YALNIZLIĞIN EZGİSİ

Güneş

Sabah o kadar güzelken,
geceye haps olmak istemiş Güneş.
İçinde onca keder
onca gözyaşı biriktiriyorken,
kendini geceye teslim etmiş
oysa değilmidir ki.
Göz yaşalırını biriktiren Güneş
Aya karışınca hüzne boğan yaş
yas tutmuşuz
o koca harabe yüreklerde,
sevgiye muhtaç kalmışız
o atmayan kalplerde
kör olmuşuz görememişiz.
Geceye kurulan hapisteki cesetleri
sabaha kalbi taşlanmış
bir şekilde uyanmışız.
Göz yaşları kurumuş edebi şiirlerde
aşk sandığın o hayatlar
bir çırpıda karışmış geceye.
Güneş ant içmiş tekrar sevmemeye.