Raisa's POV
Nagising ako at nakita ko si Regine na umiiyak. Inilibot ko ang mata ko. Hindi ko alam kung nasaan ako. Nakita kong malungkot ang mukha nila Elmerson, Marian at Frank.
"O bakit ganyan kayo?" - tanong ko.
"Ate bakit hindi mo sinabi sakin na may sakit ka?! Bakit kailangan mong itago ang lahat?!!" - galit na tanong ni Regine.
Hindi agad ako nakapagsalita. Naalala ko yung minsan nagpacheck up ako last year dahil may mga pasa akong nakikita sa katawan ko.
~~~~~~FLASBACK~~~~~
Nagpunta ako sa malapit na ospital sa school dahil sa mga pasa ko.
"Hija may sakit kang lukemia. Kailangan mong magpachemotherapy at mapalitan ang dugo mo kung hindi ay magiging malala ito." - sabi ng doktor.
Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Malaki ang gagastusin namin sa pagpapagamot kaya naisipan kong ilihim ang lahat. Ayokong maging pabigat sa mga magulang ko at lalong ayokong mag alala si Hero. Kaya minabuti kong itago na lang.
~~~~~End of Flashback~~~~~
"Regine magiging ok din ang lahat." - nakangiti kong sabi sa kanya.
"Tama si ate Raisa. Kaya Regine wag kang malungkot. Malalampasan nya rin ito." - sabi ni Frank
Hindi na ako nagsalita pa. Napuno ng katahimikan ang buong kwarto mg mga oras na iyon.
Florensia's POV
Pagdating ko sa bahay ay nahiga ako sa sofa. Napansin kong may kausap sa telepono si lola. Di ko na lang ito pinansin. Nakinig na lang ako ng music sa cp ko.
"Apo may pupuntahan lang ako ha." - sabi ni lola.
"Sige po, gusto nyo po samahan ko kayo?" - tanong ko.
"Wag na. Kaya ko na ito. Diyan lang ako sa kabilang bahay." - sabi ni lola.
Nginitian ko lang siya. Tiningnan ko ang mga libro sa ibabaw ng lamesa. Di ko alam kung ano ang mga iyon. May ilang mga year book ng school na Jose Pedro Dimahukay Academy.
Tiningnan ko ang isa sa mga ito. Masasaya ang mga mukha ng mga estudyante. Nung makita ko ang huling section sa year book ay nakita ko ang mukha ni sir Ace. Pati ang mga classmate niya. Ang ipinagtataka ko ay kung bakit anim lang sila.
"Wag mong galawin yan." - sabi ng pinsan ko na si Charlotte Anne De Guzman.
"Bakit may year book ka nila sir Ace?" - tanong ko.
"Pareho kami ng school nung high school. Bakit mo kilala si Ace?" - tanong niya.
"Siya ang lumutas ng kaso nila mama." - sagot ko.
"Kung ganoon magaling pala talaga siya." - sabi ng pinsan ko sabay tawa.
Hindi ko alam kung bakit siya natawa. At kung bakit interesado siya kay sir Ace.
Regine's POV
Dalawang araw matapos ang pagkakaospital ni ate ay inilabas na siya sa ospital. Pero kailangan niyang magpachemo therapy.
"Raisa sundin mo na ang doktor para gumaling ka." - sabi ni yaya Maring.
Tumango lang si ate. Maya maya ay may nagdoorbell.
"Ako na ang magbubukas." - sabi ni yaya Maring.
"May inaasahan ba kayong bisita?" - tanong ni Frank.
"Ewan ko kay Regine." - sagot ni ate.
"Wala ah." - sabi ko.
"Raisa may bisita ka." - nakangiting sabi ni yaya Maring.
"Si-sino po?" - tanong ni ate.
Binuksan ni yaya Maring ng malaki ang pinto. Nakita namin si kuya Ace.
"Ngayon na lang tayo magkikita ulit ganyan ka pa munchkin." - sabi ni kuya Ace.
Nagmadali siyang lapitan at yakapin si ate. Napaluha si ate.
"Hero wag ka ng aalis. Gusto kitang makasama." - sabi bi ate.
May ibinulong si kuya Ace kay ate pero hindi naman namin naintindihan. Inaya muna ako ni kuya Ace sa labas dahil may gusto daw sya itanong tungkol kay ma'am Mylene. Ang dati naming teacher.
Someone's POV
Di ko alam kung bakit hindi pa din nawawala ang tinig na naririnig ko gabi gabi. Kaya pumunta ako sa isang kaibigan.
"Shi kahit patay na si Jonathan ay naririnig ko pa din ang anito." - sabi ko.
"Dahil nasa akin ang anito. Gusto kong dalhin mo ito sa school nyo at ilagay sa gitna ng school kung saan makikita ng lahat. Ibibigay natin ang sumpa sa buong school." - sabi ni Shi.
"Kung ganoon uulitin natin ang nangyari noong nakalipas 22 taon?" - tanong ko.
"Oo, dahil may gusto akong patunayan." - sabi ni Shi sabay halik sa kanyang alagang kambing.
Ngumiti ako sa kanya at kinuha ang anito. Nasabik ako sa mga sinabi niya. Gusto kong kumain ng mga lamang loob. Gusto kong kumain ng mga pusong galing sa mga inosenteng estudyante.
Ace's POV
May ibinulong ako kay Raisa. Nung niyakap ko siya.
"Munchkin, sasamahan na kita sa lahat ng oras." - sabi ko.
Tapos ay inaya ko si Regine sa labas ng kwarto ni Raisa.
"Regine malala ba ang sakit niya?" - tanong ko.
"May lukemia siya kuya Ace. At ang sabi ng doktor ay malala na ito. Maaring hindi na siya tumagal hanggang sa susunod na taon." - lumuluhang sabi ni Regine.
Di napigil ng mga mata kong lumuha. Nagsisisi ako dahil lumayo pa ako sa kanya. Sana ay itinuon ko na lang lahat ng oras ko kasama sya.
Sana mas matagal ko pa siyang nakasama. Pumasok ako sa kuwarto ni Raisa.
"Bukas papasok ka na Munchkin?" - tanong ko.
"Ano ka ba linggo bukas." - sagot niya.
"Oo nga pala. Mamasyal na lang tayo." - sabi ko.
"Kuya kailangan magpahinga ni ate Raisa." - sabi ni Frank.
"Baka yung movie marathon bawal din?" - tanong ko.
"Yan pwede yan. Pero mas maganda dito tayo matulog lahat tapos magkuwento ka ng mga nangyari sayo dun." - sabi ni Elmerson.
"Oo nga Ace. Madami kami gustong itanong sayo." - sabi ni Marian.
"Anong tanong?" - tanong ko.
"Kung nambababae ka ba dun." - sabi ni Raisa.
"Pambihira naman. Never akong nambabae." - sagot ko.
"WEEEEEH?!" - sabay-sabay nilang sabi.
Napakamot ako sa ulo. Sabay-sabay kaming nagtawanan. Biglang pumasok sa isip ko na napakaiksi lang ng buhay ng tao. Hindi mo pwedeng sayangin ang bawat minuto ng buhay mo kapag kasama mo ang mahal mo. Dahil di mo alam kung kailan ito mawawala sayo kaya pahalagahan mo at ingatan.
Marian's POV
Nagkuwento si Ace ng mga pangyayari sa kanya nung nasa ibang bansa siya.
"Grabe may kaso din ng pagpatay sa pinoy kang nilutas Hero?" - tanong ni Raisa.
"Oo, at isa pa hindi ganoon kadali lutasin ang mga kaso. Dahil minsan maiisip mo na yung tunay suspek eh yung walang matinong alibi. Pero madalas sa mga nalutas kong kaso ay magaganda ang alibi ng mga suspek. Talagang planado ang krimen na gagawin." - pagkukuwento ni Ace.
"Bok paano kung magkamali ka sa nahuli mo?" - tanong ni Elmerson.
"Simple lang. Sisante ka at matatanggalan ka ng lisensya tapos pwede ka pang makulong." - sagot ni Ace.
"Edi wow." - sabi ni Elmerson.
Binatukan ko sya tapos ay nagtawanan kaming lahat. Pinagpahinga na namin si Raisa. Maging kami ay dinalaw na din ng antok kaya natulog na kami.
Author's Note:
Sana lang ay nagugustuhan nyo po ang mga pangyayari sa istorya. Salamat po sa mga sumusubaybay.