A/n:
Read at your own risk. Every chapter may ganitong paalala dahil ayaw kong maging shunga kayo na kesyo triggered, etc sabay mang-report. Alam kong toxic ang author's note ko.
Unedited...
"Hey, stop it!" sabay agaw ng wine glass ni Reon.
"G—Gusto ko pang uminom."
"That's enough, Zia!" saway ni Reon.
"Why?" tanong ng dalagang namumungay ang mga mata.
"Kaya mo pa?"
"Of course!"
"Standup!" utos ng binata.
Huminga nang malalim ang dalaga saka tumayo.
"See? Hindi pa ako lasing, sir. I want more!" sabi niya. "Nakainom lang ako pero hindi ako lasing!" Firstime niyang uminom ng alak para mabawasan ang kaba kahit na sobrang napapaitan siya.
"Good!" ani Reon saka inubos ang laman ng wine glass at tumayo saka hinawakan sa kanang braso si Zia. "Let's go to bed."
"Sir! Inom pa tayo!" sabi ni Zia na bumalik ang kaba sa dibdib.
"I won't allow you to drink na."
"What? Pero di ba okay lang na uminom ako?" Siguro dahil sa alak, mawala ang hiya niya o gusto na lang niyang magising na umaga na.
Hinapit siya ni Reon sa bewang kaya nagkadikit ang kanilang mga katawan.
"Ayaw kong lumabas na sinamantala kita, Zia. Gusto kong maging akin na nasa matinong pag-iisip ka. I want you to remember every detail na gagawin natin ngayong gabi," wika ng binata habang sinasalubong ang mga mata ng dalaga. "Hindi kita pipilitin, gusto kitang bigyan ng pagkakataong pigilan ako gamit ang utak mo. Let's go down."
Hindi siya nakapagsalita. Basta na lang siyang sumunod sa binata pababa hanggang sa makarating sila sa owner's deck. Narinig niya ang pag-click ng pinto matapos isara ng binata.
Binuksan ni Reon ang dim light saka lumapit sa kanya. Hinubad ng binata ang jacket na suot ni Zia at masuyong hinalikan ang kanang balikat nito habang yakap sa bewang ang dalaga mula sa likuran.
"Do you think papatulan kita, Zia?" bulong ng binata at ipinatong ang baba sa kanang balikat ng dalaga. "Do you think naisin ko ang isang pobreng kagaya mo?"
Napakagat sa ibabang labi ang dalaga. Nabalot ng pagkamuhi sa sarili niya ang kanyang nararamdaman. Tama nga ito, hindi siya ang babaeng naisin nito na makasama o baka dahil naglalaro lang ito sa kanya pero bakit siya pa? Dahil ba sa mababang grades niya?
"Why, Zia?" tanong ni Reon. "Bakit sa dinami-rami ng babae, ikaw ang kasama ko ngayong gabi?" Hinawakan niya ang magkabilang balikat ng dalaga at iniharap ito sa kanya saka mariing tinitigan. "You are nothing compared sa mga babaeng nakasama ko!"
"H—Hindi ko ito hiniling, sir!" nasasaktan man pero pilit niya iyong itinago. "Gusto ko na pong umuwi."
"Gusto kong laitin ka! Gusto kong sabihin sa 'yo ang lahat ng nararapat pero bakit, Zia?" tanong ng binata at masuyong hinaplos ang malambot na pisngi ng dalaga. "Bakit sa halip na mandiri, ginugusto pa rin kitang maikama?"
Naguguluhang sinalubong ni Zia ang mga mata ng kaharap.
"Ito ba ang paraan mo para makuha ang atensyo ko? Ang magkunwaring hindi ako gusto?"
"H—Hindi ko—"
"Stop talking!" tumaas ang boses ng binata. "Listen, Zia!" matagal na tinitigan niya ang dalaga pero hindi naglaon ay napahilamos siya sa mukha. "I'm sorry," malumanay na paumanhin niya. "W—What I've said was . . . I don't mean it." pagbawi niya saka mahigpit na niyakap ang dalaga saka halos ilibing ang mukha sa leeg ni Zia, "I'm losing control!"
"H—Hindi kita maintindihan."
Pinakawalan siya ng binata saka hinawi ang ilang hibla ng buhok sa kanyang magkabilang pisngi at inipit sa tainga.
"Will you be mine, Zia?" seryosong tanong ni Reon kaya hindi makapagsalita si Zia. Kani-kanina lang ay labis siyang nainsulto pero ngayon, gulong-gulo na talaga ang utak niya. "Nevermind!" sabi ni Reon saka yumuko at masuyong hinalikan ang dalaga sa mga labi.
Masyado siyang naguguluhan sa mga nangyayari lalo na kay Reon pero nang maramdaman niya ang malambot nitong mga labi, tila nawala ang lahat ng agam-agam sa isipan. Napasinghap siya nang maramdaman ang mainit na palad nitong pumisil sa magkabila niyang dibdib.
Ang bilis ng pangyayari. Basta naramdaman niya ang paglapad ng malambot na likod sa water bed at ang mabigat na katawan ni Reon na pumatong sa kanya. Wala na pala siyang saplot! Sinubukan pa niyang tumayo pero lalo siyang nanlambot nang sinakop ng mga labi nito ang kanyang kanang nipple habang ang kabilang palad ay malayang naghihimas sa kaliwa niyang bundok.
"S—Sir," usal niya sabay hawak sa ulo nito para pigilan pero sa halip na itulak, napasabunot siya sa buhok ng binata nang makaramdam siya ng kiliti nang magsimulang gumalaw ang dila nito sa ibabaw ng kanyang bundok. Kakaibang sensasyon ang bumalot sa pagkatao niya nang sinipsip ni Reon ang pasas sa ibabaw ng kanyang dibdib. Ramdam niya ang init ng balat nila. Init na sumisiksik hanggang sa kanilang kalamnan pero ayaw niyang humupa dahil sobrang sarap sa pakiramdam.
"T—Teka..." nataranta niyang wika nang bumaba ang mga labi ng binata sa kanyang puson.
"Don't stop me, Zia," mahina pero may pakiusap na wika ng binata habang nakatingala sa kanya. "P—Please do'nt." He spread both her legs. Ilang segundo niyang pinagmasdan bago yumuko at sinimulang kainin.
"S—Sir!" ani Zia na napanganga sa pagkagulat. Nandoon sa diwa niya na hindi siya nakapaghugas pero nawala ang agam-agam dahil sa ngayon lang niya ito naramdaman. Malamig sa bandang binti niya at mga paa pero sobrang init naman sa gitna lalo na't halos bumaon na ang mukha ng binata sa pagitan ng kanyang mga hita. Ang strange ng pakiramdam lalo na't nakikiliti siya sa dila nitong naglulumikot sa loob ng kanyang pagkababae. She gently bit her lower lip para hindi makagawa ng ingay. Mas lalong napadiin ang pagkagat niya nang itinaas ng binata ang dalawang kamay minasahe ang magkabila niyang dibdib. Napahawak siya sa magkabilang kamay ni Reon nang bumibilis ang paggalaw ng dila nito. Kailangan niya nang lakas.
It's a good sign! Humihigpit ang hawak ni Zia sa kanyang mga kamay kahit na wala itong ginagawa. She likes it! Mas lalo siyang ginanahan para higupin ang lahat ng katas nito. Pahigpit nang pahigpit ang kamay kaya nanatili ang mga palad niya sa pagpisil ng dibdib nito pero hindi na niya ginalaw at ang dila na lang ang nagtatrabaho hanggang sa maramdaman niyang ang malalim nitong paghinga at pagluwag ng pagkakahawak nito sa kanyang mga kamay.
Tumigil si Reo sa ginagawa saka tumayo at naghubad ng saplot. Nakita niyang iniwas ni Zia ang mga mata.
"Look at me, Zia! Look what you've done to me!" utos niya sabay hawak sa pagkalalaking tayong-tayo pero hindi siya sinunod ng dalaga.
Maingat na dumagan siya kay Zia at hinalikan ito sa noo. "Sisiguraduhin kong hanap-hanapin mo ako, Zia," bulong niya nang ibaba ang mukha sa leeg ng dalaga. Gumalaw ang bewang niya at kinikiskis ang dulo ng alaga sa bukana ng basang pagkababae ng dalaga.
"It's my t—turn, baby," bulong niya saka maingat na ipinasok ang alaga. Napayakap nang mahigpit si Zia sa kanya pero walang salitang namutawi mula sa bibig. "Damn!" pagmumura niya nang nasa kalahati na ang pagkalalaki. "I c—can't stop!" aniya sabay tulak nang lahat sa loob ng dalaga. Again, walang reklamo mula rito pero ramdam niyang nasasaktan ito. Tumigil siya sa paggalaw at masuyong hinalikan si Zia sa mga labi. "I c—can't promise to be gentle," aniya at nagsimulang gumalaw kahit na nababaliw na siya sa labis na pagnanasa na may halong pagkainis. He doesn't know how to handle Zia. Firstime niya ito at mukhang aatakihin siya sa puso dahil never niya ito inaasahan! Never pa siya nagkaroon ng babaeng virgin at iyon ang pinakainiiwasan niya! But of course, ito ang rule na handa niyang baliin alang-alang sa kalibugan ngayon! Nagsimula siyang gumalaw hanggang sa nakaraos ang uhaw na matagal na niyang tinitikis!
--------------------------
Masakit ang ulo at buong katawan nang bumangon siya. Napatingin siya kay Reon na naka-bathrobe na nakaupo sa gilid ng kama habang naninigarilyo. Mukhang kakatapos lang nito maligo dahil basa pa ang buhok.
"Maligo ka na. Papadaong na tayo," sabi ng binata. Inabot niya ang towel na nakahanda sa upuan at itinapis sa katawan. Sabi nito ay Sunday pa sila babalik pero bakit ngayon ay padaong na ang yacht? Tumungo siya sa shower room at nagmamadaling naligo. Amy kirot pa rin sa pagkababae niya pero wala iyon sa kirot na nararamdaman ng kanyang puso.
"Ang dumi mo!" bulong niya sa sarili. Wala siyang pinagkaiba sa mga babaeng naikama ni Reon. Basta-basta na lang niyang itinapon ang virginity sa taong alam niyang katawan lang ang habol sa kanya. "Ano ba ang inaasahan mo, Zia?" tanong niya habang nagsasabon. "Na mahalin ka niya? Imposible!" napangisi siya pero tumutulo ang mga luha. Ano pa nga ba ang magagawa niya eh nangyari na. Hindi na niya maibabalik pa ang lahat sa dati. Tatlong beses na may nangyari sa kanila kagabi. Sa tatlong beses na iyon, hindi niya mabilang kung ilang beses siyang nilabasan. Magaling si Reon, kahit na hindi siya nagsasabi, alam nito ang pangangailangan niya. "Sa dami ba namang babae na nakatalik niya!" bulong niya saka pinatay ang shower at inabot ang tuwalya saka tinuyo ang katawan at buhok.
Nakatapis ng tuwalya na lumabas siya. Nakabihis na ang binata.
"May mga damit sa closet, pumili ka ng isusuot mo," sabi ni Reon.
"Ang damit ko?" tanong niya.
"Nasa laundry."
"Iyon na lang ang isusuot ko."
"Kumuha ka ng damit sa closet, wala pang gumagamit niyan. Lahat ng gamit dito ay bago," sabi ni Reon at kinuha ang cellphone saka tinawagan si Marvin para sunduin sila sa port.
Tumayo siya at lumapit kay Zia na nasa tapat ng closet.
"Itong red dress ang isuot mo."
"Wala ba kayong tshirt at—"
"Hindi ako nagdala ng babae rito para sumuot ng ganyang klaseng damit!" sabi niya saka kinuha ang pulang bestida na hanggang tuhod ng dalaga ang haba. "Isuot mo 'to!"
"Pero hindi ho ako sanay mag-bestida."
"Ngayon ka lang naman magsusuot. Ano ba ang problema mo?"
Napayuko si Zia at inabot ang damit na ibinibigay sa kanya ng binata. Tahimik na nagsuot siya.
"Kalimutan mo na ang sapatos mo, pumili ka ng ibang masusuot diyan!" ani Reon.
Naghanap ng sandal ang dalaga pero sa pagkadismaya niya, puro matataas ang takong ng mga sandal at sapatos. Isasara na sana niya ang closet pero naagaw ng pansin niya ang flat sandal na kulay itim sa pinakadulo kaya iyon ang kinuha niya at isinuot.
"Bababa ka sa yate na ito na kasama ko kaya sumuot ka nang maayos."
"Sumakay ho ako rito nang nakapantalon at tshirt," magalang na sabi niya. Hindi niya maintindihan pero ibang-iba ang Reon na nakasama niya magdamag. O mas tamang sabihin na hindi si Reon ang nakasama niya kagabi.
Ni hindi na ito sumagot pa kaya lumapit siya sa bintana at pinagmasdan ang magandang tanawin hanggang sa makarating sila sa port. Sayang at hindi niya na-enjoy ang paglalakbay nila.
Sumunod siya kay Reon pababa. Napatingin ang ilang tauhan sa kanilang pagbaba kaya naglakad na nakayuko ang dalaga. Sinalubong sila nina Mario at Marvin saka pinagbuksan ng sasakyan.
"Sa bahay na muna niya," utos ni Reon kaya nagmameho na si Marvin. Ni hindi sila nag-usap. Sa labas ang tingin ng dalaga pero walang ni isang bagay na maisip.
"We're here," ani Reon. Saka lang niya napansing naka-park na sila sa tapat ng kanyang boarding house. Lumabas sina Marvin at Mario.
Bubuksan na sana ni Zia ang pintuan pero pinigilan siya ng binata.
"Here," ani Reon sabay abot ng paperbag na binili nila sa mall kahapon. "Sa 'yo 'yan! Ang isa ay gamitin mo sa pag-aaral at ang isa ay in case of emergency. May simcard na ang gold na cellphone kaya huwag ka nang bumili, ilipat mo na lang ang sim mo sa isa."
"Hindi ko ho matatanggap."
"Kailangan mo ang cellphone."
"P—Pero masyado hong mahal."
"Raise your standard, Zia! Be practical! Hindi ka mayaman kaya huwag kang tumanggi sa grasya."
"Pero magtataka sila kung naka-iPhone ako dahil isa lang akong working student."
"Maraming dahilan. Besides, wala namang maniniwala kapag sinabi mo ang totoo kung saan galing," ani Reon.
Naikuyom ni Zia ang kanang kamao. Tama nga naman, sino ba ang maniniwala sa isang katulad niya? Eh hindi naman siya kagandahan. Iba rin ang treatment ni Reon sa kanya. Alam niyang hindi ito natutuwa dahil virgin pa siya. Mali siya. Ito lang ang lalaking hindi marunong mag-appreciate sa matagal na niyang iniingatan kaya nawawalan siya ng dangal.
"Salamat," pasalamat niya at kinuha ang cellphone para hindi na humaba pa ang diskusyon. Binuksan niya ang pintuan.
"Mamayang hapon, matatanggap mo ang one hundred thousand sa account mo. Salamat, Zia!" ani Reon kaya napalingon siya sa binata.
"Hindi ko ho matatanggap ang pera, sir!" aniya na nabitin ang paglabas.
"Kakailanganin mo ang pera, Zia."
"Kaya kong maghanap ng pera mula sa pinaghirapan ko!" giit niya saka lumabas at lumingon kay Reon sa loob. "Salamat na lang. " Isinara niya ang pinto at walang lingong pumasok sa boarding house. Nagpapasalamat siya at tulog pa ang isang boardmate at ang iba ay wala sa kwarto. Baka nagtrabaho na. Dali-dali siyang nagpalit ng damit at nahiga sa kama saka nagtalukbong. Gusto niyang mapag-isa!