YALNIZLIĞIN EZGİSİ

senden gelen her şey

Ben senden gelen herşeyi kabul ettim
sen kendinden gelen herşeyi bana bırakıp,
kendini bana hiç vermeden gittin.
Hüznün içinde boğulurken ben,
son akan göz yaşımada sen sebep oldun.
Şimdi senden gelen herşeyi,
bir çukurun içine kendimle gömüyorum.
Bir gün olurda unutursan beni,
senden bana gelen sen hariç her şeyi hatırla,
sonra gel mezarıma.
Bana hatıra diye diktiğin papatyayı sula,
hiç okşamadığın tenim yerine,
toprağımı okşa...
Hiç öpmediğin ben yerime,
baş ucumdaki taşı öp.
Bir damla yaş düşsün gözünden,
toprağıma hediye olsun oda sevgilim...