YALNIZLIĞIN EZGİSİ

İki Deli Aşık

Uzun uzun susalım sevgilim...
romanların arasında
kurumuş bir papatya gibi solalım.
Ne kokusu kalsın ne de
umut veren yaprakları.
Dalımız da kurumuş
iki yaprak olalım
rüzgar savursun bizi
uzak diyarlara
ne şanımıs kalsın
ne de hayat dolu anılarımız...
Bir şarkıda geçen
son cümle olalım
her şeyi bitiren hüzün dolu bir cümle.
Seninle yağan yağmur damlaları olalım
İlkbaharın son gününe uyanan,
soğuk bir kış günü olalım.
Sandıklara koyalım, anılarımızı
gidişimizin İzleri kalmasın Mevsimlerimiz de.
rüzgar vursun tenimize
aheste aheste
dans etsin saçlarımız da.
Gülüşmelerimizi, mazide bırakalım
uzakta olsan da,
anılarımızı bırakalım sayfalara,  
Bir gün senle
bir kitabın satırların da
yazılmış iki deli aşık olalım sevgilim .