A/N:
WARNING
THIS CHAPTER CONTAINS SENSITIVE TOPIC, FOUL WORDS AND ETC. BE RESPONSIBLE ON READING.
_______
As I drifted, I dreamed. Where I floated, under a dark water it was second that I began hearing voices it wasn't uplifting rather ghastly. I was brought back, almost to the surface by a sharp pain on my head. I was brought to the reality welcomed in the hospital with some teacher talking outside the room.
Anong nangyari?
"Dorothy!" A worried voice appeared. Deiry with moist on the side of her eyes ran towards me. "Fuck! I thought you'll die!" Nakayakap ito ng mahigpit sa akin tila ayaw ng humiwalay. "Fuck that Rafiya! Don't worry I'll avenge you already! Ah! I slapped Gremory and Rafiya in front of our batch mates! Wala akong pake kung nasuspend ako ang mahalaga ay naramdaman nila ang galit ko." Nakatulala lang ako, pilit inaalala ang nga pangyayari. It was then Deiry handed me a bottled water, "we found you drowning on the lake. Halos mamatay ako sa kaba ng makita ang tubig ilog at dugo na naghahalo. Gremory hurriedly swam and secured you but I saw how he pushed you so I lost my sanity! At iyong Rafiya, that bitch has the guts to turn the tables. She said that you're bullying her half of our batch mates fell on her scheme but thankfully some didn't." She explained.
"Ilang araw ako rito?" Tanong ko.
Deiry stopped peeling the apple. "Oras lang, approximately 12 hours. Buti nalang hindi malala ang sugat sa ulo mo." Anito at ibinaling ulit ang atensyon sa binabalatan. "At saka nga pala paparating na si tita Celia hindi pa namin sinabi ang nangyari baka kasi magpanic siya at nebiyosin, ayaw namin siyang biglain."
Napatango-tango na lamang ako ilang oras lang ang nakalipas at sumulpot si Rossweisse na may dalang malaking basket. "Hello," he greeted us with a warm smile he always wore sooner as he saw Deiry his smile became more brighter. "Dinala ko na," imporma niya sa abalang si Deiry. "By the way, kumusta na ang pakiramdam mo Dorothy? Dadalaw sina Xerxes mamaya, late nga lang dahil tinulungan niya si Galatea maghatid ng mga orders sa pa online selling ng girlfriend niya. " I nodded again, "ah, tapos si Gremory ano----pucha!" Napaubo ito ng bigla siyang sikuhin ni Deiry. "Sakit mo namang magmahal! Pisikalan ah! FYI, friends palang tayo pero ipinaramdam mong battered boyfriend ako!"
Deiry rolled her eyes, "shut up!"
Rossweisse pouted his lips, "kiss mo ako Dei para mag shut up ako."
"Yuck, kadiri ka!"
"Wow ah! Grabe ka naman! I felt betrayed!"
"Ah! You're so noisy. Can't you shut up?!"
I chuckled while watching them, it was funny how Deiry can be herself around Rossweisse who's clearly head over heels in love with her. If it wasn't called love then I don't know what it is. I'm afraid.. Too afraid to face everyone. Sigurado namang sa kwentong ito ako na naman ang masama tulad ng sinabi ni Deiry binaliktad ni Rafiya ang kwento, malakas ang kapit ng babaeng iyon dahil nga sa mayaman sila.
My mouth gaped open when someone suddenly came. She was wearing her clothes when serving on the convent. "A-Anak, Dorothy ayos ka lang ba?" Nangangatal ang mga kamay nito. "A-Anong nangyari? B-Binully ka b-ba ulit?"
Tumayo si Rossweisse at iniabot kay mama Karina ang upuang gamit nito at saka niya inabutan ng tubig upang makakalma. She took countless of breath before glancing at me, the two excused themselves to give us privacy.
She held my hand tightly, "uhmm.." Hesitating to answer.
Mama Karina flashed a worried look, she reached for her bag and took her phone. "Gusto mo bang ilipat kita ng hospital? Sa mas maganda? Ayos ka ba talaga? Your mother, Celia nasaan siya? What happened?" I didn't waste anymore time and hugged my second mother.
No words were said it was just a hug and I knew this will be the starting point of forgiveness. I heard her sobbing and sniffing while tapping my back. "P-Pagod na po ako.. A-Ayaw k-ko n..na.. S-Sawang-sawa na a-ako.. L-Lahat s-sila.."
"Shh, sige lang iiyak mo nalang anak ko.."
"A-Ano b-bang m-mali sa akin? B-Bakit laging ako.."
"Manatili kang matatag, Dorothy anak.."
Sometimes all I could do is blame myself from being like this far from how Deiry and other people handle this kind of situation. It's my fault because I'm too weak, fragile and vulnerable. I could feel my heart contracting in pain, how mama Karina embraced me trying to ease it with her warmth. Minutes had passed until I calmed, she patiently waited for me to be better not until a built of a woman interrupted the scene.
My mouth gaped open seeing my nanay staring at us, my heart started to skip a beat worrying how nanay would react. "Oh," she uttered and carefully walked. "Karina," tawag niya kay mama nagkatinginan silang dalawa. "Pwede ba tayong mag-usap?" Anito habang hinahaplos ang aking buhok, ilang segundong natulala si mama bago nakayukong tumango. "Dorothy, babantayan ka muna nila Deiry at Rossweisse. May pag-uusapan lang kami," sabay silang tumayo ni mama at walang salitang umalis ng silid ko.
I got a good feeling about their talk. A small smile appeared on my lips, "si tatay lang ang may alam kung minahal niya ba talaga si mama Karina.." I whispered to the air as I focus my attention to the window, staring outside.
________________
I spent two weeks to recover. Like what I felt the talk between my two mothers went well and now, we're in good terms. Suddenly I had a goosebumps, paano kung ma in love si mama kay nanay?
Argh, stop thinking nonsense Dorothy!
Mahigpit ang hawak sa straps ng bag ko habang pumapasok sa may gate ng paaralan. Kakaiba ang atmospera habang lumalakad ako papasok ang iba'y masama ang tingin, ang iba'y mapapatingin sa akin pagkuwanay magbubulungan at higit sa lahat may mangilan-ngilan ang nakatitig sa akin ng puno ng awa. Bakit kaya?
Graduation is weeks away although thw retreat was disaster, I'm still hoping for my last days in highschool to be more meaningful. Also, Rossweisse is having a hard time as well as Galatea. Kaya nahati na ang oras ni Deiry dahil kailangan niya akong alalayan at si Rossweisse na kailangan ng masasandalan. Galatea on the other side broke up with Xerxes ang balita ko may third party daw, did Xerxes cheated? Malabo e, patay na patay iyon kay Galatea to the point bumili siya ng pocket book na punong-puno ng pick up line. As for Gremory, I took a deep breath. Wala na akong balita at walang balak makibalita.
Jinezza came running towards me with her unusual expression. "D-Dorothy," she said. "A-Alam mo na ba?" Tanong nito, nagtataka ko siyang tinignan. "Pumunta ka sa court, dalian mo! Kalat na sa buong school iyong issue mo!" Anito at nagtatakbong umalis.
Nakakunot noo akong nagtungo sa court na nakakumpol ang mga estudyante na para bang may pinapakinggan sa mga speaker na nakasindi bagay na nakakapagtaka dahil walang program ngayon ang school.
"Fuck, yeah, we made did it okay?! We kissed. She moaned. I touched her."
"Haha, sabi na e, easy to get lang talaga iyang Dorothy. Halata naman kasing nakatago ang libog. Kita mo nagpadali agad!"
"Gago, pa hard to get pa akala mo virgin e."
"Tangina edi, maluwang na iyan? Sana vinideo mo para pinagjakulan namin."
I was standing in the middle of the crowd who's eyes were stuck on me, listening to the recorded audio talking about how low I am. The voices were familiar. I wanted to puke, I wanted to cry, I started to bath on sweat, having a hard time breathing. Covering my ears as watched by various people gossiping.
"Grabe, hindi ba kakagaling niya lang sa hospital? Ang bilis ng karma ayan si Rafiya pa tuloy ang kinalaban edi bumalik agad ang karma."
"Hindi ba sinabi ni Gremory Santillan noon na may something sila ni Rafiya? Edi, nagpagalaw si Dorothy kay Gremory habang wala si Rafiya? Naku, ang landi!"
"Ahas! Snake everywhere!"
"Kawawa naman, patapos na ang school year nagka scandal pa."
"Goodluck kapag nag file ng reklamo magulang ni Rafiya about sakanya."
Things started to be out of hand. Catching my breath teachers suddenly appeared and some officers, who confiscated the audio player. I was trembling when a warm hand touched mine. My eyes were expressionless as I tried to glanced at that person, I took a step backward, almost crawling just to be free.
He has dark circles around his eyes, he looked someone who didn't took a bath for three weeks. "I-I..I don't k-know about this.. D-Dorothy---" malakas kong tinampal ang kamay niyang pilit akong inaabot, ang galit na inipon ko'y bigla na lamang lumabas. "P..Please l-listen t-to me.."
I shooked my head multiple times. D-Dahil sakanya kaya nararanasan ko 'to. D-Dahil nagkagusto ako sa isang katulad niya.. Wala nang nangyaring maganda sa buhay ko simula ng subukan kong makapasok sa mundo nito. "N-No.." I stammered, my voice was a string of notes that had gone out of tune. "I'm suffering because of you!" I shouted on rage. "P-Plano mo 'to ano? H-Hindi ba gustong-gusto mo akong nakikitang masaktan, mapahiya at maging kawawa?" I laughed insanely. "S..Sabi na e! P-Plano niyo 'to nina Rafiya! Ah! K-Kasalanan mo 'tong lahat!" I didn't notice that my tears were dry and only my laughed are heard. I was going insane because of everything. I could feel it my life being shattered and the only thing I could do is to watch and endured it because it was something I deserved. Things that I tolerated.
He looked helpless, exhausted and hopeless. "I-I d.. didn't.. T-The last thing I'll do is to hurt you.. Paano kita sasaktan kung makita ka lang umiiyak e triple na ang sakit sa akin?"
Natawa ako ng sarkastiko. Tuyo na ang luha pati emosyon para bang pati mga mata ko'y napagod na kakaiyak ganoon na rin ang puso kong nasasaktan. "Nadurog mo na ako ng pinong-pino, Santillan. Kahihiyan nalang ang meron sa akin, hindi ka pa ba talaga susuko? Gusto mo ba dumating ako sa puntong magpakamatay?! K-Kasi iyon nalang ang sagot? Lahat kayo.. Ang sasama niyo. Kapag mahal kayo ng tao ipagtatabuyan niyo, lahat ng ginawa ko para sa iyo itinapon mo na para bang basura 'di ba? Tumigil ako sa paghabol tapos ikaw naman ang kusang lumapit sa akin. Ako namang itong tanga inisip na second chance iyon!" I held my head, remembering the wrong choice I picked. "Sumama ako sa iyo kasi akala ko Gremory pang seryosohan na e, noong sinabi mong secret girlfriend ako. May narinig ka bang reklamo? Wala! Kung alam ko lang na ito ang magiging kakalabasan ng lahat sana hindi nalang kita nakilala.."
"I'm sorry.." He whispered while staring at me.
The last thing I'll accept from him is his apology. Tinalikuran ko siya't napagpasiyahan na lamang umuwi dahil hindi ako ganoon kamanhid para tumuloy pa sa classroom pagkatapos ng skandalong nangyari. The guard approach me, he stopped a bit recognizing my face and let me go with the permission of the teacher.
I felt thousand of eyes staring at me while walking those murmurs on my surrounding. Umiiyak akong naglakad pauwi kapag may nakakasalubong na kaklase'y magtatawanan, para akong clown sa sa circus na bawat galaw ay may kaakibat na tawa para sa iba. I was suffocated. My lip twitched as my sob turned louder napaupo ako sa may gatter.
I clenched my fist, the other hand is covering my face. "B..Bakit.." Sambit ko.. I'm too ashamed, paano kapag nalaman nina mama at nanay? Ang mga bagay na hindi nila aakalaing magagawa ko? We kissed, we made out I was happy while doing that with him but for Gremory it's just a matter of experience na kaya niyang ipagsigawan sa iba. Para ano? Para ma boast ang ego?
Ang likod ng kamay ko ang pinangpunas ko sa aking mga luha. "Dorothy.." Napatingala ako roon ay nakatayo ang isang estudyanteng kagaya ko na nakalahad ang panyo tila naghihintay na tanggapin ko. "Wipe your tears with this," aniya.
I lowered my head avoiding to have a eye contact. "T-Thank you.." Sagot ko, hinintay na umalis ito bagkus umupo siya sa tabi.
"Sabi nila para matanggal ang bigat na nararamdaman mo'y umiyak ka lang. Kahit hagulgol pa with auto tune," he chuckled. "Kidding aside, just cry and let it out but please wipe your tears with the handkerchief not with your hands, it's dirty.." Because of what he said I sobbed again. He lifted his hands but stop in the mid air, "can I touched you?" Zachariah suddenly asked for permission, I nodded while crying. Hinagod nito ang likod ko habang umiiyak.
Bakit ang bait ng lalaking 'to? Para siyang anghel na ibinaba sa langit..
"N..Naniniwala k-ka ba?" Sinisinok kong sabi.
Zachariah tilted his head, nawala sa isip ko na itanong kung bakit siya pagala-gala sa labas ng eskwelahan. "Hmm, it doesn't matter? Hindi ko naman iyon issue at saka kilala naman kita kaya malabo. I don't know. Ayaw kong magsalita kung wala rin namang magandang magagawa ang mga salita ko."
His chinito eyes were gentle and caring. "A-Ang bait mo.." I uttered all of a sudden.
"My mother taught me countless of time that I should be kind. And don't worry about the rumors, recorded audio I heard from the office that they're already investigating. Just stay strong Dorothy and keep moving forward." I smiled on his words. "Someone told me that you looked while smiling and I think it's true. "
___________
Galit na galit ang mga magulang ko. Nanatili akong nakakulong sa kwarto at walang balak kumain. Hindi na rin ako pumasok para sa last exam, wala na akong pake kung hindi ako maka graduate. Takot din akong lumabas dahil hindi lang sa school kalat ang issue kundi sa buong Sitio Ibuka. My confidence vanished, too scared to face everybody. Ilang beses na rin akong kinatok ni Deiry sa may pintuan pero wala ako ni isang pinapasok.
Ang suot na panjama'y 'di na napalitan ng ilang araw dahil wala akong ligo. Nanatili lang akong nakatulala habang nakabalot sa kumot, minsan iniisip ang mga nangyari, minsan kusa ko nalamang naririnig ang mga boses na iyon. Para akong batang nagtatago matakasan lang ang mga halimaw sa ilalim ng kama. I was betrayed by the person I love the most multiple times.
The love I had turned into rage to the point I loathed him. I laughed weakly, tangina ano na bang gagawin ko? Wala sa sariling kinapa ko ang cellphone kong nasa ilalim ng unan. Pagkabukas ko'y tumambad ang napakaraming text messages at private message sa facebook ko.
From: Deidei
Come out and eat.
Dorothy, lumabas ka na sa kwarto nag-aalala na kami..
Dinala ko si Feitan! Libre ka raw niya ng mami kahit ilang bowl pa!
Dorothy naman.
From: Feititan
Ang pogi ko 'di ba.
Narinig ko iyong nangyari, alam mo ba nakipagsuntukan ako one on one. Wala silang laban sa akin Dorothy, kung kita mo lang.
Hindi ka papasok?
Uy malapit na graduation.
Ayos ka lang?
Galit ka ba sa akin? Sorry na
HAHA, laugh trip gagi sinabunutan ni Deiry si Rafiya at Stacy.
Uyyyyy
Napabuntong hininga ako pagkabasa ng mga messages nila agad ko namang sinunod ang kina Rossweisse.
From: Bebe ni Deiry
DOROTHY SINAMPAL NI DEIRY SI GREMORY FIVE TIMES
Rossweisse sent you a video.
Sapul HAHAHA. Pula ng mukha e parang nagblush on.
Ay, Dorothy pinapasabi ni Xerxes makakaya niyo 'to.
Huwag kang mag-alala hindi naman namin kakampihan si Gremory pero 'wag ka ring magalit kung lagi akong nasa tabi niya. Kailangan din kasi ng kaibigan ko ng masasandalan lalo hindi pa naman sigurado ang lahat.
Pakatatag ka ah.
From: Troy
How are you?
From: Wendell
Kakantahan ka namin para hindi ka na umiyak, ate.
From: Cosmos
Don't cry.
From: Alex
There's a huge possibility that Gremory will be severely punished if it's proven true. Make up your mind and stay strong.
A I felt a tug of conciences. Severely punished, huh? Ang panghuli ay isang email. Nagtataka ko iyong binuksan may attachment din kasi roon baka importante.
AUDITION RESULT
Jamesongarlio to Dorothy Felipe
View security detailes.
To Miss Dorothy Felipe,
Hi I'm Mr. Jameson Garlio a producer from Triangular entertainment. I wanted to congratulate you for passing the audition and will gladly welcomed you on our team. Miss. Felipe I'll be looking forward to your answer. Thank you, have a nice day.
My undernaline pumped harshly after reading the content. My eyes widen as I processed everything, naalala ko ang pagsubok ko sa isang entertainment company. Hindi ko naman iyon sineryoso pero.. I squealed and jumped on the bed forgetting that I'm supposed to be sad and depressed. Sa ilang araw kong pamamalagi sa kwarto'y sa wakas ay lumabas na rin.
I
nilibot ko ang kabahayan habang sumisigaw. "Nay! Ma!" Nagtatalon ako sa may kubo namin ng makita ang message ng isang producer man na nag-aalok ng kontrata sa akin.
Natataranta namang lumitaw si mama Karina na may hawak pang sandok. "Ano 'yon Dorothy?!"
Nagtititili ako habang pinakita sakanya ang email. Cherry Mobile lang ang cellphone ko na ibinigay pa ni Feitan. "Ma! Magiging singer na ako!" Naluluhang binasa ni ma ang pinadalang email sa akin pagkuwana'y niyakap niya ako ng mahigpit nagtataka namang lumapit sa amin si nanay na may dala pang laundry net.
Nanay cried. "Anak ang galing-galing mo! Sisikat ka na anak!" Anito, excited akong tumango-tango. Aahon na kami sa hirap! Matutulungan ko na sila. "Pero sabi rito kailangan mo munang lumuwas ng Maynila para makipagkita sa producer na ito.." Ang saya ay biglang napalitan ng pag-aalala. "Anak.. Sigurado ka na ba dito? " Tanong niya.
Masuyo ko siyang niyakap, "kailangan kong sumubok, nay. Paano tayo aahon sa kahirapan kunh hindi ko 'to susubukan?" Hindi pa rin nawala ang pag-aalinlangan. "At saka hindi nalang naman pangarap ko ang pinag-uusapan dito ta, kundi pati na rin kinabukasan nating tatlo. "
Wala itong nagawa kundi napabuntong hininga. "Basta kung may problema agad kang magsabi sa akin ah? Uutang ako ng panluwas mo sa Maynila mag-iingat ka doon dahil iba ang ikot ng mga utak ng tao roon. May makikilala kang mabait ngunit nakatago ang kulo. Huwag kang basta-basta magtitiwala lalo na't bata ka pa Dorothy.." Tumango ako niyakap siya. Kailangan kong makipagsapalaran.
"Don't worry tutulong din ako." Ani mama Karina.
Mabilis na lumipad ang balita ang depressed na si Dorothy ay naging instant blooming dahil sa email na natanggap. Walang sinayang na oras ang mga magulang ko't nagkanya-kanyang hanap ng mauutangan. Sadness and happiness merged inside me, I wasn't ready to leave this place but eager to disappear. Ngayon ang alis ko si Deiry sana ang maghahatid sa akin sa bus pero hindi ito natuloy kaya si Feitan na lamang.
He held my hand. "Mag-ingat ka roon. Susunod ako." My forehead creased. "Pangako."
"Huy, 'wag!" Sagot ko.
Mariin ako nitong tinignan. "Basta susunod ako. Pupuntahan kita, tandaan mo iyan. Huwag ka basta-bastang magtitiwala sa mga taga Maynila lalo na ito ang unang beses mo roon. Kumain ka sa tamang oras, lagi mo akong itext o icall kapag wala kang load ako na ang magpapaload sa iyo, iwasan mong magkasakit kasi walang mag-aalaga sa iyo. Matulog ka ng maaga---"
I cut him off. "--Daig mo pa nanay at mama ko sa dami mong paalala!"
Feitan glared me. "--at kung maiin love ka na naman siguraduhin mong worth it ang taong iyon. Kung may nanggugulo naman sa iyong lalaki sabihin mo may boyfriend ka! Ipakita mo iyong picture ko, kapag hinihingi number mo yung number ko ang ibigay mo. Ako na ang bahala nun." I noticed the side of his eyes, "mag-iingat ka lagi.." He whispered and in a swift move he crashed his lips on my forehead. My heart started to throbbed it wasn't violent rather calm and gentle. "Ingatan mo ang sarili mo.."
I smiled. "Ikaw din," nagmamadali akong pumasok sa bus at kumaway pa sakanya bago ito umandar. Natawa pa ako ng mahina dahil kitang-kita ko ang pag-iyak nito. "Tangina, hinding-hindi na ako babalik sa lugar na 'to. Sinusumpa ko iyan," bulong ko ng madaanan ang signage ng bawat Sitio.
Hinding-hindi na ako babalik sa Sitio Ibuka kahit anong mangyari.
____________
#Email