Kabanata 55
Pinilit kong kumawala mula sa pagkakayakap sa akin ni Nero. Sa isang marahang tulak ko sa balikat niya ay napaatras na siya na para bang nanghihina siya.
"M-Matutulog na ako. S-Sure na." pigil ang hiningang sabi ko at tuluyan na siyang tinalikuran.
Malalaki ang naging mga hakbang ko palayo sa kitchen. Ni hindi ko na siya hinintay pang makasagot dahil abot-abot na ang tibok ng puso ko. Pakiramdam ko pa ay naninikip na ang dibdib ko lalo pa at nararamdaman ko pa rin ang mga labi niya sa akin.
His kisses... it still feels the same. It suddenly brought me to the day his lips first landed on mine. I felt the raging fire burning us again as we both go down to smoke. He woken up all my senses again that only him can do.
Paano na, Isha? Hanggang kailan ka magmamatigas? Hanggang kailan mo kakalabanin ang sarili mo pagdating sa kaniya? Hanggang kailan mo ipagduduldulan sa isip mong hindi na kayo puwede gayong hayan ka at harap harapan kung bumigay sa kaniya.
Dali-dali akong umakyat sa hagdanan. Binuksan ko ang kwarto, pumihit at astang isasara na ito nang bumungad sa akin si Nero. His hands were leaning flatly against the door like he's stopping me to close it.
He was staring at me... dark and icy. Sumimangot ako pero hindi pa rin nagbabago ang ekpresyon ng mukha niya.
"Matutulog na nga ako!"
His smoldering eyes were laced with sarcasm and mockery.
"How dare you say that after telling me that you're fucking jealous? Hindi mo na naman ako patutulugin?"
Umawang ang labi ko. "Teka lang. B-Bakit parang kasalanan ko? Nagtatanong ka kung nagseselos ako, hindi ba? Bilang honest ako, sinabi ko."
"Yeah?" The edge of his natural red lips raised in a sexy smirk. "Let's take advantage of your honesty then."
Marahan niyang itinulak ang pintuan at tuluyan nang pumasok sa kwarto ko.
"Sandali! Trespassing ka!"
"You're in my house." walang pakialam na sagot niya habang dire-diretso lang sa pagpasok.
"Oo nga naman, Isha..." bulong ko sa sarili ngunit kaagad rin nakabawi. "Edi sa'yo na! Hindi ko naman inaangkin!"
"This will be yours, too." kaswal na sagot niya at naupo pa sa gilid ng kama. "Right after we get married."
My eyes blinked repeatedly at his words.
Get m-married?
Nakatuon ang dalawa niyang kamay sa likuran niya habang ang isang binti ay nakataas, mapaglaro niya akong pinagmasdan.
Malalaki ang naging hakbang ko papasok habang nakatingin sa kaniya. Ni isang segundo ay hindi niya inalis ang mga mata sa akin.
"Get married? Ni hindi nga tayo." sabi ko at hilaw na natawa.
Imbes na lapitan siya ay nagdesisyon akong lumabas sa balkohane. Mabilis na yumakap sa akin ang panggabing hangin. Itinuon ko ang mga kamay sa railings at pilit na nilanghap ang hangin.
Mas lalo ata akong hindi makakahinga dahil sa pinagsasabi nitong si Nero. Inamin ko lang na nag seselos ako pero heto at iniisip na kaagad na magpapakasal kami. Ako ata ang hindi niya patutulugin.
Tanaw ang malawak at madilim na bukid na siyang liwanag lang ng buwang ang nagsisilbing ilaw, halos manigas ang katawan ko sa kinatatayuan nang maramdaman ang mga kamay ni Nero sa na yumakap paikot sa aking bewang.
Pumikit ako nang mariin, hihimatayin na ata sa kaba at pagwawala ng mga uod sa tiyan ko.
"Care to tell me why you're jealous?" he asked through a husky whisper.
I can feel his chin leaning against my shoulder. I don't even know why I am letting him embrace me this way. Ni hindi man lang ako umaalma.
Paano ka aalma kung alam mo sa sarili mong ito rin naman ang gusto mo, Isha? Ang hinahanap hanap mo sa mga lumipas na taon?
"Sinabi ko bang nagseselos ako? Kailan? Saan? Hindi ko matandaan."
He chuckled. "Kailangan ba kitang ibalik sa kusina para maalala mong umamin ka mismo sa akin? Na nagseselos ka?"
Hindi na naman ako nakasagot. Parang kahit ano naman ang sabihin ko sa kaniya ay may panglaban siya. Kahit noon, hindi ako umuubra sa kaniya.
"Hanggang doon lang naman 'yon, Nero. Nagseselos ako pero walang ibig sabihin 'yon-"
"Shut up..." putol niya sa akin sa malambing na tono. He doesn't sound angry despite his accent. He sounded more like he's not going to tolerate my bullshits anymore. "You would only feel jealous when you're still in love with that certain person."
No words rushed down my lips. Wala akong ideya sa dapat na isagot gayong alam namin parehas na tama siya.
"Mahal mo pa rin ako hanggang ngayon..."
Pinuno ko ng hangin ang aking dibdib at huminga nang malalim. Wala nang dahilan pa para magsinungaling at iligaw siya sa katotohanan. Bago pa man ako makaisip ng paraan, huli niya na ako.
"Paulit ulit tayong naghiwalay pero tama ka, mahal pa rin kita hanggang ngayon..." Natawa ako. "Walang nagbago. Kahit alam kong hindi tayo puwede."
"Is this still about my family?"
"Sila lang naman palagi ang dahilan, Nero. Alangan namang si Gwyneth. Sabi mo hindi naman kayo."
Humigpit ang yakap niya sa akin bago marahang bumuntonghininga. Ramdam ko ang mukha niya sa gilid ko. Isang lingon ko lang ay alam kong magtatama ulit ang mga labi namin.
"Ikaw lang ang babaeng gusto kong balikan gaano man kasakit ang pinagdaanan natin..." marahan niyang bulong. "Na sa kabila ng pangit na nakaraan na mayroon tayo, mas nangingibabaw pa rin ang magagandang ala-ala."
Nag-init ang sulok ng mga mata ko. Kinagat ko ang ibabang parte ng labi para sana pigilan ang pag-iyak ngunit madali na itong umalpas sa mga pisngi ko.
Nero must have felt me silently crying when he made me turn around and faced him. Nakatungo, hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at iniangat ang aking mukha. I had no choice but to look into his eyes.
"Mahirap para sa'yo ang balikan ako dahil sa pamilya ko pero ipipilit ko pa rin, Isha. Paulit ulit ko pa rin ipipilit ang sarili ko sa'yo hanggang sa magdesisyon ka nang umuwi pabalik sa akin..." bulong niya, ang mga noo namin ay magkalapat habang marahang hinahaplos ang pisngi ko. "Please let yourself be happy again with me. Hayaan na natin ang mundo umayaw sa atin. Ikaw, ako at si Skyler lang ang importante."
Hindi kaagad ako nakasagot. Mahihinang hikbi ang pinakawalan ko, ramdam ang kaguluhan sa isip at puso. Nagtatalo sa kung ano ang dapat gawin. Pero alam ko na sa mga sandaling ito, umayaw man ang isip ko, pagbawalan man ako nito sa kagustuhan kong pagbigyan ang sarili na sumaya sa kaniya, bulong pa rin ng puso ko ang mangingibabaw.
"Can we try again, baby?" he asked softly. "Please."
I stared into his glassy eyes. The reflection of the moonlight was shining in his brown orbs. And the way he looks at me is already making a promise that this time, there will be no anger, doubt and uncertainties. Only love that will lead us to eternity.
I smiled at him and nodded my head. "Sige na nga."
Walang salita ang namutawi sa mga labi niya, titig na titig lang sa akin na para bang tinatanya niya kung nagsasabi ako ng totoo.
It was then he lowered his head and breathed a sigh. Nag angat siyang muli ng mga mata at walang salita akong kinabig para yakapin. I wrapped my hands on his waist and hugged him back.
"Finally..." marahang bulong niya sa tainga ko habang mahigpit na nakayakap. "Akin ka na ulit."
Matunog akong ngumiti.
"Sa'yo lang naman talaga ako kahit pa noong maghiwalay tayo. Hindi ako nagmahal ng iba, Nero. Ikaw ang una... at ikaw lang gusto ko hanggang sa huli."
His embrace became even more tight like the words I have said are already too much for him.
"Let me rephrase it then," bulong niya at bahagyang humiwalay mula sa pagkakayakap para titigan ako sa mga mata. "Akin ka lang..." Dinala niya ang kamay sa pisngi ko at marahan itong hinaplos. "Palagi."
—
Complete chapters available on Warranj VIP group for only 150. To avail the membership, you can message Warranj Monasterio on Facebook. :)
Monasterio Series 7: The Dare Not to Fall is also available there. ❤️