ၿပီးေတာ့ တဖက္ကိုေရာက္တာနဲ႔ ဒိတ္လုပ္ရတဲ့ခံစားခ်က္ကို သိမွာပဲေလ
"ကိုယ္ၾကည့္လိုက္မယ္" ခ်င္းက်င္းက ထိုင္ကာ စက္ဘီးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ စက္ဘီးကိုယ္ထည္နဲ႔ တာယာေတြက ေယာင္ေယာင္ေၾကာင့္ သန္႔လို႔ စက္ဘီးကို စမ္းၾကၫ့္ၿပီး ေယာင္ေယာင္ကို "ထိုင္ၾကည့္" လို႔ေျပာလိုက္သည္။
ေယာင္ေယာင္က နာခံစြာေနာက္မွာ ထိုင္လိုက္သည္။ ခ်င္းက်င္းကေရ႔ွခံုမွာထိုင္ကာ ႏွစ္ခါေလာက္စမ္းနင္းၾကည့္ေတာ့ အဆင္ေျပေနဆဲ ဒါမဲ့လည္းႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒီတိုင္းႀကီးထားတာေတာ့ စက္ဘီးက ဘယ္ေလာက္ခံမလဲေတာ့ ဘယ္သူမွမသိ
"ဘယ္လိုလဲ ဘယ္လိုလဲ?" ေယာင္ေယာင္က သူ႔ခါးကိုဖက္ကာ ေနာက္ကေန စိတ္လႈပ္ရွားစြာေမးလာသည္။
ခ်ငင္းက်င္းက စက္ဘီးေပၚကေနလွည့္ကာ ေယာင္ေယာင္ကို ၾကည့္ၿပီး "သံုးလို႔ရပါေသးတယ္"
"အာ့ဆို ဒီေန့ ဒီစက္ဘီးနဲ႔ အျပင္သြားၾကတာေပါ့ အိုေခ?"
ေယာင္ေယာင္က မ်က္လံုး ႀကီးတဲ့ထဲပါတာေၾကာင့္ သူမ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို မ်က္လံုးျပဴးျပရင္ တကယ္လန္႔ဖို႔ေကာင္းသည္။ ဒါမဲ့ ဒီတစ္ခါေတာ့ မင္းကိုယ္မင္း သူမမ်က္လံုးထဲမွာ မင္းကိုယ္မင္းျမင္ရတဲ့အခါ သူမက မင္းအေပၚ စိတ္နစ္ထားတယ္ဆိုတဲ့ ထင္ေယာင္ထင္မွား မႈမ်ိဳးကိုေတာင္ ရေစလိမ့္မည္။
ခ်င္းက်င္းကိုလည္း ဒီလိုပဲၾကည့္ေနတာ ခနေလာက္ သူလည္း စိတ္လြတ္သြားသလိုပင္ ေယာင္ေယာင္ထပ္ေမးလာမွသာ အသိဝင္လာၿပီးေတာ့ ၿပံဳးကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
"ျမန္ျမန္ အျပင္သြားရေအာင္ ခနေနရင္ တအားပူလာေတာ့မွာ"
ခ်င္းက်င္းက ျငင္းဆိုမႈမရိွ သူ႔ ကားကို ေယာင္ေယာင္ၿခံျပင္မွာထိုးဖို႔ ထြက္သြားလိုက္သည္။ ေယာင္ေယာင္က စက္ဘီးကိုၿခံျပင္ကိုတြန္းကာအျပင္မွာသူ႔ကိုေစာင့္ေနခဲ့သည္။ ေယာင္ေယာင္က စက္ဘီးကိုမွီကာ ခ်င္းက်င္းကိုေစငၚ့ေနေတုန္းမွာပဲ တစ္စံုတစ္ေယာက္က "ေယာင္ေယာင္" လို႔ ေခၚသံလို႔ ၾကားလိုက္ရသည္။ထိုအသံက ေနြဦးေလေျပျန့ တူတယ္လို႔ လူေတြကိုခံစားရေစတဲ့အသံမ်ိဳး
သူမ သတိမထားမိလိုက္ခင္မွာပဲ ကားတစ္စီးက သူမနားမွာ ဘရိတ္အုတ္လိုက္တာကိုခံစားမိလိုက္သည္။ သူမ ဂရုမစိုက္ ဒီဝန္းက်င္မွာ ဘယ္မိသားစုက ကားမရိွလို႔လဲ သူမက ကားပိုင္ရွင္က သူမနဲ႔ ရင္းႏိွီးမယ္္လို႔ထင္ေနတုန္းမွာပဲ ကားထဲက လူက သူမ ဘဝမွာ မေတြ့ခ်င္ဆံုးသူ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ခ်န္ေဟာက္ပင္ ခ်န္ေဟာက္က သူမကိုၾကည့္ကာ အျပစ္ရိွသလို ပံုစံနဲ႔ညင္သာစြာ "အခ်ိန္အၾကာႀကီးေစာင့္လိုက္ရတယ္လား ေယာင္ေယာင္ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ လင္းေဖး ကို ႀကိဳဖို႔ ကတိေပးထားတာနဲ႔ ေနာက္က်သြားတာ"
သူဘာေတြေျပာေနလဲ ေယာင္ေယာင္မသိ သူမ စိတ္ေပ်ာ္ေနတာေတြလည္းပ်က္စီးသြားၿပီပင္ သူမက သူ႔ကိုေအးစက္စြာ ၾကည့္ကာ "နင္က ဒီကိုဘာလာလုပ္တာလဲ" လို႔ေမးလိုက္သည္။
"ေလာ့ေယာင္ေယာင္ နင္ပဲသူ႔ကို လာႀကိဳခိုင္းတာေလ ဘာေတြလာဟန္ေဆာင္ေနတာလဲ?"
ေယာင္ေယာင္လည္းခရီးးသည္တင္ခံုက မိန္းမကို ၾကည့္ကာ အံဩသြားမိသည္။ ထိုအမ်ိဳးသမီးက သူမကို ေယာင္ေယာင္ၾကည့္ေနတာျမင္ေတာ့ ေအးစက္စြာမ်က္ႏွာလႊဲသြားေတာ့သည္။ ေလာ့ေယာင္ေယာင္ကို ရြံမုန္းေနမွန္း အသိသာႀကီးပင္
"လင္းေဖး ဘာလို႔ေယာင္ေယာင္ကို အဲ့လိုေျပာရတာလဲ"
ခ်န္ေဟာက္မ်က္ႏွာ ကာကြယ္မႈအျပည့္
ထိုစကားက လင္းေဖးကိုေပါက္ကြဲသြားေစကာ ကားတံခါးကိုဖြင့္ၿပီး အားနဲ႔ ပိတ္ခ်ကာ "ခ်န္ေဟာက္ ေသခ်ာေျပာ နင့္ရည္းစားက ဘယ္သူလဲ!!!" ဒီအမ်ိဳးသမီးက တကယ့္ကို လွသည္။ ေသေစႏိုင္ေလာက္တဲ့ထိေလ ဒါမဲ့ ကိုယ္က်င့္စရိုက္ကေတာ့ ဆိုးဝါးလွသည္။
ခ်န္ေဟာက္က လင္းေဖးကို ကူကယ္ရာမဲ့စြာၾကည့္ကာ ေယာင္ေယာင္ကိုျပန္ၾကည့္လာၿပီး အရမ္းေနရခက္ေနသလိုပင္ "လင္းေဖး ကိုယ္ေျပာၿပီးၿပီေလ ေယာင္ေယာင္က ကိုယ့္ဂ်ဳနီယာလို႔"
"ဂ်ဳနီယာ ဟိုက နင့္အေပၚဘာစိတ္မွ မရိွဘူးလို႔ နင္ေျပာရဲလား"
ေယာင္ေယာင္ကစက္ဘီးမွာမွီကာ ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကိုေအးစက္စြာၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ဒီလို ကေလးဆန္တဲ့ျမင္ကြင္းမ်ိဳးက သူမကို ဘာမွမခံစားရေစ ဒီလို ျပဇာတ္မ်ိဳး သူတို႔ကႀကိဳးစားေဖ်ာ္ေျဖေနၾကေပမယ့္ သူမ က စိတ္မဝင္စားေတာ့ၾကာၿပီေလ
လူသိမ်ားတဲ့ ခ်န္ေဟာက္မွာ ငယ္ခ်စ္ဦးတစ္ေယာက္ရိွၿပီး ခ်န္ေဟာက္က သူမကို သေဘာမက်ေပမယ့္ ထိုေကာင္မေလးရဲ့ က်န္းမာေရးက မေကာင္းမြန္လွ သူမက အၿမဲတမ္းလည္း သတ္ေသဖို႔ႀကိဳးစားေနတာအဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း ခ်န္ေဟာက္က သူမကို အၿမဲတမ္း လိုက္ေလ်ာေနရတာပင္
လူတိုင္း သူဘယ္ေလာက္ထိကူကယ္ရာမဲ့ေနလဲ ျမင္ႏိုင္ပါသည္။ အဲ့ဒါေၾကင့္လည္း ေယာင္ေယာင္ကိုျငင္းတာေတာင္ ေယာင္ေယာင္က သူမအေပၚခံစားခ်က္က သူမ်ားနဲမတူဘူးလို႔ ခံစားမိေစခဲ့တာေပါ့ သူမကို ၾကည့္တဲ့ပံုစံကလည္း သူမ်ားနဲ႔မတူဘူး လင္းေဖးနဲ႔ရန္ျဖစ္လည္း သူက သူမကိုအၿမဲကာကြယ္ေပးတာေလ
အခုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟာသ ႀကီးတစ္ခုပါပဲ
တကယ္တန္းက သူက မိန္းကေလးတိုင္းကို ဒီပံုစံပဲ လူတိုင္း တြဲၿငိသြားတဲ့ထိ ညင္သာျပတာေလ တကယ္တန္းက သူက သူ႔အတြက္နဲ႔မိန္းမေတြ ရန္ျဖစ္တာကို ဂုဏ္ယူေနတာ 'ကူကယ္ရာမဲ့ေနတဲ့ခံစားခ်က္'ေတြနဲ႔ သူ႔ကိုယ္သူေက်နပ္ေနတာ လင္းခ်န္ခ်န္နဲ႔သူမကို အထူးတလည္ဆက္ဆံတာလည္း သူတို႔က ညီအစ္မေတြမို႔လို႔ေလ စံုလိုက္ေပါ့ သူ႔ရဲ့ေအာင္ျမင္မႈကိုလည္း ပိုၿပီး ခံစားရေစတာေပါ့
ဒီလူက ဝမ္ဇီပင္းလို နည္းလမ္းကိုအသံုးျပဳတဲ့သူပဲ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မင္းသားတစ္ပါးလိုစိတ္ကူးယဉ္ ႀကီးျပင္းလာေတာ့လည္း
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မင္းသားလို႔ထင္
ဒီေရာဂါက ကုမျွဖစ္မည္။ လင္းေဖး ဘဝက တိုသြားတာ ႏွေျမာစရာ မဟုတ္ရင္ မၾကာခန လက္ေကာက္ဝတ္လွီး အိပ္ေဆးေတြေသာက္ လူတိုင္းႀကိဳက္ေနတဲ့ ခ်န္ေဟာက္နဲ႔တူတူရိွႏိုင္မယ္ ထင္ေနတာႀကီးက တကယ့္ကို ရူးေစမွာပဲ အရင္ကျဖစ္ခဲ့သမ်ွ ေတြးလိုက္တိုင္းေယာင္ေယာင္ ရင္ထဲေဒါသေတြထြက္လာမိတဲ့ထိ အမဲေရာင္အရိပ္ႀကီးက သူမကို ကာဆီးလိုက္ၿပီး ဝင္ေနွာင့္ယွက္လို႔မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ထိ
ရုတ္တရက္ သူမလက္ကိုတစ္ေယာက္က ညင္သာစြာ လာကိုင္လိုက္သည္။ သူမ လက္သည္းေတြက သူမလက္ၾကားထဲ လာေဖာက္ဝင္ေနတဲ့ထိ သူ႔လက္္ေတြကေနြးေထြးသလို အားလည္း ပါလွသည္။ သူမရင္ထဲက ေအးစက္မႈေတြအကုန္ေပ်ာက္သြားေစတဲ့ထိေလ
"သြားရေအာင္" စာသားေလးတစ္ခုဆိုေပမယ့္ မေသခ်ာမႈေတြပါဝင္ေနတာေတာ့ ေျပာတဲ့သူကိုယ္တိုင္သာ သိလိမ့္မည္။
ေယာင္ေယာင္ သူ႔ကိုေမာ့ၾကည္လိုက္ေတာ့ သူကလည္း သူမကို မိုးၾကည့္ေနကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီးေယာင္ေယာင္ သူ႔ကိုၿပံဳးျပကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး"အင္း သြားရေအာင္" လို႔ေျပာလိုက္သည္။
သူတို႔က တျခားလူေတြကိုလ်စ္လ်ဳရႈကာ ခ်န္ေဟာက္နဲ႔ လင္းေဖးကိုလည္း ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့လိုက္သည္။
ေနာက္မွာ ရပ္ေနတဲ့ ေလာ့ခ်န္ခ်န္က ေနာက္ဆံုးမွထြက္ေပၚလာကာ သူတို႔ကို က်ယ္ေလာင္တဲ့ေလသံနဲ႔ "ေယာင္ေယာင္ နင္ ခ်န္ေဟာက္ေမြးေန့ ပါတီကိုမသြားေတာ့ဘူးလား?"
ေယာင္ေယာင္ တုန႔္သြားကာ ဒိေန့က ခ်န္ေဟာက္ေမြးေန့ဆိုတာကို သတိရလိုက္သည္။ ခ်န္ေဟာက္က အဲ့ဒါေၾကာင့္ လင္းေဖးကို မနက္အေစာ ေခၚလာတာကို သူမ အမွားမဟုတ္ဘူး ၿပီးေတာ့ ခ်န္ေဟာက္ေမြးေန့ကိုလည္း သူမမသိဘူးေလ သူတို႔က ဒိတိုင္း လ ေမြးေန့ က်င္းပရံုပဲ ဒိတ္ေတြကႏွစ္တိုင္းေျပာင္းေနတာကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ ႏွစ္က ဒိတ္္ကိုဘယ္သူကမွတ္မိမွာလဲ ဒါမဲ့ ေမ့သြားေတာ့ေကာ ေမ့သြားတယ္ေပါ့ အေရးမွမႀကီးေတာ့တာ
ေယာင္ေယာင္က ေလာ့ခ်န္ခ်န္ စကားကို အာရံုမစိုက္ ခ်င္းက်င္းခါးကိုပဲတင္းတင္းဖက္ထားကာ သူ႔ေနာက္ေက်ာမွာ မ်က္ႏွာကိုအပ္ထားသည္။ သူမက သူ႔ရဲ့ ႏွလံုးခုန္သံကိုေတာင္ခံစားမိေနကာ သူမ အရမ္းကို စိတ္ေအးေနမိသလိုပင္ သူမရဲ့က်န္တဲ့ဘဝတေလ်ွာက္လံုး ဒီလူနဲ႔ပဲတူတူရိွသြားေတာ့မွာ
ေလာ့ခ်န္ခ်န္ နင္ငါ့ကို မနာလိုၿပီး ရူးေအာင္လည္း မလုပ္ႏိုင္ေတာသလို ခ်န္ေဟာက္ကလည္း ငါ့ကို ခံစားရေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒီ ဓားႏွစ္ေခ်ာင္းမရိွရင္ ဘာကမ်ား ငါ့ကိုနာၾကင္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ဦးမွာမို႔လဲ
ေလာ့ခ်န္ခ်န္ေရ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ထဲ တစ္ေယာက္က မရိွေတာ့ဘူး ရက္စက္တဲ့ ငါမရိွေတာ့ နင္ဘယ္လိုမ်ား ရိုးသားျဖဴစင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခ်င္ေသးလဲ ခ်န္ေဟာက္ကေကာ နင့္ကိုသေဘာက်ဦးမလား ၾကည့္ၾကတာေပါ့
စက္ဘီးတစ္ီးက ကားတစ္စီးထက္ေတာ့ ပိုမျမန္ႏိုင္ဘူးေလ ခ်န္ေဟာက္နဲ႔ တျခားႏွစ္ေယာက္က အခ်ိန္ျဖဳန္းေနေပမယ့္ သူတို႔က ခ်င္းက်င္းနဲ႔ ေယာင္ေယာင္ကို အလြယ္ေလးျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ေသးသည္မဟုတ္လား
လမ္းနားမွာ ေယာင္ေယာင္က ခ်င္းက်င္းေနာက္ေက်ာကို ပုတ္လိုက္သည္။ ခ်င္းက်င္းက သူမကို ကူကယ္ရာမဲ့စြာ တစ္ခုခုေျပာလိုက္သည္။လက္တဖက္က စက္ဘီးကိုကိုင္ တဖက္က သူမလက္ကိုဖယ္လို႔ေနသည္။ သူမ လက္က ဖယ္ခံလိုက္ရေပမယ့္ တျခားလက္တစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔ကိုဆက္ပုတ္ေနတုန္း သူတို႔က တကယ့္ကိုေပ်ာ္ေနၾကပံုပင္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခ်င္းက်င္းက ေယာင္ေယာင္လက္ႏွစ္ဖက္လံုးကို သူ႔ေရ႔ွမွာထားလိုက္ေတာ့ ေယာင္ေယာင္က သူ႔ဗိုက္ကို လာကတိထိုးျပန္သည္။ ခ်င္းက်င္းစီးတဲ့စက္ဘီးေလးက မိန္းကေလးစီးတဲ့ပန္းေရာင္စက္ဘီးေလးပင္ ဘယ္သူ ျမင္ျမင္ရယ္ခ်င္စရာ
သူတို႔ စက္ဘီးကိုျဖတ္သြားေတာ့ ကားေပၚက လူ၃ ေယာက္လံုးက ေယာင္ေယာင္ရယ္သံကိုၾကားလိုက္ရသည္။ ထိုရယ္သံမွာ ပြင့္လင္းေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ အျပၫ့္
အစကေန အဆံုးထိ ထိုလူႏွစ္ေယာက္က သူတို႔ကို တခ်က္ေတာင္မၾကည့္ခဲ သူတို႔က မသိရင္ႀကိဳဇာတ္တိုက္ထားသလိုမ်ိဳးပင္ ခ်န္ေဟာက္က ေနာက္မွန္ထဲကေန ထိုလူႏွစ္ေယာက္ကို လံုးဝ မျမင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ထိ ၾက့ည့္ေနခဲ့သည္။
ပြီးတော့ တဖက်ကိုရောက်တာနဲ့ ဒိတ်လုပ်ရတဲ့ခံစားချက်ကို သိမှာပဲလေ
"ကိုယ်ကြည့်လိုက်မယ်" ချင်းကျင်းက ထိုင်ကာ စက်ဘီးကို ကြည့်လိုက်သည်။ စက်ဘီးကိုယ်ထည်နဲ့ တာယာတွေက ယောင်ယောင်ကြောင့် သန့်လို့ စက်ဘီးကို စမ်းကြည့်ပြီး ယောင်ယောင်ကို "ထိုင်ကြည့်" လို့ပြောလိုက်သည်။
ယောင်ယောင်က နာခံစွာနောက်မှာ ထိုင်လိုက်သည်။ ချင်းကျင်းကရှေ့ခုံမှာထိုင်ကာ နှစ်ခါလောက်စမ်းနင်းကြည့်တော့ အဆင်ပြေနေဆဲ ဒါမဲ့လည်းနှစ်ပေါင်းများစွာ ဒီတိုင်းကြီးထားတာတော့ စက်ဘီးက ဘယ်လောက်ခံမလဲတော့ ဘယ်သူမှမသိ
"ဘယ်လိုလဲ ဘယ်လိုလဲ?" ယောင်ယောင်က သူ့ခါးကိုဖက်ကာ နောက်ကနေ စိတ်လှုပ်ရှားစွာမေးလာသည်။
ချငင်းကျင်းက စက်ဘီးပေါ်ကနေလှည့်ကာ ယောာင်ယောင်ကို ကြည့်ပြီး "သုံးလို့ရပါသေးတယ်"
"အာ့ဆို ဒီနေ့ ဒီစက်ဘီးနဲ့ အပြင်သွားကြတာပေါ့ အိုခေ?"
ယောင်ယောင်က မျက်လုံး ကြီးတဲ့ထဲပါတာကြောင့် သူမ တစ်ယောက်ယောက်ကို မျက်လုံးပြူးပြရင် တကယ်လန့်ဖို့ကောင်းသည်။ ဒါမဲ့ ဒီတစ်ခါတော့ မင်းကိုယ်မင်း သူမမျက်လုံးထဲမှာ မင်းကိုယ်မင်းမြင်ရတဲ့အခါ သူမက မင်းအပေါ် စိတ်နစ်ထားတယ်ဆိုတဲ့ ထင်ယောင်ထင်မှား မှုမျိုးကိုတောင် ရစေလိမ့်မည်။
ချင်းကျင်းကိုလည်း ဒီလိုပဲကြည့်နေတာ ခနလောက် သူလည်း စိတ်လွတ်သွားသလိုပင် ယောင်ယောင်ထပ်မေးလာမှသာ အသိဝင်လာပြီးတော့ ပြုံးကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
"မြန်မြန် အပြင်သွားရအောင် ခနနေရင် တအားပူလာတော့မှာ"
ချင်းကျင်းက ငြင်းဆိုမှုမရှိ သူ့ ကားကို ယောင်ယောင်ခြံပြင်မှာထိုးဖို့ ထွက်သွားလိုက်သည်။ ယောင်ယောင်က စက်ဘီးကိုခြံပြင်ကိုတွန်းကာအပြင်မှာသူ့ကိုစောင့်နေခဲ့သည်။ ယောင်ယောင်က စက်ဘီးကိုမှီကာ ချင်းကျင်းကိုစေငါ့်နေတေုန်းမှာပဲ တစ်စုံတစ်ယောက်က "ယောင်ယောင်" လို့ ခေါ်သံလို့ ကြားလိုက်ရသည်။ထိုအသံက နွေဦးလေပြေနြ့ တူတယ်လို့ လူတွေကိုခံစားရစေတဲ့အသံမျိုး
သူမ သတိမထားမိလိုက်ခင်မှာပဲ ကားတစ်စီးက သူမနားမှာ ဘရိတ်အုတ်လိုက်တာကိုခံစားမိလိုက်သည်။ သူမ ဂရုမစိုက် ဒီဝန်းကျင်မှာ ဘယ်မိသားစုက ကားမရှိလို့လဲ သူမက ကားပိုင်ရှင်က သူမနဲ့ ရင်းနှိီးမယ််လို့ထင်နေတုန်းမှာပဲ ကားထဲက လူက သူမ ဘဝမှာ မတွေ့ချင်ဆုံးသူ ဖြစ်နေတာကို မြင်လိုက်ရသည်။ ချန်ဟောက်ပင် ချန်ဟောက်က သူမကိုကြည့်ကာ အပြစ်ရှိသလို ပုံစံနဲ့ညင်သာစွာ "အချိန်အကြာကြီးစောင့်လိုက်ရတယ်လား ယောင်ယောင် ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ် လင်းဖေး ကို ကြိုဖို့ ကတိပေးထားတာနဲ့ နောက်ကျသွားတာ"
သူဘာတွေပြောနေလဲ ယောင်ယောင်မသိ သူမ စိတ်ပျော်နေတာတွေလည်းပျက်စီးသွားပြီပင် သူမက သူ့ကိုအေးစက်စွာ ကြည့်ကာ "နင်က ဒီကိုဘာလာလုပ်တာလဲ" လို့မေးလိုက်သည်။
"လော့ယောင်ယောင် နင်ပဲသူ့ကို လာကြိုခိုင်းတာလေ ဘာတွေလာဟန်ဆောင်နေတာလဲ?"
ယောင်ယောင်လည်းခရီးးသည်တင်ခုံက မိန်းမကို ကြည့်ကာ အံဩသွားမိသည်။ ထိုအမျိုးသမီးက သူမကို ယောင်ယောင်ကြည့်နေတာမြင်တော့ အေးစက်စွာမျက်နှာလွှဲသွားတော့သည်။ လော့ယောင်ယောင်ကို ရွံမုန်းနေမှန်း အသိသာကြီးပင်
"လင်းဖေး ဘာလို့ယောင်ယောင်ကို အဲ့လိုပြောရတာလဲ"
ချန်ဟောက်မျက်နှာ ကာကွယ်မှုအပြည့်
ထိုစကားက လင်းဖေးကိုပေါက်ကွဲသွားစေကာ ကားတံခါးကိုဖွင့်ပြီး အားနဲ့ ပိတ်ချကာ "ချန်ဟောက် သေချာပြော နင့်ရည်းစားက ဘယ်သူလဲ!!!" ဒီအမျိုးသမီးက တကယ့်ကို လှသည်။ သေစေနိုင်လောက်တဲ့ထိလေ ဒါမဲ့ ကိုယ်ကျင့်စရိုက်ကတော့ ဆိုးဝါးလှသည်။
ချန်ဟောက်က လင်းဖေးကို ကူကယ်ရာမဲ့စွာကြည့်ကာ ယောင်ယောင်ကိုပြန်ကြည့်လာပြီး အရမ်းနေရခက်နေသလိုပင် "လင်းဖေး ကိုယ်ပြောပြီးပြီလေ ယောင်ယောင်က ကိုယ့်ဂျုနီယာလို့"
"ဂျုနီယာ ဟိုက နင့်အပေါ်ဘာစိတ်မှ မရှိဘူးလို့ နင်ပြောရဲလား"
ယောင်ယောင်ကစက်ဘီးမှာမှီကာ ထိုလူနှစ်ယောက်ကိုအေးစက်စွာကြည့်နေခဲ့သည်။ ဒီလို ကလေးဆန်တဲ့မြင်ကွင်းမျိုးက သူမကို ဘာမှမခံစားရစေ ဒီလို ပြဇာတ်မျိုး သူတို့ကကြိုးစားဖျော်ဖြေနေကြပေမယ့် သူမ က စိတ်မဝင်စာားတော့ကြာပြီလေ
လူသိများတဲ့ ချန်ဟောက်မှာ ငယ်ချစ်ဦးတစ်ယောက်ရှိပြီး ချန်ဟောက်က သူမကို သဘောမကျပေမယ့် ထိုကောင်မလေးရဲ့ ကျန်းမာရေးက မကောင်းမွန်လှ သူမက အမြဲတမ်းလည်း သတ်သေဖို့ကြိုးစားနေတာအဲ့ဒါကြောင့်လည်း ချန်ဟောက်က သူမကို အမြဲတမ်း လိုက်လျောနေရတာပင်
လူတိုင်း သူဘယ်လောက်ထိကူကယ်ရာမဲ့နေလဲ မြင်နိုင်ပါသည်။ အဲ့ဒါကြေင့်လည်း ယောင်ယောင်ကိုငြင်းတာတောင် ယောင်ယောင်က သူမအပေါ်ခံစားချက်က သူများနဲမတူဘူးလို့ ခံစားမိစေခဲ့တာပေါ့ သူမကို ကြည့်တဲ့ပုံစံကလည်း သူများနဲ့မတူဘူး လင်းဖေးနဲ့ရန်ဖြစ်လည်း သူက သူမကိုအမြဲကာကွယ်ပေးတာလေ
အခုကြည့်လိုက်တော့ ဟာသ ကြီးတစ်ခုပါပဲ
တကယ်တန်းက သူက မိန်းကလေးတိုင်းကို ဒီပုံစံပဲ လူတိုင်း တွဲငြိသွားတဲ့ထိ ညင်သာပြတာလေ တကယ်တန်းက သူက သူ့အတွက်နဲ့မိန်းမတွေ ရန်ဖြစ်တာကို ဂုဏ်ယူနေတာ 'ကူကယ်ရာမဲ့နေတဲ့ခံစားချက်'တွေနဲ့ သူ့ကိုယ်သူကျေနပ်နေတာ လင်းချန်ချန်နဲ့သူမကို အထူးတလည်ဆက်ဆံတာလည်း သူတို့က ညီအစ်မတွေမို့လို့လေ စုံလိုက်ပေါ့ သူ့ရဲ့အောင်မြင်မှုကိုလည်း ပိုပြီး ခံစားရစေတာပေါ့
ဒီလူက ဝမ်ဇီပင်းလို နည်းလမ်းကိုအသုံးပြုတဲ့သူပဲ ငယ်ငယ်ကတည်းက ကိုယ့်ကိုကိုယ် မင်းသားတစ်ပါးလိုစိတ်ကူးယဉ် ကြီးပြင်းလာတော့လည်း
ကိုယ့်ကိုကိုယ် မင်းသားလို့ထင်
ဒီရောဂါက ကုမှဖြစ်မည်။ လင်းဖေး ဘဝက တိုသွားတာ နှမြောစရာ မဟုတ်ရင် မကြာခန လက်ကောက်ဝတ်လှီး အိပ်ဆေးတွေသောက် လူတိုင်းကြိုက်နေတဲ့ ချန်ဟောက်နဲ့တူတူရှိနိုင်မယ် ထင်နေတာကြီးက တကယ့်ကို ရူးစေမှာပဲ အရင်ကဖြစ်ခဲ့သမျှ တွေးလိုက်တိုင်းယောင်ယောင် ရင်ထဲဒေါသတွေထွက်လာမိတဲ့ထိ အမဲရောင်အရိပ်ကြီးက သူမကို ကာဆီးလိုက်ပြီး ဝင်နှောင့်ယှက်လို့မရနိုင်တော့တဲ့ထိ
ရုတ်တရက် သူမလက်ကိုတစ်ယောက်က ညင်သာစွာ လာကိုင်လိုက်သည်။ သူမ လက်သည်းတွေက သူမလက်ကြားထဲ လာဖောက်ဝင်နေတဲ့ထိ သူ့လက််တွေကနွေးထွေးသလို အားလည်း ပါလှသည်။ သူမရင်ထဲက အေးစက်မှုတွေအကုန်ပျောက်သွားစေတဲ့ထိလေ
"သွားရအောင်" စာသားလေးတစ်ခုဆိုပေမယ့် မသေချာမှုတွေပါဝင်နေတာတော့ ပြောတဲ့သူကိုယ်တိုင်သာ သိလိမ့်မည်။
ယောင်ယောင် သူ့ကိုမော့ကြည်လိုက်တော့ သူကလည်း သူမကို မိုးကြည့်နေကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီးယောင်ယောင် သူ့ကိုပြုံးပြကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး"အင်း သွားရအောင်" လို့ပြောလိုက်သည်။
သူတို့က တခြားလူတွေကိုလျစ်လျုရှုကာ ချန်ဟောက်နဲ့ လင်းဖေးကိုလည်း ဖြတ်ကျော်ခဲ့လိုက်သည်။
နောက်မှာ ရပ်နေတဲ့ လော့ချန်ချန်က နောက်ဆုံးမှထွက်ပေါ်လာကာ သူတို့ကို ကျယ်လောင်တဲ့လေသံနဲ့ "ယောင်ယောင် နင် ချန်ဟောက်မွေးနေ့ ပါတီကိုမသွားတော့ဘူးလား?"
ယောင်ယောင် တုန့်သွားကာ ဒိနေ့က ချန်ဟောက်မွေးနေ့ဆိုတာကို သတိရလိုက်သည်။ ချန်ဟောက်က အဲ့ဒါကြောင့် လင်းဖေးကို မနက်အစော ခေါ်လာတာကို သူမ အမှားမဟုတ်ဘူး ပြီးတော့ ချန်ဟောက်မွေးနေ့ကိုလည်း သူမမသိဘူးလေ သူတို့က ဒိတိုင်း လ မွေးနေ့ ကျင်းပရုံပဲ ဒိတ်တွေကနှစ်တိုင်းပြောင်းနေတာကို လွန်ခဲ့တဲ့ ၇ နှစ်က ဒိတ််ကိုဘယ်သူကမှတ်မိမှာလဲ ဒါမဲ့ မေ့သွားတော့ကော မေ့သွားတယ်ပေါ့ အရေးမှမကြီးတော့တာ
ယောင်ယောင်က လော့ချန်ချန် စကားကို အာရုံမစိုက် ချင်းကျင်းခါးကိုပဲတင်းတင်းဖက်ထားကာ သူ့နောက်ကျောမှာ မျက်နှာကိုအပ်ထားသည်။ သူမက သူ့ရဲ့ နှလုံးခုန်သံကိုတောင်ခံစားမိနေကာ သူမ အရမ်းကို စိတ်အေးနေမိသလိုပင် သူမရဲ့ကျန်တဲ့ဘဝတလျှောက်လုံး ဒီလူနဲ့ပဲတူတူရှိသွားတော့မှာ
လော့ချန်ချန် နင်ငါ့ကို မနာလိုပြီး ရူးအောင်လည်း မလုပ်နိုင်တောသလို ချန်ဟောက်ကလည်း ငါ့ကို ခံစားရအောင် မလုပ်နိုင်တော့ဘူး ဒီ ဓားနှစ်ချောင်းမရှိရင် ဘာကများ ငါ့ကိုနာကြင်အောင်လုပ်နိုင်ဦးမှာမို့လဲ
လော့ချန်ချန်ရေ ညီအစ်မ နှစ်ယောက်ထဲ တစ်ယောက်က မရှိတော့ဘူး ရက်စက်တဲ့ ငါမရှိတော့ နင်ဘယ်လိုများ ရိုးသားဖြူစင်ချင်ယောင်ဆောင်ချင်သေးလဲ ချန်ဟောက်ကကော နင့်ကိုသဘောကျဦးမလား ကြည့်ကြတာပေါ့
စက်ဘီးတစ်ီးက ကားတစ်စီးထက်တော့ ပိုမမြန်နိုင်ဘူးလေ ချန်ဟောက်နဲ့ တခြားနှစ်ယောက်က အချိန်ဖြုန်းနေပေမယ့် သူတို့က ချင်းကျင်းနဲ့ ယောင်ယောင်ကို အလွယ်လေးဖြတ်ကျော်နိုင်သေးသည်မဟုတ်လား
လမ်းနားမှာ ယောင်ယောင်က ချင်းကျင်းနောက်ကျောကို ပုတ်လိုက်သည်။ ချင်းကျင်းက သူမကို ကူကယ်ရာမဲ့စွာ တစ်ခုခုပြောလိုက်သည်။လက်တဖက်က စက်ဘီးကိုကိုင် တဖက်က သူမလက်ကိုဖယ်လို့နေသည်။ သူမ လက်က ဖယ်ခံလိုက်ရပေမယ့် တခြားလက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့ကိုဆက်ပုတ်နေတုန်း သူတို့က တကယ့်ကိုပျော်နေကြပုံပင် နောက်ဆုံးတော့ ချင်းကျင်းက ယောင်ယောင်လက်နှစ်ဖက်လုံးကို သူ့ရှေ့မှာထားလိုက်တော့ ယောင်ယောင်က သူ့ဗိုက်ကို လာကတိထိုးပြန်သည်။ ချင်းကျင်းစီးတဲ့စက်ဘီးလေးက မိန်းကလေးစီးတဲ့ပန်းရောင်စက်ဘီးလေးပင် ဘယ်သူ မြင်မြင်ရယ်ချင်စရာ
သူတို့ စက်ဘီးကိုဖြတ်သွားတော့ ကားပေါ်က လူ၃ ယောက်လုံးက ယောင်ယောင်ရယ်သံကိုကြားလိုက်ရသည်။ ထိုရယ်သံမှာ ပွင့်လင်းပျော်ရွှင်မှုတွေ အပြည့်
အစကနေ အဆုံးထိ ထိုလူနှစ်ယောက်က သူတို့ကို တချက်တောင်မကြည့်ခဲ သူတို့က မသိရင်ကြိုဇာတ်တိုက်ထားသလိုမျိုးပင် ချန်ဟောက်က နောက်မှန်ထဲကနေ ထိုလူနှစ်ယောက်ကို လုံးဝ မမြင်နိုင်တော့တဲ့ထိ ကြ့ည့်နေခဲ့သည်။