"စစ်နတ်ဘုရား...အရှင်!!"
"တိတ်စမ်း!!"
ရန်သူကိုနာကျင်အောင်၊သေဆုံးချင်လာအောင်၊နှိမ်နှင်းရာမှာ သုံးသော ရှောင်ဟေလုံကိုစွဲကိုင်လို့..မူရင်းစစ်နတ်ဘုရားပုံစံပြောင်းကာ...ဒေါသတကြီးနဲ့ထိုအကောင်ကိုတိုက်ခိုက်နေသော...ပထမအဆင့်စစ်နတ်ဘုရားအရှင်ဟာ...ပိုင်လိအပေါ်ခံစားချက်ရှိနေတာလား..
"မင်းက...သူ့ကိုထိရဲတယ်ပေါ့!!အဆင့်နိမ့်..သတ္တဝါကောင်!!"
"အင့်..အူ...အူ"
ခြေ၊လက်တွေပြတ်ပြီး အဓိကပင်မသွေးကြောများကို ဓားဖျားတွေဖြင့်မွှန်းခြင်းခံနေရသော ထိုအကောင်၏ပုံစံမှာ အရှင်လတ်လတ် ငရဲ
ခံနေရသည့်အတိုင်းပင်။ သူ၏ ဒုက္ခဟာမသေးလှ..အရှင်ဟာထိုအကောင်၏ ဉီးခေါင်းကိုတက်နင်းလို့...
"ငါ့အပိုင်ကိုထိရဲတယ်ပေါ့!!!မင်းငရဲထက်ဆိုးတဲ့..နေရာရောက်စေရမယ်!!"
စစ်နတ်ဘုရားရဲ့မီးစွမ်းအင်ကိုသုံးလို့ မီးလောင်တိုက်သွင်းခြင်းခံနေရသော..ထိုသတ္တဝါဟာ ပြာမှုန်အဖြစ်မပြောင်းခင်..ခံစားလိုက်ရသောဝေဒနာဟာမသေးလှပေ။
သွေးများစွန်းထင်နေသော...ရှောင်ဟေလုံကို စွဲမြဲစွာကိုင်ထားသော..စစ်နတ်ဘုရား...သွေးအေးရက်စက်လှပါတယ်ဆိုတဲ့..သရုပ်မှန်ဟာယခုချိန်၌ပေါ်လာခဲ့ပြီလေ..
>>>>
"စစ်အထောက်တော်နတ်ဘုရား ရိလန်!!"
"ကျွန်တော်မျိုး...အမိန့်နာခံလျက်ပါ"
"လရောင်ပန်းကို..သွားယူလာခဲ့"
"အမိန့်အတိုင်းပါ..အရှင်"
လရောင်ပန်းဟာ စစ်နတ်ဘုရားနန်းဆောင်မူဟွာမှာပွင့်တဲ့...အဆိပ်မှန်သမျှပြေနိုင်သောပန်း...အရမ်းကိုရှားပါးကာ...နှစ်သောင်းချီမှာ တစ်ခါပွင့်သောပန်းပင် ြဖစ်သည်။ ထိုမျှအဖိုးတန်သောပန်းဟာ..ညီလေးပိုင်လိနဲ့ယှဉ်ရင် သဲတစ်ပွင့်စာထက်မပိုဘူးဆိုတာကို..သက်သေပြလိုက်သလိုပင်။
"နေအုန်း..ကောင်းကင်အရှင်မသိစေနဲ့"
"အမိန့်အတိုင်းပါ"
>>>
"ပိုင်လိ!!ခဏတောင့်ထားနော်.."
သွေးများစွာအန်နေသောပိုင်လိကြောင့် သူရဲ့စိုးရိမ်စိတ်ဟာ ဒီရေအလား တလိမ့်လိမ့်မြင့်တက်နေလေ၏..
"ရိအာ!!"
"မင်းဘာလာလုပ်တာလဲ..ထွက်သွား!!မင်းကြောင့်..သူအခုလိုဖြစ်ရတာ!!"
"ဖယ်စမ်း!!သူ့ကိုအခုရောကယ်နိုင်လို့လား!!ကျုပ်ကသူ့ကိုသေမင်းစီကဆွဲထုတ်နိုင်မဲ့..တစ်ယောက်ထဲသောသူ!!"
"မယုံဘူး!!မင်းကိုမယုံဘူး!!မင်းတို့နတ်ဘုရားတွေဘယ်သူ့ကိုမှမယုံဘူး!!"
"ဟက်..ကျုပ်ကနတ်ဘုရားဟုတ်နေရင်တောင်..ရိအာကိုအသေမခံနိုင်ဘူး..ကတိပေးတယ်..ရိအာကိုရအောင်ကယ်မယ်..ဒီဘာမဟုတ်တဲ့..ဆေးသမားတော်ကသူ့ကိုမကယ်နိုင်ဘူး!!"
အရမ်းပြင်းထန်တဲ့ဤအဆိပ်ကို ဒီသမားတော်အမှန်တကယ် မဖြေနိုင်ပေ။ပိုင်လိ...မင်းချစ်ရတဲ့သူကို ငါတစ်ခါယုံကြည်ပေးလိုက်မယ်..
"ကောင်းပြီ"
ပိုင်လိအာ..ပွေ့ချီကာအဝေးတစ်နေရာစီသို့ ထွက်သွားသောဖုန့်သခင်လေး..မင်းရွေးချယ်ထားတာမှန်ကန်ပါစေ..ပိုင်လိ~~
ဂူအတွင်း..သလင်းကျောက်ဖျာပေါ်သို့...ဖြူဖျော့နေသောရိအာကို..ညှင်သာစွာချထားလိုက်တယ်..
စစ်နတ်ဘုရားဖြစ်တဲ့ သူဟာယခုအဆိပ်ကိုမိလျှင်တောင်..အသက်သေဆုံးတဲ့အထိမဖြစ်နိုင်ပေ။ကိုယ်ဟာမင်းအချစ်နဲ့ မထိုက်တန်သူတစ်ယောက်ပါ..ကျေးဇူးကြွေးတွေဟာ သိပ်ကိုကြောက်ဖို့ကောင်းတယ်ရိအာရဲ့...ကောင်းကင်အရှင် အပေါ်တင်နေတဲ့ကိုယ့်အကြွေးတွေ ဆပ်၍မကုန်သ၍ကိုယ်တို့ဟာရန်သူတွေပဲ...
"မိုက်ရှုးရဲဆန်လိုက်တာ..ရိအာရယ်..ကိုယ်က နတ်ဘုရားတစ်ပါးလေ။မင်းကဘာလို့ ကိုယ့်အသက်ကိုစတေးရတာလဲ။ကိုယ်လိုလူအတွက်နဲ့များ..မင်းအသက်ကပိုတန်ဖိုးရှိတာကို...ကိုယ့်ကိုအဲ့လောက်တောင်ချစ်ရလား.."
စကားအဆုံး၌နဖူးပြင်ထက်သို့..ကျရောက်လာသောနွေးထွေးသော အနမ်းတစ်ပွင့်ကို..မေ့မြောနေသောကောင်လေးမသိနိုင်ခဲ့ပေ။
ပြီးတော့ပါးပြင်နုနုကို ကျရောက်လာတဲ့..စစ်နတ်ဘုရားရဲ့မျက်ရည်စက်တွေကိုရောပေါ့..
>>>
"အရှင်..ရရှိလာခဲ့ပါပြီ"
"အင်း"
မိမိရဲ့လက်ဖဝါးကိုဓားဖြင့်မွန်းလို့ရလာတဲ့ သွေးစက် နဲ့လရောင်ပန်းကို ရောစပ်လို့တိုက်ကျွေးလိုက်တယ်...ကိုယ်တို့မကြာခင်ဝေးရတော့မယ်..ရိအာ
~~~
"ရိအာ...ဘယ်အချိန်ထိအိပ်စက်နေအုန်းမှာလဲ..ကိုယ်လွမ်းလှပြီ.."
ခုနှစ်ရက်မြောက်နေ့ရောက်သည်အထိ..နုိးထမလာသောရိအာကြောင့်သူ့မှာဘေးကထပ်ကြပ်မကွာနိုင်ပေ...
"ဖုန့်ဟွာ!"
"အရှင်"
"မင်းရည်ရွယ်ချက်ကိုမင်းမေ့နေပြီလား?မင်းသူ့ကိုတကယ် ချစ်လို့မရဘူးနော်..မင်းကသူ့ရဲ့အသက်ဇီဝန်ကိုချုပ်ငြိမ်းစေရမဲ့လူ.."
သူသိတယ်..လူဘုံကိုမရောက်ခက်ကတည်းကအရှင်ဟာ..သူ့ကိုနတ်သွေးနှောနဲ့ ပတ်သတ်သမျှပေစာကို ဖတ်ရှုပြီးထဲက..သူသိတယ်..ရိအာဟာနတ်သွေးနှောပိုင်လိရိပေါ်မှန်း..စတွေ့ကတည်းကသိခဲ့တာ...
သူအစမှအဆုံး..ဟန်ဆောင်ခဲ့တာတွေကြီးပဲ...ရိအာသူ့ကိုချစ်လာအောင်ဟန်ဆောင်ခဲ့တာ..သူဟာရိအာကိုသတ်ရမဲ့လူ..သူဟာစစ်နတ်ဘုရား..သူဟာကောင်းကင်အမိန့်ကို လွန်ဆန်လို့မရနိုင်ဘူး..
"ဖုန့်ဟွာမင်းငါ့ကို ကတိစကားဆိုထားတယ်နော်..မိုးကြိုးနတ်မင်း..ကိစ္စတုန်းကလဲငါမျက်ကွယ်ပြုထားတယ်။အခုကိစ္စအထိပါလား..ငါကြံစည်သမျှကို မင်းဖျက်စီးနေတာလား!!မင်းတလောကလုံးကမည်သူ့ကိုမဆိုနှစ်သက်နိုင်တယ်..အဲ့အထဲမှာပိုင်လိရိပေါ်မပါဝင်ဘူး!!"
"ကျွန်တော်မျိုး.."
"မင်းကသူ့ကို..ဇီဝိန်ချုပ်ရမဲ့လူ!!သူကမိစ္ဆာ!!မင်းကနတ်ဘုရား!!မင်းတို့နှစ်ယောက်ပေါင်းဖက်လို့မရနိုင်ဘူး!!သူက..မင်းကာကွယ်တဲ့ကောင်းကင်ဘုံကိုဖျက်စီးမဲ့ မိစ္ဆာကောင်!!မင်းဟာစစ်နတ်ဘုရားဆိုတာ မမေ့နဲ့!!"
>>>>
"အရှင်"
"မင်းတို့သိပြီပြီးမှတ်လား..နတ်သွေးနှောကဘယ်သူဆိုတာ"
"သိရှိပြီးကြောင်းပါ..အရှင်"
"အရှင်...ပိုင်လိကို..တကယ်ဇီဝိန်ချုပ်ငြိမ်းစေမှာလား"
"ငါဟာစစ်နတ်ဘုရားတစ်ယောက်။အချစ်အမုန်း ကင်းမဲ့သူ တစ်ယောက်။ပိုင်လိရိပေါ်အပေါ်..ချစ်ခြင်းတစိုးတစိမျှမရှိခဲ့ဘူး။ငါ့ဟာအမိန့်တော်..အတိုင်းလိုက်နာသူတစ်ယောက်ပဲ..."
ပြတ်သားသောစကား..ဆိုသောအရှင်သည် သူတို့ထင်ထားသလို ပိုင်လိအပေါ်၌စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ..
ဤစကား၏ဆိုလိုရင်းကို..သူတို့သဘောပေါက်ပါတယ်..ဘာကြောင့်များကံတရားဟာ..သူတို့အပေါ်ကျီစယ်နေရတာလဲ..
ကျောက်ဖျာပေါ်မှာ လဲလျောင်းနေတဲ့ ကောင်ငယ်လေးရဲ့နာကျင်မှုနှင့် မျက်ရည်တွေကို..အဘယ်သူမှမမြင်နိုင်ခဲ့ပေ~~
>>>
"ရှောင်~~"
အက်ကွဲနေသောအသံဖြင့်..သတိရရခြင်း..တမ်းတနေတာသူ့အမည်နာမကိုတဲ့လား..
"နိုးလာပြီလား..."
"ဟုတ်~~"
"ဖြေးဖြေးထ.."
"အ့.."
"ဘယ်နားနာလို့လဲ.."
ကျွန်တော်နှလုံးသားက..နာကျင်နေတယ်..ရှောင်..အမှန်တရားဟာသိပ်ကိုနာကျင်ဖို့ကောင်းတယ်...
"ကျော..ဘက်..က.."
ကျွန်တော်နာကျင်မှုတွေကိုရှောင်မမြင်စေရဘူး...ကျွန်တော်ရဲ့အဖိုးတန်နတ်ဘုရားလေးဟာအမြဲပျော်ရွှင်တဲ့သူပဲဖြစ်နေရမယ်...
"ကိုယ်မင်းကို..ပေးစရာရှိတယ်.."
"ဒါလေးက.."
"မင်းတောင်းခဲ့တဲ့ပန်းပုလေး..ကိုယ်ပြီးပြီ"
"ဒါကဘာအကောင်လေးလဲ.."
"အိပ်မက်သားရဲကောင်..အိပ်မက်ဆိုးတွေမမက်အောင်ကာကွယ်ပေးတယ်..သူကအပြင်မှာလည်း သမင်လိုပုံစံလေးပဲ..ဒီထဲကို..ကိုယ်ရဲ့စွမ်းအင်တချို့ထည့်ထားတယ်..သဘောကျလား.."
"ရှောင်ရဲ့..အရာရာကိုကျွန်တော်သဘောကျတယ်.."
သူ့ကျောပြင်လေးအာ..ခပ်ဖွဖွထွေးပွေ့လို့..ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားပါသောရှောင်...ဟန်ဆောင်နေတယ်ဆိုရင်တောင်..ဒီနွေးထွေးမှုကို..ကျွန်တော်နှစ်သက်တယ်..
"ကိုယ်တို့မနက်ဖြန်..အပြင်လောက..ကိုပြန်ရမယ်"
ခွဲခွာခြင်းတွေစတင်ရတော့မှာပေါ့..
>>>>
"ပိုင်လိ!"
"ကော"
"သက်သာသွားတာ..တော်သေးတယ်"
"စိတ်မပူပါနဲ့ကျွန်တော်ကကြံခိုင်တယ်..ဟီး.."
"ဘယ်နှစ်ယောက်အောင်မြင်လည်း.."
"ငါတို့အဖွဲ့ပဲကျန်တော့တာ..ကျန်တဲ့လူတွေက..ကျရှုံးသွားကျပြီ"
"မနက်ကျရင်ထွက်ပေါက်တံခါးဖွင့်တော့မှာ..."
တိတ်ဆိတ်သွားတဲ့စကားဝိုင်း သူတို့ဟာအရင်လို မဟုတ်တော့ဘူး..တာဝန်၊ဝတ္တရားတွေကို ထိမ်းရွက်နေရသူတွေဖြစ်နေခဲ့ပြီ။ပြီးတော့ မိစ္ဆာ..နတ်ဘုရားဆိုတဲ့ ကန့်သတ်ချက်တွေဟာလည်း ပါဝင်လာခဲ့ပြီလေ...
>>>
"ကဲ..ထွက်ပေါက်တံခါးပွင့်လာပြီ"
"ဝင်ကြမယ်..."
သူနောက်ဆုံးအနေနဲ့..တောင်ကုန်းငယ်ကိုငေးကြည့်မိတယ်။ ပုံရိပ်ယောင်ကမ္ဘာဆိုပေမဲ့...ထိုနေရာလေးဟာရှောင်နဲ့သူနဲ့ ပထမဆုံးနဲ့နောက်ဆုံးအနမ်းခြွေခွင့်ရခဲ့တဲ့နေရာလေး..ရှောင်ကိုချစ်ခဲ့တဲ့အတွက်
ကျွန်တော် နောင်တမရခဲ့ပါဘူး...
နာကျင်ရတယ် ချစ်နေတုန်းပဲ
အမှန်တရားဟာခါးတယ်ဆိုပေမဲ့..
ချစ်ရသူရဲ့ ဟန်ဆောင်မှုကတော့
ချိုမြိန်တယ် ရစ်မူးလွယ်တယ်
အချစ်ဟာ လူကိုသေစေနိုင်တယ်
အဲ့သေခြင်းတရားကို သူဟာဖက်တွဲမိတော့...
ဤကမ္ဘာမှာသူ့လောက် မိုက်မဲသူရှိပါ့အုန်းမလား~~
အိမ်မက်သားရဲ
2/4/2022
10:05pm
____
Zawgyi
"စစ္နတ္ဘုရား...အရွင္!!"
"တိတ္စမ္း!!"
ရန္သူကိုနာက်င္ေအာင္၊ေသဆုံးခ်င္လာေအာင္၊ႏွိမ္ႏွင္းရာမွာ သုံးေသာ ေရွာင္ေဟလုံကိုစြဲကိုင္လို႔..မူရင္းစစ္နတ္ဘုရားပုံစံေျပာင္းကာ...ေဒါသတႀကီးနဲ႔ထိုအေကာင္ကိုတိုက္ခိုက္ေနေသာ...ပထမအဆင့္စစ္နတ္ဘုရားအရွင္ဟာ...ပိုင္လိအေပၚခံစားခ်က္ရွိေနတာလား..
"မင္းက...သူ႔ကိုထိရဲတယ္ေပါ့!!အဆင့္နိမ့္..သတၱဝါေကာင္!!"
"အင့္..အူ...အူ"
ေျခ၊လက္ေတြျပတ္ၿပီး အဓိကပင္မေသြးေၾကာမ်ားကို ဓားဖ်ားေတြျဖင့္မႊန္းျခင္းခံေနရေသာ ထိုအေကာင္၏ပုံစံမွာ အရွင္လတ္လတ္ ငရဲ
ခံေနရသည့္အတိုင္းပင္။ သူ၏ ဒုကၡဟာမေသးလွ..အရွင္ဟာထိုအေကာင္၏ ဉီးေခါင္းကိုတက္နင္းလို႔...
"ငါ့အပိုင္ကိုထိရဲတယ္ေပါ့!!!မင္းငရဲထက္ဆိုးတဲ့..ေနရာေရာက္ေစရမယ္!!"
စစ္နတ္ဘုရားရဲ႕မီးစြမ္းအင္ကိုသုံးလို႔ မီးေလာင္တိုက္သြင္းျခင္းခံေနရေသာ..ထိုသတၱဝါဟာ ျပာမႈန္အျဖစ္မေျပာင္းခင္..ခံစားလိုက္ရေသာေဝဒနာဟာမေသးလွေပ။
ေသြးမ်ားစြန္းထင္ေနေသာ...ေရွာင္ေဟလုံကို စြဲၿမဲစြာကိုင္ထားေသာ..စစ္နတ္ဘုရား...ေသြးေအးရက္စက္လွပါတယ္ဆိုတဲ့..သ႐ုပ္မွန္ဟာယခုခ်ိန္၌ေပၚလာခဲ့ၿပီေလ..
>>>>
"စစ္အေထာက္ေတာ္နတ္ဘုရား ရိလန္!!"
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး...အမိန္႔နာခံလ်က္ပါ"
"လေရာင္ပန္းကို..သြားယူလာခဲ့"
"အမိန္႔အတိုင္းပါ..အရွင္"
လေရာင္ပန္းဟာ စစ္နတ္ဘုရားနန္းေဆာင္မူဟြာမွာပြင့္တဲ့...အဆိပ္မွန္သမွ်ေျပႏိုင္ေသာပန္း...အရမ္းကိုရွားပါးကာ...ႏွစ္ေသာင္းခ်ီမွာ တစ္ခါပြင့္ေသာပန္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထိုမွ်အဖိုးတန္ေသာပန္းဟာ..ညီေလးပိုင္လိနဲ႔ယွဥ္ရင္ သဲတစ္ပြင့္စာထက္မပိုဘူးဆိုတာကို..သက္ေသျပလိုက္သလိုပင္။
"ေနအုန္း..ေကာင္းကင္အရွင္မသိေစနဲ႔"
"အမိန္႔အတိုင္းပါ"
>>>
"ပိုင္လိ!!ခဏေတာင့္ထားေနာ္.."
ေသြးမ်ားစြာအန္ေနေသာပိုင္လိေၾကာင့္ သူရဲ႕စိုးရိမ္စိတ္ဟာ ဒီေရအလား တလိမ့္လိမ့္ျမင့္တက္ေနေလ၏..
"ရိအာ!!"
"မင္းဘာလာလုပ္တာလဲ..ထြက္သြား!!မင္းေၾကာင့္..သူအခုလိုျဖစ္ရတာ!!"
"ဖယ္စမ္း!!သူ႔ကိုအခုေရာကယ္ႏိုင္လို႔လား!!က်ဳပ္ကသူ႔ကိုေသမင္းစီကဆြဲထုတ္ႏိုင္မဲ့..တစ္ေယာက္ထဲေသာသူ!!"
"မယုံဘူး!!မင္းကိုမယုံဘူး!!မင္းတို႔နတ္ဘုရားေတြဘယ္သူ႔ကိုမွမယုံဘူး!!"
"ဟက္..က်ဳပ္ကနတ္ဘုရားဟုတ္ေနရင္ေတာင္..ရိအာကိုအေသမခံႏိုင္ဘူး..ကတိေပးတယ္..ရိအာကိုရေအာင္ကယ္မယ္..ဒီဘာမဟုတ္တဲ့..ေဆးသမားေတာ္ကသူ႔ကိုမကယ္ႏိုင္ဘူး!!"
အရမ္းျပင္းထန္တဲ့ဤအဆိပ္ကို ဒီသမားေတာ္အမွန္တကယ္ မေျဖႏိုင္ေပ။ပိုင္လိ...မင္းခ်စ္ရတဲ့သူကို ငါတစ္ခါယုံၾကည္ေပးလိုက္မယ္..
"ေကာင္းၿပီ"
ပိုင္လိအာ..ေပြ႕ခ်ီကာအေဝးတစ္ေနရာစီသို႔ ထြက္သြားေသာဖုန္႔သခင္ေလး..မင္းေ႐ြးခ်ယ္ထားတာမွန္ကန္ပါေစ..ပိုင္လိ~~
ဂူအတြင္း..သလင္းေက်ာက္ဖ်ာေပၚသို႔...ျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာရိအာကို..ညႇင္သာစြာခ်ထားလိုက္တယ္..
စစ္နတ္ဘုရားျဖစ္တဲ့ သူဟာယခုအဆိပ္ကိုမိလွ်င္ေတာင္..အသက္ေသဆုံးတဲ့အထိမျဖစ္ႏိုင္ေပ။ကိုယ္ဟာမင္းအခ်စ္နဲ႔ မထိုက္တန္သူတစ္ေယာက္ပါ..ေက်းဇူးေႂကြးေတြဟာ သိပ္ကိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ရိအာရဲ႕...ေကာင္းကင္အရွင္ အေပၚတင္ေနတဲ့ကိုယ့္အေႂကြးေတြ ဆပ္၍မကုန္သ၍ကိုယ္တို႔ဟာရန္သူေတြပဲ...
"မိုက္ရႈးရဲဆန္လိုက္တာ..ရိအာရယ္..ကိုယ္က နတ္ဘုရားတစ္ပါးေလ။မင္းကဘာလို႔ ကိုယ့္အသက္ကိုစေတးရတာလဲ။ကိုယ္လိုလူအတြက္နဲ႔မ်ား..မင္းအသက္ကပိုတန္ဖိုးရွိတာကို...ကိုယ့္ကိုအဲ့ေလာက္ေတာင္ခ်စ္ရလား.."
စကားအဆုံး၌နဖူးျပင္ထက္သို႔..က်ေရာက္လာေသာေႏြးေထြးေသာ အနမ္းတစ္ပြင့္ကို..ေမ့ေျမာေနေသာေကာင္ေလးမသိႏိုင္ခဲ့ေပ။
ၿပီးေတာ့ပါးျပင္ႏုႏုကို က်ေရာက္လာတဲ့..စစ္နတ္ဘုရားရဲ႕မ်က္ရည္စက္ေတြကိုေရာေပါ့..
>>>
"အရွင္..ရရွိလာခဲ့ပါၿပီ"
"အင္း"
မိမိရဲ႕လက္ဖဝါးကိုဓားျဖင့္မြန္းလို႔ရလာတဲ့ ေသြးစက္ နဲ႔လေရာင္ပန္းကို ေရာစပ္လို႔တိုက္ေကြၽးလိုက္တယ္...ကိုယ္တို႔မၾကာခင္ေဝးရေတာ့မယ္..ရိအာ
~~~
"ရိအာ...ဘယ္အခ်ိန္ထိအိပ္စက္ေနအုန္းမွာလဲ..ကိုယ္လြမ္းလွၿပီ.."
ခုႏွစ္ရက္ေျမာက္ေန႔ေရာက္သည္အထိ..ႏုိးထမလာေသာရိအာေၾကာင့္သူ႔မွာေဘးကထပ္ၾကပ္မကြာႏိုင္ေပ...
"ဖုန္႔ဟြာ!"
"အရွင္"
"မင္းရည္႐ြယ္ခ်က္ကိုမင္းေမ့ေနၿပီလား?မင္းသူ႔ကိုတကယ္ ခ်စ္လို႔မရဘူးေနာ္..မင္းကသူ႔ရဲ႕အသက္ဇီဝန္ကိုခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစရမဲ့လူ.."
သူသိတယ္..လူဘုံကိုမေရာက္ခက္ကတည္းကအရွင္ဟာ..သူ႔ကိုနတ္ေသြးေႏွာနဲ႔ ပတ္သတ္သမွ်ေပစာကို ဖတ္ရႈၿပီးထဲက..သူသိတယ္..ရိအာဟာနတ္ေသြးေႏွာပိုင္လိရိေပၚမွန္း..စေတြ႕ကတည္းကသိခဲ့တာ...
သူအစမွအဆုံး..ဟန္ေဆာင္ခဲ့တာေတြႀကီးပဲ...ရိအာသူ႔ကိုခ်စ္လာေအာင္ဟန္ေဆာင္ခဲ့တာ..သူဟာရိအာကိုသတ္ရမဲ့လူ..သူဟာစစ္နတ္ဘုရား..သူဟာေကာင္းကင္အမိန္႔ကို လြန္ဆန္လို႔မရႏိုင္ဘူး..
"ဖုန္႔ဟြာမင္းငါ့ကို ကတိစကားဆိုထားတယ္ေနာ္..မိုးႀကိဳးနတ္မင္း..ကိစၥတုန္းကလဲငါမ်က္ကြယ္ျပဳထားတယ္။အခုကိစၥအထိပါလား..ငါႀကံစည္သမွ်ကို မင္းဖ်က္စီးေနတာလား!!မင္းတေလာကလုံးကမည္သူ႔ကိုမဆိုႏွစ္သက္ႏိုင္တယ္..အဲ့အထဲမွာပိုင္လိရိေပၚမပါဝင္ဘူး!!"
"ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး.."
"မင္းကသူ႔ကို..ဇီဝိန္ခ်ဳပ္ရမဲ့လူ!!သူကမိစာၦ!!မင္းကနတ္ဘုရား!!မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းဖက္လို႔မရႏိုင္ဘူး!!သူက..မင္းကာကြယ္တဲ့ေကာင္းကင္ဘုံကိုဖ်က္စီးမဲ့ မိစာၦေကာင္!!မင္းဟာစစ္နတ္ဘုရားဆိုတာ မေမ့နဲ႔!!"
>>>>
"အရွင္"
"မင္းတို႔သိၿပီၿပီးမွတ္လား..နတ္ေသြးေႏွာကဘယ္သူဆိုတာ"
"သိရွိၿပီးေၾကာင္းပါ..အရွင္"
"အရွင္...ပိုင္လိကို..တကယ္ဇီဝိန္ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေစမွာလား"
"ငါဟာစစ္နတ္ဘုရားတစ္ေယာက္။အခ်စ္အမုန္း ကင္းမဲ့သူ တစ္ေယာက္။ပိုင္လိရိေပၚအေပၚ..ခ်စ္ျခင္းတစိုးတစိမွ်မရွိခဲ့ဘူး။ငါ့ဟာအမိန္႔ေတာ္..အတိုင္းလိုက္နာသူတစ္ေယာက္ပဲ..."
ျပတ္သားေသာစကား..ဆိုေသာအရွင္သည္ သူတို႔ထင္ထားသလို ပိုင္လိအေပၚ၌စစ္မွန္ေသာခ်စ္ျခင္းမရွိခဲ့ေပ..
ဤစကား၏ဆိုလိုရင္းကို..သူတို႔သေဘာေပါက္ပါတယ္..ဘာေၾကာင့္မ်ားကံတရားဟာ..သူတို႔အေပၚက်ီစယ္ေနရတာလဲ..
ေက်ာက္ဖ်ာေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ ေကာင္ငယ္ေလးရဲ႕နာက်င္မႈႏွင့္ မ်က္ရည္ေတြကို..အဘယ္သူမွမျမင္ႏိုင္ခဲ့ေပ~~
>>>
"ေရွာင္~~"
အက္ကြဲေနေသာအသံျဖင့္..သတိရရျခင္း..တမ္းတေနတာသူ႔အမည္နာမကိုတဲ့လား..
"ႏိုးလာၿပီလား..."
"ဟုတ္~~"
"ေျဖးေျဖးထ.."
"အ့.."
"ဘယ္နားနာလို႔လဲ.."
ကြၽန္ေတာ္ႏွလုံးသားက..နာက်င္ေနတယ္..ေရွာင္..အမွန္တရားဟာသိပ္ကိုနာက်င္ဖို႔ေကာင္းတယ္...
"ေက်ာ..ဘက္..က.."
ကြၽန္ေတာ္နာက်င္မႈေတြကိုေရွာင္မျမင္ေစရဘူး...ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အဖိုးတန္နတ္ဘုရားေလးဟာအၿမဲေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့သူပဲျဖစ္ေနရမယ္...
"ကိုယ္မင္းကို..ေပးစရာရွိတယ္.."
"ဒါေလးက.."
"မင္းေတာင္းခဲ့တဲ့ပန္းပုေလး..ကိုယ္ၿပီးၿပီ"
"ဒါကဘာအေကာင္ေလးလဲ.."
"အိပ္မက္သားရဲေကာင္..အိပ္မက္ဆိုးေတြမမက္ေအာင္ကာကြယ္ေပးတယ္..သူကအျပင္မွာလည္း သမင္လိုပုံစံေလးပဲ..ဒီထဲကို..ကိုယ္ရဲ႕စြမ္းအင္တခ်ိဳ႕ထည့္ထားတယ္..သေဘာက်လား.."
"ေရွာင္ရဲ႕..အရာရာကိုကြၽန္ေတာ္သေဘာက်တယ္.."
သူ႔ေက်ာျပင္ေလးအာ..ခပ္ဖြဖြေထြးေပြ႕လို႔..ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားပါေသာေရွာင္...ဟန္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္..ဒီေႏြးေထြးမႈကို..ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္သက္တယ္..
"ကိုယ္တို႔မနက္ျဖန္..အျပင္ေလာက..ကိုျပန္ရမယ္"
ခြဲခြာျခင္းေတြစတင္ရေတာ့မွာေပါ့..
>>>>
"ပိုင္လိ!"
"ေကာ"
"သက္သာသြားတာ..ေတာ္ေသးတယ္"
"စိတ္မပူပါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ကႀကံခိုင္တယ္..ဟီး.."
"ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေအာင္ျမင္လည္း.."
"ငါတို႔အဖြဲ႕ပဲက်န္ေတာ့တာ..က်န္တဲ့လူေတြက..က်ရႈံးသြားက်ၿပီ"
"မနက္က်ရင္ထြက္ေပါက္တံခါးဖြင့္ေတာ့မွာ..."
တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့စကားဝိုင္း သူတို႔ဟာအရင္လို မဟုတ္ေတာ့ဘူး..တာဝန္၊ဝတၱရားေတြကို ထိမ္း႐ြက္ေနရသူေတြျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။ၿပီးေတာ့ မိစာၦ..နတ္ဘုရားဆိုတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြဟာလည္း ပါဝင္လာခဲ့ၿပီေလ...
>>>
"ကဲ..ထြက္ေပါက္တံခါးပြင့္လာၿပီ"
"ဝင္ၾကမယ္..."
သူေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔..ေတာင္ကုန္းငယ္ကိုေငးၾကည့္မိတယ္။ ပုံရိပ္ေယာင္ကမာၻဆိုေပမဲ့...ထိုေနရာေလးဟာေရွာင္နဲ႔သူနဲ႔ ပထမဆုံးနဲ႔ေနာက္ဆုံးအနမ္းေႁခြခြင့္ရခဲ့တဲ့ေနရာေလး..ေရွာင္ကိုခ်စ္ခဲ့တဲ့အတြက္
ကြၽန္ေတာ္ ေနာင္တမရခဲ့ပါဘူး...
နာက်င္ရတယ္ ခ်စ္ေနတုန္းပဲ
အမွန္တရားဟာခါးတယ္ဆိုေပမဲ့..
ခ်စ္ရသူရဲ႕ ဟန္ေဆာင္မႈကေတာ့
ခ်ိဳၿမိန္တယ္ ရစ္မူးလြယ္တယ္
အခ်စ္ဟာ လူကိုေသေစႏိုင္တယ္
အဲ့ေသျခင္းတရားကို သူဟာဖက္တြဲမိေတာ့...
ဤကမာၻမွာသူ႔ေလာက္ မိုက္မဲသူရွိပါ့အုန္းမလား~~
အိမ္မက္သားရဲ
2/4/2022
10:05pm