ေဒၚေမသူႏွင္း ဖုန္းခ်သြားတာနဲ႕ သုေခတ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ လိုင္းေပၚမွာ ပ်ံ့သတင္းေတြကို ဖတ္ၾကည့္သည္။
ဒီေန႕ သူနဲ႕ ျမတ္မင္းခရဲ႕ ပုံေတြကို အရင္က မုန႔္ဆိုင္မွာ ပ်ံ့သြားတဲ့ က ျမတ္မင္းခရဲ႕ ပုံေတြနဲ႕ ယွဥ္တြဲျပထားၾကသည္။
အခ်ိဳ႕ေတြက ကေလးကို သူ႕သားလို႔ ယုံၾကေပမယ့္ အခ်ိဳ႕မွာေတာ့ သို႔ေလာ သို႔ေလာေတြးေနၾကဆဲျဖစ္သည္။
ဒါ့အျပင္ မထင္မွတ္ထားသည့္ ေကာလဟာလ တစ္ခုကလည္းေပၚလာျပန္၏။
တကယ္ေတာ့ ထို အခ်က္သည္ ေကာလဟာလမဟုတ္သည့္ အမွန္တရားပင္ျဖစ္သည္။
လူတစ္ေယာက္က
ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳး ***university ရဲ႕ farewell ပြဲမွာ ျမတ္မင္းခကို ခ်ီၿပီး ထားတဲ့ ပုံကိုခ်ျပလာသည္။
တကယ္ေတာ့ post ပိုင္ရွင္က တမင္ ခိုးရိုက္ထားတာ မဟုတ္ေပ။
သူတို႔ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ group selfie ရိုက္ေနသည့္ အခ်ိန္မွာ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးက ျမတ္မင္းခကို ခ်ီၿပီး ျဖတ္သြားတာေၾကာင့္ မေတာ္တဆ ပုံမွာ ပါလာျခင္းသာ။
ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးရဲ႕ မ်က္ႏွာထက္ ကေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာက ပိုထင္ရွားတယ္။ ဒါေပမယ့္ Y တကၠသိုလ္က ဘယ္သူမဆို ကေလးကို ခ်ီထားတဲ့လူရဲ႕ ပုံပန္းသြင္ျပင္ကို ၾကည့္ၿပီး ထိုလူက ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးဆိုတာကို တပ္အပ္ သိနိုင္သည္။
သုေခတ္ရဲ႕ နာဗ့္ေၾကာတစ္ခုလုံး ထုံထိုင္းသြားသည္။ သူ ခန႔္မွန္းထားတာက ဒီေန႕ သူနဲ႕ ျမတ္မင္းခရဲ႕ ပုံကိုပဲ လူေတြက အာ႐ုံစိုက္ၾကမွာလို႔ပင္။
အခု ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးပါ ပါလာရတာလဲ။
သုေခတ္ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးကို ခ်က္ခ်င္း ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
သူဖုန္းေခၚမွာကို ေစာင့္ ေနသလိုမ်ိဳး တစ္ဖက္က ခ်က္ခ်င္း တန္းေျဖလာတယ္။
"အင္း...ေျပာ "
"ဘုန္းျမတ္ မင္း ျမင္ၿပီးသြားၿပီလား "
"ျမင္ၿပီးသြားၿပီ အခု ကားကို ကိုယ္တိုင္ ေမာင္းေနတာလား " ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးရဲ႕ အသံက ပုံမွန္ အတိုင္း ေအးေဆးသက္သာရွိေနၿပီး သုေခတ္ ကားေမာင္းေနခဲ့ရင္ အာ႐ုံမ်ားမွာေလာက္ ပ်ံ့ႏွံ႕ေနတဲ့ ေကာလဟာလေတြကို ဂ႐ုမစိုက္သည့္ ပုံပင္။
"မေမာင္းဘူး ဒရိုင္ဘာေမာင္းတာ ဒါနဲ႕ ငါ အခု အိမ္ကို ျမတ္မင္းခကို ျပန္လာပို႔ မလို႔
ၿပီးတာနဲ႕ ကုမၸဏီကို တန္းသြားရမွာ "
"ဟုတ္ၿပီ ကိုယ္ ေစာင့္ေနမယ္ "
အိမ္ရာဝင္းထဲကို ကားဝင္တာနဲ႕ အျပင္သြားဖို႔ အဝတ္အစားလဲထားတဲ့ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးက သူတို႔ ကို ေစာင့္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးေဘးမွာ မစုႏြယ္လည္းရွိေန၏။
သူတို႔က အိမ္ထဲမွာမေနဘဲ တမင္ အျပင္ထြက္ၿပီး သုေခတ္ အလာကို ေစာင့္ေနပုံပင္။
အိပ္တစ္ဝက္ နိုးတစ္ဝက္ျဖစ္ေနသည့္ ျမတ္မင္းခကို မစုႏြယ္က ေခၚသြားတယ္။
ဒီေန႕ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာက ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးပါ ပက္သက္ေနတဲ့ အတြက္ ႏွစ္ေယာက္လုံး ဘယ္အခ်ိန္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္မလဲ မသိတာမို႔ မစုႏြယ္ကို အိမ္မွာ ျမတ္မင္းခကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးက ေခၚထားျခင္းျဖစ္သည္။
ကေလးကို ခ်ကာ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးကို ဝင္ေခၚၿပီးတာနဲ႕ ကားက အိမ္ရာဝင္းထဲကေန အျမန္ ထြက္လာသည္။
-----
သာမာန္ ဝန္ထမ္းေတြက အလုပ္ဆင္းသြားၿပီျဖစ္ေပမယ့္ PR department က လူေတြကေတာ့ ဆက္တိုက္ဝင္လာတဲ့ ဖုန္းေခၚဆိုမႈေတြေၾကာင့္ ထိုင္ခုံကေန မထနိုင္ေသးဘူး။
ေခၚလာသမွ် ဖုန္းေတြ အားလုံးက သုေခတ္နဲ႕ အတူ ပြဲတက္လာမယ့္ကေလးအေၾကာင္းကို ေမးၾကတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြ ဆီကသာ။
မန္ေနဂ်ာက သူတို႔ကို ကားပါကင္ဆီမွ ဥကၠဌ႐ုံးခန္းကိုတိုက္ရိုက္သြားလို႔ရတဲ့ သီးသန႔္ ဓာတ္ေလွကားကေန ေခၚေဆာင္သြားတယ္။
လူႀကီးပိုင္းထဲက လူနည္းစုသာ အသုံးျပဳတဲ့ ဓာတ္ေလွကားျဖစ္တာေၾကာင့္ သုေခတ္နဲ႕ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳး ကုမၸဏီကို ေရာက္လာတာကို အျခား ဘယ္သူမွ မသိနိုင္ဘူး။
"ဝင္သြားပါ အထဲမွာ CEO နဲ႕ MD ေစာင့္ေနတယ္ "
မန္ေနဂ်ာ ျမပြင့္ခ်ယ္က သုေခတ္တို႔ကို ႐ုံးခန္းထဲပို႔ၿပီး သူမကေတာ့ အျပင္မွာေနခဲ့တယ္။
သုေခတ္နဲ႕ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးက အခန္းထဲကို ဝင္လာတယ္။
ေဒၚေမသူႏွင္းက ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳး ေနာက္က တံခါး ပိတ္သြားတာနဲ႕ သုေခတ္ဆီ တရွိန္ထိုး ေျပးၿပီး လက္ထဲက ပိုက္ဆံအိတ္နဲ႕ ရိုက္ေတာ့တယ္။
"နင္! ေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ့ သားသမီး... ငါ့ကို စိတ္ခ်မ္းသာမႈ တစ္စက္မွ မေပးဘူး ငါ့ကို အဲ့ေလာက္ေတာင္ ေသေစခ်င္ေနတာလား ဟမ္ "
ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးက အလွ်င္အျမန္ပဲ သုေခတ္ကို သူ႕ေနာက္သို႔ ဆြဲပို႔လိုက္တယ္။ အရွိန္နဲ႕ ရိုက္ေနတဲ့ ေဒၚေမသူႏွင္းရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္က မာေၾကာသည့္ေထာင့္မွာ သုေခတ္ရဲ႕ မ်က္ခုံးကို ေခ်ာ္ထိၿပီး ေသြးစို႔လာသည္။
ေဒါသေၾကာင့္ လက္ပါသည့္ ေဒၚေမသူႏွင္းကို ဦးမင္းစည္သူက ဝင္ဆြဲကာ ဆိုဖာမွာ ျပန္ထိုင္ေစ၏။
သုေခတ္ ေသြးစို႔သြားတဲ့ ဒဏ္ရာကို လက္နဲ႕ ထိၾကည့္သည္။
တကယ္ႀကီး ေသြးထြက္သြားတာပဲ။
သူ႕ အေမက ဘယ္ေလာက္ပဲ စိတ္တိုခဲ့ တိုခဲ့ သူ႕မ်က္ႏွာကိုေတာ့ အနာတရျဖစ္ေအာင္ မလုပ္ဖူးဘူး။
ဒါ့အျပင္ အခု ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးရဲ႕ ေရွ႕မွာ မလို႔ သုေခတ္ ပူထူသြားတယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ ရင္းႏွီးတဲ့ ဆက္ဆံေရးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူ႕မွာလည္း သိကၡာရွိေသးသည္။ အိမ္ေထာင္ဖက္ေရွ႕မွာေတာ့ ဒီလို ပုံစံမ်ိဳး မျမင္ေစခ်င္ဘူး။
သုေခတ္ေရာ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးေရာ ဘာစကားမွ မဆိုဘဲ လူႀကီးႏွစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနၾကသည္။
"ဒီေန႕ ကိစၥက မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ တိုင္ပင္ၿပီးလုပ္တာလား"
"ဘုန္းျမတ္ ဘာမွ မသိဘူး သားဘာသာသား ျမတ္မင္းခကို ေခၚသြားတာ နဂိုကတည္းက စီစဥ္ထားတဲ့ အတိုင္းပဲကေလးကို မၾကာ မၾကာ ပြဲထုတ္ၿပီး သား ကေလးမွန္း သိေအာင္ ေၾကျငာမလို႔ ဘုန္းျမတ္ ဓာတ္ပုံ ျပန႔္သြားတာကေတာ့မေတာ္တဆျဖစ္သြားတာ "
ဦးမင္းစည္သူက ေကာင္း၏ ဆိုး၏ ဘာမွ ေျပာမလာေပ။ သူက သုေခတ္ကိုသာ ဆက္ေမးလာ၏။
"အခု ေရွ႕ေလွ်ာက္ ဘယ္လို လုပ္မယ္ စဥ္းစားထားလဲ "
"အားလုံး ဖြင့္ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္ "
သုေခတ္ ဆုံးျဖတ္ၿပီးသြားၿပီ။ သူ႕ အၾကည့္တို႔က လုံးဝ ျပတ္သားေန၏။
"ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳး... ေမာင္ရင္ေရာ အဆင္ေျပလား အလုပ္မွာ ဒီကိစၥေၾကာင့္ အဆင္မေျပတာမ်ိဳး ရွိရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "
"ကြၽန္ေတာ္က အဆင္ေျပပါတယ္ လူ အာ႐ုံစိုက္ခံရတာမ်ိဳးေတာ့ ရွိေလာက္ေပမယ့္ အလုပ္ကို ထိခိုက္ရေလာက္တဲ့ အထိေတာ့ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး "
"အဲ့ဒါဆိုလည္း မနက္ျဖန္ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ လုပ္လိုက္ေတာ့မယ္ "
"ရွင္ ဘာစကားေျပာတာလဲ "
ေဒၚေမသူႏွင္းက ျဖတ္ေျပာသည္။
"ျမတ္မင္းခကို မိသားစုထဲဆြဲသြင္းဖို႔ လုံးဝမျဖစ္နိုင္ဘူး ၿပီးေတာ့ သူနဲ႕ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳး လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးႏွစ္ကတည္းက လက္ထပ္ထားၿပီး ကေလးပါ ယူထားတဲ့ အေၾကာင္း လူေတြသိရင္ ရွင့္သား ဒီေလာကမွ ဆက္ရပ္တည္လို႔ ရပါဦးမလား ရွင္ နည္းနည္းပါးပါး စဥ္းစားပါဦး "
"ေတာ္လိုက္ေတာ့ ေမသူႏွင္း! " ဦးမင္းစည္သူ၏ အသံက ပုံမွန္ထက္ သိသိသာသာ ခက္ထန္ေနသည္။
"ျမတ္မင္းခအေပၚ အားနာစိတ္ရွိရင္ မင္းပါးစပ္က ဒီစကား မထြက္လာသင့္ဘူး မင္းရဲ႕ အတၱေၾကာင့္ မဆီမဆိုင္ လူ႕ေလာကထဲေရာက္လာတဲ့ ကေလးကြ "
မ်က္ရည္စတို႔က ေဒၚေမသူႏွင္း၏ ပါးေပၚက်လာသည္။ သူမက မ်က္ရည္ေတြကို ခ်က္ခ်င္း သုတ္ ပစ္ကာ...
"အတၱတဲ့လား... က်မ မ်ိဳးဆက္ကို လိုခ်င္တာ အမွားလား က်မရဲ႕ ေသြးသားမဟုတ္တဲ့ ကေလးလက္ထဲ က်မ ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ သမွ် အရာေတြကို လႊဲ မေပးနိုင္တာ က်မ အျပစ္လား ဟင္ အျခားသူေတြ အကုန္လုံး ရေနတာကို ဘာလို႔ ကြၽန္မက်မွ မရနိုင္တာလဲ "
ေဒၚေမသူႏွင္း၏ မ်က္ရည္ေတြက ထိန္းမရေအာင္ က်လာေတာ့သည္။
"လူတိုင္းရနိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး အေမ... ကမၻာေပၚမွာ သားသမီး မရတဲ့ လင္မယားေတြမွ တပုံႀကီးပဲ အနည္းဆုံးေတာ့ အေမ့မွာ သားတစ္ေယာက္ ရွိေသးတယ္ေလ "
"ေတာ္လိုက္ေတာ့... နင့္လို သားမ်ိဳး ေမြးထားမိလို႔ ငါ အခုလို ပူေလာင္ေနရတာ ဘာလို႔မ်ား ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႕ လက္ထပ္လိုက္ရတာလဲ ?"
ေဒၚေမသူႏွင္းက ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွန္ရင္း မေက်နပ္မႈေတြကို ဖြင့္ထုတ္ေတာ့သည္။
"အဲ့ အခ်ိန္တုန္းက အေမတို႔ကို အသိေပးရင္ေရာ ခြင့္ျပဳမွာ မလို႔လား အေမ့ မ်က္လုံးထဲမွာ သား ဘာပဲလုပ္လုပ္ အမွားလို႔ပဲ ျမင္ေနခဲ့တာေလ သီခ်င္းဆိုတာေရာ အရင္ ကုမၸဏီနဲ႕ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တာေရာ စာခ်ဳပ္ဖ်က္တာေရာ အကုန္လုံး အေမ့ မ်က္လုံးထဲမွာ အျပစ္ခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူးလား "
"အျပစ္လို႔ ျမင္မွာေပါ့ နင္လုပ္ခဲ့တာ ဘာမ်ားေကာင္းလို႔လဲ "
"ဘာလို႔ အရင္အေၾကာင္းေတြ ျပန္ေျပာေနတာလဲ" ဦးမင္းစည္သူက ဝင္ဟန႔္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း သုေခတ္က ဒီေနရာမွာတင္ ရပ္ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိ။
"ဟုတ္တယ္ အကုန္လုံး သားအျပစ္ေတြပဲ အဲ့ဒါမလို႔ အေမ ကေလးယူဖို႔ တိုက္တြန္းတုန္းက လက္ခံခဲ့တာ အေမ စိတ္ေက်နပ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးကို လက္ခံေပးမလား အဲ့ ကေလးေလးသာ ရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို မိသားစု ဆက္ဆံေရး ပို အဆင္ေျပသြားနိုင္မလားဆိုၿပီးေတာ့ေလ...
က်ေနာ္ေျပာမယ္ အဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က လူလားမေျမာက္ေသးတဲ့ ကေလးကို စိတ္ဒဏ္ရာ ျဖစ္ေနဖို႔ မဟုတ္ဘူး အခုခ်ိန္က စၿပီး ကေလးနဲ႕ ပတ္သတ္သမွ် အကုန္လုံး ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးပဲ တာဝန္ယူမယ္ "
"ေအး ေကာင္းတယ္ သုေခတ္ နင့္ စိတ္ႀကိဳက္သာလုပ္ အေမ စိတ္ဆင္းရဲတာေတြ ဘာေတြ ထည့္ မစဥ္းစားနဲ႕ "
"ငါ မင္းတို႔ကို ေတာ္ေတာ့လို႔ေျပာေနတယ္ေလ!" ဦးမင္းစည္သူရဲ႕ အံႀကိတ္ထားတဲ့ ေလသံေၾကာင့္ ေဒၚေမသူႏွင္း ေျပာလက္စ စကားကိုရပ္လိုက္သည္။
"ျမတ္မင္းခက သုေခတ္သားဆို ငါတို႔ေျမးပဲ လူတိုင္းလည္း ဒါကို သိေနၿပီ မင္းက ဘာလို႔ ေခါင္းမာေနတာလဲ ဒီ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ လႊဲေျပာင္းဖို႔ဆိုတာ မင္းေသမွ ျဖစ္မယ့္ဟာေတြ ဘာကို အဲ့ေလာက္ထိ ႀကိဳေတြးၿပီး ပူေလာင္ေနတာလဲ မင္းရဲ႕ မဟုတ္ကဟုတ္က ပူပန္တာေတြေၾကာင့္ လူဘယ္ႏွေယာက္ စိတ္ဒုကၡေရာက္မွ ေက်နပ္မွာလဲ ေဟ "
"ဟက္ ပူပန္မယ္ ဟုတ္လား ကြၽန္မ ပူပန္တာ ဆန္းလား ကေလးတစ္ေယာက္ကို ျပဳစုဖို႔ ဆိုတာ မလြယ္ဘူး က်မ ႀကဳံဖူးၿပီးသား... က်မသား တစ္ေယာက္တည္းကို ခါးစည္းခံၿပီး အၫႊန႔္မတုံးေစခ်င္တာ အခု ရွယ္ယာရွင္ေတြက က်မကို ဘယ္လိုေမးၾကတယ္ထင္လဲ ? သုေခတ္က အိမ္ေထာင္ရွိတဲ့ ေယာက္က်ားနဲ႕ လက္ထပ္ထားတာလားတဲ့ ကေလးက သုေခတ္ အမ်ိဳးသားရဲ႕ အရင္ အိမ္ေထာင္က ကေလးလားတဲ့... ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးလား ? သူက အစကတည္းက ကေလးယူဖို႔ ကိစၥကို လက္ခံခ်င္တာမဟုတ္ဘူး ဘာတဲ့ ကြၽန္မက ကေလးကို စိတ္ဒဏ္ရာရ လုပ္မယ္ ? ျမတ္မင္းခက သုေခတ္ကေလး ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးက ပေထြးပဲ သူ႕ ထက္ပိုၿပီး ဘယ္သူက စိတ္ဒုကၡေပးနိုင္မွာလဲ "
"အန္တီ့ စကားက လြန္သြားၿပီ "
သုေခတ္မိသားစုရဲ႕ စကားဝိုင္းတိုင္းမွာ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးက ႏႈတ္ဆိတ္ေနတာမ်ားသည္။ အခုလည္း သုေခတ္ မ်က္ခုံးက ဒဏ္ရာကိုပဲ တစ္ရႉးနဲ႕ ေသြးတိတ္ေအာင္ သုတ္ေပး႐ုံကလြဲၿပီး ဘာကိုမွ ဝင္ေဆြးႏြေးတာမ်ိဳးမလုပ္ခဲ့။
ေရာက္ကတည္းက သုေခတ္အေပၚ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆက္ဆံခဲ့တဲ့ ေဒၚေမသူႏွင္းကို ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳး ေက်နပ္မေနပါ။
အခု သူမက တစ္ဖက္သတ္ စြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႕ ပုတ္ခတ္လာေတာ့ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးရဲ႕ သည္းခံနိုင္စြမ္းက ကုန္ခမ္းသြားခဲ့ၿပီ။
"လြန္တယ္ ဆိုတာ ငါ အမွန္ေတြ ေျပာေနလို႔ေလ မင္း စိတ္ကို မင္း ျပန္ ေမးၾကည့္ ဒီကေလးကို ခုတုံးလုပ္ၿပီး ငါ့သားကို ဆြဲထားဖို႔ ႀကံေနတာ ဟုတ္လား မဟုတ္ဘူးလားလို႔ "
"အဲ့ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္လည္း ေမးၾကည့္မယ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လက္ထပ္တာကို ခုတုံးလုပ္ၿပီး အေမြဆက္ခံဖို႔ ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးခိုင္းတာ ဘယ္သူလဲ ? "
"ဒီမွာ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳး ကေလးဆိုတာ ငါ့သား နင္နဲ႕ မယူလည္း ဘယ္ေယာက္်ား ဘယ္မိန္းမနဲ႕ ယူယူ ရေအာင္ ေမြးလို႔ရတယ္ ဘာကိုမွ ခုတုံးလုပ္ေနစရာမလိုဘူး "
ေဒါသေၾကာင့္ ေဒၚေမသူႏွင္း၏ အသံသည္ က်ယ္သထက္က်ယ္လာသည္။
ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးကေတာ့ ပုံမွန္ စကားေျပာေနက်ေလသံျဖင့္သာ...
"အဲ့ဒါဆို သုေခတ္ရဲ႕ ေ႐ြးခ်ယ္မႈ၊ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈနဲ႕ သူ႕ အိမ္ေထာင္ဖက္အေပၚ မိဘတစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ ေလးစားမႈ ရွိမရွိဆိုတာ အန္တီ့စိတ္ကို အန္တီ ျပန္ေမးၾကည့္ဖို႔လိုေနၿပီေနာ္ "
ေဒၚေမသူႏွင္းက ႏႈတ္ဆိတ္ေနသည္။
"သုေခတ္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္ဖက္က ဘယ္လိုလူပဲျဖစ္ျဖစ္ အန္တီက ကေလးယူဖို႔နဲ႕ အန္တီ့ မ်ိဳးဆက္အတြက္ကလြဲရင္ စိတ္မဝင္စားဘူး
ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ သုေခတ္ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ အရည္အခ်င္းေတြ အေပၚလည္း ေလးစားမႈမရွိဘူး
မိဘနဲ႕ သားသမီးၾကားမွာလည္း အျပန္အလွန္ေလးစားမႈရွိေပးရတယ္ အန္တီ
သုေခတ္ အန္တီ့ကို ဘာမွ မေျပာရဲ မတိုင္ပင္ရဲတာက သူ သတၱိမရွိတာအျပင္ကို အန္တီက သတ္မွတ္ထားတဲ့ အကြာအေဝးအတိုင္းပဲ သူျမင္တာ...
ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သူက မိဘဆီက လိုလိုလားလား အသိအမွတ္ျပဳတာ မခံစားရလို႔ သူ႕ အားထားတိုင္ပင္ရာ လူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ အေမကို ထည့္မစဥ္းစားတာ ဒါ ပုံမွန္ပဲ အန္တီ ခံျပင္းေနဖို႔ မလိုဘူး "
ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ေဒၚေမသူႏွင္း အသက္ရႉျမန္လာၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ရီလာသည္။
"နင့္လို မိမရွိဖမရွိက ဘာသိလို႔ ငါ့ကို ဆရာလာလုပ္ေနတာလဲ "
ဦးမင္းစည္သူမွာ ဝင္တားဖို႔ ထပ္မႀကိဳးစားေတာ့ဘဲ မိန္းမျဖစ္သူကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္သာ ထိုင္ၾကည့္ေနမိေတာ့သည္။
သားအဖႏွစ္ေယာက္လုံး ေဒၚေမသူႏွင္းရဲ႕ ေခါင္းမာမႈမွာ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ေနၿပီျဖစ္သည္။
လက္ရွိ တစ္ကိုယ္ေတာ္ ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္ေနတဲ့ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးကေတာ့ မာန္မေလွ်ာ့ေသး။
"ကြၽန္ေတာ့မွာ မိဘမရွိဘူးဆိုတာမွန္တယ္ ဒါေပမယ့္ အသိတရားရွိတယ္ ျမတ္မင္းခ ေမြးဖြားဖို႔ ျဖစ္လာတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းက ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ သုေခတ္ အတူတူေနၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္ရဖို႔ အလဲအလွယ္အေနနဲ႕ ျဖစ္လာတာမလို႔ ဒီကေလးက ကြၽန္ေတာ္နဲ႕လည္းဆိုင္တယ္ သုေခတ္ရဲ႕ ကေလး ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ဒီကေလးအေပၚမွာ အေဖေကာင္း ျဖစ္ေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္မွာ တာဝန္ရွိတယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီေန႕ အန္တီနဲ႕ အတိုက္အခံလုပ္ေနရတာ "
"အဲ့ဒါဆိုလည္း နင္လည္း ကေလးကို ေခၚၿပီး ထြက္သြားလိုက္ေလ ငါ့သားကို လူေတြ မေကာင္းျမင္ေအာင္ လုပ္မေနနဲ႕ "
"အေမ အဲ့လို မေျပာနဲ႕ "
ဝင္ေျပာေတာ့မယ့္ သုေခတ္လက္ကို ျပန္ဆြဲထားကာ ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးက တားသည္။
"လူေတြ သုေခတ္ကို အျမင္မၾကည္ စိုးလို႔မဟုတ္ပါဘူး အန္တီကိုယ္တိုင္ကိုက Figure 9 ရဲ႕ ပုံရိပ္ကို ထိခိုက္မွာစိုးလို႔ ဒီလိုေတြ လုပ္ေနတာပါ...
အန္တီ့ရဲ႕ အတၱေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိသားစုရဲ႕ ပက္သက္မႈကို ဖုံးကြယ္ထားရၿပီးေတာ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ သုေခတ္အေပၚ လူေတြရဲ႕ အျမင္ေျပာင္းလဲကုန္တာ
ကြၽန္ေတာ့ကို ဘယ္လိုပဲ ျမင္ျမင္ ကိစၥမရွိပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ျမတ္မင္းခေလးက အန္တီ့ရဲ႕ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္စိတ္ေၾကာင့္ ဒီ မိသားစုထဲေရာက္လာရတာမလို႔ သူ႕အေပၚမွာ အျပစ္မကင္းစိတ္ နည္းနည္းေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ရွိရင္ စြန႔္ပစ္ဖို႔ မလုပ္ပါနဲ႕ အန္တီ့ရဲ႕ တာဝန္မဲ့မႈကို ျပန္ေတြးၾကည့္တိုင္း တစ္သက္လုံး ေနာင္တရေနလိမ့္မယ္ "
ေဒၚေမသူႏွင္းသည္ ေတြေဝသြားကာ ခဏမွ် တိတ္ဆိတ္ေန၏။
အခု ဒီမွာထိုင္ေနသည့္ ေယာက္်ား သုံးေသာက္လုံးက သူမနဲ႕ ဆန႔္က်င္ဘက္ျဖစ္ေနၿပီ။ တစ္ခါမွ သူမကို မေကာင္း မေျပာဖူးတဲ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကပါ အခု သူမကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ဆက္ဆံေနတယ္။
သားျဖစ္သူက သူမကို ေဒါသထြက္ေအာင္သာ ရန္ေဆာင္ေနၿပီး ဘုန္းျမတ္ၿဖိဳးရဲ႕ စကားေတြက သူမရဲ႕ အေတြးေတြကို ထိုးႏွက္ေနတယ္။
"ေတာ္ၿပီ ငါ ဆက္မေဆြးႏြေးေတာ့ဘူး ငါ့ကို ဖယ္ထားၿပီး နင္တို႔ စိတ္ႀကိဳက္သာ လုပ္ေတာ့ "
သူမက အိတ္ကို လြယ္လ်က္ အရင္ဆုံး ဦးေအာင္ အျပင္ထြက္သြားကာ ႐ုံးခန္းတံခါးကို အသံက်ယ္ေလာင္စြာေဆာင့္ပိတ္သြားသည္။