Hold
Days had passed Gremory started to stammer every time we're talking--I mean when it just the two of us. He started to avoid me and constantly blushing like Xerxes had put something on his cheeks. Ang awkward tuloy kapag sinusubukan ko siyang harutin kagaya ng dati. Tipong dadaldalin ko siya hanggang sa maiirita siya pero ang ending sasagutin pa rin ang pangungulit ko, ngayon eto nauutal siya, namumula laging naka iwas tingin--na sobrang nakakapanibago dahil si Gremory ang tipo ng taong pwedeng isabak sa staring contest hanggang sa ikaw na mismo ang ma intimidate at umiwas ng tingin.
Remembering what happened last week.. Siguro dinibdib niya iyong sinabi ng half brother niya? Well, may parte sa akin ang maligaya kasi sino bang hindi matutuwa kung itong mga feelings kong matagal ko ng ipinapakita e may kapalit naman pala but at the same time I want him to realize it by himself, I want him to tell me that he finally like me without being pressured by others nor talk with the words that others put out on his mouth.
Despite of everything happening on me I always pray for everyone's happiness as well as peace of mind. Na sana gumaling na si nanay at magka-ayos sila ni mama Karina sa problemang hindi ko alam, si Galatea na naghahanap kay Mang Generoso at si Deiry na nag-aaalala kay Rossweisse na ngayo'y nasa regionals..
Masaya lang ang mga kaibigan ko syempre masaya na ako pero ang plastic kasi pakinggan kapag sinabi ko sakanila ng harap-harapan. Ipagdadasal ko nalang.
I sighed heavily when my foot made it's way to Gremory's apartment, bukas ulit ang pintuan pero rinig ko ang mga yapak sa loob kaya tahimik akong pumasok. Nasilayan ko si Gremory at Genevorld na masinsinang nag-uusap, nakasabunot ang mga kamay ni Genevorld sa kanyang buhok paulit-ulit na ginugulo at mukhang problemado habang si Gremory nama’y kalmado lang.
“Kuya nangako ka sa amin nina Grien.. Nangako ka kuya..” Nanghihina nitong sabi, tinakpan ko ang bibig upang mapigilan ang kung ano mang ingay ang maari kong magawa. “Iiwan mo nalang kami ulit sa ere? Kaya nga kahit ang hirap maiwan doon hinyaan ka namin kasi ang sabi mo babalikan mo kami na.. Nangako kang kukuhanin mo ulit kami at poprotektahan..”
Gremory closed his eyes tightly, “don’t make me choose.. Please.”
“Paano kami?! Ayaw mong pumili pero sa nakikita ko kuya ay pwedeng-pwede mo kaming kalimutan ni Genevieve! Kasi ano? Masaya ka na rito? Kasi malayo ka na roon? E, paano naman kaming mga kapatid mong nakakulong pa rin doon? Ganiyan ka ba talaga? Mahilig mang-iwan? Basta nalang kakalimutan ang mga sinabi mo noon?” A lone tear escape Genevorld eyes. “Why would you make promises if you're going to break it, Kuya? Nangako ka sa puntod ni Vive.”
I don't want to interfere. It sounds like guilt tripping. Wala akong ideya kung anong pinag-uusapan nila, wala akong ideya kung ano nga ba ang totoong estado ng buhay nilang magkapatid. Ayaw kong makielam dahil hindi sa lahat ng oras ay dapat involve ako.. I just want them to be okay no matter what problem they are facing.
“I’m sorry..” Gremory uttered.
My eyes widened when Genevorld kneeled down on his brother. He was shaking to the core and crying hysterically. “K-Kuya ‘wag mo naman akong hayaan.. P-Please I don't want to g-go back.. K-Kuya h-help me please.. K-Kuya y-your promise.. K-Kuya..”
Tuluyan na akong naiyak sa nasaksihan tila may kung anong bagay na matalas ang tumarak sa puso ko..
Gremory sat, leveling his brother's position. Something clearly happened to them that left everyone a traumatic experience. A deep bruise that kept on bleeding even it was inflicted a long time ago. “I’m sorry.. G-Gagawa ako ng paraan. Just don't make me choose, I finally found that someone I can’t do the plan.. I couldn't.. I'm willing to sacrifice myself to save you and her, kahit ako nalang.. Huwag mo lang akong papiliin..” He hugged his brother tightly.
“P-Pero alam niya na.. Parating na siya.. K-Kuya natatakot ako..”
Hindi ko na nakayanang makinig kaya’t tumalikod ako at lumabas muna sa apartment. Ito ang pangalawang beses na nakakita ako ng lalaking umiiyak peto ito ang unang beses makakita ng nagmamakawa at lumuluhod.. I clenched my fist, why are we suffering like this? Ang bata pa namin.. Bakit parang tambak-tambak ang mga dapat naming harapin? Hindi ba pwedeng hayaan nalang kaming maging masaya? Na puro saya nalang ang maramdaman habang nabubuhay?
I went to the nearest convenient store, I decided to buy snacks for the two of us. Gusto ko sanang ikwento kay Gremory ang mga nangyari nitong mga nagdaan kaso ‘di ko man lang alam na may pinagdadaanan siya. Ayaw niyang magsabi kahit kanino tulad nga ng sinabi nina Rossweisse at Xerxes kahit na magbestfriend sila e parang may barrier pa rin na namamagitan sakanilang tatlo. Parang iniiwas pa rin ni Gremory ang sarili, ni problema niya ayaw niyang sabihin sa mga kaibigan nito. Kinikimkim lang.
“Bakit ka nandito?!” Malakas na tinabig ni nanay ang kamay kong hahawak sakanya ng makita nitong kasunod kong pumasok sakanyang private room si Mama Karina. “Putangina! Demonyo ka!” She shouted and screamed in terrifying manner. On the other hand mama Karina just lowered her head, and sighed.
Sinubukan kong lapitan si nanay pero dinuro niya ako. “N-Nay.." Ani ko.
Nanlilisik ang mga mata niya, nanginginig ang daliring nakaturo sa akin. “W-Wala kang utang na loob! A-Ako ang nanay mo! A-Ako ang nagluwal sa iyo, bumuhay, at nagmamahal ng totoo! Pero bakit hindi ka nakikinig?! Mas gusto mo ba riyan sa putanginang demonyang babaeng iyan?!" Namumula na ang leeg niya kakasigaw. “Tangina Dorothy ganiyan ka ba talaga? Tulad ng sabi nina Mercedes? Totoo bang sumama ka sa taong simula’t sapol ang dahilan kung bakit ako naghihirap?! Akala ko ba tayo ang magkakampi rito? So, ano ito? Magtatrayduran tayo? Ako na sarili mong ina?”
Mama Karina held my hand ang placed me on her back, like protecting me on danger. “Celia ‘wag mong idamay ang anak mo sa problema nating dalawa! Kung galit ka ay sa akin lang! Huwag mong ibunton sakanya!”
“Tangina! Saan mo nakukuha iyang kakapalan ng mukha mo Karina?”
“I meant no harm, Celia.. All I wanted to do is to help your daughter and you inihabilin kayo sa akin ni Ernesto.. Did you know that your daughter received maltreatment from Ernesto family? Did you know that your daughter suffered from bullying? Did you know how many times she cried wishing that her mother will recover? Did you know how lonely she was?! ”
Natahimik si nanay at pinakatitigan ako na umiiyak sa gilid habang nakahawak sa dulo ng damit ni mama Karina. “M-Mamili ka Dorothy.... I-Iyang babaeng iyan o ako na nanay mo?” Natulos ako sa kinatatayuan bakit kailangan kong mamili? I glanced at her with tears streaming on my cheeks, it was blurry. A kind of pain I didn't wish to feel. She wants me to choose between them. How could I make a single decision kung parehas silang mahalaga sa akin? Na parehas silang itinuturing kong pamilya?
“N-Nay ayaw ko po..”
She went bersek. “H-Hindi mo naiintindihan eh!”
“Paano ko po maiintindihan kung ayaw niyong sabihin sa akin? Gusto niyo nalang na basta ako magdedesisyon sa bagay na ni hindi ko maintindihan!”
Galit na ibinunton ni nanay sa mga dala kong prutas ang prustasyon. “Iyang babaeng iyan ang dahilan kung bakit kamuntikan ka ng mawala sa akin! Siya ang dahilan kung bakit sa buong taong pagsasama namin ng tatay mo’y hindi ko naramdamang maging masaya!” She shouted. Her eyes were blank, emotionless. “Tanungin mo siya kung anong ginawa niya noon. At saan niya nakukuha iyang lakas ng loob niya pagkatapos niya akong pahirapan. At saka mo isipin kung bakit ako nagkakaganito.. Dorothy ako naman ang piliin mo.. Sawang-sawa na akong maging second choice.. ”
A hunch of mine was telling me that when they were wrong there's a love triangle between the three of them. Pero ang pinili ni tatay ay si nanay kaya siguro naging madre si mama Karina? So, anong kinalaman ko sa kanila? Masyado naman atang mababaw si nanay. Yes, I'm taking mama Karina's side this time.
Iniabot ko ang isang daan sa cashier habang binabalot nito ang mga pinamili ko, pagkatapos ng mahabang oras ay napagpasiyahan ko ng bumalik sa apartment ni Gremory. Sa paglalakad papunta ay nadatnan ko si Genevorld na naninigarilyo.. Awtomatikong nangunot ang noo ko, hindi ba siya masyadong bata para manigarilyo? Kami nga nina Gremory ay nasa edad 18-19 sa tiyansa ko’y 16 or 17 palang siya.
His eyes turned on me, dali-dali nitong tinapakan ang sigarilyo. Kakaiba ang awra kumpara sa ibinigay noon. “Dorothy,” he called me. “What's exactly your relationship with my brother?” He asked for a sudden. “I knew everything. You're his loyal suitor, admirer and a fan, right?” I felt like it was a question full of harm. I nodded as a answer. “Do!’t you wonder why my brother doesn't like you and him to be seen in public? Why he suddenly treat you like a fine lady despite the things he did you on the past? Mahal na mahal mo talaga si kuya?”
I faked a cough. “A-Ano bang gusto mong iparating? Ayos kami ng kuya mo saka napatawad ko na siya’t nagka-usap na rin kami patungkol doon.”
Genevorld shooked his head. “You’re naive and gullible. Do you think my brother believe in love? Break up with him before it's too late.”
Marahas kong ibinaba ang mga bitbit ko. “Sinisiraan mo ba si Gremory?! Kahit ano pang sabihin mo hindi ko siya hihiwalayan! Hindi ako makikinig sa sulsol mo!”
He glared me, “really? You have the guts to be mad at me when I only did is to warn you and save you from futher pain?!” Anito. “Tanga ka ba? You're nothing but a toy to him! We, the Santillan don't do love!”
Umiling ako, galit na sakanya. Ano bang nakain nito? Food poison ba siya? Bakit ba ganito ang ugali niya ngayon! “Tigilan mo ako Genevorld. Wala akong pake kung half brother ka ng taong mahal ko, papatulan talaga kita.”
He smirked. “Ah, brave now are we? Rafiya is that name ring a bell?”
I took a deep breath. “ Bakit hindi mo nalang ako diretsuhin?!”
“Bakit makakaya mo ba kung sasabihin ko sa iyo ng isang bagsakan? Sa tingin mo ba kung malalaman mo may magagawa ka?”
I clenched my fist, anger embraced my mind. “Puro ka patutsada at paninira.” I spat.
“You’re a mere toy for him. Don't act so tough just because he's treating you nicely. Keep holding on him and it will be the death of you.”
__________
#Hold