ជុងហ្គុកឮបែបនេះហើយនាយនៅស្ងៀមបន្តិចគិតពីចរឹករបស់ថេហ្យុងនឹងរឿងខ្លះនាយតាំងចិត្តច្បាស់ហើយថាថេហ្យុងជាគូរបស់នាយតែរឿងស្រីញីនាយនិងព្យាយាមកាត់ផ្ដាច់អោយអស់ ប្រហែលរាងតូចនៅគិតរឿងល្ងាចមិញហើយសង្ស័យមកលើនាយហើយទើបនិយាយមុនបែបនេះ
"បងមិចនិងអាចមានគេទៅបើអត់អូនជីវិតបងពិបាកមិនខានទេ ហើយបើបងចង់មានអ្នកនេះអ្នកនោះមែន មិនមែននៅព្រៅជិតក្លាយជាកម្លោះចាស់បែបនេះទេ"ជុងហ្គុក
"សម្ដីព្រានស្រីអោប.កថ្ងៃមុនសោះកុំចង់មកលួងលោម"ថេហ្យុង
"ស្រីអោប.កថ្ងៃមុនវាជាអតីតកាលចំណែកឯផ្កាតូចដែលបងកំពុងតែអោបនឹងថើបនេះជាបច្ចុបន្ប"ជុងហ្គុក
"ចុះអនាគត់?អាចជាអ្នកផ្សេងក៏ថាបាន"
ថេហ្យុង
"ត្រូវហើយ..មិនមែនគីមថេហ្យុងទេ"ជុងហ្គុកងក់ក្បាលតិចនិងចង់ញាុះថេហ្យុង
"អូននិយាយត្រូវមែនទេ? លែងគេ..ហ្ហឹក!ហើយទៅរកអនាគត់លោកចុះ"ថេហ្យុងសម្លក់មុខនាយនិងប្រលេះដៃក្រាសទាំងកាយវិកាញ៉េញដូចខ្ទួចទិច
"ហឹសៗ..បងនិយាយមិនទាន់អស់ផង
អនាគត់ទៅអាចជាអ្នកផ្សេងពិតមែនព្រោះគេនោះមិនមែនគីមថេហ្យុង...."ជុងហ្គុកនិយាយមិនទាន់អស់ផងថេហ្យុងក៏ចាប់បោចសក់
"នៅមកនិយាយបញ្ជាក់អោយគេឈឺចិត្តទៀតមែនទេ បើចង់យកគេផ្សេងណាស់ទៅចុះ
លែង អញ តាកញ្ចាស់គុក"ថេហ្យុងចង់ងើបតែរាងក្រាសចាប់ជាប់បែបនេះគេអង្គុយលើភ្លៅនាយនិងបោចសក់យកតែម្ដង
"អួយ..ហេតុអីក៏ញ៉េញបែបនេះ បងចង់ថាមិនមែនគីមថេហ្យុងតែជាចនថេហ្យុងទៅវិញទេ ..អឹ្ហម.."នាយព្យាយាមបកស្រាយនិងលើកពថេហ្យុងយកដៃទប់ចង្កេះគេនិងថើបបំបិតមាត់ពូកែជេតែម្ដង
"អ្ហឹម..លោកចនថាមិច?"អាពេលឮបែបនេះហៅសុទ្ធតែលោកចនថេហ្យុងដកមាត់ចេញនិងសួរនាយទាំងសម្លេងស្រួយៗរបស់គេ
"គឺគេជាចនថេហ្យុងនិងជាអាប់ប៉ារបស់កូនបងនឹងហើយគេក្លាយជាមនុស្សផ្សេងនោះគឺជាប្ដូជាទាយាទត្រកូលគីមមកក្លាយជាម្ចាស់តូចនៅភូមិគ្រិះចន"នេះជាភាសា សារភាពស្នេហ៍របស់រាងក្រាសជំនួសអោយពាក្យថាស្រលាញ់ផ្អែមល្ហែមដូចជាយុវវ័យ
"ក៏...គិតថានិយាយបែបនេះគេជឿមែនទេ?"
ថេហ្យុងអោបកនាយនិងអៀនមុខឡើងក្រហមអស់ហើយ
"អូនអៀន?"ជុងហ្គុក
"អ្នកណាថាអៀននោះ មនុស្សចាស់មិនពូកែនិយាយអោយគេអៀនផង"ថេហ្យុង
"មនុស្សចាស់មិនពូកែនិយាយដូចកម្លោះក្មេងតែបើរឿងប្រើកម្លាំងក្មេងៗខ្លះមិនបានមួយ
ចំនិតផងរឿងនេះអូនដឹងច្បាស់ជាងគេ "ជុងហ្គុកនិយាយទាំងខិលដៃប្របាច់គូ*រាងតូច
"ឡប់!ដឹងអីអូនមិនដឹងទេ"ថេហ្យុងវាយស្មានាយ
"មិនដឹងទៅសាកម្ដងទៀត"ជុងហ្គុកក៏ដើរសំដៅទៅកាន់ពូក
"អ្ហាយ!! លោកចនអត់ទេ ហិហិ អ្ហា ...អ្ហាស ហ្ហឹក..."ពេលនោះជុងហ្គុកលើកពថេហ្យុងទៅផ្ដួលលើពូកនិងកន្ទ្រប់ពីលើថេហ្យុងហើយរាងតូចក៏អោប.កនាយវិញ បន្ទាប់មកជុងហ្គុកក៏លូកដៃទៅបិទភ្លើងងងឹតឆឹង ធ្វើអោយអ្នកនិពន្ធមើលមិនឃើញនិពន្ធមិនចេញ
ឮតែសម្លេង...
"ហិហិ..អ្ហា..លោកចនកុំខាំ"ថេហ្យុង
"ជុបៗ! ខ្នាញ់ណាស់ ហឹសៗ"ជុងហ្គុក
" មើស! អាលោកចនឡប់! ហិហិ"ឮតែសម្លេងបែបនឹងទើបអ្នកនិពន្ឌមិនអាចនាំអ្នកអានទៅចេះហឿងគេ.តទៀតបាន....(៖
^__^
( >< )
#Skip
ខណៈពេលនេះផងដែរនាយសង្ហារជុងហូសុកកំពុងតែអង្គុយធ្វើមុខដូចម៉ែវៃព្រោះតែភ្នែកនាយម្ខាងគឺខៀវមិនមែនម៉ែវៃទេតែជាអនាគត់ប្រពន្ធប្រើប្រាស់អំពើរហឹង្សាមកលើនាយព្រោះតែនាយនេះច្រលឺមពេក
"អួយ...ឈឺ យ៉ាយ៉ាស្អំបងតិចៗណា"ហូសុក
"នៅអោយស្ងៀមទៅមើលចុះស្រែកដូចជ្រូកគេចាក់.ក "អាន់យ៉ាជ្រួញចិញ្ចើមដាក់នាយ
"ព្រោះវាឈឺ"ហូសុក
"អ្នកណាអោយពូមកច្រលឺមលួចមើលភ្លៅខ្ញុំធ្វើអី?"ត្រូវហើយអាន់យ៉ានាងកំពុងតែអង្គុយលេងជាមួយនាយសុខៗក៏ភ្លេចខ្លួនហើបសំពត់បន្តិចទើបហូសុកធ្វើជាអោនទៅរើសរបស់យូពេកទើបនាងស្ទុះទៅវៃតែម្ដងដាល់ៗទាល់តែខៀវបែបនឹង
"បងប្រាប់ហើយថារើសរបស់តើ"ហូសុកនិយាយនេះជាការពិតនាយមានបានមើលឯណាក្រលែកភ្នែកឃើញតែបន្តិចតើ
"នៅប្រកែកដដែលៗចង់ត្រូវថែមមែនទេ?"អាន់យ៉ាលើកដៃជ្រ.ល រកវៃថែម
"អ្ហា...អត់ទេ ហឹសៗ.."នាយសង្ហារសើចមិនសម
"បានហើយ..តោះ!ជូនខ្ញុំទៅរកថេហ្យុង"អាន់យ៉ា
"ទាំងភ្នែកបងអញ្ចឹងនឹង?"ហូសុក
"មិនដឹង! ត្រូវតែជូន"អាន់យ៉ានិយាយហើយនាងក៏យកកាបូបមកនិងដើរចេញទៅទាំងខ្មឺតទុកអោយហូសុកនៅតូចចិត្តជាមួយវាសនាតែម្នាក់ឯងជុងហ្គុកគេបានក្មេងពូកែញិញក់ស្អិតsweetគ្រប់ពេល យុនហ្គីគេបានbabyក្មេងតាមចិត្តផ្គាប់ចិត្តយ៉ាងពេញទីក្រលែកមកមើលខ្លួនឯងវិញជោចង់បានក្មេងដូចគេដែរមានឯណាគេវៃព្រឹកធាក់ល្ងាចគិតទៅជិវិតនេះកំសត់ណាស់អស់ពីsingleមឺុនឆ្នាំមកជួបគូបែបនេះទៀត (កំសត់មែនតាស៎😂)
"យ៉ា!! ពូនៅdramaយូទៀតទេ?"ពេលនោះអាន់យ៉ាកើត.កនិងនឹងទ្វា
"ហេហេ ទៅហើយបាទ"នាយភ្ញាក់ពីការគិតនិងរត់ទៅរកអាន់យ៉ានិងជូននាងទៅរក
ថេហ្យុងទៅនេះគឺទៅអញ្ជើញមកពិធីភ្ជាប់ពាក្យរបស់ពួកគេឆាប់ៗខាងមុខនេះហើយ។
#ក្រុមហ៊ុនត្រកូលគីម
ពេលនេះថេហ្យុកំពុងរៀបចំការងារដោយសេហុនមកមើលវាជារឿងចម្លែកសម្រាប់ជុងហ្គុកដែលសេហុនចេះមកមើលការងារថេហ្យុងបែបនេះតែសម្រាប់ថេហ្យុងគេគិតថាសេហុនមិនបានមកប្រជុំកាលបីម្សិលមិញបែបនេះហើយទើបនាយមកមើល
"តើថេហ្យុងរៀបចំការងារនេះម្នាក់ឯងមែនទេ?"សេហុន
"ហឹសៗ មិចអាចទៅខ្ញុំឯណាពូកែថ្នាក់នោះគឺលោកប៉ានិងបងអីុខេបងផូសៀជាអ្នកជួយបង្រៀនផងដែរ"
ថេហ្យុងនិយាយជាការពិត
អីុខេនិងផូសៀជាជំនិតនិងលេខារបស់លោក
គីមបែបនោះទើបថេហ្យុងទុកចិត្តជាងព្រោះកាលពីដំបូងគេមិនទុកចិត្តជុងហ្គុកនោះទេ
"លើកក្រោយថេហ្យុងអាចសួរពូអោយបានច្រើនជាងអ្នកដទៃយល់ទេ?"សេហុននិយាយទាំងលួចសម្លក់ជុងហ្គុកនាយមិនមែនជាមនុស្សលាក់ពុធទេតែខឹងស្អប់គឺបង្ហាញតែម្ដងមិនពិបាកស្មាននោះទេ
"ពិតជាពូកែរឿងការងារមែនហ្ហេ..បែបនោះទើបមិនឡើងដំណែងសោះ"ជុងហ្គុកដៀម
ដាមត្រង់ៗតែម្ដង
"យើងធ្វើការដោយស្មោះត្រង់មិនមែនដូចអ្នកខ្លះតោងសំពត់ស្រីដើម្បីបានខ្ពស់នោះទេ"សេហុនចង់សំដៅទៅលើជុងហ្គុកដែលសំអាងបោកប្រាស់អ្នកស្រីគីមទើបបានឡើងមកខ្ពស់បែបនេះនាយជាក្មេងជំនាន់ថ្មីមិនដឹងនោះទេថាជុងហ្គុកចូលការងារនេះយូមកហើយ
"ឯងនិយាយអោយស្រួលបួលបន្តិច"ជុងហ្គុកឮហើយក្ដៅឆេវនាយក៏ក្រោកឡើងមកឯ
ថេហ្យុងនៅមើលមុខពួកគេភ្លឺសៗ
"យើងថាអ្នកខ្លះហេតុអីក៏លោកមានខ្លួន"
សេហុនញញឹមចុងមាត់
"យើងមិនបានមានខ្លួនព្រោះយើងមិនមែនបែបនោះតែសម្រាប់មនុស្សធនទាបខ្លះដែលគ្មានអំណាចនៅក្រោមបាតសង្គមបែបនោះទើបខំប្រឹងកាប់ចាក់ឈាមខ្លួនឯងដើម្បីបានអំណាចខ្ពស់មុខ"ជុងហ្គុកនិយាយទាំងមុខមាំគួរអោយខ្លាចឯថេហ្យុងបានត្រឹមអន្រួនដើមដៃនាយតិចៗ
"លោក..លោកនិយាយអី?"សេហុនកាន់តែមិនយល់ពីអ្វីដែលជុងហ្គុកនិយាយ
"យើងមិនបានថាអោយឯងទេកុំមានខ្លួន"ជុងហ្គុកអាយុបងសេហុនដល់ទៅ13ឆ្នាំឯណោះរឿងអីដែលនាយហៅបែបគោរពជាមួយនោះ (38ft26)
"បានហើយពូលើកក្រោយខ្ញុំនិងពិភាក្សា
ការងារជាមួយពូដែរទៅសិនទៅណា"ថេហ្យុងមកខ្សិប
និងរុញស្មាសេហុនចេញទៅបើបណ្ដោយអោយជុងហ្គុកខឹងនោះផាំងប្រាវ!! ពេញofficeឥឡូវហើយនាយជាម៉ាហ្វៀផងទោះចាស់បន្តិចមែនតែសេហុនកុំទៅប្រៀបជាមួយនាយ
បន្ទាប់ពីសេហុនព្រមចេញទៅថេហ្យុងក៏ឈមើលមុខរាងក្រាសដែលកំពុងតែសម្រួល
អារម្មណ៍កំុខ្លួនឯងខឹង
"daddyជាសាតានមែនទេ ទើបផ្ទុះកំហឹងលឿនបែបនេះ"ថេហ្យុងជ្រែងចង្កេះសួរនាយ
"អូនមើលសម្ដីវាចុះ សមអោយបងខឹងទេ"ជុងហ្គុក
"ពូកែខឹងអញ្ចឹងសត្រូវគឺចូលចិត្តបញ្ឆេះណាស់ បែបនោះសូម្បីតែបងយុនមិនមែនជាសត្រូវក៏ចូលចិត្តបញ្ឆេះdaddyរហូត"ថេហ្យុង
"ត្រូវហើយអាយុនវាជាសត្រូវរបស់បង វានិងបងលួចមានសង្គ្រាមជាមួយគ្នារហូតតែអូនមិនដឹង?"ជុងហ្គុក
"សង្គ្រាមអី?"ថេហ្យុង
"សង្គ្រាមរវាងបងជាប្ដីដើមនិងវាជាប្ដីអេតាសីុវិលឬប្ដីក្រៅខោនោះអី"ជុងហ្គុកនិយាយយ៉ាងប្រកដប្រជាធ្វើដូចមែនទេ ថេហ្យុងឮហើយហួសចិត្តជាខ្លាំងអញ្ចឹងតើបានចេះតែតាមបញ្ឆេះគ្នារហូតនាំគ្នាទៅលួចធ្វើសង្គ្រាមមិនអោយគេដឹងសោះ
"ចុះdaddyជាប្ដីក្នុងខោហ្ហេ?"ថេហ្យុងសួរបញ្ជាក់ទាំងមុខឌឺ
"ត្រូវហើយព្រោះបងបានលូកចូលក្នុងខោរបស់អូនច្រើនដងហើយ"ជុងហ្គុក
"អ្ហាយ!! លោកចនឡប់សតិ"ថេហ្យុងវាយទ្រូងនាយខឹងសម្លក់មនុស្សស្អីពូកែនិយាយសុរោសបែបនេះ
(ប្ដីដើម❎
ប្ដីក្នុងខោ✅ ឈ្មោះថ្មីរបស់បងប៉ា😹)
To be continued
write by steemeeraa💋🎀