It's already dark, but I'm walking home quietly after buying some ice cream.
Some people were also passing by, but I still felt something strange.
Huminto ako saglit at lumingon lingon sa paligid. I'm hoping to see someone.
Kasi nung nakaraan ko pa nararamdaman na parang may nagmamasid sakin. Simula nuong huli namin pag uusap ni ate Veronica pakiramdam ko palagi ng may nakasunod sa akin. O baka nagmamaganda lang ako kaya iniisip ko na may stalker nako.
And speaking of her, I heard that she was on leave. Her parents gave her permission to relax abroad. I don't know why she got stressed after talking to me. Did I hurt her feelings that much?
Palagi ko padin syang iniisip. Nagsisisi ako sa mga nagawa at nasabi ko sa kanya nuong huli namin pag uusap. Gusto ko ngang humingi ng dispensa pero wala naman sya. Siguro pagbalik nalang nya o baka nga nakabalik na sya hindi ko lang alam dahil hindi naman na kami masyado nag uusap ni Felix. Iwas na iwas kasi sya sakin e , dapat nga ako yung gumagawa nun dahil sya yung umamin samin hindi ako.
Nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa makauwi ako ng bahay. Napakunot naman ang noo ko nang makita na nakabihis sina mama at papa.
"San lakad nyo? May date po kayo?"- taka kong tanong.
"Anak sabog ka ba?"- sabi ni Mama na ikinangiwi ko.
Saan naman nya natutunan yon?
"Huh?"
Dad chuckled and fixed his tie. "Magbihis kana ng maayos. Diba sabi ko may lakad tayo. Nag yes ka pa nga tapos nakalimutan mo na agad."
"Ay ngayon na po ba yon?!"- gulat na sambit ko at tinakpan pa ang bibig ko.
"Oo anak, kaya dalian mo na. Nakakahiya sa pupuntahan natin kung malelate pa tayo."- sabi ni mama at kinuha ang binili kong ice cream.
Sya na ang naglagay nun sa freezer dahil pinagbihis na nya ako.
Ang formal naman yata masyado? Balak ko pa naman mag casual attire nalang sana pero nag dress padin ako, baka kasi mamaya ako lang pala yung naiibang suot sa formal gathering na sinabi sakin ni Dad.
Umalis na kami sa bahay pagkatapos kong mag ayos ng sarili. Excited pa ako nuong una pero nang makita ko ang tinatahak namin daan ay unti unti nakong napasimangot.
"Bakit po nasa Beaufort Subdivision tayo?"
"Dahil dito gaganapin ang party anak."
I'm hoping that the car won't stop in front of Beaufort Mansion, but I'm wrong. Once the car halted, all my hopes vanished in an instant.
Sobrang daming sasakyan sa labas pagkababa namin parang gusto ko nalang tuloy umuwi.
"Ano po bang meron? Bakit may party?"-clueless na tanong ko.
Alam ko may sinabi si Dad sa akin about sa party nga daw pero hindi ko na tanda sa sobrang lutang ko this past few days.
"Birthday ni Sir Alonzo."
Birthday ng papa nina Felix?! Sobrang sabog kona ba talaga at oo nalang ako ng oo sa mga sinasabi nila?
Kung nasa tamang wisyo ako nuong kinausap ako ni Dad edi sana nakatanggi ako on the spot! Nakakainis naman!
Napanguso ako dahil pumasok na sina mama sa loob habang ako nakasunod lang sa kanila. Hindi nga ako nagkamali. Ang dami ngang tao.
Naalala ko na naman sya. Ganito din kami unang nagkita e. May party din that time. Hays. Bigla ko syang namiss kahit pa naiinis padin ako sa kanya.
"Anton! Welcome sa inyo. Thank you for coming."- nakangiting bati nung Dad ni Felix habang may hawak na wine glass.
Nag hi lang ako dito. Hindi naman kasi nya alam yung nangyayari sa amin nung dalawa nyang anak e.
"Felix is somewhere around here. Baka ikaw ang hinahanap nun."- sabi pa nito at ngumiti sa akin.
"Baka po hindi."- alanganin kong sabi.
Lumapit din sa amin si Mrs. Beaufort. Napakaganda padin nito kahit may edad na. Hawig sya ni ate Veronica, mas mukha nga lang masungit yung anak nya.
"The Dezmond's are here. Hello hija."- bati nito at bumeso sa amin. Pero mas matagal ang yakap nya sakin.
"You look so fine Gwen. Para sa anak ko ba yan?"
"Which one po?"
"Pardon?"
Nakagat ko ang labi ko. Sabay sabay kasing kumunot ang mga noo nila.
"I mean s-sandwich po. Gusto ko po ng tinapay."- sabi ko at awkward na ngumiti.
Ngumiti naman ito at sinabi sa akin na walang ganon pero kung gusto ko daw ay pwede naman ako pumunta sa buffet table para mamili ng makakain ko.
Iniwan ko nalang muna sila. Tutal puro oldies nakikita ko. Ang hirap mag panggap na naiintindihan ko sila sa mga pinag uusapan nila.
Sobrang mabait sina Mr. and Mrs. Beaufort. Hindi sila tulad nung ibang mayaman na mapang mata sa mga tao. Natuwa pa nga sila dati nuong nalaman nila na best friend ako ni Felix. Hindi na daw kasi malulungkot ang anak nila kahit wala ang kapatid nito.
Ang dami kong nabungaran na masasarap na pagkain. Hindi tuloy ako makapili dahil parang halos lahat gusto kong kainin.
Matagal pa naman siguro matatapos itong party kaya konti lang muna kakainin ko para may space pa tiyan ko mamaya kung sakaling magutom ako.
Kumuha nadin ako ng drinks sa mesa at duon na ako sa may gilid nagtambay.
Kanya kanyang usap ang mga tao. May ilan ilan akong napapansin na kasing edad ko o mas bata pa sakin pero kakaunti lang.
"Hey, can I share a table with you?"
Napatingin ako sa pinag mulan ng mabining boses na iyon. Isang magandang babae ang nabungaran ko.
"S-sure"
Shems! Bat ako nautal? Ayan tuloy natawa sya.
Naupo ito sa harapan ko at nilahad ang kamay sa akin. "I'm Vera and you are?"
Bat katunog yung name?
"Gwen."- tipid na sabi ko at uminom.
"I'm sorry to interrupt your alone time. I'm just bored. My brother is nowhere to be found. I guess he's looking for his girlfriend."- palatak nya na halos magsalubong na yung kilay.
Binawi ko ang tingin sa kanya. Naaalala ko kasi si ate Veronica.
Teka bakit ko ba iniisip ang babaeng yon?
"Ayos lang. Wala din naman akong makausap e."
"Friends na tayo ha?"- nakangiting sabi nito.
"S-sige."
So ayon. Akala ko nuong una ang hinhin at tahimik nya. May pagka makulit at daldal din pala sya. Front lang daw nya ang magsungit pero soft hearted daw talaga sya.
Napag alaman ko din na mas ahead ako ng isang taon sa kanya. Pero hindi sya nag aaral sa Beaufort University. Pero ngayon nalaman nya na duon ako napasok ay gusto na din daw nya mag transfer duon. May pagkabaliw din pala sya.
Gusto ko nga itanong kung sino yung kapatid nya e. Para kasing pamilyar yung physical features nya. Kaya lang nahihiya naman ako.
Matapos namin mag chikahan ng kung ano ano ay nagpaalam na muna ako dahil kailangan ko muna mag punta sa comfort room.
Tinahak ko ang daan sa kabilang side ng mansion. Pamilyar nako dito dahil ilang beses naman na akong nagpupunta dito kaya alam ko na may comfort room dito sa ibaba para sa mga bisita.
Nawala sa isip ko ang pakay ko nang marinig ko ang tunog ng piano.
May grand piano sila Felix pero ang alam ko hindi sya mahilig tumugtog. So sino yon?
Naiihi na talaga ako kaya naman inuna ko muna ang pagpunta sa comfort room. Paglabas ko ay saka ko lamang pinuntahan ang pinagmumulan ng tunog ng piano.
Kahit kasi may tugtog mula sa party sa kabilang side ay maririnig mo padin yung piano kapag nandito ka sa part nato ng bahay.
Sobrang malawak ang bahay nila sa totoo lang. Kung hindi ka sanay, mawawala ka.
Ang ganda nung tinutugtog. It's “Can't help falling in love”.
Huminto ako at nahigit ko ang hininga ko nang makita ko ang babaeng gustong gusto ko makita. Nandito na pala ulit sya.
May bote ng wine sa ibabaw ng piano. Katabi nuon ay isang wine glass na may laman pa.
Nakatalikod ito sa akin kaya hindi nya alam na may nanunuod sa kanya habang natugtog sya. Nice, marunong pala syang mag piano.
Bagay sa kanya yung damit nya. Likod palang yummy na. Ayy wait! Erase! Ang manyak ko sa part na yon.
Nagitla ako nang biglang nagbago ang pagtugtog nya.
From being melodic and full of love, it changes to something creepy.
Creepy dahil sobrang bilis at diin nang pagtugtog nya. Alam nyo yung sa mga horror movies? Ganoon yung tunog ng piano. Pang baliw ang datingan.
Nang matapos nya ang tugtog ay inubos na nya yung wine sa baso nya at walang pasubaling binato yung wine glass dahilan para magsanhi iyon ng ingay.
Ngii. Galit na galit? Gusto manaket?
Mabilis akong dumalo sa kanya upang alalayan sya dahil muntik syang ma out balance sa pagtayo nya.
"You! Why are you here?!"- singhal nya sakin. Naamoy ko pa yung wine pero hindi ako na turn off. Ang bango kasi e. Humahalo iyon sa bango nya. Nakaka tempt.
Pinasadahan ko ang suot nya. Kumunot ang noo ko. Masyadong mababa ang neckline ng dress nya kaya naman umiwas ako ng tingin at sinalubong nalang ang mata nyang puno ng galit.
"Bitawan mo ko."
"Hindi ko po kaya."- double meaning na sabi ko pero hindi yata nya na gets.
"I'm serious ——"
"Me too. I'm so damn serious right now Veronica!"- madiin kong sabi at hinapit ang bewang nya. "Shut up for now and let me help you to bed."- dagdag ko pa bago sya inalalayan papuntang second floor.
Pilit naman nya akong tinutulak palayo. Akala siguro nya makakawala sya sakin sa lagay nato. E sa amin dalawa ako ang mas matino ngayon.
"Vincent might look for me. Let me go back to the party."
"You're already drunk, so I won't."
Malakas na hinampas nya ako sa balikat ko pero hinuli ko lang ang kamay nya at tinulak sya papasok sa kwarto nya.
For sure magkakapasa ako bukas. Ang bigat talaga ng kamay nya.
"Why are you pestering me?! Just go back to your girl!"- galit na sabi nya.
"You are my girl."
"I'm not——"
"Not yet, I know."- pairap na sabi ko at lumapit sa kanya.
Nagsimula na naman syang pumiglas sa pagkakahawak ko. Nakakainis na. Bakit ayaw nya sakin?
"I'm sorry."- I blurted out,which made her stop for a moment. "I'm sorry sa mga nasabi ko nuong nakaraan. I was just mad and jealous. I didn't mean to hurt you verbally."
Nang mapansin ko na kalmado na sya ay saka ko lamang binitawan ang mga kamay nya. Hinawi ko din ang hibla ng buhok nya na tumatakip sa mukha nya at nilagay iyon sa likod ng tainga nya.
I stared at her charcoal lifeless eyes, down to her slightly parted lips due to heavy breathing.
I clenched my jaw and leant down a bit to kiss her.
I sighed in contentment when I felt her soft and warm lips against mine. I close my eyes and move my lips slowly. I don't know if I'm doing it right, but I just want to feel her.
My breath hitched when she moved her lips and wrapped her thin arms around my neck to pull me closer. This is the first time that she kissed me back. I felt so happy. My heart is beating loudly in my rib cage. I gripped her waist and mimicked her movements. She's so good at this. And I hate the fact that I'm not the only one who can kiss her lips.
Ganito din ba nya halikan si Vincent?, ang sakit naman kung ganoon nga. Pero wala naman akong karapatan. They're in a relationship, they're free to do whatever they want to do as a couple.
Gumapang ang pait sa buong sistema ko kaya bago pa ako tuluyan mawala sa sarili ay binitawan ko na sya. Ako nadin ang pumutol sa halik at tinanggal ang braso nya sa leeg ko.
Hindi ito tama. Ano ako kabet?
"What's wrong?"- she asked,confused.
"Hindi dapat kita hinalikan."
Nakita ko ang pag dilim ng mga mata nya nang humakbang ako paatras. Nagtagis din ang bagang nya.
"Are you regretting it?"- she asked firmly.
Hindi. Pero hindi kasi tama e.
Ang rupok ko kasi . She's a walking temptation kaya! Kahit wala naman syang ginagawang nakaka akit. Naaakit padin nya ako.
"Answer me!"- sigaw nya habang masama ang tingin na binabato sa akin.
"You're drunk. It's better if you sleep now."- I said and sigh in defeat.
"I'm not drunk!"
"Yes,you are."
She cursed and my eyes go round when she unzipped her dress.
Binato nya sakin yung dress nya, sumakto naman iyon sa mukha ko. Ang bango talaga ng pabango nya.
Dumako ang tingin ko sa kanya na sumampa na ngayon sa kama nya.
"I don't sleep with clothes on when I drank liquor. Leave if you want. I'll just wait for Vincent to ——"
"Gusto mo pong mamatay?"- putol ko sa iba pa nyang sasabihin.
Narinig ko naman ang paghalakhak nya. Grabe ang ganda nya talaga kahit mukha na syang sabog.
"I doubt that you can kill me,Gwen. But I can kill you if you want."- she said.
Lumapit ako sa kanya at inayos ang kumot nya. Napasigaw ako nang hilahin nya ako pahiga sa tabi nya.
Nagsumiksik ito sakin. Bagay na ikinalunok ko. Ramdam ko kasi ang balat nya. Lalo pa at naka undergarments lang sya sa loob ng duvet. She's really a tease!
"Ano? Wala pakong ginagawa pero parang mamamatay kana dyan. Pwede naman huminga Gwen."- she teased which made me blushed.
Dumausdos sa bewang nya ang isa kong kamay. Dahilan para mapasinghap sya at sumiksik pa lalo sa akin.
"What is this?"- tukoy ko sa nakapa ko sa lower back nya.
"S-cars.."- halos pabulong na sabi nya.
"Where——"
"Please don't ask. I'm sleepy."- she said using her husky voice.
I heave a sigh and stare at her. It seems like she really doesn't want to tell me right now.
Hinayaan ko nalang na makapagpahinga sya. Nang mapansin ko na malalim na ang paghinga nya ay umalis na ako sa tabi nya at inayos ang kumot nya.
Inayos ko din ang dress nya at nilagay iyon sa dulo ng kama nya.
I still like you,ate Veronica. Even if you're hurting me,I still want to be with you.
Binigyan ko sya ng huling tingin bago ako lumabas sa kwarto nya. Ilang minuto nadin kasi siguro akong nawawala at panigurado na kanina pa ako hinahanap nina mama at papa.
Sorry po. Lumandi lang po ako saglit. Marupok e.