រឿង
#ប៉ាចុង
Part:១០៥+១៦
បាតដៃក្ដៅប៉ះអង្អែលឈ្លីចុះឡើងៗព្រោះតែម្ចាស់វាកំពុងតែបម្រះទធាក់ជើងខ្វៃៗឯដៃប្រឹងមកស្រវ៉ាសក់នាយតែស្រវ៉ាមិនដល់ទើបនាងប្ដូរទៅចាប់ខ្នើយខ្ញាំជំនួសដោយលាន់ឮសំលេងចេញពីបំពងក។
«អឹ!ពូអឹុម កុំធ្វើបែបនោះអីខ្ញុំស្រៀវ អឹ»
មាត់នៅបន្តនិយាយឲ្យនាយឈប់សម្លេងគ្រហឹុមនៅតែឮគ្រលួចចេញពីមាត់នាង។ឯអ្នកកម្លោះឱនលិតផ្ដោះផ្ដងឆ្អែតចិត្តទើបស្រវ៉ាវាលឡើងមកថ្នមបំផុតទើបកម្ចាត់ខោដែរជាប់ចង្កេះចេញបង្ហាញភាពមហិមាដែររីកមាឌស្ទើផ្ទុះនោះឡើងឲ្យឃើញច្បាស់
«ត្រៀម!'អា!អាយ'សឺតទ្រាំបន្តិចទៅ»
ដៃមាំលើកមកចាប់ជើងនាងដាក់ត្រឹមចង្កេះលិតអង្គង់ចុះរួចក៏ជ្រែកដុំសាច់មូលទម្លុះភាពទុនជ្រាយរបស់នាងដោយចង្កេះចាប់ក្រលែងតិចៗចុះឡើងធ្វើឲរាងតូចរមួលខ្លួនពើងទ្រូងលើកចង្កេះព្រោះតែការថ្នាក់ថ្នមរបស់នាយកម្លោះ។
«សឺត!មិនប្រែប្រួលសោះហើយនាងតូច»
«ពូ!គឺ!'គឺអ្វី?'»
ប្រយោគ!ហៅនាយរួចក៏ស្ងាត់ទៅវិញទើបធ្វើឲ្យអ្នកកម្លោះចាស់ឱនមកសួរ?
«គឺ!កុំខ្លាំងពេកប្រយ័ត្ន»
«ប្ដីដឹងហើយ!ហឹុម»
ខណ:ពេលដែលតបតសម្ដីទៅនាងឯចង្កេះនៅតែក្រលែងតិចៗតាមការប្រាប់របស់នាង។
«អាស!ហឹុកៗ!ពូៗកុំបឺតបែបនេះអីជ្រុះខ្ទិចឥឡូវហើយ»
«មិនមែនរបស់កែច្នៃផងខ្លាចជ្រុះធ្វើអី ហឹុម»
ចង្កេះចាប់បោលឡើងធ្វើឲ្យនាងទទួលយកកម្លាំងរបស់នាយស្ទើតែមិនបានទើបខ្លួនប្រាណត្រូវរង្គើរធ្វើឲ្យសាច់មូលមួយគូរបោកផ្ទប់ចុះឡើយនាយទ្រាំមិនបានក៏ទម្លាក់មាត់លើច្របាច់ឱនខាំបឺតរហូតម្ចាស់គេឃាត់!ទើបនាយបោះសម្ដីឲ្យនាងទាំងធ្វើមុខច្រឡើម។
«មិនមែនរបស់កែច្នៃខាំប៉ុណ្ណឹងវាមិនបញ្ហាទេ!»
«អាស!អាស!ហឹុកពូតិចៗ»
«អើស!នាងតូច!ទ្រាំបន្តិចវាអើស!អើស!ហឹុម!នេះយំឬ?»
ស្រពពេលចង្កេះកាន់តែញាប់ញ័រនាយក៏ដល់គោលដៅបញ្ចេញសំណល់ខាប់អន្ទាយចូលក្នុងរាងកាយរបស់នាង។សម្ងំរហូតធូរស្បើយទើបទើបនាយងើបក្រេះសួរនាងទាំងមិនទាន់ដកអាវុធ្ធសង្គ្រាមចេញឡើយ។
«មិនឆ្លើយ!តិចថាខ្ញុំខឹងលេងដល់សន្លប់ទៅណាស់»
«ដ្រួលលទេដឹង!អាស!អាយនិយាយបញ្ជួសទេពូ»
«ស្រលាញ់អ្នកចូលចិត្តបញ្ជួសបែបនេះណាស់អូនសម្លាញ់»
ចាប់ផ្ដើមចង្កេះកម្រើឡើងវិញម្ដងទៀតធ្វើឲ្យនាងស្រែកយ៉ាស់ឡើងហូរទឹកភ្នែកមកទៀតធ្វើឲ្យអ្នកកម្លោះចាប់ចង្កេះស្ដើងអុកផ្លាប់ៗលាន់សូរខ្ទរខ្ទៀរពេញបន្ទប់ព្រោះតែសាច់ប៉ះចង្គិចដោយអ្នកកម្លោះបញ្ចេញកម្លាំងខ្លាំងពេក។
ឯនាងក្រមុំយំរន្ដំលាយសម្លេងថ្ងួចថ្ងូរស្រួលលាយទុកឈឺសម្ងំឆឹងដៃលើកវឹងមកឱបកនាយជាប់ហើបចេញពីពូកទើបនាយលើកនាងឲ្យមកអង្គុយខាងលើវិញធ្វើឲ្យល្អាងផ្កាស្នេហ៍ស្រោបពីលើដុំសាច់រីកមាឌមាំនោះនាយទម្លុះពីខាងក្រោមមកធ្វើឲ្យរាងកាយតូចអួលដកដង្ហើមថប់ៗដៃវាយខ្នងនាយដឹបៗឯនាយនោះមិនទាន់ទេទោះត្រូវមួយលានដៃក៏មិនឈប់ដែរ
នាយនៅតែកម្រើកចង្កេះរុលផ្លាប់ៗទាំងសំណើមហៀរហូរអណ្ទេអណ្ទាយ។ឯញើសសើមជោគស្អិតរាងកាយទាំងពីរ។
«អាស!ឈប់ទៅខ្ញុំទៅលែងរួចហើយ»
«អើស!អឹ!!អឹុម»
«អាស!អាយ!!»
មួយផឹបចុងក្រោយ ទើបនាយទម្លាក់ខ្លួននាងចុះមកវិញទាំងឱនថើបបបូរមាត់ប្រលែងអណ្ដាតរុលសើរមួលចុះឡើងៗដើម្បីបន្លំភាពឈឺរបស់នាង។
«សុំទោសជាទីស្រលាញ់»
«ចាំមើលកូនខឹងហើយ»
«ចាំប៉ានិយាយជាមួយកូនឲ្យ»
«ប៉ាៗសុំទោសជុបៗ!គេងទៅណា៎ជាទីស្រលាញ់»
និយាយាហើយនាយឱនថើបក្បាលពោះនាងពីរបីលានខ្សឺតទើបទាញភួយមកដណ្ដប់គេងឱបនាងទៅ។
មួយសប្ដាហ៍ក្រោយមក 🤔
រងចាំភាគបន្ត
#បីកុំបីការពារ។ ~ជួប~