YALNIZLIĞIN EZGİSİ

Güle Güle Git

Bu gün yine bir yıldıza bakarken,
göz yaşı döküldü göz pınarlarımdan.
Usul usul aktı fısıldadı kulağıma;
"çok aktık bizim bile canımız yandı
yetmedi mi artık? " diye.
Gökyüzü haykırdı,
bulutlar ağladı,
güneş ışığını kaybetti.
Acın o kadar büyüdü ki,
kalbin bile feryat etti.
Baktım yine gökyüzüne,
daldım yine en derine.
Duygularımın harabe evinde,
diz çöktüm kimsesizliğime...
Haykırdım ille sen illede sen diye
düştü gözümden yaşlar tekrar.
Lanetler yağdırdım kendime
defalarca özür diledim
sen diye atan yüreğimden
defalarca kahroldum
seni seven benliğime.
Arkana bakmadan gidebilirsin
baş ucundaki şömineyi yak
sıcacık bir çay koy
kapıyı kapat lütfen giderken
sensizlik çok üşütecek,
yalnız ısınmayı öğrenmem gerekiyor.
Güle güle git dediğim gibi
arkana bakmadan,
adımı anmadan,
ağlamadan, güle güle git.