Nagising ako dahil sa lakas na pagkakakatok sa pintuan.
"Roshan!" sigaw ng nasa labas.
"Isa pang tawag ko, malilintikan ka sa akin." dagdag niya.
I slowly got up and looked at myself in the mirror. Maga ang aking mata at halata ang labis kong pag-iyak kagabi.
"Isa pa, Roshan! Sisirain ko ang pintuan mo." my mom beamed with anger.
"Susunod na." iyamot kong sigaw.
I washed my face and put some foundation to hide its soreness.
Agad akong nagtungo sa baba upang puntahan ang nanay kong kanina pa naghihintay.
"There she is! What a beautiful lady. Bagay na bagay nga kay Mr. Cueves." pambungad ng isang babae.
"She's our stylist for tomorrow's event. Say hi, Roshan." nakangiting sambit ng aking ina.
She acted like we were okay. She acted as if nothing happened yesterday.
"Good morning po." bati ko.
"Halika maupo ka iha. I will check you out para alam ko ang style mo tommorow." sambit niya.
Umupo naman ako sa kanyang tabi at hinayaan siya sa kung ano mang ginagawa niya.
"Make sure that my daughter will stand out tomorrow. Siya ang fiance, hindi pwedeng hindi kapansin pansin."
"Sure Madame. Sa ganda ba naman ng anak niyo, kahit simple lang ay ayos na."
"I don't want simple, I want it grand." saad ni mommy na nagpairap sa aking mata.
"Don't worry Madame. I'll make sure everything is perfect."
After almost 20 minutes ay natapos na ang kanyang ginagawa. Nagtungo na ako sa kusina para kumain ng breakfast.
Hindi ko napansin na kasunod ko pala ang aking ina.
"Let's talk later, Roshan. Hindi ko nagustuhan ang pag-akto mo kahapon." saad niya.
"You never like anything that I do, sanay na po ako." pabulong kong ani.
Naramdaman ko ang pag-hila niya sa aking buhok.
"Try to disrespect us like that ever again, makikita mo ang hinahanap mo. Don't try me Roshan, wala ka pang ibubuga sa buhay. Hindi mo pa kayang wala kami ng tatay mo." madiin niyang pagkakasabi.
She composed herself and went back to the stylist earlier.
"I'm excited for the event tomorrow, for sure they will all envy my daughter." saad niya habang tumatawa pa.
Two sided bitch.
Mabilisan kong tinapos ang pagkain ko para makaakyat na sa kwarto. I locked myself again.
Fuck all of you! Hinding hindi ako magpapatali.
Sorry Kai, pero hindi pa talaga ako handa sa kahit ano.
My parents will surely hate me for this, but I don't care. Bahala na.
I wrapped my gift for Kai with a letter in it. Sana maintindihan niya.
I am still young, marami pa akong gustong abutin sa buhay. If we're meant to be, then our hearts will make way para magkasama kaming muli.
Sa maghapon ay ilang beses akong tinawagan at tinext ni Kai. But, I didn't respond.
Isang beses lang siguro para sabihing busy ako, then hindi na ako nag reply.
Hindi ko alam kung bakit iritado rin ako sa kanya kahit wala naman siyang ginagawang masama. Siguro dahil isa rin siya sa dahilan kung bakit ako pinipilit ng magulang ko. And I hate that.
The day ends just like that, nagkulong lang ako sa kwarto at nag muni muni.
Kinaumagahan ay aligaga na ang magulang ko. Kai's message popped up on my screen.
From Kai the Kalaykay:
See you late Roshan. Reply ka naman pag di ka busy. Will wait for you. (PS. Birthday greetings ah.)
To Kai the Kalaykay:
Happy birthday, Kai!
It's his birthday today. March 25. I replied dahil kaarawan naman niya. I might give him that.
After hitting send ay agad siyang nag-reply.
From Kai the Kalaykay:
Good morning Roshan! Thank you. How's your night? It might sound clingy, but I miss talking to you.
I just smiled at pinigilan ang sariling magtipa ng mensahe.
Mamaya pa namang gabi ang party kaya mahaba pa ang oras para mag prepare.
The stylist arrived early kaya naman napaaga ang aming paghahanda.
Hindi magkandaugaga ang nanay ko, she wants everything to be perfect.
I smirked at that.
Nang kinagabihan ay nakahanda na ang lahat. I wore a silky shining gold dress with matching crown. Ewan ko ba dito sa nanay ko.
My parents looked elegant in their suite and dress.
"Roshan, nasan ka na?" tanong ni mommy.
"Coming!" sagot ko habang kinukuha ang regalo para kay Kai.
It's just a quick ride dahil nakarating na kami agad sa venue.
I gasped when I realized something.
"Mom! Yung engagement ring ko!" sigaw ko.
"What?" she then looked at me, irritated.
"I left it at home." malungkot kong saad.
"Tangina naman Roshan! Ayun pa ang makakalimutan mo?" she hysterically shouted.
"Go ask Manong to get it for you. Sabihan mo rin sina yaya." dagdag niya at halata na ang pagkabalisa.
"I'll just get it na lang po. Baka di rin nila mahanap." suhestyon ko.
"Kahit kailan ka talaga! Wala kang nagawang tama." sigaw niya.
"Just make sure you come here fast. Magsisimula na ang party maya-maya."
"I will." inabot ko sa kanya ang regalo ko kay Kai. "Paki-bigay na lang po muna ito kay Kai."
"Get your ass here quick!"
Sumakay na muli ako kay Manong para umuwi sa bahay. I smirked.
"Ma'am, maghihintay nalang ako dito. Bilisan niyo daw po at baka malate kayo sa party." sambit ni kuya.
"Opo, manong." I said then ran towards my room.
Fuck ya'll. If you're expecting me to come back then you're pathetic.
I quickly changed into comfortable party clothes and sneaked silently.
Nakita ko pa rin ang paghihintay ni manong sa harap ng gate, tumakbo ako papalayo sa kanila.
Engagement party my ass.
I am Elizabeth Roseann Davis, and no one will dictate how I will live my life.
Pumara ako ng taxi at nagtungo sa malayong bar. I will party hard tonight! Ang tagal na rin ng last ko.
I laughed while imagining how embarrassed my parents will be kapag hindi ako sumipot. Serves them right!
Hindi naman ako maglalayas. Because as my mother said, I am not capable of living alone.
Bahala na sa kung anong gagawin nila sakin bukas.
Wala na akong pakialam.
Ang gusto ko lang ngayon ay mag-enjoy ng todo todo.
Loud noises and colorful lights welcomed me as I went inside. I smell the party and booze.
Damn! I miss this.
Agaran akong umorder ng isang shot ng vodka. Isa, hanggang sa naging dalawa, naging tatlo at hanggang sa hindi ko na mabilang.
Mamaya na ako pupunta sa dance floor, dito na lang muna ako sa may counter.
While drinking my shot, I noticed the group beside me, celebrating.
"Congrats Doc! Ang galing mo talaga." sambit ng isa.
"Walang kalimutan Aiden ha?" lasing na saad ng babae.
"You're all drunk let's go home." a man wearing a white polo said.
Pinagmasdan ko siya.
Hmm. Gwapo at chinito.
"Teka lang Doc, dito muna tayo." pigil nila.
"Loosen up a bit Aiden. You're so stiff kaya hanggang ngayon ay single ka eh." sambit ng isang lalaki habang minamasahe ang balikat ng tinatawag nilang "doctor".
They all laughed.
I laughed too.
I miss my friends.
Excited na akong matapos ang sembreak na ito! Gusto ko na silang makasama.
I continued drinking my shots.
Nang na bored ay napag desisyunan kong pumunta na sa dance floor.
When I got up ay parang sumasayaw ang paligid ko. Hilong hilo na ako.
Damn!
But I didn't care.
I will dance and party all night.
I will drink all my thoughts away. Bahala na bukas.
I don't wanna care anymore.
Fuck my parents!
Fuck that engagement!
Fuck that Kai!
He doesn't do anything bad but still, may kaunting galit at pagtatampo ako sa kanya.
I can't help but to think. Nabasa na kaya niya ang letter ko? Or baka mamaya pa iyon after ng party?
I just hope he will accept it and move on.
I will move on too.
_
To Kai the kalaykay,
Happy birthday Circus! I remember that's the first thing I called you when we first met.
Napagbintangan pa nga kitang manyak noon. And who would have thought na ikaw pala ang fiance ko?
I really enjoyed your company. You're a good person. A gentleman who is kind and sweet. I am very honored to be called as your "fiance".
But you know, I am not ready for that diba? I am still young and I want to explore more. Hindi lang boys okay?
I want to be successful by myself. I want to be self-made at hindi umaasa sa iba.
I am so sorry for this letter, siguro kapag nabasa mo ito ay alam mo ng hindi ako nakadalo.
I really wanted to but I couldn't.
I can't be married to you. I am sorry.
Nandito rin pala yung gift kong inaabangan mo. A horse painting of Zach. Wala akong maisip eh.
Ako kaya ang nag paint niyan, nag effort ako ha? Sana magustuhan mo.
And sana makahanap ka ng tamang babae para sayo. I know you'll be a great husband and father.
I am sorry dahil hindi ako yung para sayo. You're almost perfect while I am a mess.
I am a wildfire that will just burn you down.
I am rose with so much thorn that will just hurt you.
And you don't deserve that.
Sorry din sa parents ko na pinilit kang makisama sa akin.
I am very sorry from the bottom of my heart.
Nandito na rin pala ang singsing na binigay mo. I am not the right girl for that. May mas deserving na babae para diyan.
Thank you for the wonderful memories Kai! I am so grateful to meet you. Happy birthday uli!
Let's meet again someday! And I hope we'll become friends.
Love,
Roshan