dan.
Even later lopen we samen door de gang, opzoek naar de rest. Ze waren allemaal niet op hun kamer dus ze zwerven waarschijnlijk ergens in het hotel rond. Als ik in de wc kijk bij de lobby, zie ik Lana daar zitten. Huilend.
Ik ga op mijn hurken naast haar zitten en probeer haar te kalmeren.
'Laan, het komt goed.' Ze kijkt me met grote ogen aan en schud haar hoofd. 'Hij haat me Britt, hij haat me,' snikt ze.
'Wie haat je? Luke?' ze knikt. 'Wat heeft hij gedaan?'
'Hij zei dat ik hem met rust moest laten en dat het allemaal mijn schuld was. Hij zei dat hij me haatte Britt, wat moet ik nu doen?' Ik sta op.
'Waar is hij? Ik ga met hem praten.' ze haalt haar schouders op. 'Blijf hier. Ik ga hem zoeken.'
Na vijf minuten ronddwalen door het hotel, vind ik Luke in een hoekje bij de receptie. Hij zit op een stoel en staart naar de muur.
'Luke! Wat heb je tegen haar gezegd?' roep ik.
'Niks ergs hoor.'
'Als het niks ergs was, waarom zit ze dan huilend in de wc?' Hij kijkt direct op.
'Ze zit huilend op de wc?' vraagt hij. Ik knik. 'Wist je dat niet?'
Hij schudt zijn hoofd en staat op. 'In welke wc zit ze?'
'Bij de lobby,' zeg ik. Hij staat op en loopt weg. Ik haal mijn schouders op en loop weer terug naar waar ik Ashton heb achtergelaten. Ik kom hem tegen in de gang.
'Waar is Lana? Jij zou haar toch halen?' vraagt hij.
'Lang verhaal, ik leg het zo wel uit. We kunnen het beter straks vertellen, ze komen zo wel denk ik.' Hij knikt en we lopen terug naar onze kamer.
'Moet jij je niet klaarmaken voor het concert?' vraag ik.
'Ik ben al klaar. Zullen we gaan?' vraagt hij.
'Nee, ik blijf hier met Lana, het is ten slotte vrijdag, filmavond dus.'