STILL OWNED BY HIS ARMS

By myshaki

272 18 1

TAMARA LOUISSE CUANTRILLO is the daughter of one of the country's most successful businessman. She was born... More

PROLOGUE
CHAPTER 1
CHAPTER 2
CHAPTER 4
CHAPTER 5
CHAPTER 6
CHAPTER 7
CHAPTER 8
CHAPTER 9
CHAPTER 10
CHAPTER 11
CHAPTER 12
CHAPTER 13
CHAPTER 14
CHAPTER 15

CHAPTER 3

15 2 0
By myshaki

CHAPTER 3 - CYRING LITTLE GIRL


It's the third week without the twins. Boring as always and Grandpa is still here.

"So, kamusta ka naman dyan?" ani Jenniva habang magka-video call kami. 


"Boring. Tapos si Lolo kung saan saan pa ako dinadala. Last week isama ba naman ako sa isang business meeting at ireto sa anak ng business partner nya." I said while flipping my hair. 


"So ano, gwapo ba? Kasi for sure mayaman at famous yan anak ng business partner ni Lolo e." mausisang tanong ni Jenniva.


"Yes. Gwapo sya. And we've been going out since pinakilala kami sa isa't isa. Last night he asked me if we can go on a date, a couple date. So basically he asked me to be his girlfriend and I said yes. I was bored that's why sinagot ko sya." pagkukwento ko.


"So bakit ganyan ang itsura mo, hindi ka ba masaya na may boyfriend ka na ulit after ni Bryan." Jenniva asked. I saw her na may kinukuha sa ref kaya binaba nya muna ang phone nya sa counter top. 


I frowned. "Who is Bryan?" I asked.


"Bryan, your boyfriend before kami pumunta dito." sabi nya. "Ay wait, may Kiel pa nga pala. Sya last mo diba. Bakit nga pala hiniwalayan mo yun?" 


I rolled my eyes. "He kept inviting me to the party. When I told him na tinatamad ako. Ayoko ng paladesisyon sa buhay ko." tumango na lamang si Jenniva. Sunod ko namang nakita sa screen si Denniva. 


"Hey, congrats pasok na naman sa list ng Young Bachelor Businessman ang boyfriend mo. Talagang uubusin mo ang nasa listahan ha." pang-aasar ni Denniva. 



I rolled my eyes again. "Don't worry ititira ko sayo yung isa. I know naman na offlimit yun." ganti ko sa kanya. 


She laughs softly. "Dapat lang. Walang pinsan pinsan dito." after that nakita ko naman na sumilip si Tita Selena. 

She waved at me. "Hi Tamara, how are you?" Tita Selena asked. 


"I'm good, Tita."


"That's good. Next time join this two coming here, okay?"


"Okay, Tita." I said and umalis na si Tita sa harap ng screen. May sasabihin na sana si Jenniva ng biglang mag ingay ang phone ko.


Kinuha ko ang phone ko at nakita kong si Gavin ang tumatawag. My boyfriend.


"Hello?" I said over the phone.

"Hey, where are you?" tanong ni Gavin.

Nakita kong pinapanood ako ng dalawang bruha. Gustuhin ko man na imute pero yari ako sa dalawa kapag hindi sila naka chismis. Kaya inirapan ko na lamang sila.

"House, why?" sabi ko.

"Can I invite you for a date?" yaya nya sa akin. So dahil wala naman akong gagawin maghapon.

I agree.

"Yeah, sure. Magreready lang ako." I said.

"Yes, I'll pick you up. If it is okay?" 

"Yeah sure, just call me when you arrive." pinatay ko na yung tawag.


I even saw the malicious looks at me of the twins. I just raised an eyebrow at them and there. They understand.


"Okay. Bye. Enjoy sa date." sabi na lang nila at pinatay ang video call. Ako naman ay nagready na sa pagdating ni Gavin. 


After an hour ay ready na ako. Tumawag na si Gavin na nasa baba na sya. At nakita ko nya na nasa salas na sya nang makababa ako. I'm sure si Lolo ang nagpapasok sa kanya. 

Nakangiti nya akong sinalubong at humalik sa pisngi ko. "You're so beautiful." bulong nya sa akin. 

I smiled at him. "Thank you, handsome." I replied.


"Where are you going love birds, on a date?" tanong no Lolo na kalalabas lang sa kitchen. 


I nodded and si gavin ang sumagot sa kanya vervbally. "Yes po, if okay lang?" 


Lolo laugh. "Ready na kayo. Alangan hindi pa ako pumayag edi sayang ang effort nyo. Now go, enjoy the date. Bring back my granddaughter safe." Lolo said. With that ay nagpaalam na kami kay Lolo. 

--- At Mall


"Where do you want to eat?." tanong sa akin ni Gavin.


"Kahit saan na lang." sabi ko while tumitingin tingin sa mga stalls na nadadaanan namin.


He nodded and took me to an Italian Restaurant. Umorder kami at nang matapos kaming kumain at naglakad lakad na lang kami sa mall. Syempre hindi mawawala yung mga pagshoshopping ko. And Gavin, sya lahat ang may dala.


"Gavin, CR lang ako." paalam ko then nagpunta na ako sa CR. Buti na lang at walang pila.


Paglabas ko ng cubicle may narinig ako humihikbi. Gosh! May ghost?


May humihikbi and when I look at my right side sa may harap ng restroom may nakita akong bata siguro 3 0r 4 years old na at may bitbit syang patrick star na stuff toy. 

Ayoko na sanang lapitan kaso nakita ko yung pagpatak ng luha nya. Hindi naman ako malupit sa mga bata ano. Sa bruha lang. Nilapitan ko sya pumantay ako sa kanya.


"Why are you crying little girl?" sabi ko. Tumingin sya sa akin tas bigla nya akong niyakap.

"Huhuhuhuhu!" iyak ng bata.

"H-heyyy. Don't hug me" medyo napataas ang boses ko kaya napalayo sya sa akin at lalong umiyak.


Napatingin tuloy sa amin yung mga babaeng papasok sa restroom. My god. Sino ba kasi ang magulang ng batang ito. Bakit nila iniwan. Mag magmomall tas magdadala ng bata. Hindi naman pala mababantayan. Haysttttt.


"Sorry. Sorry okay. Stop crying na." pagpapatahan ko sa kanya. 


So because I didn't want to catch so much attention, I hugged her and lifted her. I took her inside the restroom. There were two women who put on make-up then later they left. I sat the child down at the sink. She wiped away her tears. My gosh, why am I doing this? Damn it! Where is the parent of this child? sus. It's not appropriate for someone like me to be a babysitter.


"Stop crying na baby girl. Where's your parents ba kasi." natatarantang saad ko.


I had no choice, lumabas kami sa restroom. Nagtaka pa si Gavin bakit may bitbit akong bata. I ask him na tulungan na lang ako hanapin ang parents nito. Ibinaba ko ang bata at lalo syang umiyak kaya binuhat sya ni Gavin. 


"Shhh, don't cry little girl. We're going to find your parents, okay?" pagkausap nya sa bata.


"Tara, hanapin na natin parents nyan." yakag ko sa kanya. At dahil buhat nya ang bata ay ako na ang kumuha ng mga pinamili ko. Pero agad iyong kinuha ni Gavin sa mga kamay ko. 


"But you're carrying her." I said.


He smiles. "I can handle this. Let's go." I smile. He's really a gentleman. Nakahawak ako sa braso nya habang naglalakad kami papunta sa information desk. 


Pagkarating namin doon ay medyon kalmado na ang bata. Si gavin ang kumausap sa mga staff para maiannounce na nasa information Office ang nawawalang bata. Maya maya pa ay may humahangos na babae ang pumasok sa Information Office. 


"Ellisse, Jusmiyo Marimar. Saan ka ba nanggaling na bata ka, kanina pa kita hinahanap lagot ako nito kina Sir at Ma'am." naiiyak na saad ng isang babaeng nakauniform ng pangyaya.


Lumapit sya sa amin ng bata at niyakap ang batang babae na tinawag sa pangalang Ellisse. 


"Miss, if you bring a child here, in the mall. Please take good care of it. What if someone might get her? What if the child is kidnapped? The child will be traumatized." mataray kong saad doon sa yaya. Agad naman akong pinigilan ni Gavin. 


"Sorry po Ma'am sa abala. Salamat din po sa pagsama kay Ellisse. Ma'am?...." batangueño pa ang pagkakasabi na parang tinatanong pa ang pangalan ko.

"Tamara Cuantrillo." tipid na saad ko. 


"Salamat po talaga Ma'am Tamara." 


Tumango na lang ako at tumingin sa bata. Nakatingin lang din sya sa akin na para bang pinag aaralan ang mukha ko. "Sige Miss, pakibantayan na lang ng ayos yung bata sa susunod. Mauuna na kami. Bye little girl, stop crying na ha." pagkausap ni Gavin sa bata. 


Tumango ang bata. "T-thank you p-po." medyo humihimbi pa nyang sabi. Nagulat na lang ako ng bigla na lang akong hinila pababa ng bata at niyakap nya ako. "It's true that you're kind and pretty." kahit naguguluhan ay niyakap ko na lang din pabalik ang bata. 


Masyado akong nagiging malambot.


Naglalakad na kami papuntang parking lot pero ang nasa isip ko pa rin ang ang sinabi ng bata. Naputol pag iisip ko ng biglang magsalita si Gavin. 


"Ang lalim ng iniisip mo ah. Care to tell me?" napatingin ako sa kanya. nakangiti sya pero nagtatanong mga mata nya. 

I smiled. "Nothing. I'm just tired." tipid na sagot ko. 

Tumango sya muling tinuon ang atensyon sa pag dadrive. Maya maya pa ay tumigil na kami sa harap ng bahay namin. Agad syang bumaba at ipinagbukas ako ng pinto. Kukuhanin nya na sana sa likod ng sasakyan ang mga pinamili ko ng biglang mag ring ang phone nya. 


"Wait lang." he said and I just nodded. Tumalikod sya sa akin, ako naman ay kinuha ang mga pinamili ko. I overheard their conversation. "What? Fine, papunta na ako." Agad nyang binaba ang phone nya at  nakita nyang nakuha ko na mga gamit ko. Kukuhanin pa nya sana sa akin ang mga ito pero iniwas ko na.


"May pupuntahan ka pa, kaya ko na ito. Take care."


"I will. Thank you, babe. I'll call you later." he said and kiss me on my cheeks before he leave. 


Nang makita kong malayo na ang sasakyan nya ay pumasok na ako sa bahay. Agad akong sinalubong ng mga kasambahay at sila na ang nagpasok ng mga dala ko. 


Pagpasok ko ng bahay ay nakita ko si lolo na nanonood ng TV.


"How's the date, young lady?" tanong ni Lolo. 


Lumapit ako sa kanya at nakipagbeso. "Fine." I said at umakyat na ako sa taas. 


Past 8 pm na ng tumawag si Gavin dahil nakaproblema daw sa isang site na ginagawa nya. By the way aside from being businessman ay isa din syang Engineer. 


Lumipas ang mga araw at naging busy si Gavin at pabor iyon sa akin dahil nabusy din ako sa pag-aaral magbake ng cookies. 

Ngayon ay nasa kusina ako at inaantay na maluto ang cupcakes na binibake ko. Nang marinig kong nag-iingay ang phone ko. Agad ko itong kinuha at nakita kong si Jenniva ang natawag. 

Jenn calling...

"Hello?" sagot ko sa tawag.

"Hey. Where are you?" tanong ni Jenniva.

"House, why?"

"Anong ginagawa mo? Are you baking?" nakatalokod ako sa pinto ng kitchen kaya naman napatingin ako sa likod ko ng may magsalita.


"Denniva." I said. I saw her smiling widely papalapit sa akin. Kasunod nya si Jenniva na nasa tenga pa din ang phone kagaya ko. Agad kong binaba ang phone ko at sinalubong sila ng yakap. 


"Hey, akala ko the day after tomorrow pa ang uwi nyo?" I ask then naupo kaming lahat sa may kitchen counter.


"Wala lang. Surprise ba." pare-pareho na lang kami natawa. Napagkasunduan namin na sabay-sabay kami sa pag eenroll bukas para sa 3rd year namin sa college. That night ay sabay sabay din kaming nag dinner kasama si Lolo. Sa bahay natulog ang kambal kaya naman napuyat kami sa dami naming kwento sa isa-isa kahit nagkakavideocall naman kami. Late na kami nagising, but it's okay dahil afternoon pa naman ang schedule ng enrolment namin e.


Nang makapagbihis ako ay bumaba na ako para kumain sana bago umalis. Nauna na ang kambal sa akin dahil, umuwi pa sila para daanan ang mga forms and files na need sa enrollment. Nang malapit na ako sa salas ay narinig ko na may kausap si Lolo at hindi ako pwedeng magkamali sa pagkakakilala sa boses na iyon.

That's Daddy's voice.

Oh. Umuwi na pala ang huwaran kong ama. Bakit pa? Tss.


"She's not totally healed, Winston." galit na saad ni Lolo kay Daddy.


"Papa, it's been years. Panahon na para harapin nya lahat ito. Hindi naman pwedeng magkalayo na lang sila habang panahon." sabi ni daddy.


Hindi na 'ko nakatiss at sumabat na 'ko. "What bad wind brought you here? Himala at ngayon hinahanap mo na 'ko dati-rati umuuwi ka pero wala ka namang paki sa akin." Nakacross arm ako sa taas ng hagdan kaya naman tiningala nila ako.

He looked down. "Tamara, come here. I will tell you something." Bumaba ako at humarap sa kanila.


Akmang yayakapin ako ni daddy ng lumayo ako.


"So why you're here?" Ulit ko sa kanya.


"Mellisa will stay here again. And I want both of you to be on good terms again." Alangan na saad ni Daddy.


Tumaas ang kilay ko dahil sa sinabi nya. Pilit kong kinakalma ang sarili ko. Pero konti na lang para akong sasabog. "Sure, but in one condition". Bumukas ang pag asa sa mata ni Daddy at gulat naman sa mata ni Lolo.


"Anything anak. Just tell me. Gusto ko lang talagang maging okay na kayo ng kapatid mo." nakangiting saad ni Daddy. 


"Kapatid my ass. Wala akong kapatid." saad ko sa isip ko.


"Bring back my mother. Can you do it?" Mataray na saad ko at diretsong nakatingin sa kanila.


Daddy's eyes seemed to lose hope because of what I said. "B-but anak hindi lang naman basta nagbakasyon ang mommy mo. You know that she is already —"

"— dead? and it's because of your bastard. Now if you can't bring back my mom. So don't you ever talk to me about that pest." At the same time, I turned my back on them and stormed out of the house. 




- inyong lingkod, misha💐

Continue Reading

You'll Also Like

110M 3.4M 115
The Bad Boy and The Tomboy is now published as a Wattpad Book! As a Wattpad reader, you can access both the Original Edition and Books Edition upon p...