"ငါ့ကို Master လို့ခေါ်ရမယ် .... မင်းကငါ့ရဲ့ Doll ပဲ မောင်"
မောင့်အပေါ်ကနေ အုပ်မိုးလိုက်တော့ မောင်က ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်လာသည်။အခုယောင်းရဲ့ ပုံစံကို မောင်က သဘောကျနေမှာပေါ့။သူလဲ ယောက်ကျားတစ်ယောက်မို့ စမ်းသပ်ကြည့်ချင်တာကို မောင်ကနားလည်တာမို့ တော်တော့သည်။
နှုတ်ခမ်းတွေကိုစုပ်ယူနမ်းရှိုက်လာတဲ့ မောင်က ယောင်းရဲ့ ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ကာ နမ်းပေးနေတယ်။ယောင်းရဲ့ အောက်ပိုင်းက အနဲငယ်နာနေပေမဲ့ မောင့်ရဲ့ အပေါက်ထဲကိုလဲ စမ်းထည့်ကြည့်ချင်တယ်။
မောင်ရဲ့ ချယ်ရီသီးတွေကယောင်းလောက် မနူးညံ့ပေမဲ့ လျှာဖျားဖြင့်ထိုးဆွပေးလို့ ကောင်းတဲ့ အနေအထားမှာရှိတယ်။
"Master ကြီး ကျွန်တော့်ကို ချုပ်ထားလို့ရတယ်လေ"
မောင်က သူ့ပေါ်တက်ခွထားတဲ့ ယောင်းရဲ့ ခါးလေးကို ပင့်မလိုက်ပီး စနောက်သည်။
"အ!!"
မောင်က ယောင်းရဲ့ ပန်းနုရောင် အလှတရားငယ်ကို ကိုင်ကာ စွပေးလာတယ်။လက်ဖြင့် အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲနေတော့ ထယ်ယောင်းဟာ မောင့်လက်တွေအောက်မှာပဲ ပီးချင်လာရတယ်။
"မောင်ရပ်တော့ မင်းထဲကို ထည့်ရဦးမယ်လေ"
မောင်က ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်လိုက်တော့ ယောင်းကို လှောင်နေသလိုခံစားရတယ်။ကြည့်နေ မင်းကို မထနိုင်အောင် Fuck ပစ်မှာမောင်!!
မောင်ရဲ့ အပေါက်ကလေးဟာလဲ မဆက်ဆံဖူးတာမို့ ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းသာ။ထယ်ယောင်းရဲ့ အရာလေးပေါ် Lube တို့ကို လောင်းချပီး မောင့်အပေါက်ဝကို တေ့လိုက်သည်။
"မောင် နာရင်ပြောနော်"
မောင်က ယောင်းရဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ်လိုဖြစ်မနေဘူး။ယောင်းရဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ်တုန်းက အရမ်းထိတ်လန့်နေခဲ့တာလေ။
"ယောင်းဟာလေးက ပိစိလေး မောင်က နာပါ့မလား"
"ဟာ !!မောင်"
ယောင်းဟာ စိတ်တိုတိုနဲ့ မောင့်အပေါက်ဝထဲကို ထိပ်ဖူးလေးထည့်လိုက်သည်။မောင်က တချက်သာတွန့်သွားပီး နာကျင်ဟန်မပြတာကြောင့်ယောင်းလဲ ရှေ့ဆက်လိုက်သည်။
"အင်း!!ယောင်း ဖြေးဖြေးချင်းထိုးသွင်းလေ ...အရမ်းထိုးတော့မောင်မခံနိုင်ဘူး"
ယောင်းရဲ့ ယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်အပေါ်ပထမဆုံးဆက်ဆံချင်းဟာ အဆင်ချောမနေပါ။ပထမဆုံး Topဖူးတာမဟုတ်လား။
"ယောင်းပြောတော့ ဂျီမင်းဆိုတဲ့လူနဲ့ အိပ်ပီးပီဆို အဟက်!!လူဆိုးလေးပဲ"
ယောင်းရဲ့ စပ်စပ်ထိမခံဖြစ်နေပုံကိုကြည့်ပီး မောင်က ရီနေသည်။ယောင်းလဲ ခပ်နက်နက်စောင့်ချလိုက်တော့ ယောင်းရဲ့ ထိပ်လေးဟာလဲ နာကျင်လာရတယ်။မောင်ကကျပ်သလို ယောင်းကလဲ အူရိုင်းမို့ ခံစားမှုကတော့ အတော်လေးကောင်းနေတယ်။
"ဟင့် မပြောနဲ့ !!မင်းကို လိမ်တာ။အင့်! မောင် ကောင်းတယ် လို့"
သူ့အပေါ်ကနေ သူ့ကိုစောင့်ချရင်းခေါင်းမော့ကာသာယာမှုယူနေတဲ့ယောင်းကို ပိုပီးခံစားမှုကောင်းစေချင်တာကြောင့် သူ့ရဲ့ နာကျင်မှုကို လျစ်လျှုရှုပီး အောက်ကနေပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။
"အင်း! ယောင်း.....ပီးတော့မယ်!!"
"အ့! Master ကြီးနဲ့ အတူတူပီးပါ့မယ် ခင်ဗျ"
ဂျောင်ကုရဲ့အားသန်သန်နဲ့ ဆွဲညှစ်ထားမှုကြောင့်ထယ်ယောင်းရဲ့ အရာလေးဟာ ပိုမိုတင်းမာလာရပီး အတွင်းထဲမှာ နွေးထွေးမှုရော။ပြွတ်သိပ်မှုရော တပြိုင်တည်းခံစားလာရပီး စိတ်ခံစားချက်ဟာ ချောက်ကမ်းပါးကို ရောက်လာရသည်။
"အားး!ရှီး...အင်းးး"
ဂျောင်ကုရဲ့ အတွင်းထဲကို ထုတ်လွှတ်လာတဲ့ ထယ်ယောင်းရဲ့ အရည်လေးတွေအပြင် ထယ်ယောင်းရင်ဘတ်က ဂျောင်ကုရဲ့ အရည်တွေ။နာကျင်နေမှာစိုးတာကြောင့် မောင့်နှုတ်ခမ်းတွေကို ယောင်းက အပိုင်ထပ်သိမ်းလိုက်တော့ မောင်က တယုတယပြန်လည်နမ်းရှိုက်လာသည်။
Strawberry and Cigarettes သီချင်းကလဲ သူ့အလုပ်သူလုပ်နေသလို လမင်းကြီးကလဲ နေမင်းကြီးပေါ်ထွက်ချိန်ရောက်ဖို့ တဖြေးဖြေး ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။
____________
"တောက်!! ဒီလိုနေရာထိ တောင် ခေါ်လာပီး မိတ်ဆက်ပေးတဲ့ထိ လုပ်ရအောင် အဲ့ကောင်လေးက ဘာမို့လို့လဲ...မင်းကို ငါစုံစမ်းခိုင်းထားတာရပီလား"
ဂျောင်ကုကို သူမအလွန်စိတ်တိုမိသည်။Idolလုပ်နေပီး စည်းကမ်းမရှိတာမျိုးကို အမေဖြစ်ပေမဲ့ ခွင့်မလွှတ်နိုင်။သူမ ထိုကောင်လေးနဲ့ပတ်သက်ပီး သတင်းတွေရနေတာကြောင့် ကိုရီးယားကို ပြန်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ပီးသား။အလုပ်မပြတ်လို့သာ အမြန်အပြတ်ဖြတ်နေရတာ။ဂျောင်ကုကို လွှတ်ထားလို့ မဖြစ်တော့ဖူးဘဲ။
"ဒီမှာပါ မဒမ်"
သူမရဲ့ အတွင်းရေးမှုးက စာအိတ်တအိတ်ထုတ်ပေးလာသည်မို့ ဆွဲယူပီး ထုတ်ကြည့်လိုက်သည်။
အော်!!ငယ်ငယ်က သံယောဇဉ်ကို ခုထိငါ့သားကမဖြတ်နိုင်သေးဘူးပဲ။သူမသားကို ကျွေးမွေးပြုစုခဲ့တာ ကျေးဇူးတင်ပေမဲ့ ခမည်းခမက်တော်ရအောင်တော့ ကျေးဇူးမဆပ်နိုင်။ပီးတော့ သားက အခုဆိုရင်အောင်မြင်နေတဲ့ Idol အဖွဲ့ဝင်။
ကင်ထယ်ယောင်းဆိုတဲ့ ကောင်လေးကို သားက ဆွဲလမ်းမယ်ဆိုလဲ ဆွဲလမ်းစရာပဲ။ဖြူဖွေးနုဖတ်နေတဲ့အသားအရည်နဲ့ အတူ လှပနေတဲ့ မျက်ဝန်းညိုကြီးတွေ။မျက်တောင် ခပ်စိပ်စိပ်တွေဟာ ဖြာကျနေပီး မျက်ခုံးတန်းတွေဟာလဲ လှပစွာတည်ရှိနေသည်။နှာခေါင်းလေးဟာလဲဖြောင့်ဆင်းနေပီး နှုတ်ခမ်းတစ်ခုလုံးက သွေးရောင်လွှမ်းစွာ။မေးရိုးပုံစံလှလှနဲ့ ကောင်လေးဟာ ကိုယ်လုံးလေးကလဲ ပြောစရာမလိုအောင် ကြည့်ကောင်းနေသေးသည်။
အချစ်ဆိုတာ အလကားပါ။သူမတောင် ယောက်ကျားဖြစ်သူကို အချစ်တစ်ခုထဲကြည့်ပီး ချစ်ခဲ့မိလို့ ဘဝပျက်မလိုဖြစ်ခဲ့ရသေးတယ်လေ။အခုသားချစ်နေတာ ယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်ဆိုတာ ဘယ်နည်းနဲ့မှ ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး။Gay ဆိုပီး သူမရဲ့ သားကို စွပ်စွဲကြမဲ့ အပြောအဆိုတွေကိုလဲ မခံစားနိုင်သလို သူမရဲ့ သိက္ခာလဲအကျမခံနိုင်ဘူး ။
သူမက နာမည်တစ်လုံးနဲ့ စီးပွားရေးလောကမှာကျင်လည်နေလာသူမို့ ဒါမျိုးသတင်းသားပြန့်သွားရင် သူမရှက်လို့ သေရပါလိမ့်မယ်။သားကိုလဲ ဘယ်လိုနည်းနဲ့မဆို ထိုကောင်လေးနဲ့ ဆက်ပီး မပတ်သက်ဖို့တားရလိမ့်မယ်။ဒါဟာ သူမရဲ့ အတ္တသာ။
___________
"ထယ် နေကောင်းရဲ့လား"
ဂျောင်ကုမရှိတုန်း ပျင်းတာနဲ့ ထယ်ယောင်းလဲ အိပ်ယာပေါ်ဖုန်းသုံးနေတုန်း ဂျီမင်းက ဖုန်းဆက်လာသည်။
"အင်း ကောင်းတယ် မင်းရော။အဆင်ပြေရဲ့လား"
"ပြေပါတယ်။ထယ့်ကို ပြောစရာရှိလို့ ~ကိုယ် စေ့စပ်တော့မယ်"
"ဟင်!ဟုတ်လား? ဘယ်သူနဲ့လဲ ဘယ်တော့လဲ ဘယ်ကလဲ"
ထယ်ယောင်းဟာ အိပ်ယာပေါ်ကနေ ထထိုင်ပီး တရစပ်ကို မေးနေမိတော့တာ။
"ဖြေးဖြေးမေးပါ ထယ်ရယ်~ထယ်အားရင် ကိုယ်နဲ့ တွေ့ရအောင် တွေ့ရင်ပြောပြမယ်လေ"
"အာ ဟုတ်ပီ ဘယ်ကိုလာခဲ့ရမလဲပြောလေ"
ထယ်ယောင်းလဲ ဂျီမင်းနဲ့ မတွေ့တာကြာပီမို့ တွေ့ရန်ချိန်းသည့်နေရာသို့ သွားရန်ပြင်ဆင်နေလိုက်သည်။
ဂျီမင်းတောင် စေ့စပ်တော့မည်တဲ့။ဂျီမင်းအတွက် ဝမ်းသာသလို ဝမ်းလဲနဲမိသည်။သူ့ကိုမေ့ဖို့ ဂျီမင်းကြိုးစားနေတာကို သိတာကြောင့် စိတ်မကောင်းမိသလို တဖက်ကလဲ မေ့နိုင်တော့မှာမို့ ဝမ်းသာမိသည်။အချိန်တန်ရင် မင်းဆီပဲ ပြန်လာမှာလို့ ပေးခဲ့တဲ့ ကတိမတည်နိုင်ခဲ့ဘူး ဂျီမင်းရေ။
ငါမောင့်ကို မချစ်ဘဲ မနေနိုင်ဘူး။
သူရောက်တော့ ဂျီမင်းဟာ ထောင့်ကျကျဝိုင်းလေးကနေ လက်ထောင်ပြလာသည်။
"ရောက်နေတာကြာပီလား ~ဆောရီး ဂျီမင်းရယ် ငါရေချိုးတာကြာသွားတာ"
"ရပါတယ် မင်းကို စောင့်နေကြပဲဟာ"
ဂျီမင်းက ထယ်ယောင်းအကြိုက် strawberry juice လေးကြိုမှာပေးထားတာကြောင့် ဝိတ်တာက ချပေးလာသည်။မောင်နဲ့ ဒီလို Public မှာ အတူတူနေချင်လိုက်တာ။ဟောကြည့် သူတော့ အရူးရင့်နေပီ ထင်ပါရဲ့ အချိန်တိုင်းမောင့်ကိုစပဲ တွေးနေမိတော့တာ။
"ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ ထယ်"
"ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး~ဒါနဲ့ ပြောပါဦး ဂျီမင်းရယ် ဘယ်သူနဲ့ စေ့စပ်မှာလဲ ငါလဲဘာမှမသိရပါလား"
မင်းငါ့ကိစ္စကို စိတ်မဝင်စားလို့ မသိခဲ့တာပါ လို့တော့ စိတ်ထဲကနေပဲ ဂျီမင်းတွေးလိုက်မိသည်။ထယ်က တကယ်ကို ပစ်ပစ်ခါခါထားသွားရက်ပေမဲ့ မမေ့နိုင်သူက ကြိုးစားမေ့နေရတာမလွယ်ကူချေ။အခုလိုမျက်နှာလေး တွေ့လိုက်ရတော့ ပိုဆိုးပါသေးသည်။လွမ်းလိုက်ရတာ ထယ်ရယ်...
"ကိုယ်နဲ့ စေ့စပ်မှာ ယောက်ကျားတစ်ယောက်ပဲ ထယ်~ ဘယ်သူလဲဆိုတော့ မင်းရည်းစားရဲ့ အဖွဲ့ထဲကပဲ မင်ယွန်ဂီဆိုတာလေ ။ထယ်သိလား သူ့ကို"
ယောက်ကျားတစ်ယောက်ဆိုတာကိုတော့ ထယ်ယောင်း အရမ်းမအံဩပါဘူး။ဂျီမင်းက အစထဲက မိန်းကလေးစိတ်မဝင်စားသူပါ။အံဩတာက မောင်နဲ့ တစ်ဖွဲ့ထဲဆိုတာကြောင့်ပင်။တိုက်လဲတိုက်ဆိုင်တတ်သည်။
"အင်း မင်းတို့ချင်းရင်းနှီးကြတာလား..။"
"မိဘချင်း စီးပွားရေးအရ ကိုယ်တို့ကို စေ့စပ်စေချင်တာပါ။ကိုယ်ကမင်းကို မေ့နိုင်မဲ့ အကောင်းဆုံးလမ်းကို ရွေးလိုက်ရုံပါ"
ဂျီမင်းဟာ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ပြောလာတာကြောင့် ထယ်ယောင်းလဲ စိတ်မကောင်းပေ။ဘာများတတ်နိုင်မှာလဲ အချစ်ဆိုတာ လုပ်ယူလို့မှမရတာ။
"အင်း!မင်းအဆင်ပြေမှာပါ ဂျီမင်း အဲ့လူက မင်းကို ချစ်ပေးနိုင်မယ်ဆိုတာ ငါယုံကြည်တယ်။မင်းက စိတ်ထားကောင်းတဲ့သူလေ "
ထယ်ယောင်းရဲ့ နှစ်သိမ့်မှုကို ထောက်ခံသလိုခေါင်းငြိမ့်ပြလာသည်။တကယ်လဲ အကိုယွန်ဂီက သူ့ကို ချစ်ပေးနိုင်မည်ဟု ထင်ပါသည်။
စကားတွေအများကြီးပြောဖြစ်ကြသည်။ဂျီမင်းနဲ့သူဟာ ထာဝရ အကောင်းဆုံး သူငယ်ချင်းတွေအဖြစ် တည်ရှိသွားမှာပါ။
"ဟင် ထယ်...ပေနေတယ်"
ကိတ်မုန့်က ယိုတချို့ပေနေတဲ့ ထယ့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ခါးကိုင်းပီး ထယ်ရှေ့ထိကုန်းကာ လက်မဖြင့် ဖိသုတ်ပေးလိုက်မိသည်။အရင်ကလဲ လုပ်ပေးနေကြဆိုတော့ သတိလက်လွတ်ဖြစ်သွားမိတာ။နောက်မှ သတိရတော့ နေရာမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်ပီး...
"ဆောရီး ထယ်..ကိုယ်."
"မလိုတာကို!! မင်းနဲ့ငါက ပြောစရာလူတွေလား"
ဂျီမင်းက ထိုအခါမှ စိတ်ပေါ့သွားသူလို စကားပြန်ပြောလာသည်။သူတို့ပြောတဲ့အကြောင်းအရာတွေရဲ့ အချက်တွေထဲ မောင့်အကြောင်းကတော့ မပါမဖြစ်ပါပါသေးသည်။
"အာ!ထယ် ကိုယ်ရဲ့ ဟိုတယ်အသစ် ထယ် မရောက်ဖူးသေးဘူးနော် အားရင်လိုက်ခဲ့ပါလား အရမ်းလစ်ထွက်နေတာ"
"ဟုတ်လား လိုက်မယ်လေ"
အားနေတဲ့ သူ့အဖို့ကတော့ မောင်မအားချိန်တိုင်းအပြင်မှာ အချိန်ဖြုန်းရန်သာ။
___________
ယောင်းရှိရာ တိုက်ခန်းကို ဒီညပြန်လာဖြစ်မှာ မဟုတ်ကြောင်း ဖုန်းဆက်ရန်ပြင်လိုက်သည်။မာမီကသူ ပြန်ရောက်နေသည်ကြောင့် ဂျောင်ကုကို အလုပ်ပီးတာနဲ့ တွေ့ရန် ပြောလေသည်။
"ယောင်းက ဖုန်းမကိုင်ပြန်ဘူးကွာ"
ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်နေပုံရသောယောင်းဆီ Message သာပို့လိုက်သည်။
ထယ်ယောင်းရဲ့ ဖုန်းလေး လင်းလာသောကြောင့် ဂျီမင်းလဲ မက်စေ့ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိသည်။
*ယောင်း မောင်ဒီည ပြန်မလာဖြစ်ဘူး မာမီပြန်ရောက်နေလို့ မနက်ကျ စောစောလာခဲ့မယ်။
ချစ်တယ် မောင့်ယောင်း*
ထယ်ယောင်းဖုန်းလေးဟာ ထပ်လင်းကာဖုန်းဝင်လာတာကြောင့် ဖြေပေးရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။သူနဲ့ နေ့လည်ကတွေ့ပီး ထယ်က ကားပေါ်မှာ ဖုန်းကျန်နေခဲ့တာဖြစ်သည်။သူ အိမ်ပြန်ရောက်တော့မှ တွေတာကြောင့် ရေချိုးပီးသည်နှင့် လိုက်ပေးမလို့လုပ်နေတုန်း ဖုန်းမြည်လာသည်။၂ကြိမ်တိတိခေါ်နေသော ဖုန်းလေးကို မကိုင်ချင်ပါ။
မောင် ဆိုသော Contact လေးက ထယ့်ရဲ့ ချစ်သူရဲ့ အသံကို ထယ့်ဖုန်းဆီကနေ မကြားနိုင်တာကြောင့် မဖြေခဲ့တာ။သို့သော် ထယ့်ကို စိတ်ပူနေမလားဆိုတဲ့ အတွေးကြောင့် သူဖြေကြားလိုက်သည်။
"Hello...ယောင်း ဘာလုပ်နေတာလဲ အချစ်ရယ် မောင်ခေါ်နေတာကြာပီ~ Message ရောတွေ့လား"
"ညီ...ထယ်ယောင်းမဟုတ်ပါဘူး အစ််ကို ဂျီမင်းပါ ထယ်ယောင်းက...တူတူ တူတူ"
ဟင်!!ကျစ် ထယ့်ဖုန်းက အားကုန်နေတာကိုမသိလိုက်မိဘူး။ဂျီမင်းလဲ အဝတ်အစားမြန်မြန်ဝတ်ကာ ဖုန်းကို ပိုင်ရှင်ထံသွားပေးဖို့ သာလုပ်လိုက်သည်။
တစ်ဖက်မှာတော့ ဂျောင်ကုဟာ ဖုန်းကို ကိုင်၍ အကြိမ်ကြိမ်ပြန်လည်ခေါ်ဆိုနေသော်လည်း စက်ပိတ်သွားပီဖြစ်တဲ့ ဖုန်းကြောင့် ဒေါသထွက်နေခဲ့ပီ။
ဘုန်း!!
အနီးရှိ အမှိုက်ပုံးကိုကန်လိုက်ပီး ပါးစပ်မှလဲ တောက်ခေါက်နေမိတာ။ဘာလို့ယောင်းဖုန်းက ဒီလူ့ဆီမှာ။ဟာကွာ...တောက်!
"သား~မင်းကို မာမီကြည့်နေတာကြာပီ ရောက်လာထဲက ဂဏှာမငြိမ်နဲ့ လာထိုင်ဦး မာမီပြောစရာရှိနေတယ်"
မာမီရှေ့မှာဝင်ထိုင်တော့ မာမီက ဂျောင်ကုရှေ့ကို စာအိတ်တအိတ်ထိုးပေးလာသည်။
"ဒါဘာတွေလဲ မာမီ"
"မင်း စွဲလမ်းနေတဲ့ ကောင်လေးကို အဆက်ဖြတ်လိုက်ပါ သား...သားရယ် မင်းလိုလူက ယောက်ကျားလေးတစ်ယောက်မပြောနဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်နဲ့တောင် သတင်းထွက်ဖို့ မဖြစ်နိုင်တာကို အခု မာမီဘယ်လောက်ထိ မင်းကိစ္စကို ဖြေရှင်းထားရလဲ သိလား...
ကိုယ်တွဲနေတဲ့သူက တန်ဖိုးရှိနေရင်လဲထားတော့ သားလိုလူကို ရထားတာတောင် ဖောက်ပြန်ချင်နေတဲ့ ကလေကချေကောင်လေးကို ဘာတွေများမက်မောနေရတာလဲ မာမီက ဘယ်လိုနည်းနဲ့မဆို တားမှာမို့ မင်းဘက်ကလဲ ရပ်တန်းကရပ်လိုက်ပါသား။
ပီးတော့ မင်းရဲ့ကတ်ကငွေအမောက်က ၂ရက်အတွင်း ဒေါ်လာနှစ်သောင်းကျော်သုံးထားတယ်။အကုန်လုံးကလဲ Gucci Brand ဝယ်ထားတဲ့ပုံပဲ။မင်းလောက် ကပ်စီးနဲတဲ့သူ တော့သုံးတာမဖြစ်နိုင်ဘူး။တခုခုဆို Company ကပေးတဲ့ဟာကို သုံးနေတဲ့သူက ဒါတွေကို ဟိုကောင်လေးအတွက်သုံးနေတာပဲဖြစ်ရမယ်။အဲလိုကောင်လေးက မင်းဆီကရနေလို့ မင်းကိုကပ်နေတဲ့ ပိုင်းလုံးလေး...
ပီးတော့ အဲတာမင်းကောင်လေးရဲ့ အရှုပ်။ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပါဦး"
"ယောင်းကို တန်ဖိုးမရှိဘူးလို့တော့ မစွပ်စွဲပါနဲ့ မာမီ။ယောင်းက ကျွန်တော့်အတွက် အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့သူပါ"
"မင်းက မာမီပြောတာမယုံဘူးပဲ ဒါကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပါဆို"
ခြေချိတ်ထိုင်နေတဲ့ မာမီက သူ့ရှေ့ကို စာအိတ်ကို ထပ်ပို့ပေးလာတာကြောင့် ဖောက်ကြည့်လိုက်တော့...
ကော်ဖီဆိုင်မှာ ယောင်းရဲ့ မျက်နှာနားထိတိုးကပ်ပီး နှုတ်ခမ်းကို ထိကိုင်နေသည့်ဂျီမင်းနဲ့ ပုံ။
Hotel ထဲ ဝင်သွားတဲ့ ယောင်းနဲ့ ဂျီမင်းဆိုသူ။
"ဒါ ဒါတွေက..."
ဂျောင်ကုမယုံပါ။ယောင်းက သူ့ကိုလှည့်စားတာလဲ မဖြစ်နိုင်ဘူးမဟုတ်လား။ယောင်း သူ့ကိုလက်စားချေဖို့များလား...
လက်က ဖုန်းနံပတ် လေးတွေကို ထပ်မံရောက်ရှိသွားတယ်။
"Hello...မောင်..'"
ဟင်!စောနက ဖုန်းက ဟိုလူဆီမှာလေ။အခုယောင်းက ကိုင်တယ်ဆိုတော့ အတူတူရှိနေကြတာလား....
"ထယ် ...ကိုယ်ပြန်ပီ "
အနောက်က ခပ်တိုးတိုးပြန့်လွင့်လာတဲ့ ယောက်ကျားသံ....
Hotel ခန်းထဲ ဝင်သွားတဲ့ ယောင်းနဲ့ ထိုလူ...
ယောင်း မင်းသာ မောင့်ကို ထားသွားဖို့ကြိုးစားရင် မောင်မင်းကို သတ်ပစ်မှာနော်....
____________
BeeBee
27.10.2021
ပီးတော့မယ် နောက် ၄ပိုင်းလောက်ပဲကျန်တော့တယ်ရယ်။
************
We Can't be Friends
"ငါ့ကို Master လို႔ေခၚရမယ္ .... မင္းကငါ့ရဲ႕ Doll ပဲ ေမာင္"
ေမာင့္အေပၚကေန အုပ္မိုးလိုက္ေတာ့ ေမာင္က ျပဳံးျပဳံးႀကီးၾကည့္လာသည္။အခုေယာင္းရဲ႕ ပုံစံကို ေမာင္က သေဘာက်ေနမွာေပါ့။သူလဲ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္မို႔ စမ္းသပ္ၾကည့္ခ်င္တာကို ေမာင္ကနားလည္တာမို႔ ေတာ္ေတာ့သည္။
ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုစုပ္ယူနမ္း႐ိႈက္လာတဲ့ ေမာင္က ေယာင္းရဲ႕ ေခါင္းကို ထိန္းကိုင္ကာ နမ္းေပးေနတယ္။ေယာင္းရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းက အနဲငယ္နာေနေပမဲ့ ေမာင့္ရဲ႕ အေပါက္ထဲကိုလဲ စမ္းထည့္ၾကည့္ခ်င္တယ္။
ေမာင္ရဲ႕ ခ်ယ္ရီသီးေတြကေယာင္းေလာက္ မႏူးညံ့ေပမဲ့ လွ်ာဖ်ားျဖင့္ထိုးဆြေပးလို႔ ေကာင္းတဲ့ အေနအထားမွာ႐ွိတယ္။
"Master ႀကီး က်ေနာ့္ကို ခ်ဳပ္ထားလို႔ရတယ္ေလ"
ေမာင္က သူ႕ေပၚတက္ခြထားတဲ့ ေယာင္းရဲ႕ ခါးေလးကို ပင့္မလိုက္ပီး စေနာက္သည္။
"အ!!"
ေမာင္က ေယာင္းရဲ႕ ပန္းႏုေရာင္ အလွတရားငယ္ကို ကိုင္ကာ စြေပးလာတယ္။လက္ျဖင့္ အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲေနေတာ့ ထယ္ေယာင္းဟာ ေမာင့္လက္ေတြေအာက္မွာပဲ ပီးခ်င္လာရတယ္။
"ေမာင္ရပ္ေတာ့ မင္းထဲကို ထည့္ရဦးမယ္ေလ"
ေမာင္က ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရီလိုက္ေတာ့ ေယာင္းကို ေလွာင္ေနသလိုခံစားရတယ္။ၾကည့္ေန မင္းကို မထႏိုင္ေအာင္ Fuck ပစ္မွာေမာင္!!
ေမာင္ရဲ႕ အေပါက္ကေလးဟာလဲ မဆက္ဆံဖူးတာမို႔ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းသာ။ထယ္ေယာင္းရဲ႕ အရာေလးေပၚ Lube တို႔ကို ေလာင္းခ်ပီး ေမာင့္အေပါက္ဝကို ေတ့လိုက္သည္။
"ေမာင္ နာရင္ေျပာေနာ္"
ေမာင္က ေယာင္းရဲ႕ ပထမဆုံးအႀကိမ္လိုျဖစ္မေနဘူး။ေယာင္းရဲ႕ ပထမဆုံးအႀကိမ္တုန္းက အရမ္းထိတ္လန္႔ေနခဲ့တာေလ။
"ေယာင္းဟာေလးက ပိစိေလး ေမာင္က နာပါ့မလား"
"ဟာ !!ေမာင္"
ေယာင္းဟာ စိတ္တိုတိုနဲ႔ ေမာင့္အေပါက္ဝထဲကို ထိပ္ဖူးေလးထည့္လိုက္သည္။ေမာင္က တခ်က္သာတြန္႔သြားပီး နာက်င္ဟန္မျပတာေၾကာင့္ေယာင္းလဲ ေ႐ွ႕ဆက္လိုက္သည္။
"အင္း!!ေယာင္း ေျဖးေျဖးခ်င္းထိုးသြင္းေလ ...အရမ္းထိုးေတာ့ေမာင္မခံႏိုင္ဘူး"
ေယာင္းရဲ႕ ေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္အေပၚပထမဆုံးဆက္ဆံခ်င္းဟာ အဆင္ေခ်ာမေနပါ။ပထမဆုံး Topဖူးတာမဟုတ္လား။
"ေယာင္းေျပာေတာ့ ဂ်ီမင္းဆိုတဲ့လူနဲ႔ အိပ္ပီးပီဆို အဟက္!!လူဆိုးေလးပဲ"
ေယာင္းရဲ႕ စပ္စပ္ထိမခံျဖစ္ေနပုံကိုၾကည့္ပီး ေမာင္က ရီေနသည္။ေယာင္းလဲ ခပ္နက္နက္ေစာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ ေယာင္းရဲ႕ ထိပ္ေလးဟာလဲ နာက်င္လာရတယ္။ေမာင္ကက်ပ္သလို ေယာင္းကလဲ အူ႐ိုင္းမို႔ ခံစားမႈကေတာ့ အေတာ္ေလးေကာင္းေနတယ္။
"ဟင့္ ေျပာနဲ႔ !!မင္းကို လိမ္တာ။အင့္! ေမာင္က ေကာင္းလိုက္တာ !အား႐ွီး!"
သူ႕အေပၚကေန သူ႕ကိုေစာင့္ခ်ရင္းေခါင္းေမာ့ကာသာယာမႈယူေနတဲ့ေယာင္းကို ပိုပီးခံစားမႈေကာင္းေစခ်င္တာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕ နာက်င္မႈကို လ်စ္လွ်ဳ႐ႈပီး ေအာက္ကေနပင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။
"အင္း! ေယာင္း.....ပီးေတာ့မယ္!!"
"အ့! Master ႀကီးနဲ႔ အတူတူပီးပါ့မယ္ ခင္ဗ်"
ေဂ်ာင္ကုရဲ႕အားသန္သန္နဲ႔ ဆြဲညႇစ္ထားမႈေၾကာင့္ထယ္ေယာင္းရဲ႕ အရာေလးဟာ ပိုမိုတင္းမာလာရပီး အတြင္းထဲမွာ ေႏြးေထြးမႈေရာ။ႁပြတ္သိပ္မႈေရာ တၿပိဳင္တည္းခံစားလာရပီး စိတ္ခံစားခ်က္ဟာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးကို ေရာက္လာရသည္။
"အားး!႐ွီး...အင္းးး"
ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ အတြင္းထဲကို ထုတ္လႊတ္လာတဲ့ ထယ္ေယာင္းရဲ႕ အရည္ေလးေတြအျပင္ ထယ္ေယာင္းရင္ဘတ္က ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ အရည္ေတြ။နာက်င္ေနမွာစိုးတာေၾကာင့္ ေမာင့္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ေယာင္းက အပိုင္ထပ္သိမ္းလိုက္ေတာ့ ေမာင္က တယုတယျပန္လည္နမ္း႐ိႈက္လာသည္။
Strawberry and Cigarettes သီခ်င္းကလဲ သူ႕အလုပ္သူလုပ္ေနသလို လမင္းႀကီးကလဲ ေနမင္းႀကီးေပၚထြက္ခ်ိန္ေရာက္ဖို႔ တေျဖးေျဖး ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။
____________
"ေတာက္!! ဒီလိုေနရာထိ ေတာင္ ေခၚလာပီး မိတ္ဆက္ေပးတဲ့ထိ လုပ္ရေအာင္ အဲ့ေကာင္ေလးက ဘာမို႔လို႔လဲ...မင္းကို ငါစုံစမ္းခိုင္းထားတာရပီလား"
ေဂ်ာင္ကုကို သူမအလြန္စိတ္တိုမိသည္။Idolလုပ္ေနပီး စည္းကမ္းမ႐ွိတာမ်ိဳးကို အေမျဖစ္ေပမဲ့ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္။သူမ ထိုေကာင္ေလးနဲ႔ပတ္သက္ပီး သတင္းေတြရေနတာေၾကာင့္ ကိုရီးယားကို ျပန္ရန္ ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့ပီးသား။အလုပ္မျပတ္လို႔သာ အျမန္အျပတ္ျဖတ္ေနရတာ။ေဂ်ာင္ကုကို လႊတ္ထားလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဖူးဘဲ။
"ဒီမွာပါ မဒမ္"
သူမရဲ႕ အတြင္းေရးမႈးက စာအိတ္တအိတ္ထုတ္ေပးလာသည္မို႔ ဆြဲယူပီး ထုတ္ၾကည့္လိုက္သည္။
ေအာ္!!ငယ္ငယ္က သံေယာဇဥ္ကို ခုထိငါ့သားကမျဖတ္ႏိုင္ေသးဘူးပဲ။သူမသားကို ေကြၽးေမြးျပဳစုခဲ့တာ ေက်းဇူးတင္ေပမဲ့ ခမည္းခမက္ေတာ္ရေအာင္ေတာ့ ေက်းဇူးမဆပ္ႏိုင္။ပီးေတာ့ သားက အခုဆိုရင္ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ Idol အဖြဲ႕ဝင္။
ကင္ထယ္ေယာင္းဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးကို သားက ဆြဲလမ္းမယ္ဆိုလဲ ဆြဲလမ္းစရာပဲ။ျဖဴေဖြးႏုဖတ္ေနတဲ့အသားအရည္နဲ႔ အတူ လွပေနတဲ့ မ်က္ဝန္းညိဳႀကီးေတြ။မ်က္ေတာင္ ခပ္စိပ္စိပ္ေတြဟာ ျဖာက်ေနပီး မ်က္ခုံးတန္းေတြဟာလဲ လွပစြာတည္႐ွိေနသည္။ႏွာေခါင္းေလးဟာလဲေျဖာင့္ဆင္းေနပီး ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလုံးက ေသြးေရာင္လႊမ္းစြာ။ေမး႐ိုးပုံစံလွလွနဲ႔ ေကာင္ေလးဟာ ကိုယ္လုံးေလးကလဲ ေျပာစရာမလိုေအာင္ ၾကည့္ေကာင္းေနေသးသည္။
အခ်စ္ဆိုတာ အလကားပါ။သူမေတာင္ ေယာက္က်ားျဖစ္သူကို အခ်စ္တစ္ခုထဲၾကည့္ပီး ခ်စ္ခဲ့မိလို႔ ဘဝပ်က္မလိုျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္ေလ။အခုသားခ်စ္ေနတာ ေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္ဆိုတာ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး။Gay ဆိုပီး သူမရဲ႕ သားကို စြပ္စြဲၾကမဲ့ အေျပာအဆိုေတြကိုလဲ မခံစားႏိုင္သလို သူမရဲ႕ သိကၡာလဲအက်မခံႏိုင္ဘူး ။
သူမက နာမည္တစ္လုံးနဲ႔ စီးပြားေရးေလာကမွာက်င္လည္ေနလာသူမို႔ ဒါမ်ိဳးသတင္းသားျပန္႔သြားရင္ သူမ႐ွက္လို႔ ေသရပါလိမ့္မယ္။သားကိုလဲ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆို ထိုေကာင္ေလးနဲ႔ ဆက္ပီး မပတ္သက္ဖို႔တားရလိမ့္မယ္။ဒါဟာ သူမရဲ႕ အတၱသာ။
___________
"ထယ္ ေနေကာင္းရဲ႕လား"
ေဂ်ာင္ကုမ႐ွိတုန္း ပ်င္းတာနဲ႔ ထယ္ေယာင္းလဲ အိပ္ယာေပၚဖုန္းသုံးေနတုန္း ဂ်ီမင္းက ဖုန္းဆက္လာသည္။
"အင္း ေကာင္းတယ္ မင္းေရာ။အဆင္ေျပရဲ႕လား"
"ေျပပါတယ္။ထယ့္ကို ေျပာစရာ႐ွိလို႔ ~ကိုယ္ ေစ့စပ္ေတာ့မယ္"
"ဟင္!ဟုတ္လား? ဘယ္သူနဲ႔လဲ ဘယ္ေတာ့လဲ ဘယ္ကလဲ"
ထယ္ေယာင္းဟာ အိပ္ယာေပၚကေန ထထိုင္ပီး တရစပ္ကို ေမးေနမိေတာ့တာ။
"ေျဖးေျဖးေမးပါ ထယ္ရယ္~ထယ္အားရင္ ကိုယ္နဲ႔ ေတြ႕ရေအာင္ ေတြ႕ရင္ေျပာျပမယ္ေလ"
"အာ ဟုတ္ပီ ဘယ္ကိုလာခဲ့ရမလဲေျပာေလ"
ထယ္ေယာင္းလဲ ဂ်ီမင္းနဲ႔ မေတြ႕တာၾကာပီမို႔ ေတြ႕ရန္ခ်ိန္းသည့္ေနရာသို႔ သြားရန္ျပင္ဆင္ေနလိုက္သည္။
ဂ်ီမင္းေတာင္ ေစ့စပ္ေတာ့မည္တဲ့။ဂ်ီမင္းအတြက္ ဝမ္းသာသလို ဝမ္းလဲနဲမိသည္။သူ႕ကိုေမ့ဖို႔ ဂ်ီမင္းႀကိဳးစားေနတာကို သိတာေၾကာင့္ စိတ္မေကာင္းမိသလို တဖက္ကလဲ ေမ့ႏိုင္ေတာ့မွာမို႔ ဝမ္းသာမိသည္။အခ်ိန္တန္ရင္ မင္းဆီပဲ ျပန္လာမွာလို႔ ေပးခဲ့တဲ့ ကတိမတည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး ဂ်ီမင္းေရ။
ငါေမာင့္ကို မခ်စ္ဘဲ မေနႏိုင္ဘူး။
သူေရာက္ေတာ့ ဂ်ီမင္းဟာ ေထာင့္က်က်ဝိုင္းေလးကေန လက္ေထာင္ျပလာသည္။
"ေရာက္ေနတာၾကာပီလား ~ေဆာရီး ဂ်ီမင္းရယ္ ငါေရခ်ိဳးတာၾကာသြားတာ"
"ရပါတယ္ မင္းကို ေစာင့္ေနၾကပဲဟာ"
ဂ်ီမင္းက ထယ္ေယာင္းအႀကိဳက္ strawberry juice ေလးႀကိဳမွာေပးထားတာေၾကာင့္ ဝိတ္တာက ခ်ေပးလာသည္။ေမာင္နဲ႔ ဒီလို Public မွာ အတူတူေနခ်င္လိုက္တာ။ေဟာၾကည့္ သူေတာ့ အ႐ူးရင့္ေနပီ ထင္ပါရဲ႕ အခ်ိန္တိုင္းေမာင့္ကိုစပဲ ေတြးေနမိေတာ့တာ။
"ဘာေတြျပဳံးေနတာလဲ ထယ္"
"ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး~ဒါနဲ႔ ေျပာပါဦး ဂ်ီမင္းရယ္ ဘယ္သူနဲ႔ ေစ့စပ္မွာလဲ ငါလဲဘာမွမသိရပါလား"
မင္းငါ့ကိစၥကို စိတ္မဝင္စားလို႔ မသိခဲ့တာပါ လို႔ေတာ့ စိတ္ထဲကေနပဲ ဂ်ီမင္းေတြးလိုက္မိသည္။ထယ္က တကယ္ကို ပစ္ပစ္ခါခါထားသြားရက္ေပမဲ့ မေမ့ႏိုင္သူက ႀကိဳးစားေမ့ေနရတာမလြယ္ကူေခ်။အခုလိုမ်က္ႏွာေလး ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ပိုဆိုးပါေသးသည္။လြမ္းလိုက္ရတာ ထယ္ရယ္...
"ကိုယ္နဲ႔ ေစ့စပ္မွာ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ပဲ ထယ္~ ဘယ္သူလဲဆိုေတာ့ မင္းရည္းစားရဲ႕ အဖြဲ႕ထဲကပဲ မင္ယြန္ဂီဆိုတာေလ ။ထယ္သိလား သူ႕ကို"
ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ဆိုတာကိုေတာ့ ထယ္ေယာင္း အရမ္းမအံဩပါဘူး။ဂ်ီမင္းက အစထဲက မိန္းကေလးစိတ္မဝင္စားသူပါ။အံဩတာက ေမာင္နဲ႔ တစ္ဖြဲ႕ထဲဆိုတာေၾကာင့္ပင္။တိုက္လဲတိုက္ဆိုင္တတ္သည္။
"အင္း မင္းတို႔ခ်င္းရင္းႏွီးၾကတာလား..။"
"မိဘခ်င္း စီးပြားေရးအရ ကိုယ္တို႔ကို ေစ့စပ္ေစခ်င္တာပါ။ကိုယ္ကမင္းကို ေမ့ႏိုင္မဲ့ အေကာင္းဆုံးလမ္းကို ေ႐ြးလိုက္႐ုံပါ"
ဂ်ီမင္းဟာ ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေျပာလာတာေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္းလဲ စိတ္မေကာင္းေပ။ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မွာလဲ အခ်စ္ဆိုတာ လုပ္ယူလို႔မွမရတာ။
"အင္း!မင္းအဆင္ေျပမွာပါ ဂ်ီမင္း အဲ့လူက မင္းကို ခ်စ္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုတာ ငါယုံၾကည္တယ္။မင္းက စိတ္ထားေကာင္းတဲ့သူေလ "
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ႏွစ္သိမ့္မႈကို ေထာက္ခံသလိုေခါင္းၿငိမ့္ျပလာသည္။တကယ္လဲ အကိုယြန္ဂီက သူ႕ကို ခ်စ္ေပးႏိုင္မည္ဟု ထင္ပါသည္။
စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာျဖစ္ၾကသည္။ဂ်ီမင္းနဲ႔သူဟာ ထာဝရ အေကာင္းဆုံး သူငယ္ခ်င္းေတြအျဖစ္ တည္႐ွိသြားမွာပါ။
"ဟင္ ထယ္...ေပေနတယ္"
ကိတ္မုန္႔က ယိုတခ်ိဳ႕ေပေနတဲ့ ထယ့္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ခါးကိုင္းပီး ထယ္ေ႐ွ႕ထိကုန္းကာ လက္မျဖင့္ ဖိသုတ္ေပးလိုက္မိသည္။အရင္ကလဲ လုပ္ေပးေနၾကဆိုေတာ့ သတိလက္လြတ္ျဖစ္သြားမိတာ။ေနာက္မွ သတိရေတာ့ ေနရာမွာ ျပန္ထိုင္လိုက္ပီး...
"ေဆာရီး ထယ္..ကိုယ္."
"မလိုတာကို!! မင္းနဲ႔ငါက ေျပာစရာလူေတြလား"
ဂ်ီမင္းက ထိုအခါမွ စိတ္ေပါ့သြားသူလို စကားျပန္ေျပာလာသည္။သူတို႔ေျပာတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြရဲ႕ အခ်က္ေတြထဲ ေမာင့္အေၾကာင္းကေတာ့ မပါမျဖစ္ပါပါေသးသည္။
"အာ!ထယ္ ကိုယ္ရဲ႕ ဟိုတယ္အသစ္ ထယ္ မေရာက္ဖူးေသးဘူးေနာ္ အားရင္လိုက္ခဲ့ပါလား အရမ္းလစ္ထြက္ေနတာ"
"ဟုတ္လား လိုက္မယ္ေလ"
အားေနတဲ့ သူ႕အဖို႔ကေတာ့ ေမာင္မအားခ်ိန္တိုင္းအျပင္မွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းရန္သာ။
___________
ေယာင္း႐ွိရာ တိုက္ခန္းကို ဒီညျပန္လာျဖစ္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ရန္ျပင္လိုက္သည္။မာမီကသူ ျပန္ေရာက္ေနသည္ေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုကို အလုပ္ပီးတာနဲ႔ ေတြ႕ရန္ ေျပာေလသည္။
"ေယာင္းက ဖုန္းမကိုင္ျပန္ဘူးကြာ"
ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္ေနပုံရေသာေယာင္းဆီ Message သာပို႔လိုက္သည္။
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ ဖုန္းေလး လင္းလာေသာေၾကာင့္ ဂ်ီမင္းလဲ မက္ေစ့ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
*ေယာင္း ေမာင္ဒီည ျပန္မလာျဖစ္ဘူး မာမီျပန္ေရာက္ေနလို႔ မနက္က် ေစာေစာလာခဲ့မယ္။
ခ်စ္တယ္ ေမာင့္ေယာင္း*
ထယ္ေယာင္းဖုန္းေလးဟာ ထပ္လင္းကာဖုန္းဝင္လာတာေၾကာင့္ ေျဖေပးရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။သူနဲ႔ ေန႔လည္ကေတြ႕ပီး ထယ္က ကားေပၚမွာ ဖုန္းက်န္ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။သူ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့မွ ေတြတာေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးပီးသည္ႏွင့္ လိုက္ေပးမလို႔လုပ္ေနတုန္း ဖုန္းျမည္လာသည္။၂ႀကိမ္တိတိေခၚေနေသာ ဖုန္းေလးကို မကိုင္ခ်င္ပါ။
ေမာင္ ဆိုေသာ Contact ေလးက ထယ့္ရဲ႕ ခ်စ္သူရဲ႕ အသံကို ထယ့္ဖုန္းဆီကေန မၾကားႏိုင္တာေၾကာင့္ မေျဖခဲ့တာ။သို႔ေသာ္ ထယ့္ကို စိတ္ပူေနမလားဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ သူေျဖၾကားလိုက္သည္။
"Hello...ေယာင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ အခ်စ္ရယ္ ေမာင္ေခၚေနတာၾကာပီ~ Message ေရာေတြ႕လား"
"ညီ...ထယ္ေယာင္းမဟုတ္ပါဘူး အကိုဂ်ီမင္းပါ ထယ္ေယာင္းက...တူတူ တူတူ"
ဟင္!!က်စ္ ထယ့္ဖုန္းက အားကုန္ေနတာကိုမသိလိုက္မိဘူး။ဂ်ီမင္းလဲ အဝတ္အစားျမန္ျမန္ဝတ္ကာ ဖုန္းကို ပိုင္႐ွင္ထံသြားေပးဖို႔ သာလုပ္လိုက္သည္။
တစ္ဖက္မွာေတာ့ ေဂ်ာင္ကုဟာ ဖုန္းကို ကိုင္၍ အႀကိမ္ႀကိမ္ျပန္လည္ေခၚဆိုေနေသာ္လည္း စက္ပိတ္သြားပီျဖစ္တဲ့ ဖုန္းေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ေနခဲ့ပီ။
ဘုန္း!!
အနီး႐ွိ အမိႈက္ပုံးကိုကန္လိုက္ပီး ပါးစပ္မွလဲ ေတာက္ေခါက္ေနမိတာ။ဘာလို႔ေယာင္းဖုန္းက ဒီလူ႕ဆီမွာ။ဟာကြာ...ေတာက္!
"သား~မင္းကို မာမီၾကည့္ေနတာၾကာပီ ေရာက္လာထဲက ဂဏွာမၿငိမ္နဲ႔ လာထိုင္ဦး မာမီေျပာစရာ႐ွိေနတယ္"
မာမီေ႐ွ႕မွာဝင္ထိုင္ေတာ့ မာမီက ေဂ်ာင္ကုေ႐ွ႕ကို စာအိတ္တအိတ္ထိုးေပးလာသည္။
"ဒါဘာေတြလဲ မာမီ"
"မင္း စြဲလမ္းေနတဲ့ ေကာင္ေလးကို အဆက္ျဖတ္လိုက္ပါ သား...သားရယ္ မင္းလိုလူက ေယာက္က်ားေလးတစ္ေယာက္မေျပာနဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ သတင္းထြက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာကို အခု မာမီဘယ္ေလာက္ထိ မင္းကိစၥကို ေျဖ႐ွင္းထားရလဲ သိလား...
ကိုယ္တြဲေနတဲ့သူက တန္ဖိုး႐ွိေနရင္လဲထားေတာ့ သားလိုလူကို ရထားတာေတာင္ ေဖာက္ျပန္ခ်င္ေနတဲ့ ကေလကေခ်ေကာင္ေလးကို ဘာေတြမ်ားမက္ေမာေနရတာလဲ မာမီက ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆို တားမွာမို႔ မင္းဘက္ကလဲ ရပ္တန္းကရပ္လိုက္ပါသား။
ပီးေတာ့ မင္းရဲ႕ကတ္ကေငြအေမာက္က ၂ရက္အတြင္း ဒေါ်လာနှစ်သောင်းင္ေက်ာ္သုံးထားတယ္။အကုန္လုံးကလဲ Gucci Brand ဝယ္ထားတဲ့ပုံပဲ။မင္းေလာက္ ကပ္စီးနဲတဲ့သူ ေတာ့သုံးတာမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။တခုခုဆို Company ကေပးတဲ့ဟာကို သုံးေနတဲ့သူက ဒါေတြကို ဟိုေကာင္ေလးအတြက္သုံးေနတာပဲျဖစ္ရမယ္။အဲလိုေကာင္ေလးက မင္းဆီကရေနလို႔ မင္းကိုကပ္ေနတဲ့ ပိုင္းလုံးေလး...
ပီးေတာ့ အဲတာမင္းေကာင္ေလးရဲ႕ အ႐ႈပ္။ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါဦး"
"ေယာင္းကို တန္ဖိုးမ႐ွိဘူးလို႔ေတာ့ မစြပ္စြဲပါနဲ႔ မာမီ။ေယာင္းက က်ေတာ့္အတြက္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့သူပါ"
"မင္းက မာမီေျပာတာမယုံဘူးပဲ ဒါကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါဆို"
ေျခခ်ိတ္ထိုင္ေနတဲ့ မာမီက သူ႕ေ႐ွ႕ကို စာအိတ္ကို ထပ္ပို႔ေပးလာတာေၾကာင့္ ေဖာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...
ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ ေယာင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာနားထိတိုးကပ္ပီး ႏႈတ္ခမ္းကို ထိကိုင္ေနသည့္ဂ်ီမင္းနဲ႔ ပုံ။
Hotel ထဲ ဝင္သြားတဲ့ ေယာင္းနဲ႔ ဂ်ီမင္းဆိုသူ။
"ဒါ ဒါေတြက..."
ေဂ်ာင္ကုမယုံပါ။ေယာင္းက သူ႕ကိုလွည့္စားတာလဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးမဟုတ္လား။ေယာင္း သူ႕ကိုလက္စားေခ်ဖို႔မ်ားလား...
လက္က ဖုန္းနံပတ္ ေလးေတြကို ထပ္မံေရာက္႐ွိသြားတယ္။
"Hello...ေမာင္..'"
ဟင္!ေစာနက ဖုန္းက ဟိုလူဆီမွာေလ။အခုေယာင္းက ကိုင္တယ္ဆိုေတာ့ အတူတူ႐ွိေနၾကတာလား....
"ထယ္ ...ကိုယ္ျပန္ပီ "
အေနာက္က ခပ္တိုးတိုးျပန္႔လြင့္လာတဲ့ ေယာက္က်ားသံ....
Hotel ခန္းထဲ ဝင္သြားတဲ့ ေယာင္းနဲ႔ ထိုလူ...
ေယာင္း မင္းသာ ေမာင့္ကို ထားသြားဖို႔ႀကိဳးစားရင္ ေမာင္မင္းကို သတ္ပစ္မွာေနာ္....
____________
BeeBee
27.10.2021
ပီးေတာ့မယ္ ေနာက္ ၄ပိုင္းေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္ရယ္။