"ငါ့နှယ့်လဲလေ လက်စွပ်ကိုစိတ်စွဲပီး ပေါက်ကရအိပ်မက်မက်ရတယ်လို့"
ဟုတီးတိုးရေရွတ်ပီး အိပ်ယာကထလာတယ်
စာကြည့်စားပွဲမှာပြန်ထိုင်ပီးစာပြန်လုပ်နေ
တယ် နာရီဝက်အကြာမှာတော့ သူ့အိမ်စာတွေ
အားလုံး ပြီးသွားတယ်
"ဟူး...စာတော့ပီးပီ😊"
"ဂွီ...ဂွီ..."
"ငါ့ဗိုက်ကတော့ဆန္ဒပြလာပြီ😊"
သုတ တစ်ယောက်အောကက်ထပ်ဆင်းလာတယ်
"အမေရေ..."
"အမလေး..! သားဘာဖစ်လို့လဲ"
"ဘာဖြစ်ပ့ပူး အမေ့ချစ်လို့စတာ ဟီး.."
"ငါ..တယ် လုပ်လိုက်ရ"
"ဟဲ ဗိုက်ဆာလို့အမေ့"
"မုန့်သွားစားပေါ့"
"😖အမေကလဲ ကိုယ့်သားလေးကို မကြွေးချင်တော့ဘူးလား"
"အမလေး ကိုယ်တော်ချော ရစ်ပတ်မနေနဲ့
ဘာတွေခြေကျင်းတက်နေတာလဲ"
"ဟာ အမေပြောပုံကြီးကလဲ
သားဗိုက်ကြီးနေတာမဟုပ့ပူးနော်"
"ကဲပါ ဘာစားချင်တာလဲပြော"
"အမေ့လက်ရာ ရခိုင်မုန့်တီလေး😁"
"သွားမုန့်ဖတ်သွားဝယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
"သမီးလေး ယုပါခေါ်ခဲ့အုံး"
"ပါပြန်ပီ အာ့ယုက
မကြွေးပူးနော် သူစားရင်သားစားဖို့ကျန်မှာမဟုတ်ဘူး🙄"
"😅မုန့်ဖတ်များများဝယ်ခဲ့ပေါ့"
"ပီးရော"
လမ်းထိပ်ကဆိုင်ကိုလမ်းလျောက်ထွက်လာခဲ့
တယ် မုန့်မှာနေရင်းယုဆီဖုန်းဆက်လိုက်
တယ်
"ကလင် ကလင် ကလင်"
"Hello "
"ဖုန်းကိုင်တာမြန်လှချည်လားဟ နင်ငါ့ဖုန်းများစောင့်နေတာလား"
"မဟုတ်ပ့ဘူးနော် နင်ငါ့ကိုခေါ်တာ ဘာကိစ္စရှိလို့"
"လမ်းထိပ်ကဆိုင်ကိုလာခဲ့"
"အေးအေး လာပီ"
ခနကြာတော့ ယုရောက်လာတယ်
"မယ်မင်းကြီးမရယ် နင့်မျှော်ရတာလဲအေ ငါသစ်ကုလားအုတ်ဖြစ်တော့မယ်"
"ငါ့ ဂွမ်ဆူလေးနဲ့မနှိုင်းနဲ့"
"လင်ဒါရူးမ"
"ဘာဖစ်လဲ ရူးတယ်"
"အေး ရူး ရူး"
"ငါ့ကိုလာခိုင်းတာဘာကိစ္စရှိလို့"
"အိမ်မှာ အမေမုန့်တီချက်နေတာ အမေကနင့်ပါခေါ်ခဲ့ဆိုလို့"
"ဟဲဟဲ အဲ့တော့လဲ လိုက်စားမှာပေါ့"
"သိပါတယ် နင်အကုန်ဂုန်ဆင်းဖို့ချောင်းနေတာကို"
"သွားမယ် လာလာ"
ဆိုပီးရှေ့ကနေသွားပါလေရော
"ဟဲ့ ငါ့ဆီမှာမုန့်ဖတ်ဟ ငါရောက်မှစားလို့ရမှာ"
"မြန်မြန်လာ ငါမစောင့်နိုင်တော့ပူးဟ"
"နင့်ထက်ငါပိုဆာတယ်😒"
<မျိုဖို့ပဲသိတယ်>
အိမ်ပြန်ရောက်ရော
"သားရယ်ကြာလိုက်တာ"
"အမေကလဲ လမ်းလျောက်သွားရတာလေ
သူ့လဲစောင့်ရသေးတယ်ဟာကို"
"ဟီး အန်တီ"
"သမီးလေး လာလာ ဟင်းရည်ကကျက်နေပီ"
ထမင်းစားခန်းသို့ဝင်ပီး သူငယ်ချင်းနှစ်
ယောက်ဝါးတီးဖွင့်ကြလေရဲ့
"ဟဲ့ ဖြည်းဖြည်းစားပါဟ ဝက်ကျနေတာပဲ"
"နင်ကသာဝက် မိန်းကလေးဖစ်ပီးတော့
ဘယ်နှပန်းကန်ရှိပီလဲ"
"၄ ပန်းကန်ပဲရှိသေးတယ်"
"ဟ ငါတောင် ၃ ပွဲပဲစားရသေးတာကို"
သုတအမေက
"အများကြီးရှိပါတယ် စားစား😊"
ယုတယောက် သုတအိမ်မှာ ဂုန်းဆင်းပြီး
အိမ်ပြန်ဖို့နှုတ်ဆက်တယ်
"အန်တီ သမီးသွားပြီနော်"
"အေးအေး သမီးလေး သားလိုက်ပို့လိုက်အုံးလေ"
"အမေကလဲ အာ့ရုပ်ကို ဘယ်သယမှမဆွဲဘူး"
"ဟုတ်ပါတယ် ကောင်လေးတွေက ငါ့မဆွဲဘူး နင့်ကိုဆွဲမှာ"
သုတ တယောက်ပြောင်ပြနေရော
"😛😛"
"အေးပါ ပြောင်နေ ဗိုက်ဝနေလို့နော် ဟွန့်"
"သွားတော့ တာ့တာ😛😛"
"အန်တီ ပြန်ပီနော်"
"အေး အေး သမီးလေး"
ယုပြန်သွားပါတော့တယ်
ယုပြန်မှ သုတ တစ်ယောက်ခြံထဲကအပင်
လေးတွေကို ရေပန်းနဲ့ဖြန်းနေလေရဲ့
ဒေါ်မိုးပွင့် သူ့သားကိုကြည့်ပီး
"အော် ငါယောကျာ်းလေးမွေးထားလို့သာပဲ
ပန်းကြိုက်တတ်ပုံများလွန်ရော အိမ်လဲပန်းခင်းထဲရောက်နေသလိုပဲ"
"အမေ့ ဘာတွေပြောနေတာ"
"အော် ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး"
"ပီးရင်ရေချိုးတော့နော်"
"ဟုတ် အမေ့"
ရေလောင်းပီးရေချိုးဖို့အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့တယ်
အခန်းထဲကျအဝတ်အစားတွေချွတ်ပီး
ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးရေချိုးလေရဲ့
"အား ခုမှလန်းဆန်းသွားတာပဲ"
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"
"ဘယ်သူလဲ"
"အမေပါ သားရေချိုးနေပီလား"
"ဟုတ် အမေ့ ဘာလို့လဲ"
"ညစာစားအုံးမှာလား"
"မစားတော့ပူး အမေ့"
"အေးအေး"
ရေချိုးပီးအဝတ်အစားလဲလိုက်တယ်
ဖုန်းကိုကောက်ကိုင်ပီး လိုင်းဖွင့်တယ်ဆိုရင်ပင်
"ကလင် ကလင်.........."
"အာ စာတွေကလဲများထာ အာ့ကြောင့်လိုင်းမသုံးချင်တာ"
ဆိုပြီး ဇာတ်ကားတခု download လုပ်ပီး
လိုင်းပိတ်လိုက်ပါတော့တယ်
ဇာတ်လမ်းကြည့်နေရင်း.....
"တော်ပါပီလေ အိပ်တော့မယ် မနေ့ကအိပ်ရေးပျက်တာတွေ ပြန်ဖြည့်ထားမှ"
အိပ်ယာပေါ်တက် ခြေကားယားလက်ယားနဲ့
အိပ်ပါတော့တယ် ခနအကြာမှာတော့
နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသွားလေရဲ့
ပီးတော့ အိပ်မက်ထပ်မက်တယ်
သူ့အိပ်မက်ကတော့...
"တို့ဘုရင်က မိန်းကလေးတွေကိုစိတ်မဝင်စားဘူးဆို"
"ဟဲ့တိုးတိုးပြောပါဟ တစ်ယောက်ယောက်ကြားသွားခါမှ ခေါင်းဖြတ်ခံနေရမယ်ဟဲ့"
အဝတ်လျှော်တဲ့ နန်းတွင်းသူ၃ယောက်
ရေကန်နားမှာ အဝတ်မလျှော်ပဲ ဘုရင့်
အကြောင်းအတင်းတုတ်နေကြတာပေါ့
"မဟုတ်လောက်ပါဘူးဟာ တို့မင်းကြီးဘေးမှာ ရံရွေတော် ဆုနန်းရှိတယ်လေ"
"အေး ဟုသား သူက ဘုရင့်အချစ်တော်လေ"
"ဟယ် ရှင်တို့မသိကြဘူးလား"
"ဘာကိုလဲ"
"ဆုနန်းက နန်းတွင်းမဝင်ခင်ကတည်းက ယောင်္ကျားလေးစိတ်ပေါက်နေတဲ့ ယောက်ကလျာလေ"
"ဟယ် ဟုလို့လား"
"မဟုဘဲပြောမလားဟ"
"တကယ်ကြီးလား😱"
"ဟဲ့ တိုးတိုးနေလေ"
"နင်ဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ငါ နန်းတွင်းဝင်တော့သူနဲ့တူတူပဲလေ"
"အေး ဆက်ပြော"
"အဲ့တုန်းက သူကယောကျာ်းလေးအဝတ်နဲ့ ကုန်ကုန်းလျှောက်တာလေ"
"ဟေ "
ကျန်နှစ်ယောက်ကပြိုင်တူအော်မိတာပေါ့
"ဒီမသာမတွေနဲ့တော့ တိုးတိုးပါဆို"
"လန့်သွားလို့ပါဟ"
"အာ့ကုန်းကုန်းက လှန်ပြရတယ်လေ"
"အေးလေ ဟုသား အာ့စစ်တဲ့အချိန်ကျ သူဘယ်လိုဖစ်သွားလဲ မိရောလား"
"အေးပေါ့ ဟ သူကအလုံးမှမဟုတာ အပြားလေ အပြား"
"မင်းဒဏ်မသင့်ဘူးလား"
"အာ့တုန်းက မင်းကြီးကြွလာတာနဲ့တိုးတာလေ"
"ဟေ ဟုလား"
"မင်းကြီးက သူ့နားမှာရံရွေတော်လုပ်ခိုင်းတာ
လစာလဲ နှစ်ဆပေးထားတာဟ "
"ဟေ ဘာလို့လဲ "
"နင်တို့မသိဘူးလား အရင်ရံရွေတော်က မယ်တော်ကြီး အမိန့်နဲ့မင်းကြီးကိုမြူစွယ်တာလေ"
"အေးလေ အဲ့တာဘာဖြစ်လို့ မယ်တော်ကြီးကအတင်းအိမ်ထောင်တွေချနေတာလေ နန်းတွင်းကခွေးရော ကလေးပါသိတဲ့ကိစ္စကို"
"အေး မင်းကြီးကအဲ့ဒဏ်မခံနိုင်လို့ ဆုနန်းကို
သူနဲ့အဆင်ပြေနေသလို ဟန်ဆောင်ခိုင်းထားတာတဲ့"
"အော် "
"သူကယောကလျာဆိုတော့စိတ်ချရတယ်ပေါ့"
"အေးလေဟာ"
"နင်ကအဲ့အကြောင်းတွေဘယ်လိုသိ"
"သိတာပေါ့ဟ မင်းကြီးရဲ့အထိန်းတော်က ငါတော်အမျိုးဘယ်လိုတော်တာလဲမသိ တော်တယ်လေဟာ သူကပြောပြတာ"
"ဪ"
"နင်တို့တွေ သူများလျှောက်မပြောနဲ့နော်"
"အေးပါ မပြောပါဘူးဟ"
အာ့ချိန်မှာ သူတို့ထက်ရာထူးမြင့်တဲ့
နန်းတွင်းသူ ရောက်လာတယ်
"ဘာတွေဆူနေကြတာလဲ အလုပ်ကောင်းကောင်းမလုပ်ကြဘူးလား"
"လုပ်...လုပ်နေပါတယ်"
"စကားကိုလျော့ အလုပ်ကိုလုပ်
အလုပ်မပြီးရင်ထမင်းမစားရဘူးမှတ် ငါပြောတာကြားကြလား"
"ကြားပါတယ်ရှင့်"
ဆူငေါက်ပြီးထွက်သွားလေရဲ့
"သား...သား"
"ဗျာ အမေ "
"နာရီကြည့်အုံး ကျောင်းသွားဖို့လုပ်တော့လေ"
"ဟုတ် ထပြီအမေ"
<ငါဘာတွေမက်နေတာပါလိမ့်နော် ဒီလက်စွပ်ကဘယ်တွေထူးခြားနေတာပါလိမ့်>
သုတတစ်ယောက်အတွေးကိုရပ်ပီး အိပ်ယာ
ကထလာခဲ့တယ် မျက်နှာသစ် အဝတ်စားလဲ
ပြီး အောက်ထပ်ကိုဆင်းလာခဲ့တယ် သူ့အမေ
ပြင်ပေးထားတဲ့ မနက်စာစားပြီး အိမ်ကနေ
ထွက်လာခဲ့တယ်
' တီ....တီ....'
"လာပါပီဟ"
"မြန်မြန်လာ"
"အမလေး နင်နောက်ကျနေတာပါနော်
ငါစောင့်နေတာကြာပီ"
ဆိုပီးကားပေါ်တက်လာတယ် သုတလဲ
ဘာမပြောတော့ဘူး ကျောင်းကိုပဲကားမောင်း
ထွက်လာခဲ့တယ် ကျောင်းရောက်တော့ကား
ပေါ်ကဆင်းလဲဆင်းရော အခြောက်တသိုက်
ရောက်ချလာပီး
"ဟဲ့ အစစ်မ ဖယ်စမ်း"
ဆိုပီး ယုကိုတွန်းကြပါလေရော
ယုလဲလွင့်ထွက်သွားတာပေါ့
"အမလေး..."
"ကိုသုတ စားပြီးပြီလားရှင့်"
"ညည်းဖယ်စမ်းပါ ကို... စမီးလုပ်ထားတဲ့မုန့်လေး စားကြည့်ပါလား"
တစ်ယောက်တစ်ပေါက်နဲ့ သုတကိုမြူစွယ်နေ
ကြတာပေါ့ ယုကတော့လွင့်ထွက်သွားတဲ့
နေရာကနေကြည့်ရယ်နေသတဲ့
"ရယ်မနေနဲ့ ငါ့လာကူအုံးဟ"
"ဘာလဲ အကိုလေးက ကျွန်တော်မျိုးမအကူအညီလိုနေပြီလား"
သုတ ယုကိုမျက်စောင်းထိုးလိုက်တယ်
အဲ့တာနဲ့ယု အကြံထုတ်ပါလေရော
"ဟယ် ပိုင်တံခွန်ပါလား အား....!"
"ဟယ် ဘယ်မှာလဲ"
"ဟိုအဆောင်ဘက်သွားတာမြင်လိုက်တယ်"
ဆိုပြီး ပြေးချင်ယောင်ဆောင်လိုက်တယ်
ဘယ်ပြောရမလဲ အခြောက်တသိုက်တော့
နောက်ကျတဲ့ခြေထောက်သစ္စာဖောက်ဆိုပြီး
ပြေးလိုက်ကြတာ တန်းနေတာပဲ အာ့ကြမှ
"ဟူး တော်ပါသေးရဲ့"
"ကဲကဲ ပညာဖိုးလေး မစအုံးလေ"
"အေးပါ မုန့်ဝယ်ကြွေးပ့မယ်"
"ဒါနဲ့ပိုင်တံခွန်တကယ်လာတာလား?"
"ဟုတ်မလားဟ ငါဟန်ဆောင်လိုက်တာလေ"
"တော်ချက်👍"
"ခုနကအသံပြဲနဲ့အော်လိုက်ရတာ ရှက်လိုက်ထာ😖"
"ပြီးမှရှက် ဟိုအုပ်စာပြန်ရောက်လာခါမှ
သွားမယ်လာ"
"အေး"
လမ်းမှာ ယုကသုတကိုမေးတယ်
"နင် boy to boy တို့ girl to girl တို့ကို ဘယ်လိုမြင်လဲ"
"ဟ သူတို့ဘာသာချစ်တာလေ ငါကဘယ်လိုမြင်ရမှာ"
"မဟုဘူးလေဟာ ထောက်ခံလား သဘောတူလားလို့"
"အချစ်ပဲလေဟာ ဘယ်သူ့ချစ်ချစ်လေ ငါတို့ဆုံးဖြတ်စရာမှမလိုတာ ငါတော့ထောက်ခဲတယ်"
"အာ့ဆိုအခြောက်တွေဆီကဘာလို့ပြေး"
"ဟ မပြေးလို့ရမလားဟ ဟိုကချစ်တာ သူတို့ကရူးနေတာ"
သူတို့တနေကုန်အတန်းတွေတက်ပီး ပြန်လာ
ခဲ့တယ်
"ကဲ အိမ်ပြန်ရောက်ပီ ဆင်းတော့"
"အေးပါ တာ့တာ"
သုတလဲအိမ်ကိုမောင်းလာခဲ့တယ်
'တီ...တီ...'
"လာပြီ လာပြီ"
"ဟာ ကိုရဲ ပြန်ရောက်ပီလား"
ကိုရဲဆိုတာ သူတို့အိမ်က ခြံစောင့်driverလေ
"ဟုတ် အကိုလေး ရွာက ကိစ္စတွေပြီးသွားပီလေ"
"ဪ ဟုတ်"
"အမေရေ သားပြန်ရောက်ပြီနော်"
"အေးအေး ခနနားပီးရေချိုးတော့လေ အမေသားကြိုက်တဲ့ပုဇွန်ထုပ်ချက်ထားတယ်"
"ဟင်းကောင်းပါလား"
"အေး ငရဲပြန်လာတော့ သူ့ရွာကနေဝယ်လာတာ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်တွေ"
"ဗိုက်တောင်ဆာလာပြီ"
"ညမှစား သွားနားတော့သွား"
သုတအပေါ်ထပ်ရောက်တော့ ရေသောက်ပြီး
ခနလှဲနေလိုက်တယ် လှဲနေရင်းနဲ့ နဲနဲငိုက်လာ
တယ် ကျောင်းမှာ အခြေက်လက်ကပတ်ပြေး
ရတာနဲ့ပင်ပန်းလာတာကိုး ခနလေးငိုက်ပြီး
အိပ်မက်လိုလိုလေးထပ်မက်ပြန်တယ်
အိပ်မက်ထဲမှာတော့သူ နေ့တိုင်းမက်နေတဲ့
မင်းကြီးရဲ့ ရှားပါးတဲ့အပြုံးတော်လေးတွေ
ပေါ့ သုတ ဆက်ခနဲ့လန့်နိုးသွားတယ်
<အဲ့တာက ဘယ်သူကြီးလဲ ငါဘာတွေမက်နေပြန်တာပါလိမ့် သူ့အပြုံးတာကချစ်စရာလေးပဲ ဟာ ငါဘာတွေတွေးမိနေတာပါလိမ့်>
"ဒေါက် ဒေါက်"
"သား ရေချိုးပြီးပြီလား
"အိပ်ပျော်သွားလို့အမေရေ ချိုးတော့မယ်"
"အေးအေး"
Zawgyi
"ငါ့ႏွယ့္လဲေလ လက္စြပ္ကိုစိတ္စြဲပီး ေပါက္ကရအိပ္မက္မက္ရတယ္လို႔"
ဟုတီးတိုးေရရြတ္ပီး အိပ္ယာကထလာတယ္
စာၾကၫ့္စားပြဲမွာျပန္ထိုင္ပီးစာျပန္လုပ္ေန
တယ္ နာရီဝက္အၾကာမွာေတာ့ သူ႔အိမ္စာေတြ
အားလံုး ၿပီးသြားတယ္
"ဟူး...စာေတာ့ပီးပီ😊"
"ဂြီ...ဂြီ..."
"ငါ့ဗိုက္ကေတာ့ဆႏၵျပလာၿပီ😊"
သုတ တစ္ေယာက္ေအာကက္ထပ္ဆင္းလာတယ္
"အေမေရ..."
"အမေလး..! သားဘာဖစ္လို႔လဲ"
"ဘာျဖစ္ပ့ပူး အေမ့ခ်စ္လို႔စတာ ဟီး.."
"ငါ..တယ္ လုပ္လိုက္ရ"
"ဟဲ ဗိုက္ဆာလို႔အေမ့"
"မုန႔္သြားစားေပါ့"
"😖အေမကလဲ ကိုယ့္သားေလးကို မေႂကြးခ်င္ေတာ့ဘူးလား"
"အမေလး ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ရစ္ပတ္မေနနဲ႔
ဘာေတြေျခက်င္းတက္ေနတာလဲ"
"ဟာ အေမေျပာပံုႀကီးကလဲ
သားဗိုက္ႀကီးေနတာမဟုပ့ပူးေနာ္"
"ကဲပါ ဘာစားခ်င္တာလဲေျပာ"
"အေမ့လက္ရာ ရခိုင္မုန႔္တီေလး😁"
"သြားမုန႔္ဖတ္သြားဝယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
"သမီးေလး ယုပါေခၚခဲ့အံုး"
"ပါျပန္ပီ အာ့ယုက
မေႂကြးပူးေနာ္ သူစားရင္သားစားဖို႔က်န္မွာမဟုတ္ဘူး🙄"
"😅မုန႔္ဖတ္မ်ားမ်ားဝယ္ခဲ့ေပါ့"
"ပီးေရာ"
လမ္းထိပ္ကဆိုင္ကိုလမ္းေလ်ာက္ထြက္လာခဲ့
တယ္ မုန႔္မွာေနရင္းယုဆီဖုန္းဆက္လိုက္
တယ္
"ကလင္ ကလင္ ကလင္"
"Hello "
"ဖုန္းကိုင္တာျမန္လွခ်ည္လားဟ နင္ငါ့ဖုန္းမ်ားေစာင့္ေနတာလား"
"မဟုတ္ပ့ဘူးေနာ္ နင္ငါ့ကိုေခၚတာ ဘာကိစၥရိွလို႔"
"လမ္းထိပ္ကဆိုင္ကိုလာခဲ့"
"ေအးေအး လာပီ"
ခနၾကာေတာ့ ယုေရာက္လာတယ္
"မယ္မင္းႀကီးမရယ္ နင့္ေမ်ွာ္ရတာလဲေအ ငါသစ္ကုလားအုတ္ျဖစ္ေတာ့မယ္"
"ငါ့ ဂြမ္ဆူေလးနဲ႔မႏိႈင္းနဲ႔"
"လင္ဒါရူးမ"
"ဘာဖစ္လဲ ရူးတယ္"
"ေအး ရူး ရူး"
"ငါ့ကိုလာခိုင္းတာဘာကိစၥရိွလို႔"
"အိမ္မွာ အေမမုန႔္တီခ်က္ေနတာ အေမကနင့္ပါေခၚခဲ့ဆိုလို႔"
"ဟဲဟဲ အဲ့ေတာ့လဲ လိုက္စားမွာေပါ့"
"သိပါတယ္ နင္အကုန္ဂုန္ဆင္းဖို႔ေခ်ာင္းေနတာကို"
"သြားမယ္ လာလာ"
ဆိုပီးေရ႔ွကေနသြားပါေလေရာ
"ဟဲ့ ငါ့ဆီမွာမုန႔္ဖတ္ဟ ငါေရာက္မွစားလို႔ရမွာ"
"ျမန္ျမန္လာ ငါမေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ပူးဟ"
"နင့္ထက္ငါပိုဆာတယ္😒"
<မ်ိဳဖို႔ပဲသိတယ္>
အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာ
"သားရယ္ၾကာလိုက္တာ"
"အေမကလဲ လမ္းေလ်ာက္သြားရတာေလ
သူ႔လဲေစာင့္ရေသးတယ္ဟာကို"
"ဟီး အန္တီ"
"သမီးေလး လာလာ ဟင္းရည္ကက်က္ေနပီ"
ထမင္းစားခန္းသို႔ဝင္ပီး သူငယ္ခ်င္းႏွစ္
ေယာက္ဝါးတီးဖြင့္ၾကေလရဲ့
"ဟဲ့ ျဖည္းျဖည္းစားပါဟ ဝက္က်ေနတာပဲ"
"နင္ကသာဝက္ မိန္းကေလးဖစ္ပီးေတာ့
ဘယ္ႏွပန္းကန္ရိွပီလဲ"
"၄ ပန္းကန္ပဲရိွေသးတယ္"
"ဟ ငါေတာင္ ၃ ပြဲပဲစားရေသးတာကို"
သုတအေမက
"အမ်ားႀကီးရိွပါတယ္ စားစား😊"
ယုတေယာက္ သုတအိမ္မွာ ဂုန္းဆင္းၿပီး
အိမ္ျပန္ဖို႔ႏႈတ္ဆက္တယ္
"အန္တီ သမီးသြားၿပီေနာ္"
"ေအးေအး သမီးေလး သားလိုက္ပို႔လိုက္အံုးေလ"
"အေမကလဲ အာ့ရုပ္ကို ဘယ္သယမွမဆြဲဘူး"
"ဟုတ္ပါတယ္ ေကာင္ေလးေတြက ငါ့မဆြဲဘူး နင့္ကိုဆြဲမွာ"
သုတ တေယာက္ေျပာင္ျပေနေရာ
"😛😛"
"ေအးပါ ေျပာင္ေန ဗိုက္ဝေနလို႔ေနာ္ ဟြန႔္"
"သြားေတာ့ တာ့တာ😛😛"
"အန္တီ ျပန္ပီေနာ္"
"ေအး ေအး သမီးေလး"
ယုျပန္သြားပါေတာ့တယ္
ယုျပန္မွ သုတ တစ္ေယာက္ၿခံထဲကအပင္
ေလးေတြကို ေရပန္းနဲ႔ျဖန္းေနေလရဲ့
ေဒၚမိုးပြင့္ သူ႔သားကိုၾကၫ့္ပီး
"ေအာ္ ငါေယာက်ာ္းေလးေမြးထားလို႔သာပဲ
ပန္းႀကိဳက္တတ္ပံုမ်ားလြန္ေရာ အိမ္လဲပန္းခင္းထဲေရာက္ေနသလိုပဲ"
"အေမ့ ဘာေတြေျပာေနတာ"
"ေအာ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး"
"ပီးရင္ေရခ်ိဳးေတာ့ေနာ္"
"ဟုတ္ အေမ့"
ေရေလာင္းပီးေရခ်ိဳးဖို႔အိမ္ေပၚတက္ခဲ့တယ္
အခန္းထဲက်အဝတ္အစားေတြခြၽတ္ပီး
ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီးေရခ်ိဳးေလရဲ့
"အား ခုမွလန္းဆန္းသြားတာပဲ"
"ေဒါက္ ေဒါက္ ေဒါက္"
"ဘယ္သူလဲ"
"အေမပါ သားေရခ်ိဳးေနပီလား"
"ဟုတ္ အေမ့ ဘာလို႔လဲ"
"ညစာစားအံုးမွာလား"
"မစားေတာ့ပူး အေမ့"
"ေအးေအး"
ေရခ်ိဳးပီးအဝတ္အစားလဲလိုက္တယ္
ဖုန္းကိုေကာက္ကိုင္ပီး လိုင္းဖြင့္တယ္ဆိုရင္ပင္
"ကလင္ ကလင္.........."
"အာ စာေတြကလဲမ်ားထာ အာ့ေၾကာင့္လိုင္းမသံုးခ်င္တာ"
ဆိုၿပီး ဇာတ္ကားတခု download လုပ္ပီး
လိုင္းပိတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္
ဇာတ္လမ္းၾကၫ့္ေနရင္း.....
"ေတာ္ပါပီေလ အိပ္ေတာ့မယ္ မေန့ကအိပ္ေရးပ်က္တာေတြ ျပန္ျဖၫ့္ထားမွ"
အိပ္ယာေပၚတက္ ေျခကားယားလက္ယားနဲ႔
အိပ္ပါေတာ့တယ္ ခနအၾကာမွာေတာ့
ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနသြားေလရဲ့
ပီးေတာ့ အိပ္မက္ထပ္မက္တယ္
သူ႔အိပ္မက္ကေတာ့...
"တို႔ဘုရင္က မိန္းကေလးေတြကိုစိတ္မဝင္စားဘူးဆို"
"ဟဲ့တိုးတိုးေျပာပါဟ တစ္ေယာက္ေယာက္ၾကားသြားခါမွ ေခါင္းျဖတ္ခံေနရမယ္ဟဲ့"
အဝတ္ေလ်ွာ္တဲ့ နန္းတြင္းသူ၃ေယာက္
ေရကန္နားမွာ အဝတ္မေလ်ွာ္ပဲ ဘုရင့္
အေၾကာင္းအတင္းတုတ္ေနၾကတာေပါ့
"မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးဟာ တို႔မင္းႀကီးေဘးမွာ ရံေရြေတာ္ ဆုနန္းရိွတယ္ေလ"
"ေအး ဟုသား သူက ဘုရင့္အခ်စ္ေတာ္ေလ"
"ဟယ္ ရွင္တို႔မသိၾကဘူးလား"
"ဘာကိုလဲ"
"ဆုနန္းက နန္းတြင္းမဝင္ခင္ကတည္းက ေယာက်ၤားေလးစိတ္ေပါက္ေနတဲ့ ေယာက္ကလ်ာေလ"
"ဟယ္ ဟုလို႔လား"
"မဟုဘဲေျပာမလားဟ"
"တကယ္ႀကီးလား😱"
"ဟဲ့ တိုးတိုးေနေလ"
"နင္ဘယ္လိုသိတာလဲ"
"ငါ နန္းတြင္းဝင္ေတာ့သူနဲ႔တူတူပဲေလ"
"ေအး ဆက္ေျပာ"
"အဲ့တုန္းက သူကေယာက်ာ္းေလးအဝတ္နဲ႔ ကုန္ကုန္းေလ်ွာက္တာေလ"
"ေဟ "
က်န္ႏွစ္ေယာက္ကၿပိဳင္တူေအာ္မိတာေပါ့
"ဒီမသာမေတြနဲ႔ေတာ့ တိုးတိုးပါဆို"
"လန႔္သြားလို႔ပါဟ"
"အာ့ကုန္းကုန္းက လွန္ျပရတယ္ေလ"
"ေအးေလ ဟုသား အာ့စစ္တဲ့အခ်ိန္က် သူဘယ္လိုဖစ္သြားလဲ မိေရာလား"
"ေအးေပါ့ ဟ သူကအလံုးမွမဟုတာ အျပားေလ အျပား"
"မင္းဒဏ္မသင့္ဘူးလား"
"အာ့တုန္းက မင္းႀကီးႂကြလာတာနဲ႔တိုးတာေလ"
"ေဟ ဟုလား"
"မင္းႀကီးက သူ႔နားမွာရံေရြေတာ္လုပ္ခိုင္းတာ
လစာလဲ ႏွစ္ဆေပးထားတာဟ "
"ေဟ ဘာလို႔လဲ "
"နင္တို႔မသိဘူးလား အရင္ရံေရြေတာ္က မယ္ေတာ္ႀကီး အမိန႔္နဲ႔မင္းႀကီးကိုျမဴစြယ္တာေလ"
"ေအးေလ အဲ့တာဘာျဖစ္လို႔ မယ္ေတာ္ႀကီးကအတင္းအိမ္ေထာင္ေတြခ်ေနတာေလ နန္းတြင္းကေခြးေရာ ကေလးပါသိတဲ့ကိစၥကို"
"ေအး မင္းႀကီးကအဲ့ဒဏ္မခံႏိုင္လို႔ ဆုနန္းကို
သူနဲ႔အဆင္ေျပေနသလို ဟန္ေဆာင္ခိုင္းထားတာတဲ့"
"ေအာ္ "
"သူကေယာကလ်ာဆိုေတာ့စိတ္ခ်ရတယ္ေပါ့"
"ေအးေလဟာ"
"နင္ကအဲ့အေၾကာင္းေတြဘယ္လိုသိ"
"သိတာေပါ့ဟ မင္းႀကီးရဲ့အထိန္းေတာ္က ငါေတာ္အမ်ိဳးဘယ္လိုေတာ္တာလဲမသိ ေတာ္တယ္ေလဟာ သူကေျပာျပတာ"
"ဪ"
"နင္တို႔ေတြ သူမ်ားေလ်ွာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္"
"ေအးပါ မေျပာပါဘူးဟ"
အာ့ခ်ိန္မွာ သူတို႔ထက္ရာထူးျမင့္တဲ့
နန္းတြင္းသူ ေရာက္လာတယ္
"ဘာေတြဆူေနၾကတာလဲ အလုပ္ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ၾကဘူးလား"
"လုပ္...လုပ္ေနပါတယ္"
"စကားကိုေလ်ာ့ အလုပ္ကိုလုပ္
အလုပ္မၿပီးရင္ထမင္းမစားရဘူးမွတ္ ငါေျပာတာၾကားၾကလား"
"ၾကားပါတယ္ရွင့္"
ဆူေငါက္ၿပီးထြက္သြားေလရဲ့
"သား...သား"
"ဗ်ာ အေမ "
"နာရီၾကၫ့္အံုး ေက်ာင္းသြားဖို႔လုပ္ေတာ့ေလ"
"ဟုတ္ ထၿပီအေမ"
<ငါဘာေတြမက္ေနတာပါလိမ့္ေနာ္ ဒီလက္စြပ္ကဘယ္ေတြထူးျခားေနတာပါလိမ့္>
သုတတစ္ေယာက္အေတြးကိုရပ္ပီး အိပ္ယာ
ကထလာခဲ့တယ္ မ်က္ႏွာသစ္ အဝတ္စားလဲ
ၿပီး ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းလာခဲ့တယ္ သူ႔အေမ
ျပင္ေပးထားတဲ့ မနက္စာစားၿပီး အိမ္ကေန
ထြက္လာခဲ့တယ္
' တီ....တီ....'
"လာပါပီဟ"
"ျမန္ျမန္လာ"
"အမေလး နင္ေနာက္က်ေနတာပါေနာ္
ငါေစာင့္ေနတာၾကာပီ"
ဆိုပီးကားေပၚတက္လာတယ္ သုတလဲ
ဘာမေျပာေတာ့ဘူး ေက်ာင္းကိုပဲကားေမာင္း
ထြက္လာခဲ့တယ္ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ကား
ေပၚကဆင္းလဲဆင္းေရာ အေျခာက္တသိုက္
ေရာက္ခ်လာပီး
"ဟဲ့ အစစ္မ ဖယ္စမ္း"
ဆိုပီး ယုကိုတြန္းၾကပါေလေရာ
ယုလဲလြင့္ထြက္သြားတာေပါ့
"အမေလး..."
"ကိုသုတ စားၿပီးၿပီလားရွင့္"
"ညည္းဖယ္စမ္းပါ ကို... စမီးလုပ္ထားတဲ့မုန႔္ေလး စားၾကၫ့္ပါလား"
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္နဲ႔ သုတကိုျမဴစြယ္ေန
ၾကတာေပါ့ ယုကေတာ့လြင့္ထြက္သြားတဲ့
ေနရာကေနၾကၫ့္ရယ္ေနသတဲ့
"ရယ္မေနနဲ႔ ငါ့လာကူအံုးဟ"
"ဘာလဲ အကိုေလးက ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမအကူအညီလိုေနၿပီလား"
သုတ ယုကိုမ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္တယ္
အဲ့တာနဲ႔ယု အႀကံထုတ္ပါေလေရာ
"ဟယ္ ပိုင္တံခြန္ပါလား အား....!"
"ဟယ္ ဘယ္မွာလဲ"
"ဟိုအေဆာင္ဘက္သြားတာျမင္လိုက္တယ္"
ဆိုၿပီး ေျပးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္တယ္
ဘယ္ေျပာရမလဲ အေျခာက္တသိုက္ေတာ့
ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္သစၥာေဖာက္ဆိုၿပီး
ေျပးလိုက္ၾကတာ တန္းေနတာပဲ အာ့ၾကမွ
"ဟူး ေတာ္ပါေသးရဲ့"
"ကဲကဲ ပညာဖိုးေလး မစအံုးေလ"
"ေအးပါ မုန႔္ဝယ္ေႂကြးပ့မယ္"
"ဒါနဲ႔ပိုင္တံခြန္တကယ္လာတာလား?"
"ဟုတ္မလားဟ ငါဟန္ေဆာင္လိုက္တာေလ"
"ေတာ္ခ်က္👍"
"ခုနကအသံၿပဲနဲ႔ေအာ္လိုက္ရတာ ရွက္လိုက္ထာ😖"
"ၿပီးမွရွက္ ဟိုအုပ္စာျပန္ေရာက္လာခါမွ
သြားမယ္လာ"
"ေအး"
လမ္းမွာ ယုကသုတကိုေမးတယ္
"နင္ boy to boy တို႔ girl to girl တို႔ကို ဘယ္လိုျမင္လဲ"
"ဟ သူတို႔ဘာသာခ်စ္တာေလ ငါကဘယ္လိုျမင္ရမွာ"
"မဟုဘူးေလဟာ ေထာက္ခံလား သေဘာတူလားလို႔"
"အခ်စ္ပဲေလဟာ ဘယ္သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ေလ ငါတို႔ဆံုးျဖတ္စရာမွမလိုတာ ငါေတာ့ေထာက္ခဲတယ္"
"အာ့ဆိုအေျခာက္ေတြဆီကဘာလို႔ေျပး"
"ဟ မေျပးလို႔ရမလားဟ ဟိုကခ်စ္တာ သူတို႔ကရူးေနတာ"
သူတို႔တေနကုန္အတန္းေတြတက္ပီး ျပန္လာ
ခဲ့တယ္
"ကဲ အိမ္ျပန္ေရာက္ပီ ဆင္းေတာ့"
"ေအးပါ တာ့တာ"
သုတလဲအိမ္ကိုေမာင္းလာခဲ့တယ္
'တီ...တီ...'
"လာၿပီ လာၿပီ"
"ဟာ ကိုရဲ ျပန္ေရာက္ပီလား"
ကိုရဲဆိုတာ သူတို႔အိမ္က ၿခံေစာင့္driverေလ
"ဟုတ္ အကိုေလး ရြာက ကိစၥေတြၿပီးသြားပီေလ"
"ဪ ဟုတ္"
"အေမေရ သားျပန္ေရာက္ၿပီေနာ္"
"ေအးေအး ခနနားပီးေရခ်ိဳးေတာ့ေလ အေမသားႀကိဳက္တဲ့ပုဇြန္ထုပ္ခ်က္ထားတယ္"
"ဟင္းေကာင္းပါလား"
"ေအး ငရဲျပန္လာေတာ့ သူ႔ရြာကေနဝယ္လာတာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ"
"ဗိုက္ေတာင္ဆာလာၿပီ"
"ညမွစား သြားနားေတာ့သြား"
သုတအေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ ေရေသာက္ၿပီး
ခနလွဲေနလိုက္တယ္ လွဲေနရင္းနဲ႔ နဲနဲငိုက္လာ
တယ္ ေက်ာင္းမွာ အေျခက္လက္ကပတ္ေျပး
ရတာနဲ႔ပင္ပန္းလာတာကိုး ခနေလးငိုက္ၿပီး
အိပ္မက္လိုလိုေလးထပ္မက္ျပန္တယ္
အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့သူ ေန့တိုင္းမက္ေနတဲ့
မင္းႀကီးရဲ့ ရွားပါးတဲ့အၿပံဳးေတာ္ေလးေတြ
ေပါ့ သုတ ဆက္ခနဲ႔လန္႔ႏိုးသြားတယ္
<အဲ့တာက ဘယ္သူႀကီးလဲ ငါဘာေတြမက္ေနျပန္တာပါလိမ့္ သူ႔အၿပံဳးတာကခ်စ္စရာေလးပဲ ဟာ ငါဘာေတြေတြးမိေနတာပါလိမ့္>
"ေဒါက္ ေဒါက္"
"သား ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား
"အိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔အေမေရ ခ်ိဳးေတာ့မယ္"
"ေအးေအး"
To be continued......👑