"ဘာဖြစ်လာတာလဲဟ"
toiletကပြန်လာပြီးထဲက တောက်တခေါက်ခေါက်နှင့်မို့ယွန်းဂီမေးရခြင်းပင်။
ဘယ်သူကဘယ်လောက်တောင်ဆွလိုက်လို့
ဒီလိုဖြစ်လာတာပါလိမ့်။မေးလိုက်တော့လဲမဖြေပဲမျက်နှာကြီးရဲကာထထွက်သွားသည်။
"ဂျီမင်း အတန်းတက်တော့မယ် ပြန်တော့"
"အင်းပါ အပြန်ကျတူတူပြန်မယ်နော် တာ့တာ"
မနေ့ကလယ်ကွင်းနားမှာတွေ့ခဲ့တဲ့
ပုသေးသေးကောင်လေးမှာ
သူနဲ့အတန်းလာတူနေသည်။
အတန်းထဲရောက်ထဲက ယွန်းဂီ ယွန်းဂီနှင့်
တောက်လျှောက်လိုက်ကပ်နေတာပင်။
ယွန်းဂီကလဲ မကြိုက်သလိုလိုနှင့်
တကယ်တမ်းတော့ သူကိုယ်တိုင်ပင်
သဘောကျမိကြောင်း၀န်ခံရမည်။
လူကသေးသလောက် စကားကတော့
များသလားမမေးနှင့်။လေပိပြီး
ပုနေသည်တောင်ထင်ရသည်။
နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကိုအနားမပေးပဲ
ဆက်တိုက်ကို စကားပြောနိုင်သည်။
အဲ့အသေးလေးကိုပြန်လွှတ်ကာ
ထယ်ယောင်းနောက်လိုက်သွားရသည်။
စိတ်ကူးပေါက်ရာတွေလျှောက်လုပ်
နေမှာသိတာမို့။လိုက်ရှာကြည့်တော့
သကောင့်သားကအတန်းထဲပင်
ရောက်နေပြီ။အတန်းလဲတက်တော့မှာမို့
ယွန်းဂီလဲ ကိုယ့်အတန်းကိုပဲပြန်လိုက်တော့သည်။
အတန်းတက်လို့ဆရာလာသည်အထိ
လူမိုက်ကောင်မှာ အတန်းထဲမရောက်သေး။
အဲ့တော့လဲကောင်းတာပေါ့။
ငါကဘာဂရုစိုက်စရာလိုလို့လဲ။
စိတ်တိုတိုနဲ့ထထွက်ခဲ့တာ
ယွန်းဂီကိုတောင်မနှုတ်ဆက်ခဲ့ရ။
တစ်စက်မှကောင်းကျိုးမပေးတဲ့
လူမိုက်ကောင်။ဒီကောင့်ကို
တစ်ခုခုပြန်လုပ်ရမှကျေနပ်မည်။
အမြင်ကပ်လှပါတယ်ဆိုတဲ့လူမိုက်ကောင်
အကြောင်းတွေ့းရင်းနှင့်ပင်ထယ်ယောင်း
စာတောင်အာရုံမရ။မုန်းပါရဲ့ဆိုပြီး
လူမိုက်ကောင်အကြောင်းပဲတွေးမိ
နေတဲ့ထယ်ယောင်းပါလေ။
-royal camellia-
ပျင်းရိဖွယ်စာသင်ချိန်ကို
ကျော်ဖြတ်လို့ကျောင်းဆင်းခဲ့ပြီ။
အိမ်ပြန်ခါနီးမှ မိုးကလဲအုံ့လာတော့သည်။
ယွန်းဂီကလဲဘယ်ရောက်နေမှန်းမသိ။
'တောင်'
•ငါ့ကိုစောင့်မနေနဲ့နော် ထယ်ယောင်း
ငါဂျီမင်းနဲ့ပြန်နှင့်ပြီ•
အခုမှပြောရလား ေ-ာက်ကျိုးနည်းကောင်ရဲ့။
ငါ့မှာတော့ ရပ်စောင့်နေလိုက်ရတာ။
ထီးကလဲမပါလာတော့ လမ်းမှာတင်
မိုးမိမှာလဲကြောက်ရသည်။
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်
ကျောင်းရှေ့မှာတင် ပြာယာခပ်နေရှာသည်။
ချူချာတဲ့ကိုယ်က မိုးမိတာနှင့်ဖျားမှာအမှန်ပင်။
"ထီးမပါလို့လား"
ရင်းနှီးတဲ့အသံတစ်ခုကြောင့်
လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဂျွန်ဂျောင်ကုဆိုတဲ့
လူမိုက်ကောင်။
"အဲ့တာ မင်းအပူမပါဘူး
ကိုယ့်လမ်းကိုသွား"
လူကိုယုန်သွားတွေနှင့်လာရယ်ပြပြန်သည်။
"ရယ်ပြမနေနဲ့ ငါလူရွင်တော်မဟုတ်ဘူး"
ဘယ်လိုလေးလဲကွာ တကယ့်အစွာလေး။
ထယ်ယောင်းရဲ့ရန်လိုတဲ့စကားများက
ဂျောင်ကုကိုပန်းနှင့်ပေါက်နေသလိုပင်။
အသဲယားမှုများသာတိုးလာသည်။
"ဒီတိုင်းဆို မင်းမိုးမိလိမ့်မယ် ငါ့ထီးယူသွား"
"မယူချင်ပါဘူး"
"ကဲ ယူပါကွာ"
"ဒါ-ဒါဆို မင်းကရော"
"ဟင်"
"ငါကထီးယူလိုက်ရင် မင်းမိုးမိမှာပေါ့"
နေပါအုံး...
အသည်းလေးကသူ့ကိုစိတ်ပူပေးနေတာလား။
"ငါ့ကိုစိတ်ပူလို့လား"
"ဘာကိုစိတ်ပူရမှာလဲ
ငါ့ကြောင့်သေနေမှာစိုးလို့"
ပြောရင်းမိုးက ရွာချလာသည်။
"စိတ်ပူတယ်လို့ပဲမှတ်လိုက်မယ်နော်
သွားပြီ အသည်းလေးရေ"
လက်ထဲထီးအတင်းထိုးပေးကာ
မိုးရေထဲပြေးထွက်သွားသည်။
လူကိုများပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့
အသည်းလေးတဲ့..။
-royal camellia-
ညနေကမိုးမိလာတာကြောင့်
ဂျောင်ကုတစ်ယောက်ဖျားလေပြီ။
မိသားစုမရှိတစ်ကောင်ကြွက်မို့
ဆေးသောက်ရန်သတိပေးမယ့်လူလဲမရှိ။
အခန်းငယ်လေးထဲရှိကုတင်ပေါ်လေးတွင်
လှဲကာရောက်တတ်ရာရာတွေစဉ်းစားသည်။
သူ့အသည်းလေးအကြောင်းကတော့
မပါမဖြစ်ပေါ့။ဒီတိုင်းပဲ စိတ်ကူးတွေနဲ့
ရွက်လွှင့်နေလို့တော့မဖြစ်။ဆာနေသည့်
ဗိုက်ကိုဖြည့်ရန် လမ်းထိပ်သို့ခေါက်ဆွဲထုတ်
ထွက်၀ယ်ရမည်။နှုံးနေတာကြောင့်
ခြေတစ်လှမ်းလှမ်းတာနဲ့တင်လူကယိုင်တိုင်တိုင်။
မိုးရွာပြီးစမို့လေစိမ်းတွေကတိုက်နေသည်။
Hoodieလေးတထည်သာထပ်၀တ်လာတာမို့
ချမ်းစိမ့်စိမ့်။
လမ်းထိပ်ကစတိုးဆိုင်လေးထိယိုင်တိုင်တိုင်နှင့်
လျှောက်လာကာလိုအပ်တာတွေ၀ယ်လိုက်သည်။
ခေါက်ဆွဲထုပ်အနည်းငယ်ရယ်၊
နို့ဘူးလေးတွေရယ်ထည့်ထားသော
အိတ်ကိုဆွဲကာ နေထိုင်ရာအခန်းကိုပြန်ခဲ့သည်။
-royal camellia-
အစကတော့ မနက်ဖန်ထိရေးပြီးတင်မလို့ပဲ
ဒါလီ့သည်းသည်းလေးတို့ကိုဖတ်စေချင်ဇော်နဲ့
အခုပဲတင်လိုက်မိတာတိုသွားပါတယ်:(
ဖတ်ပေးလို့ကျေးဇူးပါ<3
"ဘာျဖစ္လာတာလဲဟ"
toiletကျပန္လာၿပီးထဲက ေတာက္တေခါက္ေခါက္ႏွင့္မို႔ယြန္းဂီေမးရျခင္းပင္။
ဘယ္သူကဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆြလိုက္လို႔
ဒီလိုျဖစ္လာတာပါလိမ့္။ေမးလိုက္ေတာ့လဲမေျဖပဲမ်က္ႏွာႀကီးရဲကာထထြက္သြားသည္။
"ဂ်ီမင္း အတန္းတက္ေတာ့မယ္ ျပန္ေတာ့"
"အင္းပါ အျပန္က်တဴတူျပန္မယ္ေနာ္ တာ့တာ"
မေန႕ကလယ္ကြင္းနားမွာေတြ႕ခဲ့တဲ့
ပုေသးေသးေကာင္ေလးမွာ
သူနဲ႕အတန္းလာတူေနသည္။
အတန္းထဲေရာက္ထဲက ယြန္းဂီ ယြန္းဂီႏွင့္
ေတာက္ေလွ်ာက္လိုက္ကပ္ေနတာပင္။
ယြန္းဂီကလဲ မႀကိဳက္သလိုလိုႏွင့္
တကယ္တမ္းေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပင္
သေဘာက်မိေၾကာင္း၀န္ခံရမည္။
လူကေသးသေလာက္ စကားကေတာ့
မ်ားသလားမေမးႏွင့္။ေလပိၿပီး
ပုေနသည္ေတာင္ထင္ရသည္။
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကိုအနားမေပးပဲ
ဆက္တိုက္ကို စကားေျပာနိုင္သည္။
အဲ့အေသးေလးကိုျပန္လႊတ္ကာ
ထယ္ေယာင္းေနာက္လိုက္သြားရသည္။
စိတ္ကူးေပါက္ရာေတြေလွ်ာက္လုပ္
ေနမွာသိတာမို႔။လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့
သေကာင့္သားကအတန္းထဲပင္
ေရာက္ေနၿပီ။အတန္းလဲတက္ေတာ့မွာမို႔
ယြန္းဂီလဲ ကိုယ့္အတန္းကိုပဲျပန္လိုက္ေတာ့သည္။
အတန္းတက္လို႔ဆရာလာသည္အထိ
လူမိုက္ေကာင္မွာ အတန္းထဲမေရာက္ေသး။
အဲ့ေတာ့လဲေကာင္းတာေပါ့။
ငါကဘာဂ႐ုစိုက္စရာလိုလို႔လဲ။
စိတ္တိုတိုနဲ႕ထထြက္ခဲ့တာ
ယြန္းဂီကိုေတာင္မႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရ။
တစ္စက္မွေကာင္းက်ိဳးမေပးတဲ့
လူမိုက္ေကာင္။ဒီေကာင့္ကို
တစ္ခုခုျပန္လုပ္ရမွေက်နပ္မည္။
အျမင္ကပ္လွပါတယ္ဆိုတဲ့လူမိုက္ေကာင္
အေၾကာင္းေတြ႕းရင္းႏွင့္ပင္ထယ္ေယာင္း
စာေတာင္အာ႐ုံမရ။မုန္းပါရဲ႕ဆိုၿပီး
လူမိုက္ေကာင္အေၾကာင္းပဲေတြးမိ
ေနတဲ့ထယ္ေယာင္းပါေလ။
-royal camellia-
ပ်င္းရိဖြယ္စာသင္ခ်ိန္ကို
ေက်ာ္ျဖတ္လို႔ေက်ာင္းဆင္းခဲ့ၿပီ။
အိမ္ျပန္ခါနီးမွ မိုးကလဲအုံ႕လာေတာ့သည္။
ယြန္းဂီကလဲဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိ။
'ေတာင္'
•ငါ့ကိုေစာင့္မေနနဲ႕ေနာ္ ထယ္ေယာင္း
ငါဂ်ီမင္းနဲ႕ျပန္ႏွင့္ၿပီ•
အခုမွေျပာရလား ေ-ာက္က်ိဳးနည္းေကာင္ရဲ႕။
ငါ့မွာေတာ့ ရပ္ေစာင့္ေနလိုက္ရတာ။
ထီးကလဲမပါလာေတာ့ လမ္းမွာတင္
မိုးမိမွာလဲေၾကာက္ရသည္။
ထယ္ေယာင္းတစ္ေယာက္
ေက်ာင္းေရွ႕မွာတင္ ျပာယာခပ္ေနရွာသည္။
ခ်ဴခ်ာတဲ့ကိုယ္က မိုးမိတာႏွင့္ဖ်ားမွာအမွန္ပင္။
"ထီးမပါလို႔လား"
ရင္းႏွီးတဲ့အသံတစ္ခုေၾကာင့္
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုဆိုတဲ့
လူမိုက္ေကာင္။
"အဲ့တာ မင္းအပူမပါဘူး
ကိုယ့္လမ္းကိုသြား"
လူကိုယုန္သြားေတြႏွင့္လာရယ္ျပျပန္သည္။
"ရယ္ျပမေနနဲ႕ ငါလူရွင်တော်မဟုတ်ဘူး"
ဘယ္လိုေလးလဲကြာ တကယ့္အစြာေလး။
ထယ္ေယာင္းရဲ႕ရန္လိုတဲ့စကားမ်ားက
ေဂ်ာင္ကုကိုပန္းႏွင့္ေပါက္ေနသလိုပင္။
အသဲယားမႈမ်ားသာတိုးလာသည္။
"ဒီတိုင္းဆို မင္းမိုးမိလိမ့္မယ္ ငါ့ထီးယူသြား"
"မယူခ်င္ပါဘူး"
"ကဲ ယူပါကြာ"
"ဒါ-ဒါဆို မင္းကေရာ"
"ဟင္"
"ငါကထီးယူလိုက္ရင္ မင္းမိုးမိမွာေပါ့"
ေနပါအုံး...
အသည္းေလးကသူ႕ကိုစိတ္ပူေပးေနတာလား။
"ငါ့ကိုစိတ္ပူလို႔လား"
"ဘာကိုစိတ္ပူရမွာလဲ
ငါ့ေၾကာင့္ေသေနမွာစိုးလို႔"
ေျပာရင္းမိုးက ႐ြာခ်လာသည္။
"စိတ္ပူတယ္လို႔ပဲမွတ္လိုက္မယ္ေနာ္
သြားၿပီ အသည္းေလးေရ"
လက္ထဲထီးအတင္းထိုးေပးကာ
မိုးေရထဲေျပးထြက္သြားသည္။
လူကိုမ်ားပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႕
အသည္းေလးတဲ့..။
-royal camellia-
ညေနကမိုးမိလာတာေၾကာင့္
ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ဖ်ားေလၿပီ။
မိသားစုမရွိတစ္ေကာင္ႂကြက္မို႔
ေဆးေသာက္ရန္သတိေပးမယ့္လူလဲမရွိ။
အခန္းငယ္ေလးထဲရွိကုတင္ေပၚေလးတြင္
လွဲကာေရာက္တတ္ရာရာေတြစဥ္းစားသည္။
သူ႕အသည္းေလးအေၾကာင္းကေတာ့
မပါမျဖစ္ေပါ့။ဒီတိုင္းပဲ စိတ္ကူးေတြနဲ႕
႐ြက္လႊင့္ေနလို႔ေတာ့မျဖစ္။ဆာေနသည့္
ဗိုက္ကိုျဖည့္ရန္ လမ္းထိပ္သို႔ေခါက္ဆြဲထုတ္
ထြက္၀ယ္ရမည္။ႏႈံးေနတာေၾကာင့္
ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းတာနဲ႕တင္လူကယိုင္တိုင္တိုင္။
မိုး႐ြာၿပီးစမို႔ေလစိမ္းေတြကတိုက္ေနသည္။
Hoodieေလးတထည္သာထပ္၀တ္လာတာမို႔
ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္။
လမ္းထိပ္ကစတိုးဆိုင္ေလးထိယိုင္တိုင္တိုင္ႏွင့္
ေလွ်ာက္လာကာလိုအပ္တာေတြ၀ယ္လိုက္သည္။
ေခါက္ဆြဲထုပ္အနည္းငယ္ရယ္၊
နို႔ဘူးေလးေတြရယ္ထည့္ထားေသာ
အိတ္ကိုဆြဲကာ ေနထိုင္ရာအခန္းကိုျပန္ခဲ့သည္။
-royal camellia-
အစကေတာ့ မနက္ဖန္ထိေရးၿပီးတင္မလို႔ပဲ
ဒါလီ့သည္းသည္းေလးတို႔ကိုဖတ္ေစခ်င္ေဇာ္နဲ႕
အခုပဲတင္လိုက္မိတာတိုသြားပါတယ္:(
ဖတ္ေပးလို႔ေက်းဇူးပါ<3