ពេលដែលឃើញថាថេហ្យុងកំពុងតែឆេវឆាវបែបនេះជុងហ្គុកមិនមាត់ទេបេះដូងនាយលោតដុកដាក់ព្រោះថានាយធ្វើខុសទៅលើគេនាយធ្វើអោយគេខកចិត្តគេខំមិនធ្វើការងារចំណាយពេលមកធ្វើម្ហូបសម្រាប់នាយតែគ្រប់យ៉ាងធ្វើអោយគេខឹងទៅវិញប៉ុន្តែកាពិតនៅពីក្រោយនោះមិនមែនបែបនោះតាមពិតនាយព្យាយាមធ្វើកុំអោយថេហ្យុងអន់ចិត្តប៉ុណ្ណោះ
"នៅមើលមុខអី? ចេញទៅ"ថេហ្យុងស្រែកដាក់នាយហើយភ្នែកសម្លក់ចង់ជ្រុះអស់ហើយសម្បកក្រៅថេហ្យុងមិនយំទេតែក្នុងចិត្តឈឺខ្ពោកៗ
"បាទ..ចាំអូនចិត្តត្រជាក់បងមកវិញ"នាយក្រាសឆ្លើយយ៉ាងស្លូតព្រោះតែដឹងថាថេហ្យុងកំពុងតែខឹងខ្លាំងតែក៏លួចសប្បាយចិត្តដែរដែលថេហ្យុងស្រលាញ់និងប្រចណ្ឌនាយថ្នាក់ដេញចេញពីផ្ទះបែបនេះនោះ
(យី! នៅសប្បាយទៀត😒)
"ចុះខ្ញុំនោះចៅហ្វាយ"ហេដូមីងមាំងនិងស្រែកសួរជុងហ្គុកចង្អុរមកខ្លួនឯង
"ម្ចាស់តូចដេញចេញហើយឯងនៅធ្វើស្អីទៀតមក"ជុងហ្គុកបកដៃហៅជំនិតចំណែកឯ
ថេហ្យុងនៅឈមើលទាំងទឹកមុខដូចមេខ្លាអញ្ចឹង
"តែ..អួយ"ហេដូនៅធ្វើមុខមិនសមតែរំពេចនោះថេហ្យុងក៏ហោះខោអាវមកបន្ថែមទៀត
ប្រាវ!!
"ចេញទៅ...លោកចននៅមើលមុខអូនធ្វើអី"ថេហ្យុង
ផូសៗ!!
"មើលព្រោះស្រលាញ់..អីយ៉ាស់..អួយ....." ឮសម្ដីជុងហ្គុកហើយថេហ្យុងក្ដៅចិត្តឆេវគេដោះស្បែកជើងមកដេញគប់និងប្រមូលស្បែកជើងនៅកន្លែងទូនោះគប់ក្រវាស់ពេញផ្ទះពេលនេះថេហ្យុងខឹងខ្លាំងណាស់
"គេចធ្វើអី...ហ្ហាស! នៅឈនៅនឹងហើយ..លោកចន! បើលោកចនមិនបែកក្បាលកុំហៅអូនគីមថេហ្យុង! !"ថេហ្យុងគប់ប្រូងប្រាវធ្វើអោយអង្គរក្សនិងអ្នកបម្រើរត់ចែកជើងគ្នាឯហេដូមានតួនាទីការពារចៅហ្វាយពីអនាគត់ប្រពន្ធគប់បែកក្បាលនាំគ្នាចេញទៅខាងក្រៅអស់
ខាងក្រៅ
"ហួយ!! ..ចៅហ្វាយម៉ាកៗនេះរស់មិនដល់ចាស់ទេ!"ហេដូដកដង្ហើមញាប់ៗអម្បិញមិញភ័យសឹងស្លាប់
"អនាគត់ប្រពន្ធយើងអ្នកណាអោយឯងរស់ជាមួយ"ជុងហ្គុកដកដង្ហើមញាប់ៗដូចគ្នានាយមិនដែលនៅក្រោមអ្នកណាដូចនៅក្រោមនិងព្រមចាញ់ថេហ្យុងទេពេលគេខឹងបែបនេះរអាណាស់
"ហឹស! កំតែបានខ្ញុំជួយតើ..តែចៅហ្វាយទៅធ្វើអីអោយអ្នកប្រុសខ្លាចូលបែបនេះ"ហេដូ
"យើងចាញ់ល្បិចរបស់ហ្វារ៉ានាងកុហកយើងថាបើទៅជួបនាងមិនផ្ញើររូបថតអោយថេហ្យុងតែពេលទៅជួបគឺលើសដើម"ជុងហ្គុក
"ហ្វារ៉ា? ម្នាក់ណាទៅស្រីចៅហ្វាយច្រើនពេកខ្ញុំឡើងវង្វេងអស់ហើយ"ហេដូកេះក្បាលឆ្ងល់ម្នាក់ណាឈ្មោះហ្វារ៉ាបើគិតតាំងពីចូលមកធ្វើការជាមួយជុងហ្គុកមកស្រីនាយដុប3ឡានដឹកដីមិនអស់ផង
"អាប៉ាភ្លើ!! ផូស! សង្សារចាស់យើងមានតែមួយទេ"ជុងហ្គុកទះក្បាលហេដូមួយដៃ
"អួយ.. មែនហើយសង្សារចាស់ចៅហ្វាយមែនតែពេលនេះចៅហ្វាយធ្វើយ៉ាងមិចសង្សារចាស់VSអនាគត់ប្រពន្ធ"ជុងហ្គុក
"យើងយកអនាគត់ប្រពន្ធនឹងហើយតែថាពេលនេះឯងត្រូវរកវិធីមកជួយយើងលួង
ថេហ្យុងសិន"ជុងហ្គុកអង្គុយនៅលើទោងយោលខាងមុខផ្ទះដោយអង្គរក្សនឹងកូនចៅនៅឈព្រូងព្រាតក្បែរៗនោះ
"វិធី? ខ្ញុំមិនដែលមានស្នេហាទេនឹកមិនឃើញ.."ហេដូ
"អត់ប្រយោជន៍! អ..យើងគិតឃើញហើយ"ជុងហ្គុកនៅអង្គុយសញ្ចឹងគិតមួយភ្លេតនិងនឹកឃើញពីគំនិតមួយគេទៅដើម្បីដឹងពីចិត្តថេហ្យុងថាពេលគេខឹងគួរធ្វើបែបណា តែសំខាន់យប់នេះគេងនៅវិឡាខាងក្រោយសិនទៅចាំស្អែកចាំលួង
#NEwday
យប់មិញថេហ្យុងគេគេងនៅក្នុងបន្ទប់រាងក្រាសគេងដោយការមិនសុខចិត្តហេតុអី
ជុងហ្គុកគេដេញចេញចេញមែនមិនលួងទេឬនាយពិតជាជ្រើសយកនាងមែនគេទុកឱកាសមួយអាទិត្យអោយលួងនិងបញ្ជាក់ថានាយស្មោះនិងគេបើលើសពីមួយអាទិត្យគេសុខចិត្តដើរចេញហើយ
"ម្ចាស់ៗ...តូចអញ្ជើញពិសាអាហារ"អ្នកបម្រើគ្រាន់តែឃើញថេហ្យុងចុះមកភ្លាមគេញ័រជើងចង់រាកនោមហើយមើលចុះសូម្បីតែលោកម្ចាស់ជាម៉ាហ្វៀហ៊ានដេញវៃផ្អើលចុះទម្រាំពួកនាងបើធ្វើអោយគេទាស់ចិត្តនោះ
"អឹម..."ថេហ្យុងក្រហឹមហើយនិងធ្វើមុខឃៅគេមកអង្គុយញាុំនិងទំពាទាំងបាយក្នុងមាត់ចង់ខ្ទេចដូចកិនហើយ
"មិនមករហូតក៏ល្អ..សង្ស័យតែទៅរកនាងនោះមែនហើយ ហ្ហឹក!"ថេហ្យុងសម្លឹងមើលទៅទ្វានិងកាន់តែខឹងគេជ្រុំម្ហូបនៅលើតុទាំងខ្តោប
មាត់ឆេះងំពេញទ្រូងនិងងើបទៅខាងក្រៅ
ដោយមិនញាុំអាហារបានច្រើនម៉ាត់ទេ។
#Back To JK
ជុងហ្គុកងើបពីព្រលឹមតែងខ្លួនយ៉ាងសង្ហារដើម្បីមករកមិត្តរាងតូចនិងសួរពីចរឹករបស់
ថេហ្យុងតើពេលគេខឹងខ្លាំងត្រូវធ្វើយ៉ាងមិចដោយមុននឹងសួរគឺត្រូវរៀបរាប់ពីដើមហេតុជាមុនសិន
"អូ...បែបនោះយ៉ាប់ហើយថេហ្យុងពិបាកនិយាយគ្នាណាស់"អាន់យ៉ាស្ដាប់ហើយក៏តបទៅជុងហ្គុកវិញ
"តើគួរធ្វើបែបមិចទៅ"ជុងហ្គុក
"បែបនេះណា ពេលថេហ្យុងខឹងគេចូលចិត្តហិតក្លិនផ្កាធ្វើអោយគេស្រស់ស្រាយតែយល់ល្អលោកចនគួរតែរកឱកាសបកស្រាយផងដើម្បីអោយគេត្រជាក់ចិត្ត"
អាន់យ៉ា
"មែនហ្ហេ? អគុណហើយ"ជុងហ្គុកឮហើយធូទ្រូងបន្តិច
"ហឹសៗ..អោយតែប្រាកដចិត្តថាឯងមិនទៅលួចលាក់សល់ចិត្តអោយអ្នកចាស់ទៅបានហើយ"ហូសុក
សើចតិចៗ
"យើងមិនមែនបែបនោះទេ ប៉ុន្តែថេហ្យុងគេដឹងមកពីណាថានាងឈ្មោះហ្វារ៉ានោះ? ហើយថែមទាំងដឹងថានាងជាសង្សារចាស់យើងទាំងដែលមើលទៅហ្វារ៉ាដូចមិនបាននិយាយប្រាប់គេទេ"ជុងហ្គុកសែនឆ្ងល់ជាខ្លាំងរឿងនេះដឹងតែមិត្តនាយនិងហេដូទេតែថេហ្យុងដឹងមកពីណា
ឮបែបនេះហូសុកចាប់ផ្ដើមមើលមុខអាន់យ៉ានាងតូចក៏ងក់ក្បាលបញ្ជាក់ថានាងអ្នកប្រាប់ទើបហូសុកបែរមុខមកវិញលេបទឹកមាត់ក្អឹក!
"ហិៗ "ស្ថានភាពបែបនេះអាន់យ៉ាមិននៅទេនាងក្រហឹមតិចៗនិងសរសៀៗចុះពីលើសាឡុងហើយក៏ដាក់មេប្រុចទៅបាត់
"ឬក៏ឯង?"ជុងហ្គុកគិតបន្តិចនិងមើលមុខ
ហូសុកគេគួរអោយសង្ស័យព្រោះថាអាន់យ៉ាជាមិត្តថេហ្យុងច្បាស់ហើយៗ ហូសុកច្បាស់ណាស់
"ហេហេ..យើងភ្លាត់មាត់ តែយ៉ាយ៉ានាងចោតថាហ្វារ៉ាជាសង្សារចាស់យើងទើបយើងការពារខ្លួន បើមិនជឿសួរនាងទៅ អុញ! ទៅណាបាត់"ហូសុកចង្អុរទៅអាន់យ៉ាសង្ឃឹមថានាងនិងធ្វើជាសាក្សីអោយមានឯណាបាត់ស្រមោលឆឹងបាត់
"យ៉ាងមិច? អាមាត់វែង..ផូស!"
"អួយ...យើងឈប់ហើយ..អក់!"ជុងហ្គុកក៏ងើបទៅច្របាច់.កនិងអន្រួនហូសុកស្ទើរជ្រុះក្បាលចេញពីស្មាខឹងណាស់ៗធ្វើអោយបែកការណ៍រាល់លើកអោយតែផ្ញើរអាថ៏កំបាំងនិងវាគឺបែកធ្លាយរហូត អាមិត្តហេងស៊យនេះ!។
#Skip
ដូចដែលអាន់យ៉ាប្រាប់អញ្ចឹងថារាល់ពេល
ថេហ្យុងគេចូលចិត្តក្លិនផ្លារាងតូចបាត់ទៅមួយថ្ងៃនេះគឺទៅដើរលេងនៅសួនផ្កាជាច្រើនបែបនោះទើបរាងក្រាសរកមិនឃើញទាក់ទងមិនបាននាយមកស្ទាក់ចាំនៅ
ភូមិគ្រិះចន
"អូន..សម្លាញ់!"ជុងហ្គុកប្រញាប់រត់មករក
ថេហ្យុង
"ស្អី? ហើយមកធ្វើអី?"ថេហ្យុងឆ្លើយវិញយ៉ាងគម្រោះគម្រើយ
"បេះដូងបងនៅទីណាបងមករកនៅទីនោះហើយ ហេហេ.."ជុងហ្គុកស៊ូមុខក្រាសនិងនិយាយពាក្យផ្អែមល្ហែមដាក់ថេហ្យុងទាំងញញឹម
"នៅជាមួយនាងហ្វារុកនោះទេដឹង?"ជុងហ្គុកឮថេហ្យុងនិយាយហើយហួសចិត្តណាស់ដំបូងហៅនាងហ្វារាំងបន្ទាប់មកគឺហ្វារួយពេលនេះចូលដល់ហ្វារុកហើយពិតជាប្រសព្វដាក់ឈ្មោះអោយគេមែន
"ហ្វារុកណា? បើរាល់ពេលបងរុកតែអូនម្នាក់នឹង"ជុងហ្គុកចាប់ផ្ដើមញាុះថេហ្យុង
"ផាច់!..កុំមកនិយាយអសុរោសដាក់ខ្ញុំណា តិចត្រូវមួយដៃ"ថេហ្យុងទះមាត់នាយហើយនិងស្រែកជេហើយរាងក្រាសក៏យកដៃខ្ទប់មាត់និងក្រវីក្បាលបញ្ជាក់ថាកេឈប់ហើយ
"ឆឺស!.."ថេហ្យុងសម្លក់ហើយក៏ដើរខ្មឺតទៅ
"ឈប់សិនបងមានរបស់អោយ"ជុងហ្គុកទាញដៃថេហ្យុងនិងបន្តញញឹមសាថ្មី
"ទេនៗ!! ....អុស! នៅឯណា"ជុងហ្គុកនាយបើកអាវក្វាហ្សេបំណងចង់បង្ហាញទងផ្កាអោយថេហ្យុងឃើញមានឯណាមិនឃើញផង
"នៅទីនេះចៅហ្វាយ!"ហេដូលួចខ្សិបតិចៗនាយនៅពួនក្នុងដុបសួន
"ស្អីនឹង?"ថេហ្យុងជ្រួញចិញ្ចើម
"ហឹសៗ..ម្ដងទៀត"ជុងហ្គុកញញឹមមិនសមនិងថយក្រោយហុចដៃដើម្បីអោយហេដូហុចទងផ្កាដែលនាយខំបេះយកមកជូនថេហ្យុង
"នេះនែក!..បងជូនអូនហិតហើយមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ"ជុងហ្គុកហុចផ្កាអោយថេហ្យុងទាំងញញឹមទាំងមិនសម្លឹងមើលទងផ្កានោះទេ
"...តាប៉ែណាស់"ថេហ្យុងឈសម្លក់មុខនាយនឹងជាន់ជើងមួយទំហឹងហើយដើរទៅក្នុងផ្ទះបាត់
"អួយថេយ៍តែ..ឯណាផ្កា..អាហេដូ?"
ជុងហ្គុកសម្លឹងមើលទងផ្កាទើបដឹងថាបាត់ផ្កាឃើញតែទងអញ្ចើងតើបានថេហ្យុងទៅបាត់
"នោះជ្រុះបាត់"ហេដូសើចមិនសមនិងចង្អុរទៅទងផ្កាដែលជ្រុះនោះ
"អាអត់ប្រយោជន៍ស៊យរាល់លើក យប់នេះយើងមានកន្លែងឯណាដេក"ជុងហ្គុកក្រវែងទងផ្កាចោលទាំងម៉ួម៉ាវ
"ខ្ញុំនឹកឃើញគំនិតថ្មីណាចៅហ្វាយ"ហេដូ
"យ៉ាងមិច?"ហេដូក៏ទៅខ្សិបធ្វើអោយរាងក្រាសឮហើយញញឹមចុងមាត់គំនិតនេះល្អដែរតើ
#Night
យប់ជ្រៅទៅហើយដោយឃើញថាបន្ទប់
ថេហ្យុងបិទភ្លើងគេប្រហែលជាគេងហើយបែបនោះជុងហ្គុកនិងកូនចៅពីអ្នកដើរមកតាមក្រោយពីក្រោយនាយជាមួយនិងជណ្ដើរដែកវែង
"សារ៉េទៅ"ជុងហ្គុកប្រាប់ហើយកូនចៅក៏យកជណ្ដើរនិងលូតអោយវែងដល់បង្អួចបន្ទប់របស់ថេហ្យុងកំពុងតែគេង
"ចៅហ្វាយឡើងទៅ"រួចរាល់ហេដូសីុញ៉ូអោយជុងហ្គុកឡើងនាយក៏លបឡើងទៅបំណងលួចចូលទៅបន្ទប់ពេលថេហ្យុងកំពុងតែគេង
ក្រាក!
"អុស! ថេយ៍.."ស៊យហើយគ្រាន់តែឡើងជិតដល់ភ្លាមថេហ្យុងបើកបង្អួចមកតែម្ដងមុខគេនៅតែមាំដដែល
"យ៉ាងមិច? ជាចោហ្ហេ?"ថេហ្យុងអោបដៃសួរ
"ទាញបងឡើងបងណា ថេយ៍ ..គីមថេហ្យុងប្រណីបងផង.."ជុងហ្គុកកំពុងតែលួងលោមព្រោះថាទឹកមុខរាងតូចមិនស្រួលទេគេសម្លឹងតាមបង្អួចឃើញថាអាងទឹកដ៍ធំនៅក្រោយខ្នងនាយចុះបើទម្លាក់ទៅ នេះជាគំនិតរាងតូច
"បាទ..ខ្ញុំនិងប្រណីលោកចន នេះនែក!"
ថេហ្យុងចាប់ជណ្ដើរនិងអង្រួនវារុញជណ្ដើរចេញទៅ
"ហ្ហើយ..ថេយ៍..ជួយ..ទប់ៗ អាពីអ្នកទប់!! ទប់អោយជាប់"ជុងហ្គុកពេលនេះគឺពឹងទៅលើជំនិតជួយទប់ជណ្ដើរហើយ
"ចៅហ្វាយទុកចិត្តចុះ"នាយកូនចៅក្បាលត្រងោលនោះពោលឡើង
"ទប់អោយជាប់វើុយ!! "ជុងហ្គុកអោបជណ្ដើរជាប់
"អួយចៅហ្វាយខ្ញុំរមាស់ជើង"ហេដូស្រាប់តែពោលឡើងមក
"ចាំអេះ..ស្អែកទៅ បើឯងប្រលែងយើងកាត់ប្រាក់ខែពួកឯង"ជុងហ្គុក
"អួយ...ចៅហ្វាយ! ខ្ញុំរម៉ាស់ពេក.. ហ្ហើុយ..អាងោល! ទប់!! "ហេដូប្រលេងអេះជើងសិនហើយបើរម៉ាស់អ្នកណាចាំស្អែកនោះ
"ល្បងខ្ញុំទប់ម្នាក់ឯងមិនជាប់ទេ"នាយងោលខំប្រឹងទប់ឡើងមុខក្រហមទីបំផុត...
"ហាមលែងវើុយ!! "ជុងហ្គុក
"អ្ហា.........!! !! "ដោយនាយងោលអស់
សម្ថភាពទប់ជុងហ្គុកត្រូវបានធ្លាក់ទាំងជណ្ដើរចូលក្នុងអាងទឹកប្រូង!! ដោយថេហ្យុងនៅឈមើលទាំងលួច
សើចតិចៗ
To be continued.....
write by steemeeraa 💋🎀