🌻
ဂ်ပန္ကေနေလ့လာစရာရိွတာ ေလ့လာၿပီး၁ပတ္အၾကာမွာေတာ့ ယမႈံတို႔ျမန္မာျပည္ျပန္လာျဖစ္ခဲ့ေတာ့သည္။ ကိုကိုက အရာရာသူ႔ကိုယံုထားဖို႔နဲ႔ ဘာမွစိတ္မပူဖို႔တဖြဖြ ေျပာတတ္ၿပိး အရင္ကထပ္ပိုၿပီး ဇီဇာလဲေၾကာင္တတ္လာေတာ့သည္။ အေဖအိုႀကီးလိုပြစိပြစိေျပာတတ္ၿပီး စိုးရိမ္စိတ္ကအၿမဲျပၫ့္ေနေတာ့သည္။ ေလဆိပ္ဆင္းၿပီးကားေပၚေရာက္တုန္းရိွေသး ကိုကို႔ေမေမက အလုပ္ကိစၥနဲ႔ယြန္းပစၥည္းေတြ ေနျပည္ေတာ္ကို ပို႔ခိုင္းေတာ့သည္။
ေနေရာင္စိတ္ညစ္ရသည္က ေမေမကခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အတင္းလႊတ္ေနျခင္းသာ။ ဟန္းနီးလဲမြန္းမဝသလို မိုမို႔ရဲ့အရသာကိုသိၿပီးသကာလမွာ အနားကကိုမခြာခ်င္ျဖစ္ေနေတာ့တာကို ေမေမကနားမလည္ေပ။ ေျပာရအခက္၊ ရွင္းရအခက္မို႔ေနေရာင္လုပ္ရမွနိးမသိျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ေနျပည္ေတာ္ထပ္သြားရင္လဲ မိုမိုနဲ႔ကခြဲရဦးမည္မို႔ အႀကံအိုက္ေနေတာ့သည္
" ကိုကို အရမ္းမစဉ္းစားပါနဲ႔ "
" မစဉ္းစားလို႔ရမလား။ ေနျပည္ေတာ္ထပ္သြားရင္ မင္းနဲ႔ထပ္ခြဲရဦးမွာ "
' ကိုကို ဒါကေတာ့ေလ လြန္တယ္သိလား။ဂ်ပန္ခရီးစဉ္လဲ မိုမိုေအးေဆးမလည္ရဘူး။ ဟိုလဲမသြားရ ဒီလဲမသြားရနဲ႔ ကိုကိုအေပ်ာပ္မခံပဲနဲ႔ "
" ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ကြာ အခ်စ္ခံရတာကိုပဲ မင္းကစိတ္ဆိုးရတယ္ရိွေသး "
" စိတ္ဆိုးတာမဟုတိဘူး ကိုကိုကအိုဗာတင္းျဖစ္ေနလို႔ ေျပာတာ "
" အိုဗာတင္းမကလို႔ မိုင္လိူျဖစ္ျဖစ္ကြာ။ "
ကိုကိုကသူ႔ကားကို အဓိပတိလမ္းေပၚရပ္ထားရင္း ခံုကိုေနာက္လွန္ကာ အက်ိတ္အနယ္စဉ္းစားေနေတာ့သည္။ သူ႔ဘာသာစဉ္းစားလားဆိုမဟုတ္ ယမႈံလဲအၿငိမ္မေနရေပ။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲထၫ့္ကာပါးကို လိမ္ဆြဲၿပီးအႀကံထုတ္တာမို႔ ပါးကနာနာလာသည္။ ဒါကမဟုတ္ေသးဘူးမလား ရီးစားအခုမွထားဖူးၿပီး တအားသဲျပေနတာ လူျမင္လို႔မွမေကာင္းတာ။ ေရခဲကအရည္ေပ်ာ္ရံုမကပဲ အေငြ့ပါျပန္ေနေတာ့ ခက္လိုက္တာေနာ္
" ကိုကိုစဉ္းစားၿပီးၿပီ မင္းလဲလိုက္ခဲ့ရမယ္ "
" ကိုကို႔ "
" ေတာ္ၿပီ ကိုအဲ့တာကိုအတည္ယူလိုက္ၿပီ "
" ေဖေဖသတ္လိမ့္မယ္ "
" ေယာကၡမကို ကို႔ကိစၥထားပါ "
" ကိုကို ငါတကယ္စိတ္ညစ္လိုက္တာေနာ္ "
" ကားထြက္ၿပီ ခါးပတ္ပတ္ "
ကားကေစာင့္ထြက္တာမို႔ ယမႈံခါးပတ္ကို ကမန္းကတန္းတက္ရေတာ့သည္။ ကိုကိုက စကားေအးေအးေလးနဲ႔တစ္ဖက္လူကို သိမ္းသြင္းတဲ့ေနရာမွာေတာ္သည္။ သ္ု႔ေသာ္ေဖေဖကေတာ့ တစ္သက္လံုးထိန္းခ်ဳပ္တဲ့လူ ကိုကိုဘာေျပာေျပာလက္မခံမွာ ႀကိဳသိေပမဲ့ ဒီ၂ေယာက္ၾကားဘယ္သူ႔ဘက္လိုက္ရမလဲမသိေပ။ ခရီးကအျပန္ေအးေဆးမနားရ မေတာ္ရေသးတဲ့လင္ကို လိုက္ထိနိးရတာနဲ႔တင္ လင္ယူခ်င္စိတ္ေပ်ာက္ေလၿပီ။
အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ကိုကိုကခပ္တည္တည္နဲ႔မုန႔္ေတြဝယ္ၿပီး ခ်ေပးကာ အားရပါးရစကားဆိုေတာ့သည္။ ေဖေဖကေတာ့ စီးပြားေရးလဲအေျခက်၊ လူကလဲေခ်ာ၊ ရိုးရိုးသားသားနဲ႔မို႔ အေတာ္သေဘာက်ေနဟန္ရိွသည္။ တကယ္ေတာ့ ကိုကိုဟာ ကလိမ္ကက်စ္မွန္း ေဖေဖမသိခဲ့ေပ။
" ေနေရာင္ကသိပ္ေခ်ာလာတာပဲ။ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေပါ့ေလ "
" မဟုတ္ရပါဘူး အန္တီရယ္၊ ဝါသနာပါတာေလးကေအာင္ျမင္လာတာပါ "
" ယမႈံအတုယူေနာ္ ကိုကိုကသိပ္ေတာ္တာ "
" ဟုတ္ေမေမ "
" ေနေရာင္ အခုအလုပ္ေတြအဆင္ေျပလား "
" ေျပတယ္ အန္ကယ္။ သဘက္ခါေလာက္ ေနျပည္ေတာ္သြားရမွာေလ ေမေမ့အလုပ္ကိစၥကိုလိုက္လုပ္ေပးဖို႔ "
" တကယ့္ကိုအားကိုးေလာက္တာပဲ "
" ကြၽန္ေတာ္ကလဲ ခရီးသြားရတာဝါသနာပါလို႔ပါ။ ဒါနဲ႔ဒါက လက္ေဆာင္ပါ။။"
" မင္းညီမကလိမ္မာရဲ့လား။ ဆ္ုးေသးလား "
" ကြၽန္ေတာ့္စကားနားေထာင္ပါတယ္။ အလုပ္လဲေသခ်ာလုပ္တယ္ တကယ္ေတာ္ပါတယ္ "
" ေတာ္ေသးတာေပါ့။ "
ကိုကို႔စကားေၾကာင့္ မိဘေတြကေက်နပ္သြားဟန္ရိွေတာ့သည္။
" ေနျပည္ေတာ္ကို မိုမို႔ကိုေခၚသြားလို႔ရမလား "
" ေဟ "
ေဖေဖကအလန႔္တၾကားထေျပာတာမို႔ ယမႈံမသိမသာကိုကို႔ကို ေျခေထာက္နင္းရေတာ့သည္။
" ေမေမ့ယြန္းထည္ပစၥည္းနဲ႔ ေမၿမိဳ႔ကၿခံေတြစစ္ရမွာ။ဒီကေလးကိုသင္ေပးခ်င္လို႔ေလ ေမေမကလဲသူ႔သမီးကိုေခၚသြားေစခ်င္ေနတာ"
" မျဖစ္ပါဘူးကြယ္ အားနာစရာ။ "
" အားမနာပါနဲ႔အန္တီ။ အားနာရမဲ့လူလား ၿပီးေတာ့ ဟိုအမရာ့ကိုလဲ သတင္းေလးသြားေမးခ်င္လ္ု႔ေလ။ "
" ေအးဟုတ္သားပဲ။ ကေလးမေလးအဆင္ေျပရဲ့လား "
' ေျပပါတယ္ ေမေမ။ က္ုမင္းဆက္က လက္ထပ္ေတာ့မွာပါ "
" အဲ့ေကာင္ေလး အသက္ဘယ္ေလာက္ရိွၿပီလဲ "
" ၂၉ပါဗ် ကြၽန္ေတာ့္ထပ္ ၁ႏွစ္ႀကီးပါတယ္ "
" ေအးကြယ္ ဒီလိုက်ေတာ့လဲ ေနေရာင္ေတာင္ အိမ္ေထာင္ျပဳရမဲ့အရြယ္ေရာက္ၿပီပဲ။ ရီးစားရိွၿပီလား "
" အဲ့လိုေတာ့ မရိွေသးပါဘူး။ ခ်စ္စရာ မိုမိုပဲရိွတယ္ေလ ဒီကေလးကိုပဲ ပညာကုန္သင္ေပးခ်င္ေနတာ "
ပုခံုးေပၚလက္တင္ၿပီး ၿပံဳးစစနဲ႔ေျပာလာတာမို႔ ကိုကို႔ကိုမသိမသာ ေျခေထာက္နင္းလိူက္ေတာ့သည္။ ေဖေဖတို႔ကေတာ့သေဘာေတြက်ေနေပမဲ့ ကိုကိုစကားကိုသေဘာမေပါက္က်ေပ။ ကိုကို႔စကားကိုမိုမိုကပဲသေဘာေပါက္ႏိုင္သည္ ကိုကို႔ပညာကုန္ကိုေတာ့ မိုမိုမလိုခ်င္ပါ။ မိုမို၂ရက္ေလာက္အိပ္ယာထဲက မထႏိုင္ခဲ့တာလဲ ကိုကို႔ပညာေတြပဲ မဟုတ္လား။
" အားနာလို႔ပါ။ သူလဲခရီးပန္းမလားလို႔ "
" မိုမိုလဲ သားလိုပဲခရီးထြက္တာသေဘာက်တယ္ေလ။ ပင္ပန္းမဲ့အတူတူ တစ္လက္ဆထဲ ပင္ပန္းရေအာင္ပါ "
" အဟြတ္ အဟြတ္ "
ယမႈံေကာ္ဖီသီးကာ ကိုကို႔ကိုဆြဲစိတ္ရေတာ့သည္။ ဘာစကားေတြေျပာေနပါလိမ့္ မရွက္မေၾကာက္ အေဖသာသိရင္ သတ္ေတာ့မွာပဲ
" ယမႈံကေလ နေမာ္နမဲ့နဲ႔ "
" ေျပာခ်င္ေဇာမ်ားသြားလို႔ပါ "
" ကြၽန္ေတာ္ကအလုပ္ကို ေသခ်ာသင္ေပးခ်င္လို႔ပါ။ ဒီကေလးကအလားအလာ အမ်ားႀကီးရိွလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကအပင္ပန္းခံသင္ေပးခ်င္တာပါ "
" ေအာ္ သားရယ္။ ဒုကၡပါပဲ "
ေမေမတို႔ကအားနာဟန္နဲ႔ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာၾကၫ့္ၿပီး ကိုကို႔စကားကိုမျငင္းႏိုင္စြာ ေခါင္းၿငိမ့္ရေတာ့သည္။ အဲ့ေတာ့မွကိုကိုကၿပံဳးၿဖီးၿပီး ေမေမတို႔ကိုလက္ေဆာင္ေတြနဲ႔ ထိုင္ကန္ေတာ့ေတာ့သည္။ ေမေမကေတာ့ အားကိုးရတဲ့သားဆိုၿပီး ဆုမြန္ေကာင္းေခြၽေနတာမို႔ ယမႈံၿပံဳးၾကၫ့္ရံုသာ။ သူ႔သမီးကိုအလစ္သုတ္ထားတဲ့ သမီးသူခိုးဆိုတာသာ သိရင္ ဘယ္လိုေနမလဲမေတြးရဲေပ
' မို အက်ႌထၫ့္ထားေနာ္ "
" ဟုတ္ကဲ့ အမရာ့ကိုဖုန္းႀကိဳဆက္ၾကမယ္ေလ။ ေတာ္ၾကာဘယ္နားတည္းၾကမလဲ "
" တည္းစရာမလိုေလာက္ဘူး။ ခဏေတြ့ၿပီးပဲ ေနျပည္ေတာ္သြားၾကမယ္ေလ "
' ဟင့္ကိုကိုကလဲ "
" ကဲပါ နားေတာ့။ အားျပၫ့္ေအာင္စား ခရီးကပင္ပန္းဦးမွာ "
" ဟူတ္ ကိုကိုလဲနားေတာ့ေနာ္ "
ကိုကိုကရီျပၿပီးသူ႔ကားတက္ကာ ကားစက္ႏိႈးတာမို႔ ယမႈံအေနာက္ဆုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ကိုကိုကကားမွန္ခ်ၿပီး အနားလက္ယပ္ေခၚတာမို႔ အနားျပန္ကပ္သြားရင္း
" ဘာလဲ ကိုကို "
" ခ်စ္တယ္လို႔ "
" အဟီး မိုေရာပဲ "
က္ုကိုကရီကာ ခဏအတြင္းခ်င္းအေဝးကိုေမာင္းထြက္သြားေတာ့သည္။ ယမႈံရပ္ၾကၫ့္ေနရင္းက အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာကာဝယ္လာသမ် အကုန္ထုတ္ရင္း မိသားစုကိုမ်ေပးေတာ့သည္။ ေမေမတို႔ကယမႈံ႔ထပ္ ကိုကိုကန္ေတာ့သြားတဲ့မုန႔္ေတြကိုသာ သေဘာက်ေနေတာ့သည္။ ယံယံကသူ႔အတြက္ဝယ္လာတဲ့ ပစၥည္းေတြကို သေဘာက်စြာယူၿပီးေျပးလႊားေဆာ့ေနတာမို႔ ရီမိေတာ့သည္။
" အမ်ားႀကီးပဲ ပိုက္ဆံေလာက္ရဲ့လား "
" ေလာက္ပါတယ္။ မမရည္ရဲ့ "
" ေနရည္ကလဲငါ့ညီမေလးက ကုမၸဏီအႀကီးႀကီးမွာလုပ္ေနတာေလ ေဘာစိ ေဘာစိ "
" ျဖစ္ရမယ္။ ဂ်ပန္ကေဈးႀကီးပါတယ္ေနာ္ ခ်စ္လို႔သာဝယ္လာတာ "
" အာဘြားေပးရမလား "
" ဟာ ဖယ္ပါ မေမာ္ေနာ္ "
" လာပါ ငါအာဘြားေပးမလို႔ "
" သြား မေမာ္ "
မေမာ္ကအတင္းနမ္းေနတာမို႔ ရုန္းကန္ရင္းကလိထိုးေနေတာ့သည္။ ေနရည္ကပစၥည္းေတြကိုသိမ္းရင္း သူ႔သားကိုေခၚကာ ေအာက္ဆင္းသြားေတာ့သည္။ မေမာ္က ကိုကိုနဲ႔အေျခအေနကိုရိပ္မိေနဟန္ ရိွတာမို႔ စကားစသမ္း လာေတာ့သည္
" ကိုေန နဲ႔တြဲေနၿပီလား "
" ဟင္ မ ဟုတ္ပါဘူး "
" လိမ္မေနနဲ႔ ကိုေနကအသိသာႀကီး အရင္လိုမဟုတ္ဘူး"
" မေမာ္ "
" ငါသေဘာတူပါတယ္ေနာ္ တကယ့္လူေကာင္းေလးကို "
" မေမာ္ ဘာမွန္းလဲမသိဘူး "
" ရွက္မေနနဲ႔ အရူးမ။ လိမ္လိမ္မာမာေန ကိုေနကနင့္ကိုတအားဂရုစိုက္တာ "
" ေရခဲတံုးပါ မေမာ္ရာ "
" အရည္ေပ်ာ္ေနၿပီမဟုတ္ဘူးလား "
" မသိေတာ့ပါဘူး။ "
ယမႈံတစ္ဖက္လွၫ့္ရင္း ကိုကိုနဲ႔ရိုက္လာတဲ့ဓာတ္ပံုေလးေတြ ျပန္ၾကၫ့္ရင္းသေဘာက်မိေတာ့သည္။ ကိုကိုကတစ္ခါတစ္ေလေအးစက္စက္နဲ႔ အေနတည္တာမို႔ခြၽဲခ်င္တိုင္း ခြၽဲမရတာ ဘယ္သူမွမသိၾကေပ။ လူဆိုးႀကီး မိုမို႔ကိုအသားယူၿပီးေတာ့ သူကလူပ်ိဳလိုလိုဘာလိုလိုလုပ္ေနတယ္ တအားေခ်ာတာမို႔ စိတ္မခ်စြာနဲ႔ က်ိန္ဆဲမိေတာ့သည္။ လူႀကီးလူေကာင္းဆန္တာမို႔ ဘယ္လိုၾကၫ့္ၾကၫ့္သေဘာက်ေနရသည္။ ရွည္လ်ားတဲ့အရပ္၊ ေတာင့္တင္းနဲ႔ခႏၶာ၊ အသားခပ္ျဖဴျဖဴ နဲ႔မ်က္မွန္ကိုင္းေလး၊ ဘယ္ေလာက္တင္တင္ အၿမဲက်ေနတတ္တဲ့ ဆံပင္ေလးေတြ အရာရာကျပၫ့္စံုလြန္းလွသည္ ။ ကိုကိုနဲ႔မဂၤလာေဆာင္ကာမိသားစု ဘ၀ေလးက္ုစိတ္ကူးယဉ္တိုင္း ၿပံဳးၿဖီးမိတာ ယမႈံသာသိသည္။ ခက္တယ္ ကိုကို အိမ္နီးခ်င္းအစ္ကိုႀကီးကို ခ်စ္မိတာအသဲေတြေတာင္ နင့္မတတ္ပဲ။
*********
Highway လမ္းေပၚကားကတေရြ့ေရြ့သြားေနကာ ကိုကိုကေတာ့ဖုန္းေခၚကာ ေနေတာ့သည္။ မိုမိုေဘးကထိုင္ၿပီးမုန႔္စားကာ ဟိုၾကၫ့္ဒီၾကၫ့္နဲ႔မပင္မပန္းလိုက္လာေတာ့သည္။ အိမ္မပိုင္တဲ့လူမို႔ ကိုကို႔ေက်းဇူးေၾကာင့္ခရီးေတြထြက္ကာ လူငယ္သဘာ၀ကို ေကာင္းေကာင္းခံစားေနမိေတာ့သည္။ အခုလိုေလ်ာက္သြားကာ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေပ်ာ္ပါးခ်င္ခဲ့တာ ယမႈံ႔အိပ္မက္ထဲကတစ္ခုပဲ မဟုတ္လား။ တစ္ေယာက္ထဲအျပင္ေတာင္မသြားရတဲ့ ဘ၀ကအခုေတာ့ ဟန္းနီးမြန္းထြက္သလိုခံစားရတာမို႔ တစ္ခ်က္ခုတ္၊ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
* တီ *
" ဟယ္လို "
တစ္ဖက္က အသံၾသၾသကႏွစ္ခါနားေထာင္စရာမလိုတဲ့ ကိုမင္းဆက္မို႔အသာနားစြင့္ေနမိေတာ့သည္။ အခုလိုႏိႈင္းေၾကးဆို ကိုကို႔အသံက ကရုဏာသံလို႔ေခၚရမည့္ ခ်ိဳသာတဲ့ အသံမ်ိဳးပင္ အသံၾကားရံုနဲ႔ ရင္ထဲေအးကာစိတ္ခ်သြားေစသည့္ အသံမ်ိဳးပင္။ ကိုမင္းဆက္က အလုပ္မွာလဲအႀကီးအကဲမို႔ အၿမဲအသံကမာၿပီး ၾသရွရွနဲ႔ အမိန္႔သံေပါက္ေနတတ္သည္။ ၾသဇာေညာင္းတဲ့အသံဆိုေပမဲ့ ထိုအသံကအမရာ့အေပၚလႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္း မရိွတာေတာ့ယမႈံအသိအဆံုးပင္။ ကိုစိုင္းကေတာ့ အသံၾကားရံုနဲ႔ရႊင္လန္းၿပီး play boy ပီသတာမို႔ ကိုကိုကသာအေကာင္းဆံုးလို႔ ကို႔ဘက္ကိုယက္မိျပန္သည္။
" ကိုဆက္ ကြၽန္ေတာ္မႏၲေလးလာေနတာ။ ခင္ဗ်ားဆီတည္းလို႔ရလား "
" ဘယ္ခ်ိန္ေရာက္မွာလဲ။ ငါလာႀကိဳရမလား "
" ရတယ္ ကားပါတယ္။ လိပ္စာပဲေပးေလ "
" ဒီလိုလုပ္ေလ ငါ့အိမ္ေသာ့လာေပးမယ္။ မင္းသြားေနလိုက္ ငါက အခု ပူတူးတူးေလးအိမ္မွာ "
" ဘာရယ္ ပူတူတူး ?"
" ေအးေလ ငါ့အသဲေလးေလကြာ။ စပရိုက္စ္ လုပ္ခ်င္ေနတာ ဒီလိုလုပ္မင္းေရာက္ရင္ေျပာ ငါလာခဲ့မယ္ ပူတူးကိုမေျပာနဲ႔ဦး "
" ခင္ဗ်ားေစာက္လုပ္ႀကီးပဲ။ ယူရင္လဲယူလိုက္ေတာ့ "
" မေအေဘး မင္းမေျပာလဲယူမွာပါကြ "
" ဒါပဲဗ်ာ မက္ေဆ့ပို႔လိုက္ေနာ္ "
ကိုဆက္ကဖုန္းခ်သြားေပမဲ့ ယမႈံရီေနရဆဲပင္။ ကိုကိုကလူၾကားထဲေရာက္ရင္ အဲ့လိုေတြေခၚတာမ်ိဳး အရမ္းခ်စ္ျပတာမ်ိဳးကို ရွက္တတ္တဲ့လူမဟုတ္လား။ ကိုဆက္ရဲ့ ပူတူးေလးဆိုတာေၾကာင့္ ရႈံ႔မဲ့ကာဆဲေနတာက ရီေနရသည္။ ဘယ္လိုလူလဲမသိဘူး ရိုမန္႔မဆန္လ္ုက္တာ
" ကိုကိုရာ သူ႔ဘာသာဘယ္လိုေခၚေခၚေပါ့။ မယူရေသးေပမဲ့ လင္မယားေတြပဲဟာ "
" အဲ့တာေျပာတာေလ အဲ့ဘဲကသိပ္ကဲလြန္းတယ္။ ကြၽဲအိုျမက္ႏုႀကိဳက္ ဆိုတာမ်ိဳးပဲ လူၾကားလဲမေရွာင္ဘူး။ တကယ့္လူ "
" ကြၽဲအို ? ႏြားအိုျမက္ႏုႀကိဳက္ပါ "
" ရာဇက ညိုတယ္ေလ ကြၽဲေပါ့ "
" ကိုကိုရယ္ သူမ်ားကိုေျပာတတ္လိုက္တာ "
ကိုကိုကတကယ္ႀကီးရွက္ေနတာမို႔ ယမႈံအူလိွမ့္ေနေတာ့သည္။ ကိုဆက္ၾကားရင္လက္သီးေတြ ၀င္လာႏိုင္သည္။ ၿငိမ္ေနရင္ေကာင္းေပမဲ့ ထထေျပာရင္လဲ တကယ့္အႏွစ္ေတြႀကီးေပ။ တစ္လမ္းလံုးစားေသာက္ရင္း ယမႈံအိပ္လိုက္၊ စားလိုက္လိုက္လာတာက ေက်ာက္စိမ္းဘုရားျမင္တာနဲ႔ မႏၲေလးဝင္လာတာကိုသိလိုက္ေတာ့သည္။ ကိုကိုကလိပ္စာအတ္ုင္း ရွာေဖြရင္းကေနတိုက္အိမ္အႀကီးႀကီးေရ႔ွကို ေရာက္တာနဲ႔ကိုဆက္ထြက္လာတာျမင္လိုက္ရေတာ့သည္။ ကိုဆက္က ေနေရာင္တစ္ေယာက္ထဲထင္ေနၿပီးမွ မိုမိုပါလာတာကိုအံၾသေနေတာ့သည္။
" မိုဆင္းေလ "
" ဟာ ေကာင္းလွခ်ည္လား။ မင္းက ဘာလဲ ငါ့ကိုလာရန္စေနတာလား "
" ခင္ဗ်ားဘာသာ ျပန္မေခ်ာ့ႏိုင္ေသးတာ သနားတယ္ဗ်ာ,"
" ေခြးသား ဝင္ခဲ့ အထဲကို ေပးအိတ္ေတြ "
မင္းဆက္ကူသယ္ေပးရင္း အထဲမွာခ်ေပးကာ အခ်ိဳရည္၂ဘူးကို ေရခဲေသတၲာထဲကထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ အေမာေျပေအာင္ ခ်ေပးကာ
" ေသာက္ ငါ့ကေလးဟာေတြတိုက္တာ "
" ေနပါဗ်ာ။ ကေလးအေမပဲျဖစ္ေနၿပီကို"
" ဒီေကာင္ကေတာ့ေလ ။ ဘယ္လိုလဲ ခရီးေတာင္ထြက္ေနၿပီဆိုေတာ့ "
မင္းဆက္ကေႁမျြမြေခ်င္းေျချမင္တာမို႔ ေနေရာင္ကိုလွမ္းကန္ကာစေနေတာ့သည္။ မိုမိုကအေအးကိုအလုအယက္ေသာက္ေနတာမို႔ မ်က္စိမိွတ္ျပကာ အခ်က္ျပေတာ့ ရီၿပီးလက္ေမာင္းကိုထိုးေတာ့သည္
" ငါနက္ျဖန္ ငယ္ေလးကိုပိတ္ခ်င္းေျမာင္လိုက္ပို႔မွာ။ မင္းတို႔လဲလိုက္ခဲ့ေလ မင္းတို႔ကအရင္သြားႏွင့္ေပါ့ "
" စပရိုက္စ္လားဟင္ "
' ဒါေပါ့။ မင္းသူငယ္ခ်င္းက သိပ္ဆိုးေနတာ အစ္ကိုကအရိုက္ခံရတဲ့ဘ၀ေရာက္ေနလို႔ ေခ်ာ့မလို႔ "
" အမရာကလက္သံေျပာင္တယ္။ "
" ဟူတ္တယ္ အဲ့တာ။ ဒါနဲ႔တစ္ေယာက္တစ္ခန္းအိပ္မွာလား ဘယ္လိုလဲ ငါအခန္းေသာ့ေတြေပးမလို႔ "
" ရတယ္ တစ္ခန္းစာပဲေပး ။ ေနရာစိမ္းေတာ့ သူေၾကာက္လိမ့္မယ္ "
" မင္းကပိုေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတာပါ ေနေရာင္ရာ "
ကိုမင္းဆက္ကမ်က္ေစာင္းထိုးေတာ့ ကိုကိုကရွက္ရမ္းရမ္းကာ ဆဲေတာ့သည္။ မိုမိုကမရွက္ရဘူး သူကႀကီးရွက္ေနတာ မင္းဆက္ကဘာမွမေျပာရေသး သူ႔ဘာသာရွက္ေနတာနဲ႔ အကုန္ေပၚကုန္ေတာ့သည္
" ခင္ဗ်ားကေတာ့ေနာ္။ ျပန္ဗ်ာ သြား "
" ေအာင္မာ ညထမင္းဘာနဲ႔စားမွာလဲ "
" အျပင္သြားစားရမလား "
" သေဘာေလ ေရာက္တုန္းေလ်ာက္သြားေပါ့။ ၿခံေစာင့္ကေလးေတြရိွတယ္ ဆိုင္ကယ္လိုခ်င္ရင္ေတာင္းလိုက္ "
" ေက်းဇူးပဲ "
" ေအးေဆးပါ။ အဲ့တာဆ္ုငါျပန္ၿပီ ငါၾကာေနရင္ေဆာ္ခံရမွာ "
" ဘယ္လိုလဲဗ်။ ခင္ဗ်ားမိနိးမေၾကာက္တာက တစ္မ်ိဳးပါလား "
" ခ်စ္တာကြ ခ်စ္တာ။ စိတ္ဆိုးရင္ ပူေလာင္ေနမွာဆိုးလို႔ စိတ္မဆိုးေအာင္ ေနေပးတာ "
" ေစာက္ႀကီးေစာက္က်ယ္နဲ႔ နာမည္မွအားမနာေနာ္ ရာဇဆိုၿပီး အခုေတာ့မာန္ေတာင္မတင္းႏိုင္ဘူး "
" ဘုရင္ေတြလဲမိန္းမေၾကာက္ရတယ္ ေယာက်ာ္းတိုင္းတူတူပဲ။ မင္းသာ သူမ်ားထပ္ထူး နဖူး ယီးတက္မေပါက္ခ်င္နဲ႔ "
" တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေတာင္အႏိုင္ႏိုင္ "
" ႏိုင္ေအာငိလုပ္ေနာ္ ဟိုကဝိတ္မ်ားတယ္ "
" ကိုဆက္ ရႈးေနာ္ ။ ကေလးရွက္သြားမယ္ "
" ေအးပါ ငါသိပါတယ္ "
" ဒါနဲ႔ မျပန္ခင္ ဟ္ုဟာပါလား "
" ဘာလဲ "
" ကြန္ဒံုး "
" မေအေဘး မင္းကေလ သရမ္းျပန္ၿပီ။ ေနဦး ငါေဆာင္ထားလို႔ေတာ္ေတာ့တယ္ "
" သြားေလရာေဆာင္ထားတာ အမရာမသိဘူးလား "
" သူ႔ေၾကာင့္ပဲေဆာင္ရတာ ။ ပူတူးအနားကပ္မိရင္ကို Heat ေတြတက္လာတာ "
" ငါလိုးက်လိုက္တာ မင္းဆက္ရာ "
ကိုဆက္ကေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူ႔ပစၥည္းထုတ္ေပးကာ လက္ထဲကပ္ထည့္သြားေတာ့သည္။ သိပ္မၾကာျပန္သြားတာမို႔ ေနေရာင္အိမ္ထဲျပန္၀င္လာခဲ့ေတာ့သည္။ မိုမိုကအိတ္ေတြသယ္ကာ အေပၚတင္ေနတာမို႔ ကူသယ္ေပးရင္းေနရာခ်ရေတာ့သည္။ သူေနဖ္ု႔၀ယ္ထားတဲ့အိမ္မို႔ အိမ္ကသပ္ရပ္ကာေတာက္ေျပာင္ေနေတာ့သည္။ မိုမိုကအက်ႌလဲမလို႔လုပ္ေနတာမို႔ ေနေရာင္အေနာက္ကသိုင္းဖက္ကာ ရင္သားေလးေတြကို ကိုင္မိေတာ့သည္
" ကိုကိုဘာလုပ္တာလဲ "
" ကိုင္တာေလ ကို႔မွာလြမ္းေနရတာ "
" ေနပါ။ ကိုကိုကအခုတေလာ သိပ္အသားယူတာပါဆို "
" ဘာျဖစ္တာမွတ္လို႔။ ခ်စ္လို႔ပဲေလ "
" ဂ်ပန္မွာထဲက ကိုကိုဘာဆိုတာေကာင္းေကာင္းသိသြားတာ "
" ၿမီးေကာင္ေပါက္ေလးက သိပ္တတ္ေနတာေနာ္ "
" လႊတ္ကိုကိုရာ။ ေရခ်ိဳးဦးမယ္ "
" တူတူခ်ိဳးမယ္ကြာ "
ကိုကိုကေဆြ့ခနဲေကာက္ခ်ီကာေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚတာမို႔ယမႈံရီကာလိုက္ပါခဲ့ရေတာ့သည္။ ခရီးပန္းလို႔အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ဆိုၿပီး ကိုကို႔ပညာေတျြပတာမို႔ မန္းေလးေျမ အေျခခ်ရံုမွာတင္သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္ရျပန္သည္။ ဘယ္ကအကာအကြယ္ယူလာလဲမသိ အရာရာကိုေစ့ေစ့စပ္စပ္လုပ္တတ္တာကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဳးရသည္။ ဒီလိုလူမ်ိဳးက ဒီေနရာက်ေတာ့လဲေစ့စပ္ကာ အခ်က္ေရမွတ္ၿပီးႏွင္တဲ့ခရီးက အေတာ္ေပါက္ေရာက္လို႔ ယမႈံအားအင္ကုန္ကာ ဒီညေတာ့ ေကာင္းေကာင္းအိပ္ေပ်ာ္လိမ့္ေတာ့မည္ပင္။
" ႁပြတ္စ္ "
" ေတာ္ၿပီေနာ္ "
" အိပ္ေလ ကိုကိုကမအိပ္ေသးသေရြ့ နမ္းမယ္ "
" ဟာ ကိုကိုရာ "
ကို႔ကို႔အဝတ္မပါတဲ့ရင္ခြင္ကိုထုကာ ေစာင္ကိုလံုေအာင္ၿခံဳရေတာ့သည္။ ဒီလူကေတာ့ ၂ေယာက္ထဲရိွရင္ သိပ္ေသာင္းၾကမ္းတာပဲ ႏႈတ္ခမ္းေတြပူထူကာ ေယာင္တဲ့ထိနမ္းေနၿပီး ရင္သားေတြလဲနာတဲ့အထိကိုင္ထားေတာ့သည္။ ေျပာလဲမရ ဆိုလဲမရတာမို႔ သူ႔ကိုအာရံုလႊဲၿပီး အိပ္ရေတာ့သည္။ ဒါေတာင္ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္နမ္းခိုက္၊ ကိုက္လိုက္လုပ္ေနတာမို႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ကိုဆက္ေျပာတာ မွန္တာပဲေလ ခြန္ေရာင္ထပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့လူ ေလာကႀကီးမွာ ရိွပါ့ဦးမလား လူရိုးႀကီး မဟုတိဘူး လူဆိုးႀကီး
:
:
;
အားရင္နက္ျဖန္တစ္ပိုင္းထပ္တင္ေပးမယ္ စာေရးသူအေၾကာေတြတက္ေနလို႔ ၾကာတာခြင့္လႊတ္ပါ ♥️
Uni
🌻
ဂျပန်ကနေလေ့လာစရာရှိတာ လေ့လာပြီး၁ပတ်အကြာမှာတော့ ယမှုံတို့မြန်မာပြည်ပြန်လာဖြစ်ခဲ့တော့သည်။ ကိုကိုက အရာရာသူ့ကိုယုံထားဖို့နဲ့ ဘာမှစိတ်မပူဖို့တဖွဖွ ပြောတတ်ပြိး အရင်ကထပ်ပို ဇီဇာလဲကြောင်တတ်လာတော့သည်။ အဖေအိုကြီးလိုပွစိပွစိပြောတတ်ပြီး စိုးရိမ်စိတ်ကအမြဲပြည့်နေတော့သည်။ လေဆိပ်ဆင်းပြီးကားပေါ်ရောက်တုန်းရှိသေး ကိုကို့မေမေက အလုပ်ကိစ္စနဲ့ယွန်းပစ္စည်းတွေ နေပြည်တော်ကို ပို့ခိုင်းတော့သည်။
နေရောင်စိတ်ညစ်ရသည်က မေမေကချက်ချင်းဆိုသလို အတင်းလွှတ်နေခြင်းသာ။ ဟန်းနီးလဲမွန်းမဝသလို မိုမို့ရဲ့အရသာကိုသိပြီးသကာလမှာ အနားကကိုမခွာချင်ဖြစ်နေတော့တာကို မေမေကနားမလည်ပေ။ ပြောရအခက်၊ ရှင်းရအခက်မို့နေရောင်လုပ်ရမှနိးမသိ ဖြစ်နေတော့သည်။ နေပြည်တော်ထပ်သွားရင်လဲ မိုမိုနဲ့ကခွဲရဦးမည်မို့ အကြံအိုက်နေတော့သည်။
" ကိုကို အရမ်းမစဉ်းစားပါနဲ့ "
" မစဉ်းစားလို့ရမလား။ နေပြည်တော်ထပ်သွားရင် မင်းနဲ့ထပ်ခွဲရဦးမှာ "
' ကိုကို ဒါကတော့လေ လွန်တယ်သိလား။ဂျပန်ခရီးစဉ်လဲ မိုမိုအေးဆေးမလည်ရဘူး။ ဟိုလဲမသွားရ ဒီလဲမသွားရနဲ့ ကိုကိုအပျောက်မခံပဲနဲ့ "
" ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်ကွာ အချစ်ခံရတာကိုပဲ မင်းကစိတ်ဆိုးရတယ်ရှိသေး "
" စိတ်ဆိုးတာမဟုတိဘူး ကိုကိုကအိုဗာတင်းဖြစ်နေလို့ ပြောတာ "
" အိုဗာတင်းမကလို့ မိုင်လိူဖြစ်ဖြစ်ကွာ။ "
ကိုကိုကသူ့ကားကို အဓိပတိလမ်းပေါ်ရပ်ထားရင်း ခုံကိုနောက်လှန်ကာ အကျိတ်အနယ်စဉ်းစားနေတော့သည်။ သူ့ဘာသာစဉ်းစားလားဆိုမဟုတ် ယမှုံလဲအငြိမ်မနေရပေ။ သူ့ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာပါးကို လိမ်ဆွဲပြီးအကြံထုတ်တာမို့ ပါးကနာနာလာသည်။ ဒါကမဟုတ်သေးဘူးမလား ရီးစားအခုမှထားဖူးပြီး တအားသဲပြနေတာ လူမြင်လို့မှမကောင်းတာ။ ရေခဲကအရည်ပျော်ရုံမကပဲ အငွေ့ပါပြန်နေတော့ ခက်လိုက်တာနော်
" ကိုကိုစဉ်းစားပြီးပြီ မင်းလဲလိုက်ခဲ့ရမယ် "
" ကိုကို့ "
" တော်ပြီ ကိုအဲ့တာကိုအတည်ယူလိုက်ပြီ "
" ဖေဖေသတ်လိမ့်မယ် "
" ယောက္ခမကို ကို့ကိစ္စထားပါ "
" ကိုကို ယမှုံတကယ်စိတ်ညစ်လိုက်တာနော် "
" ကားထွက်ပြီ ခါးပတ်ပတ် "
ကားကစောင့်ထွက်တာမို့ ယမှုံခါးပတ်ကို ကမန်းကတန်းတက်ရတော့သည်။ ကိုကိုက စကားအေးအေးလေးနဲ့တစ်ဖက်လူကို သိမ်းသွင်းတဲ့နေရာမှာတော်သည်။ သ်ု့သော်ဖေဖေကတော့ တစ်သက်လုံးထိန်းချုပ်တဲ့လူ ကိုကိုဘာပြောပြောလက်မခံမှာ ကြိုသိပေမဲ့ ဒီ၂ယောက်ကြားဘယ်သူ့ဘက်လိုက်ရမလဲမသိပေ။ ခရီးကအပြန်အေးဆေးမနားရ မတော်ရသေးတဲ့လင်ကို လိုက်ထိနိးရတာနဲ့တင် လင်ယူချင်စိတ်ပျောက်လေပြီ။
အိမ်ရောက်တာနဲ့ ကိုကိုကခပ်တည်တည်နဲ့မုန့်တွေဝယ်ပြီး ချပေးကာ အားရပါးရစကားဆိုတော့သည်။ ဖေဖေကတော့ စီးပွားရေးလဲအခြေကျ၊ လူကလဲချော၊ ရိုးရိုးသားသားနဲ့မို့ အတော်သဘောကျနေဟန်ရှိသည်။ တကယ်တော့ ကိုကိုဟာ ကလိမ်ကကျစ်မှန်း ဖေဖေမသိခဲ့ပေ။
" နေရောင်ကသိပ်ချောလာတာပဲ။ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်ပေါ့လေ "
" မဟုတ်ရပါဘူး အန်တီရယ်၊ ဝါသနာပါတာလေးကအောင်မြင်လာတာပါ "
" ယမှုံအတုယူနော် ကိုကိုကသိပ်တော်တာ "
" ဟုတ်မေမေ "
" နေရောင် အခုအလုပ်တွေအဆင်ပြေလား "
" ပြေတယ် အန်ကယ်။ သဘက်ခါလောက် နေပြည်တော်သွားရမှာလေ မေမေ့အလုပ်ကိစ္စကိုလိုက်လုပ်ပေးဖို့ "
" တကယ့်ကိုအားကိုးလောက်တာပဲ "
" ကျွန်တော်ကလဲ ခရီးသွားရတာဝါသနာပါလို့ပါ။ ဒါနဲ့ဒါက လက်ဆောင်ပါ။။"
" မင်းညီမကလိမ်မာရဲ့လား။ ဆ်ုးသေးလား "
" ကျွန်တော့်စကားနားထောင်ပါတယ်။ အလုပ်လဲသေချာလုပ်တယ် တကယ်တော်ပါတယ် "
" တော်သေးတာပေါ့။ "
ကိုကို့စကားကြောင့် မိဘတွေကကျေနပ်သွားဟန်ရှိတော့သည်။
" နေပြည်တော်ကို မိုမို့ကိုခေါ်သွားလို့ရမလား "
" ဟေ "
ဖေဖေကအလန့်တကြားထပြောတာမို့ ယမှုံမသိမသာကိုကို့ကို ခြေထောက်နင်းရတော့သည်။
" မေမေ့ယွန်းထည်ပစ္စည်းနဲ့ မေမြို့ကခြံတွေစစ်ရမှာ။ဒီကလေးကိုသင်ပေးချင်လို့လေ မေမေကလဲသူ့သမီးကိုခေါ်သွားစေချင်နေတာ"
" မဖြစ်ပါဘူးကွယ် အားနာစရာ။ "
" အားမနာပါနဲ့အန်တီ။ အားနာရမဲ့လူလား ပြီးတော့ ဟိုအမရာ့ကိုလဲ သတင်းလေးသွားမေးချင်လ်ု့လေ။ "
" အေးဟုတ်သားပဲ။ ကလေးမလေးအဆင်ပြေရဲ့လား "
' ပြေပါတယ် မေမေ။ ကိုမင်းဆက်က လက်ထပ်တော့မှာပါ "
" အဲ့ကောင်လေး အသက်ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ "
" ၂၉ပါဗျ ကျွန်တော့်ထပ် ၁နှစ်ကြီးပါတယ် "
" အေးကွယ် ဒီလိုကျတော့လဲ နေရောင်တောင် အိမ်ထောင်ပြုရမဲ့အရွယ်ရောက်ပြီပဲ။ ရီးစားရှိပြီလား "
" အဲ့လိုတော့ မရှိသေးပါဘူး။ ချစ်စရာ မိုမိုပဲရှိတယ်လေ ဒီကလေးကိုပဲ ပညာကုန်သင်ပေးချင်နေတာ "
ပုခုံးပေါ်လက်တင်ပြီး ပြုံးစစနဲ့ပြောလာတာမို့ ကိုကို့ကိုမသိမသာ ခြေထောက်နင်းလိူက်တော့သည်။ ဖေဖေတို့ကတော့သဘောတွေကျနေပေမဲ့ ကိုကိုစကားကိုသဘောမပေါက်ကျပေ။ ကိုကို့စကားကိုမိုမိုကပဲသဘောပေါက်နိုင်သည် ကိုကို့ပညာကုန်ကိုတော့ မိုမိုမလိုချင်ပါ။ မိုမို၂ရက်လောက်အိပ်ယာထဲက မထနိုင်ခဲ့တာလဲ ကိုကို့ပညာတွေပဲ မဟုတ်လား။
" အားနာလို့ပါ။ သူလဲခရီးပန်းမလားလို့ "
" မိုမိုလဲ သားလိုပဲခရီးထွက်တာသဘောကျတယ်လေ။ ပင်ပန်းမဲ့အတူတူ တစ်လက်ဆထဲ ပင်ပန်းရအောင်ပါ "
" အဟွတ် အဟွတ် "
ယမှုံကော်ဖီသီးကာ ကိုကို့ကိုဆွဲစိတ်ရတော့သည်။ ဘာစကားတွေပြောနေပါလိမ့် မရှက်မကြောက် အဖေသာသိရင် သတ်တော့မှာပဲ
" ယမှုံကလေ နမော်နမဲ့နဲ့ "
" ပြောချင်ဇောများသွားလို့ပါ "
" ကျွန်တော်ကအလုပ်ကို သေချာသင်ပေးချင်လို့ပါ။ ဒီကလေးကအလားအလာ အများကြီးရှိလို့ ကျွန်တော်ကအပင်ပန်းခံသင်ပေးချင်တာပါ "
" အော် သားရယ်။ ဒုက္ခပါပဲ "
မေမေတို့ကအားနာဟန်နဲ့ တစ်ယောက်မျက်နှာကြည့်ပြီး ကိုကို့စကားကိုမငြင်းနိုင်စွာ ခေါင်းငြိမ့်ရတော့သည်။ အဲ့တော့မှကိုကိုကပြုံးဖြီးပြီး မေမေတို့ကိုလက်ဆောင်တွေနဲ့ ထိုင်ကန်တော့တော့သည်။ မေမေကတော့ အားကိုးရတဲ့သားဆိုပြီး ဆုမွန်ကောင်းချွေနေတာမို့ ယမှုံပြုံးကြည့်ရုံသာ။ သူ့သမီးကိုအလစ်သုတ်ထားတဲ့ သမီးသူခိုးဆိုတာသာ သိရင် ဘယ်လိုနေမလဲမတွေးရဲပေ
' မို အင်္ကျီထည့်ထားနော် "
" ဟုတ်ကဲ့ အမရာ့ကိုဖုန်းကြိုဆက်ကြမယ်လေ။ တော်ကြာဘယ်နားတည်းကြမလဲ "
" တည်းစရာမလိုလောက်ဘူး။ ခဏတွေ့ပြီးပဲ နေပြည်တော်သွားကြမယ်လေ "
' ဟင့်ကိုကိုကလဲ "
" ကဲပါ နားတော့။ အားပြည့်အောင်စား ခရီးကပင်ပန်းဦးမှာ "
" ဟူတ် ကိုကိုလဲနားတော့နော် "
ကိုကိုကရီပြပြီးသူ့ကားတက်ကာ ကားစက်နှိုးတာမို့ ယမှုံအနောက်ဆုတ်လိုက်တော့သည်။ ကိုကိုကကားမှန်ချပြီး အနားလက်ယပ်ခေါ်တာမို့ အနားပြန်ကပ်သွားရင်း
" ဘာလဲ ကိုကို "
" ချစ်တယ်လို့ "
" အဟီး မိုရောပဲ "
က်ုကိုကရီကာ ခဏအတွင်းချင်းအဝေးကို မောင်းထွက်သွားတော့သည်။ ယမှုံရပ်ကြည့်နေရင်းက အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာကာဝယ်လာသမျ အကုန်ထုတ်ရင်း မိသားစုကိုမျပေးတော့သည်။ မေမေတို့ကယမှုံ့ထပ် ကိုကိုကန်တော့သွားတဲ့မုန့်တွေကိုသာ သဘောကျနေတော့သည်။ ယံယံကသူ့အတွက်ဝယ်လာတဲ့ ပစ္စည်းတွေကို သဘောကျစွာယူပြီးပြေးလွှားဆော့နေတာမို့ ရီမိတော့သည်။
" အများကြီးပဲ ပိုက်ဆံလောက်ရဲ့လား "
" လောက်ပါတယ်။ မမရည်ရဲ့ "
" နေရည်ကလဲငါ့ညီမလေးက ကုမ္ပဏီအကြီးကြီးမှာလုပ်နေတာလေ ဘောစိ ဘောစိ "
" ဖြစ်ရမယ်။ ဂျပန်ကဈေးကြီးပါတယ်နော် ချစ်လို့သာဝယ်လာတာ "
" အာဘွားပေးရမလား "
" ဟာ ဖယ်ပါ မမော်နော် "
" လာပါ ငါအာဘွားပေးမလို့ "
" သွား မမော် "
မမော်ကအတင်းနမ်းနေတာမို့ ရုန်းကန်ရင်းကလိထိုးနေတော့သည်။ နေရည်ကပစ္စည်းတွေကိုသိမ်းရင်း သူ့သားကိုခေါ်ကာ အောက်ဆင်းသွားတော့သည်။ မမော်က ကိုကိုနဲ့အခြေအနေကိုရိပ်မိနေဟန် ရှိတာမို့ စကားစသမ်း လာတော့သည်
" ကိုနေ နဲ့တွဲနေပြီလား "
" ဟင် မ ဟုတ်ပါဘူး "
" လိမ်မနေနဲ့ ကိုနေကအသိသာကြီး အရင်လိုမဟုတ်ဘူး"
" မမော် "
" ငါသဘောတူပါတယ်နော် တကယ့်လူကောင်းလေးကို "
" မမော် ဘာမှန်းလဲမသိဘူး "
" ရှက်မနေနဲ့ အရူးမ။ လိမ်လိမ်မာမာနေ ကိုနေကနင့်ကိုတအားဂရုစိုက်တာ "
" ရေခဲတုံးပါ မမော်ရာ "
" အရည်ပျော်နေပြီမဟုတ်ဘူးလား "
" မသိတော့ပါဘူး။ "
ယမှုံတစ်ဖက်လှည့်ရင်း ကိုကိုနဲ့ရိုက်လာတဲ့ဓာတ်ပုံလေးတွေ ပြန်ကြည့်ရင်းသဘောကျမိတော့သည်။ ကိုကိုကတစ်ခါတစ်လေအေးစက်စက်နဲ့ အနေတည်တာမို့ချွဲချင်တိုင်း ချွဲမရတာ ဘယ်သူမှမသိကြပေ။ လူဆိုးကြီး မိုမို့ကိုအသားယူပြီးတော့ သူကလူပျိုလိုလိုဘာလိုလိုလုပ်နေတယ် တအားချောတာမို့ စိတ်မချစွာနဲ့ ကျိန်ဆဲမိတော့သည်။ လူကြီးလူကောင်းဆန်တာမို့ ဘယ်လိုကြည့်ကြည့်သဘောကျနေရသည်။ ရှည်လျားတဲ့အရပ်၊ တောင့်တင်းနဲ့ခန္ဓာ၊ အသားခပ်ဖြူဖြူ နဲ့မျက်မှန်ကိုင်းလေး၊ ဘယ်လောက်တင်တင် အမြဲကျနေတတ်တဲ့ ဆံပင်လေးတွေ အရာရာကပြည့်စုံလွန်းလှသည် ။ ကိုကိုနဲ့မင်္ဂလာဆောင်ကာမိသားစု ဘ၀လေးက်ုစိတ်ကူးယဉ်တိုင်း ပြုံးဖြီးမိတာ ယမှုံသာသိသည်။ ခက်တယ် ကိုကို အိမ်နီးချင်းအစ်ကိုကြီးကို ချစ်မိတာအသဲတွေတောင် နင့်မတတ်ပဲ။
*********
Highway လမ်းပေါ်ကားကတရွေ့ရွေ့သွားနေကာ ကိုကိုကတော့ဖုန်းခေါ်ကာ နေတော့သည်။ မိုမိုဘေးကထိုင်ပြီးမုန့်စားကာ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့မပင်မပန်းလိုက်လာတော့သည်။ အိမ်မပိုင်တဲ့လူမို့ ကိုကို့ကျေးဇူးကြောင့်ခရီးတွေထွက်ကာ လူငယ်သဘာ၀ကို ကောင်းကောင်းခံစားနေမိတော့သည်။ အခုလိုလျောက်သွားကာ သူငယ်ချင်းတေွနဲ့ပျော်ပါးချင်ခဲ့တာ ယမှုံ့အိပ်မက်ထဲကတစ်ခုပဲ မဟုတ်လား။ တစ်ယောက်ထဲအပြင်တောင်မသွားရတဲ့ ဘ၀ကအခုတော့ ဟန်းနီးမွန်းထွက်သလိုခံစားရတာမို့ တစ်ချက်ခုတ်၊ နှစ်ချက်ပြတ် ဖြစ်နေတော့သည်။
* တီ *
" ဟယ်လို "
တစ်ဖက်က အသံသြသြကနှစ်ခါနားထောင်စရာမလိုတဲ့ ကိုမင်းဆက်မို့အသာနားစွင့်နေမိတော့သည်။ အခုလိုနှိုင်းကြေးဆို ကိုကို့အသံက ကရုဏာသံလို့ခေါ်ရမည့် ချိုသာတဲ့ အသံမျိုးပင် အသံကြားရုံနဲ့ ရင်ထဲအေးကာစိတ်ချသွားစေသည့် အသံမျိုးပင်။ ကိုမင်းဆက်က အလုပ်မှာလဲအကြီးအကဲမို့ အမြဲအသံကမာပြီး သြရှရှနဲ့ အမိန့်သံပေါက်နေတတ်သည်။ သြဇာညောင်းတဲ့အသံဆိုပေမဲ့ ထိုအသံကအမရာ့အပေါ်လွှမ်းမိုးနိုင်စွမ်း မရှိတာတော့ယမှုံအသိအဆုံးပင်။ ကိုစိုင်းကတော့ အသံကြားရုံနဲ့ရွှင်လန်းပြီး play boy ပီသတာမို့ ကိုကိုကသာအကောင်းဆုံးလို့ ကို့ဘက်ကိုယက်မိပြန်သည်။
" ကိုဆက် ကျွန်တော်မန္တလေးလာနေတာ။ ခင်ဗျားဆီတည်းလို့ရလား "
" ဘယ်ချိန်ရောက်မှာလဲ။ ငါလာကြိုရမလား "
" ရတယ် ကားပါတယ်။ လိပ်စာပဲပေးလေ "
" ဒီလိုလုပ်လေ ငါ့အိမ်သော့လာပေးမယ်။ မင်းသွားနေလိုက် ငါက အခု ပူတူးတူးလေးအိမ်မှာ "
" ဘာရယ် ပူတူတူး ?"
" အေးလေ ငါ့အသဲလေးလေကွာ။ စပရိုက်စ် လုပ်ချင်နေတာ ဒီလိုလုပ်မင်းရောက်ရင်ပြော ငါလာခဲ့မယ် ပူတူးကိုမပြောနဲ့ဦး "
" ခင်ဗျားစောက်လုပ်ကြီးပဲ။ ယူရင်လဲယူလိုက်တော့ "
" မအေဘေး မင်းမပြောလဲယူမှာပါကွ "
" ဒါပဲဗျာ မက်ဆေ့ပို့လိုက်နော် "
ကိုဆက်ကဖုန်းချသွားပေမဲ့ ယမှုံရီနေရဆဲပင်။ ကိုကိုကလူကြားထဲရောက်ရင် အဲ့လိုတွေခေါ်တာမျိုး အရမ်းချစ်ပြတာမျိုးကို ရှက်တတ်တဲ့လူမဟုတ်လား။ ကိုဆက်ရဲ့ ပူတူးလေးဆိုတာကြောင့် ရှုံ့မဲ့ကာဆဲနေတာက ရီနေရသည်။ ဘယ်လိုလူလဲမသိဘူး ရိုမန့်မဆန်လ်ုက်တာ
" ကိုကိုရာ သူ့ဘာသာဘယ်လိုခေါ်ခေါ်ပေါ့။ မယူရသေးပေမဲ့ လင်မယားတွေပဲဟာ "
" အဲ့တာပြောတာလေ အဲ့ဘဲကသိပ်ကဲလွန်းတယ်။ ကျွဲအိုမြက်နုကြိုက် ဆိုတာမျိုးပဲ လူကြားလဲမရှောင်ဘူး။ တကယ့်လူ "
" ကျွဲအို ? နွားအိုမြက်နုကြိုက်ပါ "
" ရာဇက ညိုတယ်လေ ကျွဲပေါ့ "
" ကိုကိုရယ် သူများကိုပြောတတ်လိုက်တာ "
ကိုကိုကတကယ်ကြီးရှက်နေတာမို့ ယမှုံအူလှိမ့်နေတော့သည်။ ကိုဆက်ကြားရင်လက်သီးတွေ ၀င်လာနိုင်သည်။ ငြိမ်နေရင်ကောင်းပေမဲ့ ထထပြောရင်လဲ တကယ့်အနှစ်တွေကြီးပေ။ တစ်လမ်းလုံးစားသောက်ရင်း ယမှုံအိပ်လိုက်၊ စားလိုက်လိုက်လာတာက ကျောက်စိမ်းဘုရားမြင်တာနဲ့ မန္တလေးဝင်လာတာကိုသိလိုက်တော့သည်။ ကိုကိုကလိပ်စာအတ်ုင်း ရှာဖွေရင်းကနေတိုက်အိမ်အကြီးကြီးရှေ့ကို ရောက်တာနဲ့ကိုဆက်ထွက်လာတာမြင်လိုက်ရတော့သည်။ ကိုဆက်က နေရောင်တစ်ယောက်ထဲထင်နေပြီးမှ မိုမိုပါလာတာကိုအံသြနေတော့သည်။
" မိုဆင်းလေ "
" ဟာ ကောင်းလှချည်လား။ မင်းက ဘာလဲ ငါ့ကိုလာရန်စနေတာလား "
" ခင်ဗျားဘာသာ ပြန်မချော့နိုင်သေးတာ သနားတယ်ဗျာ,"
" ခွေးသား ဝင်ခဲ့ အထဲကို ပေးအိတ်တွေ "
မင်းဆက်ကူသယ်ပေးရင်း အထဲမှာချပေးကာ အချိုရည်၂ဘူးကို ရေခဲသေတ္တာထဲကထုတ်လိုက်တော့သည်။ အမောပြေအောင် ချပေးကာ
" သောက် ငါ့ကလေးဟာတွေတိုက်တာ "
" နေပါဗျာ။ ကလေးအမေပဲဖြစ်နေပြီကို"
" ဒီကောင်ကတော့လေ ။ ဘယ်လိုလဲ ခရီးတောင်ထွက်နေပြီဆိုတော့ "
မင်းဆက်ကမြွေမြွေချင်းခြေမြင်တာမို့ နေရောင်ကိုလှမ်းကန်ကာစနေတော့သည်။ မိုမိုကအအေးကိုအလုအယက်သောက်နေတာမို့ မျက်စိမှိတ်ပြကာ အချက်ပြတော့ ရီပြီးလက်မောင်းကိုထိုးတော့သည်
" ငါနက်ဖြန် ငယ်လေးကိုပိတ်ချင်းမြောင်လိုက်ပို့မှာ။ မင်းတို့လဲလိုက်ခဲ့လေ မင်းတို့ကအရင်သွားနှင့်ပေါ့ "
" စပရိုက်စ်လားဟင် "
' ဒါပေါ့။ မင်းသူငယ်ချင်းက သိပ်ဆိုးနေတာ အစ်ကိုကအရိုက်ခံရတဲ့ဘ၀ရောက်နေလို့ ချော့မလို့ "
" အမရာကလက်သံပြောင်တယ်။ "
" ဟူတ်တယ် အဲ့တာ။ ဒါနဲ့တစ်ယောက်တစ်ခန်းအိပ်မှာလား ဘယ်လိုလဲ ငါအခန်းသော့တွေပေးမလို့ "
" ရတယ် တစ်ခန်းစာပဲပေး ။ နေရာစိမ်းတော့ သူကြောက်လိမ့်မယ် "
" မင်းကပိုကြောက်ဖို့ကောင်းတာပါ နေရောင်ရာ "
ကိုမင်းဆက်ကမျက်စောင်းထိုးတော့ ကိုကိုကရှက်ရမ်းရမ်းကာ ဆဲတော့သည်။ မိုမိုကမရှက်ရဘူး သူကကြီးရှက်နေတာ မင်းဆက်ကဘာမှမပြောရသေး သူ့ဘာသာရှက်နေတာနဲ့ အကုန်ပေါ်ကုန်တော့သည်
" ခင်ဗျားကတော့နော်။ ပြန်ဗျာ သွား "
" အောင်မာ ညထမင်းဘာနဲ့စားမှာလဲ "
" အပြင်သွားစားရမလား "
" သဘောလေ ရောက်တုန်းလျောက်သွားပေါ့။ ခြံစောင့်ကလေးတွေရှိတယ် ဆိုင်ကယ်လိုချင်ရင်တောင်းလိုက် "
" ကျေးဇူးပဲ "
" အေးဆေးပါ။ အဲ့တာဆ်ုငါပြန်ပြီ ငါကြာနေရင်ဆော်ခံရမှာ "
" ဘယ်လိုလဲဗျ။ ခင်ဗျားမိနိးမကြောက်တာက တစ်မျိုးပါလား "
" ချစ်တာကွ ချစ်တာ။ စိတ်ဆိုးရင် ပူလောင်နေမှာဆိုးလို့ စိတ်မဆိုးအောင် နေပေးတာ "
" စောက်ကြီးစောက်ကျယ်နဲ့ နာမည်မှအားမနာနော် ရာဇဆိုပြီး အခုတော့မာန်တောင်မတင်းနိုင်ဘူး "
" ဘုရင်တွေလဲမိန်းမကြောက်ရတယ် ယောကျာ်းတိုင်းတူတူပဲ။ မင်းသာ သူများထပ်ထူး နဖူး ယီးတက်မပေါက်ချင်နဲ့ "
" တစ်ချောင်းနဲ့တောင်အနိုင်နိုင် "
" နိုင်အောငိလုပ်နော် ဟိုက၀ိတ်များတယ် "
" ကိုဆက် ရှုးနော် ။ ကလေးရှက်သွားမယ် "
" အေးပါ ငါသိပါတယ် "
" ဒါနဲ့ မပြန်ခင် ဟ်ုဟာပါလား "
" ဘာလဲ "
" ကွန်ဒုံး "
" မအေဘေး မင်းကလေ သရမ်းပြန်ပြီ။ နေဦး ငါဆောင်ထားလို့တော်တော့တယ် "
" သွားလေရာဆောင်ထားတာ အမရာမသိဘူးလား "
" သူ့ကြောင့်ပဲဆောင်ရတာ ။ ပူတူးအနားကပ်မိရင်ကို Heat တွေတက်လာတာ "
" ငါလိုးကျလိုက်တာ မင်းဆက်ရာ "
ကိုဆက်ကပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ သူ့ပစ္စည်းထုတ်ပေးကာ လက်ထဲကပ်ထည့်သွားတော့သည်။ သိပ်မကြာပြန်သွားတာမို့ နေရောင်အိမ်ထဲပြန်၀င်လာခဲ့တော့သည်။ မိုမိုကအိတ်တွေသယ်ကာ အပေါ်တင်နေတာမို့ ကူသယ်ပေးရင်းနေရာချရတော့သည်။ သူနေဖ်ု့၀ယ်ထားတဲ့အိမ်မို့ အိမ်ကသပ်ရပ်ကာတောက်ပြောင်နေတော့သည်။ မိုမိုကအင်္ကျီလဲမလို့လုပ်နေတာမို့ နေရောင်အနောက်ကသိုင်းဖက်ကာ ရင်သားလေးတွေကို ကိုင်မိတော့သည်
" ကိုကိုဘာလုပ်တာလဲ "
" ကိုင်တာလေ ကို့မှာလွမ်းနေရတာ "
" နေပါ။ ကိုကိုကအခုတလော သိပ်အသားယူတာပါဆို "
" ဘာဖြစ်တာမှတ်လို့။ ချစ်လို့ပဲလေ "
" ဂျပန်မှာထဲက ကိုကိုဘာဆိုတာကောင်းကောင်းသိသွားတာ "
" မြီးကောင်ပေါက်လေးက သိပ်တတ်နေတာနော် "
" လွှတ်ကိုကိုရာ။ ရေချိုးဦးမယ် "
" တူတူချိုးမယ်ကွာ "
ကိုကိုကဆွေ့ခနဲကောက်ချီကာရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်တာမို့ယမှုံရီကာလိုက်ပါခဲ့ရတော့သည်။ ခရီးပန်းလို့အိပ်ပျော်အောင်ဆိုပြီး ကိုကို့ပညာတွေပြတာမို့ မန်းလေးမြေ အခြေချရုံမှာတင်သူ့စိတ်ကြိုက်ဖြစ်ရပြန်သည်။ ဘယ်ကအကာအကွယ်ယူလာလဲမသိ အရာရာကိုစေ့စေ့စပ်စပ်လုပ်တတ်တာကိုတော့ ချီးကျုးရသည်။ ဒီလိုလူမျိုးက ဒီနေရာကျတော့လဲစေ့စပ်ကာ အချက်ရေမှတ်ပြီးနှင်တဲ့ခရီးက အတော်ပေါက်ရောက်လို့ ယမှုံအားအင်ကုန်ကာ ဒီညတော့ ကောင်းကောင်းအိပ်ပျော်လိမ့်တော့မည်ပင်။
" ပြွတ်စ် "
" တော်ပြီနော် "
" အိပ်လေ ကိုကိုကမအိပ်သေးသရွေ့ နမ်းမယ် "
" ဟာ ကိုကိုရာ "
ကို့ကို့အဝတ်မပါတဲ့ရင်ခွင်ကိုထုကာ စောင်ကိုလုံအောင်ခြုံရတော့သည်။ ဒီလူကတော့ ၂ယောက်ထဲရှိရင် သိပ်သောင်းကြမ်းတာပဲ နှုတ်ခမ်းတွေပူထူကာ ယောင်တဲ့ထိိနမ်းနေပြီး ရင်သားတွေလဲနာတဲ့အထိကိုင်ထားတော့သည်။ ပြောလဲမရ ဆိုလဲမရတာမို့ သူ့ကိုအာရုံလွှဲပြီး အိပ်ရတော့သည်။ ဒါတောင် သူ့စိတ်ကြိုက်နမ်းခိုက်၊ ကိုက်လိုက်လုပ်နေတာမို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ အိပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ ကိုဆက်ပြောတာ မှန်တာပဲလေ ခွန်ရောင်ထပ်ကြောက်စရာကောင်းတဲ့လူ လောကကြီးမှာ ရှိပါ့ဦးမလား လူရိုးကြီး မဟုတိဘူး လူဆိုးကြီး
:
:
;
အားရင်နက်ဖြန်တစ်ပိုင်းထပ်တင်ပေးမယ် စာရေးသူအကြောတွေတက်နေလို့ ကြာတာခွင့်လွှတ်ပါ ♥️