Zawgyi
အခန္း ၁၆- သူမနဲ႔အဆင္မေျပတဲ့စားေသာက္ဆိုင္
ေနာက္တစ္ေန႔ေရာက္သြားသည္။
Maryက မနက္စာစားၿပီး အိမ္အကူကိုေမးေတာ့ 'Monroeက မနက္အေစာႀကီး ထြက္သြားၿပီ'လို႔ ေျပာတယ္။
သူလွ်ိဳေတြအေၾကာင္း သိရဖို႔ ရဲတိုက္ထဲက သတင္းေပးကို ရွာလို႔ေတြ႕မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ Maryသိတယ္။
သူမသည္ Monroeရဲ႕Raging Flame Corporationနဲ႔ ဆက္သြယ္ရမည္ ျဖစ္သည္။
မနက္၉:၃၀မွာ အိမ္အကူကတံခါးဖြင့္ေပးၿပီး Jasonေရာက္ေနၿပီလို႔ ေျပာတယ္။
ထင္ရွားတာက Jayceက Monroeကို ဖုန္းဆက္ေျပာၿပီးၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ Monroeရဲ႕လူမ်ားက သူ႔ကိုမတားေတာ့ဘဲ Jasonသည္ Maryကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕လာေခၚကာ သူမကိုေခၚထုတ္သြားသည္။
Maryက Jasonကို သူမရဲ႕တိုက္ခန္းေဟာင္းမွာ ခ်ေပးဖို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
Maryသည္ သန႔္ရွင္းတဲ့အဝတ္အစားျဖစ္တဲ့ ႐ိုး႐ိုးတီရွပ္ႏွင့္ဂ်င္းေဘာင္းဘီကို လဲလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ေ႐ႊေရာင္ဆံပင္ရွည္ကို စည္းထားတာေၾကာင့္ လန္းဆန္းၿပီး လွပေနသည္။
ထုပ္ပိုးၿပီးေနာက္ Maryသည္ အိမ္ငွားခကို ျပန္ေပးလိုက္သည္။
ခဏေလာက္ေတာ့ ျပန္မလာျဖစ္ဘူးလို႔ ေတြးမိတယ္။
Maryက Jasonမပါဘဲ တစ္ခုခုလုပ္ခ်င္ေပမယ့္ Jayceက သူမနဲ႔ ေန႔လည္စာစားခ်င္ေနတယ္လို႔ Jasonကေျပာတယ္။
Maryကလည္း Jayceကိုေတြ႕ခ်င္တာေၾကာင့္ သေဘာတူလိုက္တယ္။
Jasonသည္ Maryကို စားေသာက္ဆိုင္သို႔ေခၚသြားကာ အရာအားလုံးကို စီစဥ္ေပးၿပီး ထြက္သြားသည္။
စားေသာက္ဆိုင္ရဲ႕ရႈခင္းႏွင့္တည္ေနရာသည္ အထူးေကာင္းမြန္ၿပီး VIP အသင္းဝင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာမန္လူမ်ား လာေရာက္မစားေသာက္ႏိုင္ေပ။
မနက္၁၁:၃၀ေရာက္ေတာ့ စားေသာက္ဆိုင္မွာ သူမကလြဲၿပီး တျခားဧည့္သည္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး။
Maryသည္ အေပၚထပ္လသာေဆာင္တြင္ ထိုင္ကာ ေအးေအးေဆးေဆးဖုန္းေဆာ့ရင္း ရႈခင္းကိုၾကည့္ကာJayceကိုေစာင့္ေနသည္။
႐ုတ္တရက္ တစ္စုံတစ္ေယာက္က သူမကို မွတ္မိသြားသည္။ " Mary Dawson? ဘယ္လိုလုပ္ နင္ျဖစ္ေနတာလဲ။ နင္ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ"
Maryက တစ္ဖက္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူမအေဒၚရဲ႕သမီး Selena။
Mary အံ့ၾသသြားၿပီး ေမးလိုက္တယ္"နင္က ဒီကစားပြဲထိုးလား?"
Selena၏မ်က္ႏွာအမူအရာက ဂုဏ္ယူစရာပုံျဖစ္လာသည္။ "ဒါေပါ့! ဒါက NewYorkၿမိဳ႕က နာမည္ႀကီးRoseစားေသာက္ဆိုင္ေလ။ လူဆယ္သန္းေက်ာ္ထဲက ဘာမွမရွိေသာသူေတာင္ ဒီေနရာမွာ ခ်မ္းသာတဲ့သူျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ နင္ဒီကိုဘယ္လိုေရာက္ေနတာလဲ"
Maryက Roseစားေသာက္ဆိုင္မွာ အ႐ြက္သုပ္တစ္ပြဲေတာင္စားဖို႔ တတ္ႏိုင္မယ္လို႔ Selenaက မယုံဘူး။
Maryက "အိုး၊ တစ္ေယာက္ေယာက္က ငါ့ကို ညစာစားဖို႔ ဖိတ္လို႔။"
Selenaရဲ႕အမူအရာက ထူးဆန္းလာတယ္။ "ငါသိပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ဒီေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့သူကို နင္ဘယ္လိုသိသြားတာလဲ။ နင္က တျခားသူရဲ႕အေပ်ာ္မယားလား။ ဟက္ နင္ဝတ္ထားတာကအဲ့လိုပုံနဲ႔မတူဘူး။ Mary Dawson႐ိုး႐ိုးသားသားေျပာစမ္းပါ။ ငါဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတာသိလို႔ ငါ့ကို အရွက္ရေစဖို႔ တစ္စုံေယာက္ေယာက္ရဲ႕အသင္းဝင္ကတ္ကို တမင္ခိုးခဲ့တာမလား။"
Maryက ေလွာင္လိုက္တယ္။ "Selena နင္က ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထင္ႀကီးလြန္းတယ္။"
သူတို႔မွာ အာဃာတေဟာင္းေတြရွိခဲ့ေပမယ့္ Maryဟာ သူ႔အေၾကာင္းေတြးဖို႔ အခ်ိန္အမ်ားႀကီးမရွိဖူး။
Selenaရဲ႕လက္ထဲက ေသာက္စရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Maryက "ဒါ ငါ့အတြက္မလား။ ငါ့ကိုေပး။"
မထင္မွတ္ပဲ Selenaက ေရခြက္ကို ေသာက္လိုက္ၿပီး သူမကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ စိုက္ၾကည့္ရင္း လွည့္လိုက္ၿပီး လက္ထဲကေသာက္လက္စကို ထားခဲ့တယ္။
Mary အံ့ၾသသြားတယ္။
ခဏအၾကာတြင္ Selenaသည္ စားပြဲထိုးမ်ားႏွင့္အတူ ျပန္ေရာက္လာသည္။
Selenaက "Mary Dawson! ရဲမေခၚခင္ နင္ခိုးထားတဲ့အဖြဲ႕ဝင္ကတ္ကို ေပးလိုက္ရင္ ပိုေကာင္းမယ္!"
သူမဒီမွာအလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတာ Maryကေသခ်ာသိတာေၾကာင့္ ဒီကိုၾကည့္ဖို႔လာခဲ့တယ္ဆိုတာ သူမေသခ်ာသိတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ Selenaဟာ Maryက Green Gridၿမိဳ႕က ေတာသူတစ္ေယာက္ပဲဆိုတာ သိတယ္။
သူမ Roseစားေသာက္ဆိုင္ကို ဘယ္လိုဝင္လာၿပီး ထြက္သြားမလဲ။
Maryက စိတ္တိုတိုနဲ႔ရယ္လိုက္တယ္။ "Selena နင့္ဦးေႏွာက္က ႀကီးမလာဖူးလား။ ငါသူခိုးျဖစ္ေၾကာင္း သက္ေသျပဖို႔ နင့္မွာ သက္ေသရွိလား"
"ဒါဆို နင့္ရဲ႕အဖြဲ႕ဝင္ကတ္ကို ထုတ္လိုက္။ အသင္းဝင္နံပါတ္အရ ငါတို႔က ေဖာက္သည္၏အခ်က္အလက္ေတြကို စစ္ေဆးမယ္။ တကယ္ဆိုရင္ နင့္ကို ငါတို႔ ေတာင္းပန္မယ္။"
Maryက မ်က္လုံးကိုအေပၚသို႔ လွန္လိုက္တယ္။ "ငါ့မွာ အသင္းဝင္ကတ္ မရွိဘူး။"
အျခားေသာစားပြဲထိုးမ်ားသည္ ခ်က္ျခင္းပင္ အေပ်ာ္သေဘာျဖင့္ ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။ "ဒါဆို သူမဘယ္လိုဝင္လာတာလဲ"
"မန္ေနဂ်ာကိုေျပာလိုက္"
"ဟား မင္းက ခိုးဝင္လာၿပီး ဂုဏ္ယူခ်င္တာလား။ Selenaက သူတို႔အိမ္မွာေနတဲ့ ဆင္းရဲတဲ့ကေလးမေလးလို႔ ေျပာခဲ့တယ္!"
"အဲဒီေနာက္ သူမက ႏွင္ထုတ္ခံရၿပီး လမ္းေပၚမွာပဲေနလာတာ။"
"ဒီလိုလူက ငါတို႔စားေသာက္ဆိုင္ထဲကို ဘယ္လိုဝင္လာတာလဲ။ ရွက္စရာေကာင္းလိုက္တာ!"
"မင္း! Roseစားေသာက္ဆိုင္ကေန ထြက္သြား!"
"မင္းကို ဒီကမႀကိဳဆိုဘူး! ထြက္သြား!"
"ငါ မန္ေနဂ်ာကို ေျပာခ်င္တာက သူမမထြက္သြားရင္ ငါထြက္သြားမယ္!"
"အတူတူသြားရေအာင္!"
အုပ္စုကဆႏၵျပေတာ့မယ့္ခ်ိန္တြင္ မန္ေနဂ်ာက မည္းေမွာင္ေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ သူတို႔ေနာက္တြင္ရပ္ေနသည္။
"မင္းတို႔ဘာလုပ္ေနတာလဲ!? အားလုံး အလုပ္ထုတ္ခံခ်င္ေနလား ! အသက္ရွင္ရတာ ပင္ပန္းေနၿပီထင္တယ္! အေထာက္ထားမရွိတဲ့ ေဖာက္သည္ေတြကို စားေသာက္ဆိုင္ထဲ ဘယ္လိုလုပ္ေခၚလို႔ရမွာလဲ။ အ႐ူးေတြရဲ႕!"
မန္ေနဂ်ာက သူတို႔ကိုဆူပူႀကိမ္းေမာင္းၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ သူ႔အမူအရာ ေျပာင္းသြားကာ ခ်က္ခ်င္းပင္ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာ အမူအရာျဖင့္ သူ႔ေနာက္မွလူကို ေမာ့ၾကည့္ကာ ေရွ႕သို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္သည္။
"မစၥတာ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဒီလမ္းပါ"
Jayce Hallသည္ ဒီေနရာတြင္ ရွိေနခဲ့သည္။
***************************************************************************************
Unicode
အခန်း ၁၆- သူမနဲ့အဆင်မပြေတဲ့စားသောက်ဆိုင်
နောက်တစ်နေ့ရောက်သွားသည်။
Maryက မနက်စာစားပြီး အိမ်အကူကိုမေးတော့ 'Monroeက မနက်အစောကြီး ထွက်သွားပြီ'လို့ ပြောတယ်။
သူလျှိုတွေအကြောင်း သိရဖို့ ရဲတိုက်ထဲက သတင်းပေးကို ရှာလို့တွေ့မှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ Maryသိတယ်။
သူမသည် Monroeရဲ့Raging Flame Corporationနဲ့ ဆက်သွယ်ရမည် ဖြစ်သည်။
မနက်၉:၃၀မှာ အိမ်အကူကတံခါးဖွင့်ပေးပြီး Jasonရောက်နေပြီလို့ ပြောတယ်။
ထင်ရှားတာက Jayceက Monroeကို ဖုန်းဆက်ပြောပြီးပြီ ဖြစ်သောကြောင့် Monroeရဲ့လူများက သူ့ကိုမတားတော့ဘဲ Jasonသည် Maryကို ချောချောမွေ့မွေ့လာခေါ်ကာ သူမကိုခေါ်ထုတ်သွားသည်။
Maryက Jasonကို သူမရဲ့တိုက်ခန်းဟောင်းမှာ ချပေးဖို့ ပြောခဲ့တယ်။
Maryသည် သန့်ရှင်းတဲ့အဝတ်အစားဖြစ်တဲ့ ရိုးရိုးတီရှပ်နှင့်ဂျင်းဘောင်းဘီကို လဲလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ရွှေရောင်ဆံပင်ရှည်ကို စည်းထားတာကြောင့် လန်းဆန်းပြီး လှပနေသည်။
ထုပ်ပိုးပြီးနောက် Maryသည် အိမ်ငှားခကို ပြန်ပေးလိုက်သည်။
ခဏလောက်တော့ ပြန်မလာဖြစ်ဘူးလို့ တွေးမိတယ်။
Maryက Jasonမပါဘဲ တစ်ခုခုလုပ်ချင်ပေမယ့် Jayceက သူမနဲ့ နေ့လည်စာစားချင်နေတယ်လို့ Jasonကပြောတယ်။
Maryကလည်း Jayceကိုတွေ့ချင်တာကြောင့် သဘောတူလိုက်တယ်။
Jasonသည် Maryကို စားသောက်ဆိုင်သို့ခေါ်သွားကာ အရာအားလုံးကို စီစဉ်ပေးပြီး ထွက်သွားသည်။
စားသောက်ဆိုင်ရဲ့ရှုခင်းနှင့်တည်နေရာသည် အထူးကောင်းမွန်ပြီး VIP အသင်းဝင်ဖြစ်သောကြောင့် သာမန်လူများ လာရောက်မစားသောက်နိုင်ပေ။
မနက်၁၁:၃၀ရောက်တော့ စားသောက်ဆိုင်မှာ သူမကလွဲပြီး တခြားဧည့်သည်တွေ မရှိတော့ဘူး။
Maryသည် အပေါ်ထပ်လသာဆောင်တွင် ထိုင်ကာ အေးအေးဆေးဆေးဖုန်းဆော့ရင်း ရှုခင်းကိုကြည့်ကာJayceကိုစောင့်နေသည်။
ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူမကို မှတ်မိသွားသည်။ " Mary Dawson? ဘယ်လိုလုပ် နင်ဖြစ်နေတာလဲ။ နင်ဒီကိုဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ"
Maryက တစ်ဖက်ကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။ သူမအဒေါ်ရဲ့သမီး Selena။
Mary အံ့သြသွားပြီး မေးလိုက်တယ်"နင်က ဒီကစားပွဲထိုးလား?"
Selena၏မျက်နှာအမူအရာက ဂုဏ်ယူစရာပုံဖြစ်လာသည်။ "ဒါပေါ့! ဒါက NewYorkမြို့က နာမည်ကြီးRoseစားသောက်ဆိုင်လေ။ လူဆယ်သန်းကျော်ထဲက ဘာမှမရှိသောသူတောင် ဒီနေရာမှာ ချမ်းသာတဲ့သူဖြစ်လာနိုင်တယ်။ နင်ဒီကိုဘယ်လိုရောက်နေတာလဲ"
Maryက Roseစားသောက်ဆိုင်မှာ အရွက်သုပ်တစ်ပွဲတောင်စားဖို့ တတ်နိုင်မယ်လို့ Selenaက မယုံဘူး။
Maryက "အိုး၊ တစ်ယောက်ယောက်က ငါ့ကို ညစာစားဖို့ ဖိတ်လို့။"
Selenaရဲ့အမူအရာက ထူးဆန်းလာတယ်။ "ငါသိပါတယ်... ဒါပေမယ့် ဒီလောက်ချမ်းသာတဲ့သူကို နင်ဘယ်လိုသိသွားတာလဲ။ နင်က တခြားသူရဲ့အပျော်မယားလား။ ဟက် နင်ဝတ်ထားတာကအဲ့လိုပုံနဲ့မတူဘူး။ Mary Dawsonရိုးရိုးသားသားပြောစမ်းပါ။ ငါဒီမှာအလုပ်လုပ်နေတာသိလို့ ငါ့ကို အရှက်ရစေဖို့ တစ်စုံယောက်ယောက်ရဲ့အသင်းဝင်ကတ်ကို တမင်ခိုးခဲ့တာမလား။"
Maryက လှောင်လိုက်တယ်။ "Selena နင်က ကိုယ့်ကိုကိုယ် အထင်ကြီးလွန်းတယ်။"
သူတို့မှာ အာဃာတဟောင်းတွေရှိခဲ့ပေမယ့် Maryဟာ သူ့အကြောင်းတွေးဖို့ အချိန်အများကြီးမရှိဖူး။
Selenaရဲ့လက်ထဲက သောက်စရာကို ကြည့်လိုက်တော့ Maryက "ဒါ ငါ့အတွက်မလား။ ငါ့ကိုပေး။"
မထင်မှတ်ပဲ Selenaက ရေခွက်ကို သောက်လိုက်ပြီး သူမကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် စိုက်ကြည့်ရင်း လှည့်လိုက်ပြီး လက်ထဲကသောက်လက်စကို ထားခဲ့တယ်။
Mary အံ့သြသွားတယ်။
ခဏအကြာတွင် Selenaသည် စားပွဲထိုးများနှင့်အတူ ပြန်ရောက်လာသည်။
Selenaက "Mary Dawson! ရဲမခေါ်ခင် နင်ခိုးထားတဲ့အဖွဲ့ဝင်ကတ်ကို ပေးလိုက်ရင် ပိုကောင်းမယ်!"
သူမဒီမှာအလုပ်လုပ်တယ်ဆိုတာ Maryကသေချာသိတာကြောင့် ဒီကိုကြည့်ဖို့လာခဲ့တယ်ဆိုတာ သူမသေချာသိတယ်။
နောက်ဆုံးတော့ Selenaဟာ Maryက Green Gridမြို့က တောသူတစ်ယောက်ပဲဆိုတာ သိတယ်။
သူမ Roseစားသောက်ဆိုင်ကို ဘယ်လိုဝင်လာပြီး ထွက်သွားမလဲ။
Maryက စိတ်တိုတိုနဲ့ရယ်လိုက်တယ်။ "Selena နင့်ဦးနှောက်က ကြီးမလာဖူးလား။ ငါသူခိုးဖြစ်ကြောင်း သက်သေပြဖို့ နင့်မှာ သက်သေရှိလား"
"ဒါဆို နင့်ရဲ့အဖွဲ့ဝင်ကတ်ကို ထုတ်လိုက်။ အသင်းဝင်နံပါတ်အရ ငါတို့က ဖောက်သည်၏အချက်အလက်တွေကို စစ်ဆေးမယ်။ တကယ်ဆိုရင် နင့်ကို ငါတို့ တောင်းပန်မယ်။"
Maryက မျက်လုံးကိုအပေါ်သို့ လှန်လိုက်တယ်။ "ငါ့မှာ အသင်းဝင်ကတ် မရှိဘူး။"
အခြားသောစားပွဲထိုးများသည် ချက်ခြင်းပင် အပျော်သဘောဖြင့် ပါဝင်ခဲ့ကြသည်။ "ဒါဆို သူမဘယ်လိုဝင်လာတာလဲ"
"မန်နေဂျာကိုပြောလိုက်"
"ဟား မင်းက ခိုးဝင်လာပြီး ဂုဏ်ယူချင်တာလား။ Selenaက သူတို့အိမ်မှာနေတဲ့ ဆင်းရဲတဲ့ကလေးမလေးလို့ ပြောခဲ့တယ်!"
"အဲဒီနောက် သူမက နှင်ထုတ်ခံရပြီး လမ်းပေါ်မှာပဲနေလာတာ။"
"ဒီလိုလူက ငါတို့စားသောက်ဆိုင်ထဲကို ဘယ်လိုဝင်လာတာလဲ။ ရှက်စရာကောင်းလိုက်တာ!"
"မင်း! Roseစားသောက်ဆိုင်ကနေ ထွက်သွား!"
"မင်းကို ဒီကမကြိုဆိုဘူး! ထွက်သွား!"
"ငါ မန်နေဂျာကို ပြောချင်တာက သူမမထွက်သွားရင် ငါထွက်သွားမယ်!"
"အတူတူသွားရအောင်!"
အုပ်စုကဆန္ဒပြတော့မယ့်ချိန်တွင် မန်နေဂျာက မည်းမှောင်သောမျက်နှာဖြင့် သူတို့နောက်တွင်ရပ်နေသည်။
"မင်းတို့ဘာလုပ်နေတာလဲ!? အားလုံး အလုပ်ထုတ်ခံချင်နေလား ! အသက်ရှင်ရတာ ပင်ပန်းနေပြီထင်တယ်! အထောက်ထားမရှိတဲ့ ဖောက်သည်တွေကို စားသောက်ဆိုင်ထဲ ဘယ်လိုလုပ်ခေါ်လို့ရမှာလဲ။ အရူးတွေရဲ့!"
မန်နေဂျာက သူတို့ကိုဆူပူကြိမ်းမောင်းပြီးသည့်နောက်တွင် သူ့အမူအရာ ပြောင်းသွားကာ ချက်ချင်းပင် နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းသော အမူအရာဖြင့် သူ့နောက်မှလူကို မော့ကြည့်ကာ ရှေ့သို့ ဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။
"မစ္စတာ။ ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီလမ်းပါ"
Jayce Hallသည် ဒီနေရာတွင် ရှိနေခဲ့သည်။
***************************************************************************************