'Hey!' zeg ik als ik mijn beste vriendin zie staan bij de receptie. 'Hey, hoe is het?' antwoordt ze terug. We werken allebei als journalistes bij een tijdschrift. Meestal schrijven we artikels over beroemdheden en we vinden het allebei erg leuk. We willen allebei al sinds we klein waren bij de krant werken. Ik weet de dag nog goed dat we samen een krant mochten maken op school. Lana en ik vonden het geweldig en sinds die dag wisten we al dat we later bij een krant wouden werken. We werken nu bij een tijdschrift, maar dat is bijna hetzelfde.
'Met mij gaat het goed, hebben we al een nieuwe opdracht?' Vraag ik terwijl ik een van de donuts pak die standaard bij de receptie liggen.
'Ja, over Ed Sheeran!' zegt ze blij. We zijn allebei groot fan van Ed, dus waarschijnlijk wordt dit artikel niet zo lastig.
'Yes! Ik heb nu al zin om te beginnen.'
Als we in ons kantoor zitten, bespreken we alle ideeën die we hebben. Sommige mensen zouden het lastig vinden om met iemand anders een artikel te maken, wij zijn dan ook de enige die samenwerken, maar bij ons gaat het heel goed. We vullen elkaar aan. Dat is ook waarom we vriendinnen zijn, we vullen elkaar niet alleen bij het werk aan, maar ook in het dagelijks leven. We hebben ook allebei een hekel aan One Direction en 5 Seconds Of Summer, boybands in het algemeen eigenlijk, maar hun vinden we toch echt het ergst. Ze kunnen niet eens zingen en alsnog hebben ze niet normaal veel fans. En ze zijn overduidelijk gay, ik snap niet dat niemand dat doorheeft.
'Dus, we maken een artikel over hoe Ed beroemd is geworden?' vraagt Lana.
'Ja, zal ik dan research doen en dan maak jij het artikel?'
'Is goed, dan kijk ik het vorige artikel wel even na.'
Na een lange dag zijn we eindelijk klaar. Het is vandaag vrijdag dus dat betekend: filmavond! We kijken eigenlijk al van kleins af aan films op vrijdag en het gebeurt zelden dat een van ons afzegt. We rijden samen naar mijn huis en we kiezen een film uit om te gaan kijken, we kiezen uiteindelijk voor Pitch Perfect. We hebben hem allebei al heel vaak gezien, maar hij blijft leuk.
'Het is nog een beetje vroeg vind je niet?' vraagt Lana.
'Ja, eigenlijk wel. Wat kunnen we doen in de tussentijd?'
'Een taart bakken!' roept ze enthousiast.
'We moeten dan nog wel even naar de winkel om spullen te halen'
Een uur later staan we in de keuken met alle spullen om ons heen.
'Dus, wat moeten we doen?' vraag ik
'Dat staat op de achterkant van het pak slimbo. Je moet eerst de boter glad mixen en dan moet de suiker erbij.' zegt Lana terwijl ze aandachtig naar de achterkant van de doos kijkt. Ik doe wat ze zegt en mix de boter glad. Als de suiker er ook bij zit, moet de rest erbij.
'Ik doe de bloem er wel bij' zeg ik
'Oke, dan doe ik de eieren'
Ik pak de bloem en neem wat in mijn hand.
'Moet je zien!' zeg ik. Als ze omkijkt gooi ik de bloem in haar gezicht.
'Haha, ik had je mooi te pakken' zeg ik lachend
Als ik weer naar haar kijk, krijg ik zelf ook een hand vol bloem in mijn gezicht. Ze moet heel hard lachen. Ik kijk haar boos aan, maar al snel moet ik ook lachen. Ik pak nog een hand vol bloem en gooi het naar haar toe. Al snel zitten we allebei onder de bloem en is er bijna niks meer van over.
'Die taart gaat hem niet meer worden hè?' vraag ik, nog half lachend
'Nee, ik denk het niet. Dan moeten we maar iets anders eten tijdens de film'
We kijken elkaar aan en ik weet meteen wat ze denkt.
'PIZZA!' roepen we tegelijk.
We bestellen de pizza en we starten de film. We zingen alle liedjes mee, want we hebben de film al zo vaak gezien dat we de tekst helemaal uit ons hoofd kennen. We zingen allebei ontzettend vals, maar dat maakt ons niks uit.
'Blijf je slapen?' vraag ik als de film is afgelopen.
'Ja, als dat kan.'
'Ja natuurlijk. Ik ga even douchen, die bloem zit echt overal.'
'Oke, dan haal ik mijn spullen wel even op.'
Lana en ik wonen vlakbij elkaar dus kunnen we makkelijk even op en neer rijden.
Ik loop naar boven en stap onder de douche. Als al de bloem weg is, stap ik uit de douche. Als ik een joggingsbroek en een sweater aan heb getrokken, loop ik weer naar beneden en begin ik een beetje op te ruimen.
Na een halfuur gaat eindelijk de bel. Ik doe de deur open en zie Lana staan.
'Hèhè, dat duurde lang!' zeg ik als ze naar binnen loopt.
'Ik heb ook nog even gedoucht, ik zag er niet uit met al die bloem op mijn gezicht! Iedereen keek me aan alsof ik gek was.'
Ik moet lachen en ze kijkt met beledigd aan.
'Dat is niet grappig! Het was echt gênant.' zegt ze, waardoor ik nog wat harder moet lachen.
Lana loopt naar de bank en pakt daar een kussen vanaf. Ze loopt met het kussen omhoog naar me toe.
'Oke, oke. Ik stop al!' zeg ik.
'Mooizo.' zegt ze met een big smile op haar gezicht.
Zo gaat het altijd bij ons op vrijdagavond. Sommigen vinden het misschien suf, maar zolang we het zelf maar naar onze zin hebben, vinden we alles best.
'Zullen we nog even chillen?' vraag ik terwijl ik muziek opzet.
'Ja is goed.'
'Laan, je hebt zulk mooi haar! Mag ik het alsjeblieft krullen?' vraag ik terwijl ik haar lief aankijk.
'Voor deze keer dan.'
Ik sta op en zoek mijn krultang. Lana wilt nooit dat ik haar haar krul, ze vindt het mooier als het stijl is.
Als ik de krultang heb gevonden loop ik weer terug naar de bank. Ik kan meteen weer opstaan, want ik heb nog een borstel nodig. Fijn. Als ik eindelijk alles heb, begin ik met het borstelen van haar haar. Ik ben altijd al jaloers geweest op haar lange blonde haren. Zelf heb ik bruin haar met krullen. Ik vind mijn eigen haar niet lelijk, maar met het haar van Lana kan je gewoon veel meer.
'Je hebt echt heel mooi haar Lana.'
'Dat zeg je echt te vaak.'
'Weet ik, maar het is gewoon zo mooi.'
'Dankje.'
Nadat ik haar haar heb gekruld, kletsen we nog even over van alles en nog wat. We kunnen wel uren doorpraten over hoe geweldig we iets vinden, maar ook over hoe slecht we iets vinden, zoals nu. We klagen over irritante collega's, we zwijmelen over knappe jongens en we noemen slechte eigenschappen op van mensen die we niet mogen.
'Marcel is eigenlijk echt een nerdje.' zegt Lana
Marcel is onze baas. Hij is inderdaad best wel een nerdje, zijn haar is altijd naar een kant gekamd en hij draagt een grote bril, zo een die ze droegen in de middeleeuwen.
'Je meent het' zeg ik.
'Het viel me eigenlijk vanmiddag pas op haha. Hij heeft echt grappig haar, het ziet er niet uit.'
'Waarom is dat je nog nooit eerder opgevallen? Ik zou toch echt denken dat dat het eerste is wat je opvalt aan hem.' zeg ik grinnikend.
'Mijn intelligentie verdwijnt langzaam ben ik bang' zegt ze terwijl ze een zielig gezicht trekt.
'Je kan niet verliezen wat je nooit hebt gehad.'
Ik word meteen aangevallen door Lana die me slaat met een kussen.
Na nog lang te hebben gepraat, kijk ik op de klok.
'Het is al een uur, zullen we maar gaan slapen?' zeg ik gapend.
Een halfuur later liggen we eindelijk in bed. Ik ben hartstikke moe, ik kan nog steeds niet tegen vroeg opstaan en ik moet in het weekend dus echt mijn slaaptekort inhalen.
'Weltrusten.' zeg ik terwijl ik mijn nachtlampje uit doe.
Ik hoor Lana nog iets terug mompelen, maar ik ben te moe om het nog te horen.