Unedited...
"What happened, Zia?" tanong ni Reon nang lapitan ang dalagang nagkakape. Pagdating nila kagabi, binigyan niya ito ng gamot pampatulog para kumalma ang utak at makagpahinga ang katawan.
"Ano ang gusto mong kainin?" tanong ng dalaga habang nakatingin sa ibaba ng hotel. Ang ganda ng view ng swimming pool at iba pang building sa ibaba nila, parang nasa pelikula lang siya na kunwari ay mayaman siya pero sa reyalidad, isa lang siyang working student at walang magawa kundi hayaang i-bully at pagbintangan ng iba.
"Black coffee lang, hindi pa ako nagugutom," sagot ni Reon.
"Okay, gagawa ako."
Sinundan ng tingin ni Reon ang dalaga patungo sa kusina niya. Nakaramdam siya ng inis dahil ayaw mag-open up sa kanya ni Zia pero kailangan niyang pigilan ang sariling wag pilitin ang dalaga.
Kinuha niya ang cellphone at tinawagan si Marvin para alamin kung may pasok ba si Zia ngayon.
"Huwag ka na munang pumasok," sabi niya nang bumalik ang dalaga na may dalang kape. "Ako na ang bahala."
"Sige," sagot ni Zia. Wala rin siyang balak na pumasok dahil hindi niya alam kung saan siya kukuha ng makapal na mukha para iharap sa mga kaklase. For sure kalat na ito sa buong Westbridge.
"Maligo ka na, alis tayo after kong mag-coffee."
"Saan tayo pupunta?"
"Cruising," sagot ni Reon. "Dapat doon kita dadalhin kagabi kaso yun na nga ang nangyari. Parang gusto ko na rin ngayon mag-fishing."
"Okay," pagsang-ayon ni Zia saka tumungo sa shower room at naligo. Saktong tapos na siya nang bumukas ang pinto. "S-Sir."
"Mind if I join you?"
"Hindi pa ako-" hindi na niya natuloy ang sasabihin nang biglang naghubad ang binata sa harapan niya.
"Mas gusto kong magsabunan tayo," ani Reon.
"Tapos na po ako," aniya saka iniwas ang mga mata.
"Ako hindi pa," sabi ni Reon na pinasadahan ng tingin ang kahubadan niya. "Damn you, Zia!" hinatak niya sa kanang kamay ang dalaga at isinandal sa malamig na wall ng shower room at siniil ng halik habang ang kanang daliri ay nag-slide papasok sa pagkababae ni Zia. "K—Kagabi ko pa gusto tong gawin, baby." namamaos na sabi ni Reon habang padausdos ang halik sa leeg ng dalaga. "Tell me you like it, Zia. T—Tell me you w—want me more than I w—want you!"
Napapikit si Zia. Dama niya ang init ng haplos at halik ni Reon sa buo niyang katawan. She can even hear the sound from her pussy sa ginagawa ng daliri ni Reon.
Nang hindi makatiis, inalis ni Reon ang daliri at ipinalit ang ari. "You're so hot, Zia. ahhh!" pabulong na sabi niya habang hinahawakan ang baba ng dalaga at maingat na kinagat ang tainga nito. Itinaas niya ang right leg ng dalaga at sinimulang igalaw ang bewang hanggang sa pareho silang makaraos.
-------------------
Napagod sa kaka-fishing ang dalaga kaya hinayaan siya ni Reon na makatulog. Bitbit ang wine, lumabas si Reon sa kwarto at tumungo sa swimming pool para magpahangin. Nang mapagod ay nahiga siya sa sunlounger. Inabot niya ang cellphone at muling tinawagan ang numero ng iPhone ni Zia.
"Hello?" napataas ang kanang kilay niya nang marinig ang boses ng lalaki.
"Who the hell are you?" galit na tanong niya na umakyat ata lahat ng dugo sa ulo niya.
"I am Jason. May I know you please?"
"Jason who? Bakit nasa iyo ang cellphone ni Zia?" pasigaw na tanong niya na nagsimula nang mandilim ang paligid niya.
"I am one of the deans here in Westbridge. Sa 'yo ho ba ang cellphone na 'to?"
"Ano ang ibig mong sabihin?" galit na tanong ni Reon.
"Sir, gusto lang po namin ng confirmation. One of our students took this phone so hinihintay namin na tumawag ang tunay na may-ari ng iPhone."
"May I know the student's name?" gigil na tanong ni Reon.
"Sir, as much as possible ho ay hindi namin maaaring sabihin to protect our students privacy!" magalang na sabi ng dean.
"Excuse me!" may diing sabi ni Reon. "Who stole the phone from Miss Zia Mendez?"
"Sir?" magalang na tanong ng dean.
"I said who took Zia's phone? It is her phone, right? Sino ang kumuha niyan sa kanya?"
"Sir, Miss Mendez stole this phone sabi ng kaklase niya," pagtatama ng dean.
"What phone? iPhone 14?"
"Yes."
"Jesus Christ!" bulalas ni Reon saka pinutol ang tawag dahil baka masigawan niya ang kausap sa kabilang linya. Hanggang ngayon, nanginginig pa rin ang mga kamay niya. Bata pa siya para atakihin ng highblood. "Fuck!"
Ilang minuto siya bago makabawi. Lumangoy pa muna siya ng ilang strokes bago bumalik sa kwarto nila ni Zia.
"Hi, nakatulog pala ako," sabi ni Zia na nagpapalit na ng damit. "Pwede bang bumalik na tayo? May gagawin pa ako sa boarding house." Napatingin siya kay Reon na salubong ang kilay habang nakatitig sa kanya. "M—May nagawa ba akong mali?"
Tila natauhan naman ang binata saka umiling.
"Gusto mo na bang bumalik?" tanong ni Reon.
"Kung pwede na. Maaga pa ang pasok ko bukas."
"Okay, let's go. Dalhin mo ang isdang nabingwit natin."
"Eh? Huwag na."
"Walang kakain nun, Zia."
"Sure ka?" tanong niya.
"Oo naman. Pack your things, sabihan ko lang ang helmsman natin."
Iniwan siya ni Reon pero sumunod din naman siya kaagad.
Pagdaong nila, nag-aabang na si Mario sa kanila.
"Uuwi ka na ba?" tanong ni Reon.
"Yes," sagot ni Zia.
"Daan muna tayo sa Jollibee para hindi ka na magluto mamaya."
Tumango siya. Gusto rin niyang kumain ng spaghetti at ice cream kaya sakto lang na inalok siya ng binata.
"Salamat sa time," pasalamat niya nang tumigil ang sasakyan sa tapat ng boarding house nila.
"Matulog ka nang maaga, Zia."
"I will," sagot niya saka matamis na nginitian ang binata. Nag-enjoy siya sa pamimingwit at siyempre sa ginawa nila ni Reon. Kahit paano ay nabawasan ang lungkot at tampo niya sa buhay. Nang pagbuksan siya ni Mario, napabuntunghininga siya bago bumaba. Tapos na ang maligayang araw niya at bukas ay haharap siya sa reyalidad.
Mabagal na naglakad siya papasok sa tinitirhan niya.
"Hi," matamlay na bati niya kay Petra habang kumakain ito sa maliit na mesa sa loob ng kwarto nila.
"Saan ka galing? Okay ka lang?" nag-aalalang tanong ni Petra.
"Okay lang ako. Kailangan ko lang mapag-isa muna," sagot niya saka inilapag ang supot sa mesa. "Baka gusto mong magluto ng isda."
"Saan ka ba galing? Nag-aalala kami sa 'yo."
"Diyan lang."
"Ano ba ang nangyari? Alam mo bang ikaw ang topic sa buong campus?"
"Yeah! As expected!" aniya saka naupo sa kama. "Tingin mo magagawa ko 'yon?'
"Sympre hindi. Ano ba kasi ang nangyari? Set-up yun friend! Believe me! Nag-i-exist pala talaga ang ganoon sa school natin!"
"Wala talaga akong idea kung paano nangyari yun sa totoo lang!"
"I-report mo yan sa school at ipagtanggol ang sarili mo. Wala silang proof! Bobo naman ng Westbridge faculty kung maniwala agad, 'di ba?"
"Who will believe me eh isa lang akong pulubi?"
"Ako!" ani Petra. "Tayo ang boardmates kaya alam kong hindi mo iyon magagawa! Ni wala ka ngang ninanakaw na gamit sa akin."
"Wala naman kasi akong nanakawin sa 'yo," biro ni Zia.
"Oo nga pala," pagsang-ayon ni Petra at sinabayan ng tawa.
"Sige na. Lutuin mo ang isda para may pang-ulam tayo mamaya."
"May Jollibee ka nga eh."
"Oo pala. Dalawa yan kaya tig-iisa tayo."
"Wow! Rich ha. Sana all may pa-Jollibee. Libre ba yan ni Sir Marvin?"
"Pinagsasabi mo?"
"Uy, aminin! Nanliligaw ba sa 'yo yon? Ampogi at yaman ha! May mamahaling sasakyan pa."
"Tumahimik ka! Baka mamaya may makarinig sa 'yo!" saway niya bago pa dumating ang ibang kasama.
"Nahiya ka pang aminin. Tayo lang naman ang nandito e."
"Ewan ko sa 'yo! Ipaksiw mo ang isda tapos iprito natin bukas."
Nagkwentuhan pa sila at nang dumating ang dalawang kasama ay natulog na.
Kinabukasan, kulang na lang ay itulak niya ang sarili para makapasok sa Westbridge. May iilang nakatingin sa kanya kaya napapayuko siya. Sino ba ang hindi makakaalam sa nangyari? Eh ang daming marites sa paaralang ito.
Pagpasok sa classroom, dumiretso siya sa upuan niya. Huminga siya nang malalim at inayos ang sarili.
"Bibili ako ng bag na may padlock!" narinig niyang sabi ng kaklase niya sa likuran. "Mahirap na, baka mawala ang gamit ko. Hindi na pala safe sa school na 'to dahil napasok ng magnanakaw."
"At least hardworking ang magnanakaw. Westbridge is a nice choice dahil tiba-tiba sya rito."
"Ang aga-aga, daming judgemental!" inis na sabi ni Jeric.
"Wow ha! Hindi ka pa ba ninakawan?" tanong ni Nina.
"Hindi pa! At kung nakawan man, hindi ako basta huhusga!" ani Jeric at lumapit kay Zia. "Hello, bes! Absent ka kahapon ah!" masiglang bati niya pero hindi siya pinansin ni Zia.
"Ano ba ang nakita mo sa kanya at kahit na magnanakaw siya ay—" Trina.
"Look, Trina! She's not a thief! Hindi iyon magagawa ni Zia!" depensa ni Jeric.
"Are you saying na sinungaling ako?" hindi makapaniwalang tanong ni Trina.
"Of course not! Come on, babe! Hindi natin—"
"Mamili ka, Jeric! Siya o ako?" pasigaw na tanong ni Trina kaya natahimik ang lahat.
"S—Sorry," agad na sabat ni Zia. "Huwag kayong mag-away dahil sa akin. Promise, lalayo na ako kay Jeric."
"Alam mo?" gigil na sabi ni Trina. "Mula nang dumating ka sa buhay namin, inaagaw mo na si Jeric eh! Ako ba talaga ang mahal mo, Jeric?"
"Babe naman. Bakit ganito ang pinagsasabi mo."
"Mamili ka! Ako o si Zia! No, ako na lang pala ang lalayo sa 'yo!" gigil na sabi ni Trina. "Malaya na kayong dalawa! Hindi kita kailangan, Jeric! Ang unfair mo sa akin! Ni hindi mo na ako binibigyan ng kahihiyan! Palagi na lang si Zia!"
"Trina naman, mali ang pagkakaintindi mo," ani Jeric na namumula sa sinabi ng kasintahan. Laging cool at kalmado si Trina pero ngayon, parang binagsakan siya ng langit sa narinig.
"Dude, pag-usapan nyo to!" sabat ni Ian.
Napatigil silang lahat nang pumasok ang guro kasama ang dean at ina ni Reon.
"Morning!" sabay na bati ng halos lahat sa classroom.
"Miss Mendez," sabi ng dean saka lumapit kay Zia. "I'm sorry. It was misunderstanding." Inabot nito ang dalawang iPhone kay Zia kaya napatingin ang lahat ng estudyante sa kanya.
"S—Sir," usal ni Zia na hindi rin alam ang nangyayari.
"Students!" ani Marion. "Hear me out! Miss Mendez is our working student. As a reward, I gave her gifts. And it was iPhone 14. Hindi sa pagmamayabang but iPhone 14 is nothing sa akin. You misunderstood her. Its her phone at hindi niya ninakaw iyan. I can give you the receipt if you want," mahinahon at sobrang sopistikadang sabi ni Marion saka napatingin kay Marion. "About sa iPhone na ninakaw niya sa kaklase, labas na ako roon but why the hell she stole your iPhone if she has two? Well, bahala na ang admin mag-imbestiga. I came here to clarify her side kasi mukhang walang maniniwala sa kanya."
Lahat sila ay mukhang napahiya sa narinig.
"Anyway, alis na ako. Goodluck sa investigation at kung mapatunayang ninakaw nga ni Zia, she will be expelled sa paaralang ito and I promise na hindi na siya makakapasok sa kahit anong university sa bansang ito. I won't tolerate this kind of stupidity!"
Nang makaalis na si Marion, saka naman nagsalita ang guro.
"Magpapa-imbestiga kami at kapag mahuli ang tunay na may sala, si Miss Mendez man iyon o hindi, siguraduhin naming magkakaroon ng sapat na parusa. If ever na may witness na nakakita, lumapit lang kayo sa akin."
Napatingin si Zia sa dalawang iPhone na hawak. Hindi niya alam kung paano nalaman ni Miss Bautista ang problema niya pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay nagpapasalamat siya. Bahala na ang Westbrigde personnel na mag-imbestiga pero sana ay lumabas din ang katotohanan at malinis ang kanyang pangalan.