Unicode
ကိုကို နဲ့ ကျွန်တော် ဆေးရုံရောက်လာကြတာ
ဒီနေ့ဆို 3 ပတ်တင်းတင်းပြည့်လေပြီ။
ကိုကို နိုးလာခဲ့တဲ့ ရက်နဲ့တွက်ရင်တော့ ဒီနေ့ဟာ 4 ရက်မြောက်နေ့ပေါ့...။
ကျွန်တော့်ရဲ့ အသေးစိတ်ကအစဂရုစိုက်မှုလေးတွေကြောင့် အခုဆို ကိုကိုလည်း 'အများကြီး သက်သာနေတယ်' ဆိုတာထက်ကိုပိုပြီး ကျန်းမာလာသည်။
တစ်ခါတစ်လေဆို မထင်ရင်မထင်သလို ချွဲတတ်တဲ့ လူနာကိုကိုကြောင့် Yibo မှာ ချစ်မဝဖြစ်ရပါသေးသည်။
နေမကောင်းဖြစ်မှ ပိုချွဲတတ်လာတဲ့ ကိုကိုရဲ့မျက်နှာတစ်ဖက်ခြမ်းလေးက 'အရင်အချိန်တွေတုန်းကလည်း သူ့ဆီမှာ ဒီလိုလေး နေချင်ခဲ့တာလား...?' လို့ တွေးမိတိုင်း Yibo ကိုယ့်ကိုယ်ကို မချင့်မရဲဖြစ်မိပါ၏။
ဆေးရုံအုပ်ကဆိုလျှင် နောက်တစ်ရက် နှစ်ရက်လောက်နေရင် 'ဆေးရုံက ဆင်းလို့ရပြီ' တို့ ၊ 'မြန်မြန်နေပြန်ကောင်းလာတာ တကယ်အံ့ဩဝမ်းသာစရာပဲ' တို့ပင် ပြောနေလေပြီ။
ထိုကဲ့သို့သော စကားတွေကြားတိုင်း ကိုကိုက ခပ်ပြုံးပြုံးလေးပဲ ပြန်ဖြေတတ်၏။
'အနားမှာ စိတ်ချမ်းသာစရာလေးရှိနေလို့ မြန်မြန်နေပြန်ကောင်းလာတာ' ဟူ၍...။
'ကျွန်တော်က ကိုကို့ရဲ့စိတ်ချမ်းသာစရာလေးပါ' တဲ့လေ.....။
ဆေးအရှိန်နဲ့ မှိန်းနေတဲ့ ကိုကို့ရဲ့မျက်နှာချောချောကို Yibo တစိမ့်စိမ့်ငေးရင်း စက္ကန့်နဲ့အမျှ အချစ်ပိုရသည်။
Yibo ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကို အမြဲတမ်း ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ပြီးမှ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်ပျော်တတ်တဲ့ ကိုကို့ကြောင့်
'သူ့အနားက ကိုယ် ထွက်သွားမှာ ကြောက်နေသေးတာလား...?' ဟု အတွေးဝင်လာမိတိုင်း ထွက်ပြေးခဲ့မိတာတွေအတွက် Yibo စိတ်ထဲမှာလည်း အမြဲတမ်းနောင်တရနေမြဲ...။
အခုလည်း သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ကာ အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်သော ကိုကို့ရဲ့မျက်ခွံလေးတွေကို Yibo ခပ်ဖွဖွနမ်းရှိုက်လိုက်မိသည်။
ခနကြာတော့ အခန်းတံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ ဝင်လာကြသည့် လန်ညီအကိုနှစ်ယောက်ကြောင့် Yibo မျက်နှာရိပ်မျက်နှာကဲနဲ့ 'တိုးတိုးနေရန်' လှမ်းသတိပေးထားလိုက်သည်။
သူတို့ကလည်း ဒီဆေးရုံကြီးမှာ Duty cote လေးတွေနဲ့ အလုပ်သင်ဆင်းနေကြလေပြီ။
ကိုယ်ကသာ ကိုကို့အနားက မခွာချင်သူမို့ အလုပ်သင်ကို 1 လလောက် နားထားဖို့ပင် တွေးမိသေးသည်။
ကိုကို ဆိုသည်မှာလည်း ကိုယ့်အကြောင်းကို မသိတာ မရှိသည်မို့ Yibo ကို သူ့အနားကနေလည်း မခွာစေပဲ အလုပ်သင်ဆင်းနိုင်ရန် ကူညီပေးခဲ့သည်။
လူနာကို လက်တွေ့ကျကျပြုစုရသော အလုပ်သင်ပေါက်စလေးအဖြစ် ကိုကို့အနားမှာနေပြီး တစ်ချို့သော အချိန်တွေမှာမှ ဒေါက်တာရှင်းချန်တို့ အနောက်ကို လန်ညီအကိုနှစ်ယောက်နှင့်အတူလိုက်ရင်း လေ့လာမှတ်သားရသည်။
'တစ်ချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ်' ဆိုပေမယ့် ကိုကို ဆေးရုံကဆင်းပြီး စိတ်ချရသည့်အခါမှာလည်း 'အလုပ်သင် အချိန်ပို 1 လ ပိုဆင်းရမည်' ဟူသော ကိုကို့ရဲ့တောင်းဆိုချက်ကိုလည်း Yibo မငြင်းခဲ့.....။
ထိုအချိန်တွေမှာတော့ 'သူကိုယ်တိုင် ကားအကြိုအပို့လုပ်ပေးမယ်...' ဟုလည်း ကိုကို့ဘက်က ကတိပြန်ပေးခဲ့သည်။
'တကယ်တော်ပြီး လူတိုင်း အားကိုးအားထားပြုရတဲ့ Duty cote ဝတ် ဒေါက်တာလေးကို ကိုကိုက ဂုဏ်ယူဝံ့ကြွားစွာ မြင်ချင်ပါသည်' တဲ့လေ.....။
ကိုကို့ရဲ့ဆန္ဒဟာ Yibo ရဲ့ဆန္ဒဖြစ်တာကြောင့် ကိုကို ဖြစ်စေချင်သမျှကို တစ်ချက် မညည်းပဲ စိတ်ဝင်တစား ကြိုးစားပမ်းစား သူ လုပ်ကိုင်ပေးသည်။
အလုပ်ပြီးချိန် ကိုကို့ရဲ့လူနာကုတင်အနားကို Yibo ပြန်ရောက်လာချိန်တိုင်း
ကိုကို့ဆီကနေ လက်မလေးထောင်ပြကာ
'ကိုကို့ရဲ့ကလေးလေးက အတော်ဆုံးပဲ' လို့ အပြုံးနုနုလေးနဲ့ နူးညံ့စွာ ချီးကျူးစကားဆိုလိုက်တိုင်း Yibo ရင်ထဲမှာ ကြည်နူးဝမ်းသာစိတ်တွေနဲ့ ပင်ပမ်းထားသမျှတွေလည်း ယူပစ်သလို ပျောက်ကင်းသွားရစမြဲ.....။
အတွေးနယ်လွန်နေပြီး သူ့လူကြီးမျက်နှာကိုပဲ မျက်တောင်မခတ်တမ်း စိုက်ကြည့်နေကာ တစ်ယောက်တည်း ပြုံးနေလေသည့် Yibo ကြောင့် အခန်းထဲကို အခြေအနေလာမေးကြသော ကျင်းရီနဲ့စစ်ကျွေးက လူပိုကြီးတွေလို ခံစားလာရပြီးနောက် Yibo ကိုကြည့်ကာ စိတ်ထဲ ချဥ်လာကြလေသည်။
"အဟမ်း!"
"ဟာ! ကျွတ်.. ကျွတ်.. ကျွတ်... ကိုကို အိပ်နေတာ မမြင်ဘူးလား...? တိတ်တိတ်နေ..."
ကျင်းရီ ချောင်းဟန့်လိုက်တာကို အတွေးနယ်လွန်နေတဲ့ Yibo က လန့်ဖို့နေနေသာသာ သူ့ကိုကိုရဲ့လက်ကလေးကို ချက်ချင်း 'ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ်' ဟူ၍ ကလေးချော့သိပ်သလို လုပ်ပြီး အားနာခြင်းအလျဥ်းမရှိ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ လေသံခပ်ကြိတ်ကြတ်ဖြင့် သူတို့နှစ်ယောက်ဘက်ကို လှည့်ငေါက်ပါသေးသည်။
"Aww..."
"Aww..."
နှစ်ယောက်ပြိုင်တူ 'Aww...' ဟုသာ ရေရွတ်မိလိုက်ကြပါ၏။
တော်တော် အဖြစ်သည်းလွန်းသည့် ဒီအတွဲနဲ့မှ လာတွေ့သည်ကိုးးး။
သူတို့ကို မလိုတာ သိသည်နှင့် မျက်နှာတွေကို မဲ့ရွဲ့ပစ်လိုက်ကြကာ အခန်းထဲကနေ ထွက်လာလိုက်ကြသည်။
အခန်းအပြင်ရောက်မှ ကျင်းရီ နဲ့ စစ်ကျွေးလည်း တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာ အမျှင်မပြတ်စွာ အမြင်ကပ်လှစွာဖြင့် အခန်းထဲကို မျက်စောင်းလှည့်ချီလိုက်ကြသေးသည်။
လန်စစ်ကျွေး _ *အခြေအနေလာကြည့်တာမှ မထောက်ကွာ... Wang Yibo သူ့လူကြီးကို ချစ်ပြနေလိုက်တာ....!*
လန်ကျင်းရီ _ *အဖြစ်သည်းနေလိုက်ကြတာ! ငါ လင်ရမှ ဒင်းတို့ရှေ့မှာ ဒင်းတို့ထက်ကို ပို Ro ပြ ၊ ပိုအဖြစ်သည်းပြဦးမယ်...! ဟွန့်!*
ထို့နောက်တွင်တော့ အခန်းရှေ့မှ နှစ်ယောက်သား လှည့်မကြည့်စတမ်း လှည့်ထွက်သွားကြလေတော့သည်။
_______________
"ပါပီ ကိုယ်တို့လက်ထပ်ကြရအောင်..."
"ဟင်?"
ရုတ်တရက်ဆန်လွန်းတဲ့ ကို့ရဲ့စကားကြောင့် ရွှယ်ရန် မုန့်စားနေရင်း ပါးစပ်ထဲက အစားတွေပင် မျိုမချနိုင်တော့ပဲ ကြောင်အ,သွားရသည်။
အရှေ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ ကိုက သူ့အရှေ့တည့်တည့်မှာ လက်စွပ်ဗူးလေးကိုကိုင်ကာ ဒူးထောက်နေလျက်သား.....။
"Wow....."
အသံတွေကြားမှ အသိပြန်ဝင်လာတဲ့ ရွှယ်ရန် တစ်ယောက် ဘေးဘက်ဝဲယာဆီက အသံတွေကြောင့် 'သူတို့ဆေးရုံထဲမှာပဲရှိနေသေးတယ်' ဆိုတာ သတိထားမိသွားသည်။
ကိုက လူတကာလေးစားရတဲ့ ဆရာဝန်တစ်ယောက်.....။
အခုလိုမျိုး သူ့လိုယောကျာ်းတစ်ယောက် အရှေ့မှာ ဒူးထောက်ပြီး လက်ထပ်ခွင့်နေတောင်းတာကို ကို့ရဲ့လူနာတွေ ၊ ဆေးရုံဝန်ထမ်းတွေ ၊ တစ်ခြားဒေါက်တာတွေ မြင်ရင် ဘာပြောကြမလဲလေ.....?
ပတ်ဝန်းကျင်မပြောနဲ့ မိဘတွေကိုတောင် ဘယ်တော့ကမှ လှည့်မကြည့်တတ်တဲ့ တဇွတ်ထိုးကောင်လေးက အခုတော့ ကို့အတွက် ပတ်ဝန်းကျင်ကို ထည့်တွေးစဥ်းစားနေလေပြီ။
"ကို ထ, ဆေးရုံထဲမှာ ဘာလို့ ဒီလိုမျိုးကြီး ရုတ်တရက်လုပ်ရတာလဲ...? ထ,ထ"
ရွှယ်ရန် ဆွဲထူတော့ ကိုက အလိုက်သင့်လေး ထ,လာလေသည်။
"ကိုယ့်ကို ချစ်လား...?"
"မေးနေစရာလိုသေးလို့လားဗျာ...
ချစ်တာပေါ့..."
"ကိုလည်း ပါပီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်...
ဒါကြောင့် ကျန်ရှိနေတဲ့ တစ်ဘဝလုံးစာအချိန်တွေကို ကိုနဲ့အတူ ဖြတ်သန်းပေးနိုင်မလား...?"
"Wow....!"
ဘေးနားမှာ လူတွေဝိုင်းလာပြီး အော်သံတွေကလည်း ဆူလာတာကြောင့် ရွှယ်ရန် စိတ်ထဲမှာ ရှက်သလိုလို ကြည်နူးသလိုလိုနဲ့ ကို့အတွက်လည်း စိတ်ပူနေရပါသေးသည်။
"ကို့! ဆေးရုံကြီးထဲမှာလေ...
ကိုယ့်လူနာတွေမြင်ရင် မကောင်းဘူး"
ရွှယ်ရန် ခပ်တိုးတိုးပြောတော့ ကိုက နူးညံ့တဲ့အပြုံး ၊ အချစ်တွေပြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ တန်ပြန်စိုက်ကြည့်လာကာ.....
"ဘာဖြစ်လဲ အဆိုးလေးရဲ့...? မြင်ပါစေပေါ့... ကိုက ကို ကျင်လည်ရတဲ့ ဒီရပ်ဝန်းမှာ အခုလို အသိသက်သေတွေ အများကြီးရှေ့ လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာက အဆိုးလေးကို ကို တန်ဖိုးထားမြတ်နိုးလွန်းလို့... ဖြစ်နိုင်ရင် ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့ လူတွေအကုန်လုံး မြင်ရတဲ့နေရာမှာတောင် အဆိုးလေးကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းချင်တာ... လက်ထပ်ပွဲကြီးကျင်းပချင်တာ... အဆိုးလေးက ကို့အပိုင်ဆိုတာကို တစ်လောကလုံးကို သိစေချင်တာ..."
"..............."
စကားတတ်လွန်းတဲ့ ကို့ကြောင့် နောက်ဆုံးတော့ ပြောစရာစကားပျောက်ရှရသူက ရွှယ်ရန် ကိုယ်တိုင်ပါပဲ.....။
ဘေးနားကလူတွေကတော့ ကြည်နူးပျော်မြူးနေကြတဲ့ မျက်နှာတွေနဲ့ သူတို့အတွဲကို အားပေးနေကြလေရဲ့.....။
'ဒီလို နားလည်ပေးတတ်တဲ့ လူတွေအနားမှာ နေရတာလည်း တစ်မျိုးတော့ ကံကောင်းတယ်' ဟု ရွှယ်ရန် တွေးမိလိုက်ပါသေးသည်။
"Will you marry me, my bad boy? "
"Yes, my Doctor"
"Wow....!"
"Arrrrr....!"
"Eeeee.....!"
သံစုံအော်ဟစ်သံတွေကြားမှာ နှလုံးသားနှစ်စုံကလည်း ထပ်တူညီစွာ ခုန်ပေါက်မြည်ဟီးနေလေ၏။
ဗူးထဲက လက်စွပ်နှစ်ကွင်းကို တစ်ဦးကိုတစ်ဦး လဲလှယ်ဝတ်ပေးပြီးကြချိန်မှာတော့ နှစ်ဦးသား တင်းနေအောင် ဖတ်ထားမိလိုက်သည်။
နှစ်ဦးစလုံးရဲ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ ဝမ်းသာမျက်ရည်တွေပါ လည်နေကြလေသည်။
ထို့နောက်တွင်တော့ ဖတ်ထားရာမှ အသာခွာကာ အရပ်မတိမ်းမယိမ်းရှိနေသော အဆိုးလေးရဲ့နဖူးပေါ်သို့ ရှင်းချန် အနမ်းတစ်ပွင့်စွန့်ကြဲမိသည်။
ဘေးနားက Neurs တွေအပါအဝင် fujoshi တစ်သိုက်မှာတော့ နှာခေါင်းသွေးတွေပင် လျှံနေကြလေပြီ။
နဖူးကို ညင်ညင်သာသာလေး တစ်ချက်နမ်းပြီးတာနဲ့ မျက်နှာအနားကို အသာကပ်လာတဲ့ ကို့ရဲ့မျက်နှာချောချောကြောင့် ရွှယ်ရန် ရင်ထဲမှာ မီးရထားဆယ်စင်းဖြတ်ပြီး မြင်းအကောင်တစ်ရာလောက် ကဆုန်ပေါက်ပြေးနေသလို အတိုင်းမဆမရှိ မြည်ဟီးနေလေသည်။
နူးညံ့လွန်းသည်။
သိမ်မွေ့လွန်းသည်။
ပြီးနောက် အရမ်းချိုမြိန်လွန်းသည်။
ဘယ်လောက်ပဲ နမ်းရ နမ်းရ ဒီနှုတ်ခမ်းလေးက သောက်လေသောက်လေ ဘယ်တော့မှ မငတ်မပြေနိုင်သည့် တွင်းရေကြည်လေး.....။
သောက်နေကြဖြစ်ပါသော်လည်း စွဲနေနိုင်သည့် မူးယစ်ဆေးလိုမျိုး သောက်လိုက်တိုင်း ရင်ထဲငြိမ်းအေးသွားရသည့် ရေကြည်အေးလေးတစ်ခွက်ပါလေ.....။
နမ်းရှိုက်ရာမှ ခွာတော့ အဆိုးလေးမျက်နှာနဲ့အပြိုင် ဒေါက်တာ့မျက်နှာမှာပါ ခရမ်းချဥ်သီးဖြစ်လို့နေလေပြီ။
"Doctor & His Puppy" တို့
"Bad Boy and Handsome Doctor" တို့လို Fan page တွေမှာ Post တွေ Photo တွေနဲ့ ပလူပျံခဲ့သော နေ့တစ်နေ့ဆိုလည်း မှားမည်မထင်ပါလေ.....။
_______________
"အကို...
အကိုရှင်းချန်နဲ့ အကိုရဲ့ဂျူနီယာလေးတို့ လက်ထပ်တော့မယ်တဲ့...
သိပြီးပြီလား...?"
"အင်း... ယောင်လေး share ထားတဲ့ post ကို ကိုယ်မြင်ပြီးသွားပြီ..."
"အာ....."
ပြောပြီးမှ ရှီးချန် စကားကြောင့် ရှက်သွားကာ ခေါင်းလေးငုံ့သွားတဲ့ ကောင်လေးကိုကြည့်ရင်း ရှီးချန် ပြုံးနေမိသည်။
သူတို့အတွဲကတော့ ထိုကဲ့သို့ပင်...။
တစ်ယောက်ရဲ့ချစ်ခင်မှု ၊ Support မှုတွေကို တစ်ယောက်က နားလည်ပေးရင်း ယုံကြည်မှုတွေဖြင့် တွဲလက်တို့ခိုင်မြဲကြပါ၏။
_______________
"ကိုကို ဒီတစ်ဇွန်း..."
"အာ....."
Yibo ရဲ့ချော့မော့ကာ ကျွေးသည့် ထမင်းတစ်ပန်းကန်ကို ထိုနည်းအားဖြင့် ပြောင်စင်အောင်ထိ Xiao Zhan စားနိုင်လေသည်။
"Baby အလုပ်သင်သွားရဦးမှာမလား...?"
"ဟုတ်တယ် ကိုကို...
အချိန်နည်းနည်းတော့ရပါသေးတယ်...
ဆေးလေးရော သောက်လိုက်နော်..."
ဆေးလုံးတွေကို ဆေးဘူးအဖုံးလေးထဲ လုပ်နေကြ လူတစ်ယောက်လို ခပ်မြန်မြန် ထည့်ကာ ရေလေးတစ်ခွက်ပါ ငှဲ့ပေးပြီး ကိုကို့လက်ထဲကို ထည့်ပေးလိုက်သည်။
ကိုကိုကလည်း လိမ်လိမ်မာမာဆေးသောက်ပြီးနှင့် ထုံးစံအတိုင်း ပါးလေးဖောင်းပေးလာသည်။
Yibo က ထိုပါးလေးထဲကို နစ်ဝင်နေအောင်ထိ နမ်းရသည်ပေါ့...။
ထို့နောက်
ပါးနောက်တစ်ဖက်...
နဖူး...
နှုတ်ခမ်း... စသည်...
တစ်ခုပြီးတစ်ခု မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရှိုက်ပြီးသည်နှင့် ကိုကိုက ယုန်သွားလေးတွေပေါ်အောင်ထိ ပြန်ပြုံးပြတတ်သည်။
ထိုသို့ပြုံးလိုက်တိုင်း ပေါ်လာတတ်သည့် ပါးချိုင့်သေးသေးလေးကို ပိုခွက်ဝင်သွားအောင် နစ်နစ်ဝင်ဝင် ထပ်မံနမ်းရှိုက်မိတာကတော့ အပိုထပ်ဆောင်း အနမ်းလေးပေါ့လေ.....။
ကိုကိုက သဘောတကျရယ်ပြီး Yibo ရဲ့မျက်နှာအနှံ့ကို ဆွဲယူ နမ်းရှိုက်လာကာ နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးကိုလည်း အူယားတိုင်း တစ်ချက် တစ်ချက် ကိုက်တတ်သေးသည်။
ထို့ကဲ့သို့ဖြင့် အလုပ်သင်အချိန်ကို ငါးမိနစ်လောက်နောက်ကျပြီးမှရောက်သွားရချေ၏။
ခနလောက်ဝေးရရင်တောင် လွမ်းလွန်းတာမို့ မသွားခင် အပြန်အလှန်နမ်းရှိုက်မိကြတာဟာ သူတို့အတွက်တော့ လွန်မယ်မထင်ပါလေ.....။
အချိန်ငါးမိနစ်လောက် နောက်ကျရင်လည်း နောက်ဆို ကိုကို ကိုယ်တိုင်အကြိုအပို့လုပ်ပေးမယ့် အလုပ်သင် အချိန်ပို 1 လကလည်း ဆင်းရဦးမည်ဖြစ်တာကြောင့် ဉာဏ်ကောင်းလွန်းတဲ့ Yibo က မမှီမှာကို လုံးဝမကြောက်ခြင်းဖြစ်သည်။
ဒါပေမယ့် ကိုကို့ရဲ့စကားတစ်ခွန်းကြောင့် အလုပ်လုပ်ရာမှ လက်လွတ်စပယ် ဘယ်တော့မှ မလုပ်ပဲ တိကျသေချာလွန်းတာကြောင့် ဆေးရုံတွင်း အလုပ်သင်နေရာမှာ Yibo တို့က နာမည်ကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်နေလေတော့သည်။
💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓
Updated _ 2320 words 💞
Royal မျက်လုံးတွေနာနေလို့ပါဗျာ
Phone ကြည့်ချိန်တွေလည်း လျော့နေတယ်
ကြားထဲနားတဲ့ရက်တွေမှာ Ph မကြည့်မိအောင်နေပါတယ်
မျက်စဥ်းတော့ခတ်ရတာပေါ့ နော့ 🖤
မျက်လုံးတွေ ဂရုစိုက်ကြပါနော်
မျက်လုံးက လူတစ်ယောက်မှာ အရမ်းအရေးကြီးပါတယ် 💗
Covid တွေလည်း အခြေအနေဆိုးနေတာမို့ ကျန်းမာရေး အသွားအလာ အစစအရာရာဂရုစိုက်ကြပါဗျ ❤
💞 အားလုံးကို ချစ်ခင်လေးစားလျှက် 💞
Kroyalwhite💌💞🤍
Jul 7,2021 WED (Updated Day) 🖤✨
Zawgyi
ကိုကို နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္ ေဆး႐ုံေရာက္လာၾကတာ
ဒီေန႕ဆို 3 ပတ္တင္းတင္းျပည့္ေလၿပီ။
ကိုကို နိုးလာခဲ့တဲ့ ရက္နဲ႕တြက္ရင္ေတာ့ ဒီေန႕ဟာ 4 ရက္ေျမာက္ေန႕ေပါ့...။
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အေသးစိတ္ကအစဂ႐ုစိုက္မႈေလးေတြေၾကာင့္ အခုဆို ကိုကိုလည္း 'အမ်ားႀကီး သက္သာေနတယ္' ဆိုတာထက္ကိုပိုၿပီး က်န္းမာလာသည္။
တစ္ခါတစ္ေလဆို မထင္ရင္မထင္သလို ခြၽဲတတ္တဲ့ လူနာကိုကိုေၾကာင့္ Yibo မွာ ခ်စ္မဝျဖစ္ရပါေသးသည္။
ေနမေကာင္းျဖစ္မွ ပိုခြၽဲတတ္လာတဲ့ ကိုကိုရဲ႕မ်က္ႏွာတစ္ဖက္ျခမ္းေလးက 'အရင္အခ်ိန္ေတြတုန္းကလည္း သူ႕ဆီမွာ ဒီလိုေလး ေနခ်င္ခဲ့တာလား...?' လို႔ ေတြးမိတိုင္း Yibo ကိုယ့္ကိုယ္ကို မခ်င့္မရဲျဖစ္မိပါ၏။
ေဆး႐ုံအုပ္ကဆိုလွ်င္ ေနာက္တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ 'ေဆး႐ုံက ဆင္းလို႔ရၿပီ' တို႔ ၊ 'ျမန္ျမန္ေနျပန္ေကာင္းလာတာ တကယ္အံ့ဩဝမ္းသာစရာပဲ' တို႔ပင္ ေျပာေနေလၿပီ။
ထိုကဲ့သို႔ေသာ စကားေတြၾကားတိုင္း ကိုကိုက ခပ္ၿပဳံးၿပဳံးေလးပဲ ျပန္ေျဖတတ္၏။
'အနားမွာ စိတ္ခ်မ္းသာစရာေလးရွိေနလို႔ ျမန္ျမန္ေနျပန္ေကာင္းလာတာ' ဟူ၍...။
'ကြၽန္ေတာ္က ကိုကို႔ရဲ႕စိတ္ခ်မ္းသာစရာေလးပါ' တဲ့ေလ.....။
ေဆးအရွိန္နဲ႕ မွိန္းေနတဲ့ ကိုကို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာကို Yibo တစိမ့္စိမ့္ေငးရင္း စကၠန့္နဲ႕အမွ် အခ်စ္ပိုရသည္။
Yibo ရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကို အၿမဲတမ္း ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ၿပီးမွ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္တတ္တဲ့ ကိုကို႔ေၾကာင့္
'သူ႕အနားက ကိုယ္ ထြက္သြားမွာ ေၾကာက္ေနေသးတာလား...?' ဟု အေတြးဝင္လာမိတိုင္း ထြက္ေျပးခဲ့မိတာေတြအတြက္ Yibo စိတ္ထဲမွာလည္း အၿမဲတမ္းေနာင္တရေနၿမဲ...။
အခုလည္း သူ႕ရဲ႕လက္တစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ကိုကို႔ရဲ႕မ်က္ခြံေလးေတြကို Yibo ခပ္ဖြဖြနမ္းရွိုက္လိုက္မိသည္။
ခနၾကာေတာ့ အခန္းတံခါးဖြင့္သံနဲ႕အတူ ဝင္လာၾကသည့္ လန္ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္ Yibo မ်က္ႏွာရိပ္မ်က္ႏွာကဲနဲ႕ 'တိုးတိုးေနရန္' လွမ္းသတိေပးထားလိုက္သည္။
သူတို႔ကလည္း ဒီေဆး႐ုံႀကီးမွာ Duty cote ေလးေတြနဲ႕ အလုပ္သင္ဆင္းေနၾကေလၿပီ။
ကိုယ္ကသာ ကိုကို႔အနားက မခြာခ်င္သူမို႔ အလုပ္သင္ကို 1 လေလာက္ နားထားဖို႔ပင္ ေတြးမိေသးသည္။
ကိုကို ဆိုသည္မွာလည္း ကိုယ့္အေၾကာင္းကို မသိတာ မရွိသည္မို႔ Yibo ကို သူ႕အနားကေနလည္း မခြာေစပဲ အလုပ္သင္ဆင္းနိုင္ရန္ ကူညီေပးခဲ့သည္။
လူနာကို လက္ေတြ႕က်က်ျပဳစုရေသာ အလုပ္သင္ေပါက္စေလးအျဖစ္ ကိုကို႔အနားမွာေနၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အခ်ိန္ေတြမွာမွ ေဒါက္တာရွင္းခ်န္တို႔ အေနာက္ကို လန္ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ႏွင့္အတူလိုက္ရင္း ေလ့လာမွတ္သားရသည္။
'တစ္ခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္' ဆိုေပမယ့္ ကိုကို ေဆး႐ုံကဆင္းၿပီး စိတ္ခ်ရသည့္အခါမွာလည္း 'အလုပ္သင္ အခ်ိန္ပို 1 လ ပိုဆင္းရမည္' ဟူေသာ ကိုကို႔ရဲ႕ေတာင္းဆိုခ်က္ကိုလည္း Yibo မျငင္းခဲ့.....။
ထိုအခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ 'သူကိုယ္တိုင္ ကားအႀကိဳအပို႔လုပ္ေပးမယ္...' ဟုလည္း ကိုကို႔ဘက္က ကတိျပန္ေပးခဲ့သည္။
'တကယ္ေတာ္ၿပီး လူတိုင္း အားကိုးအားထားျပဳရတဲ့ Duty cote ဝတ္ ေဒါက္တာေလးကို ကိုကိုက ဂုဏ္ယူဝံ့ႂကြားစြာ ျမင္ခ်င္ပါသည္' တဲ့ေလ.....။
ကိုကို႔ရဲ႕ဆႏၵဟာ Yibo ရဲ႕ဆႏၵျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုကို ျဖစ္ေစခ်င္သမွ်ကို တစ္ခ်က္ မညည္းပဲ စိတ္ဝင္တစား ႀကိဳးစားပမ္းစား သူ လုပ္ကိုင္ေပးသည္။
အလုပ္ၿပီးခ်ိန္ ကိုကို႔ရဲ႕လူနာကုတင္အနားကို Yibo ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္တိုင္း
ကိုကို႔ဆီကေန လက္မေလးေထာင္ျပကာ
'ကိုကို႔ရဲ႕ကေလးေလးက အေတာ္ဆုံးပဲ' လို႔ အၿပဳံးႏုႏုေလးနဲ႕ ႏူးညံ့စြာ ခ်ီးက်ဴးစကားဆိုလိုက္တိုင္း Yibo ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးဝမ္းသာစိတ္ေတြနဲ႕ ပင္ပမ္းထားသမွ်ေတြလည္း ယူပစ္သလို ေပ်ာက္ကင္းသြားရစၿမဲ.....။
အေတြးနယ္လြန္ေနၿပီး သူ႕လူႀကီးမ်က္ႏွာကိုပဲ မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း စိုက္ၾကည့္ေနကာ တစ္ေယာက္တည္း ၿပဳံးေနေလသည့္ Yibo ေၾကာင့္ အခန္းထဲကို အေျခအေနလာေမးၾကေသာ က်င္းရီနဲ႕စစ္ေကြၽးက လူပိုႀကီးေတြလို ခံစားလာရၿပီးေနာက္ Yibo ကိုၾကည့္ကာ စိတ္ထဲ ခ်ဥ္လာၾကေလသည္။
"အဟမ္း!"
"ဟာ! ကြၽတ္.. ကြၽတ္.. ကြၽတ္... ကိုကို အိပ္ေနတာ မျမင္ဘူးလား...? တိတ္တိတ္ေန..."
က်င္းရီ ေခ်ာင္းဟန့္လိုက္တာကို အေတြးနယ္လြန္ေနတဲ့ Yibo က လန့္ဖို႔ေနေနသာသာ သူ႕ကိုကိုရဲ႕လက္ကေလးကို ခ်က္ခ်င္း 'ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္' ဟူ၍ ကေလးေခ်ာ့သိပ္သလို လုပ္ၿပီး အားနာျခင္းအလ်ဥ္းမရွိ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာ ေလသံခပ္ႀကိတ္ၾကတ္ျဖင့္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဘက္ကို လွည့္ေငါက္ပါေသးသည္။
"Aww..."
"Aww..."
ႏွစ္ေယာက္ၿပိဳင္တူ 'Aww...' ဟုသာ ေရ႐ြတ္မိလိုက္ၾကပါ၏။
ေတာ္ေတာ္ အျဖစ္သည္းလြန္းသည့္ ဒီအတြဲနဲ႕မွ လာေတြ႕သည္ကိုးးး။
သူတို႔ကို မလိုတာ သိသည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာေတြကို မဲ့႐ြဲ႕ပစ္လိုက္ၾကကာ အခန္းထဲကေန ထြက္လာလိုက္ၾကသည္။
အခန္းအျပင္ေရာက္မွ က်င္းရီ နဲ႕ စစ္ေကြၽးလည္း တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ အမွ်င္မျပတ္စြာ အျမင္ကပ္လွစြာျဖင့္ အခန္းထဲကို မ်က္ေစာင္းလွည့္ခ်ီလိုက္ၾကေသးသည္။
လန္စစ္ေကြၽး _ *အေျခအေနလာၾကည့္တာမွ မေထာက္ကြာ... Wang Yibo သူ႕လူႀကီးကို ခ်စ္ျပေနလိုက္တာ....!*
လန္က်င္းရီ _ *အျဖစ္သည္းေနလိုက္ၾကတာ! ငါ လင္ရမွ ဒင္းတို႔ေရွ႕မွာ ဒင္းတို႔ထက္ကို ပို Ro ျပ ၊ ပိုအျဖစ္သည္းျပဦးမယ္...! ဟြန့္!*
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ အခန္းေရွ႕မွ ႏွစ္ေယာက္သား လွည့္မၾကည့္စတမ္း လွည့္ထြက္သြားၾကေလေတာ့သည္။
_______________
"ပါပီ ကိုယ္တို႔လက္ထပ္ၾကရေအာင္..."
"ဟင္?"
႐ုတ္တရက္ဆန္လြန္းတဲ့ ကို႔ရဲ႕စကားေၾကာင့္ ႐ႊယ္ရန္ မုန့္စားေနရင္း ပါးစပ္ထဲက အစားေတြပင္ မ်ိဳမခ်နိဳင္ေတာ့ပဲ ေၾကာင္အ,သြားရသည္။
အေရွ႕ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုက သူ႕အေရွ႕တည့္တည့္မွာ လက္စြပ္ဗူးေလးကိုကိုင္ကာ ဒူးေထာက္ေနလ်က္သား.....။
"Wow....."
အသံေတြၾကားမွ အသိျပန္ဝင္လာတဲ့ ႐ႊယ္ရန္ တစ္ေယာက္ ေဘးဘက္ဝဲယာဆီက အသံေတြေၾကာင့္ 'သူတို႔ေဆး႐ုံထဲမွာပဲရွိေနေသးတယ္' ဆိုတာ သတိထားမိသြားသည္။
ကိုက လူတကာေလးစားရတဲ့ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္.....။
အခုလိုမ်ိဳး သူ႕လိုေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ အေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ၿပီး လက္ထပ္ခြင့္ေနေတာင္းတာကို ကို႔ရဲ႕လူနာေတြ ၊ ေဆး႐ုံဝန္ထမ္းေတြ ၊ တစ္ျခားေဒါက္တာေတြ ျမင္ရင္ ဘာေျပာၾကမလဲေလ.....?
ပတ္ဝန္းက်င္မေျပာနဲ႕ မိဘေတြကိုေတာင္ ဘယ္ေတာ့ကမွ လွည့္မၾကည့္တတ္တဲ့ တဇြတ္ထိုးေကာင္ေလးက အခုေတာ့ ကို႔အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထည့္ေတြးစဥ္းစားေနေလၿပီ။
"ကို ထ, ေဆး႐ုံထဲမွာ ဘာလို႔ ဒီလိုမ်ိဳးႀကီး ႐ုတ္တရက္လုပ္ရတာလဲ...? ထ,ထ"
႐ႊယ္ရန္ ဆြဲထူေတာ့ ကိုက အလိုက္သင့္ေလး ထ,လာေလသည္။
"ကိုယ့္ကို ခ်စ္လား...?"
"ေမးေနစရာလိုေသးလို႔လားဗ်ာ...
ခ်စ္တာေပါ့..."
"ကိုလည္း ပါပီေလးကို အရမ္းခ်စ္တယ္...
ဒါေၾကာင့္ က်န္ရွိေနတဲ့ တစ္ဘဝလုံးစာအခ်ိန္ေတြကို ကိုနဲ႕အတူ ျဖတ္သန္းေပးနိုင္မလား...?"
"Wow....!"
ေဘးနားမွာ လူေတြဝိုင္းလာၿပီး ေအာ္သံေတြကလည္း ဆူလာတာေၾကာင့္ ႐ႊယ္ရန္ စိတ္ထဲမွာ ရွက္သလိုလို ၾကည္ႏူးသလိုလိုနဲ႕ ကို႔အတြက္လည္း စိတ္ပူေနရပါေသးသည္။
"ကို႔! ေဆး႐ုံႀကီးထဲမွာေလ...
ကိုယ့္လူနာေတြျမင္ရင္ မေကာင္းဘူး"
႐ႊယ္ရန္ ခပ္တိုးတိုးေျပာေတာ့ ကိုက ႏူးညံ့တဲ့အၿပဳံး ၊ အခ်စ္ေတြျပည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြနဲ႕ တန္ျပန္စိုက္ၾကည့္လာကာ.....
"ဘာျဖစ္လဲ အဆိုးေလးရဲ႕...? ျမင္ပါေစေပါ့... ကိုက ကို က်င္လည္ရတဲ့ ဒီရပ္ဝန္းမွာ အခုလို အသိသက္ေသေတြ အမ်ားႀကီးေရွ႕ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတာက အဆိုးေလးကို ကို တန္ဖိုးထားျမတ္နိုးလြန္းလို႔... ျဖစ္နိုင္ရင္ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ လူေတြအကုန္လုံး ျမင္ရတဲ့ေနရာမွာေတာင္ အဆိုးေလးကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခ်င္တာ... လက္ထပ္ပြဲႀကီးက်င္းပခ်င္တာ... အဆိုးေလးက ကို႔အပိုင္ဆိုတာကို တစ္ေလာကလုံးကို သိေစခ်င္တာ..."
"..............."
စကားတတ္လြန္းတဲ့ ကို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေျပာစရာစကားေပ်ာက္ရွရသူက ႐ႊယ္ရန္ ကိုယ္တိုင္ပါပဲ.....။
ေဘးနားကလူေတြကေတာ့ ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ျမဴးေနၾကတဲ့ မ်က္ႏွာေတြနဲ႕ သူတို႔အတြဲကို အားေပးေနၾကေလရဲ႕.....။
'ဒီလို နားလည္ေပးတတ္တဲ့ လူေတြအနားမွာ ေနရတာလည္း တစ္မ်ိဳးေတာ့ ကံေကာင္းတယ္' ဟု ႐ႊယ္ရန္ ေတြးမိလိုက္ပါေသးသည္။
"Will you marry me, my bad boy? "
"Yes, my Doctor"
"Wow....!"
"Arrrrr....!"
"Eeeee.....!"
သံစုံေအာ္ဟစ္သံေတြၾကားမွာ ႏွလုံးသားႏွစ္စုံကလည္း ထပ္တူညီစြာ ခုန္ေပါက္ျမည္ဟီးေနေလ၏။
ဗူးထဲက လက္စြပ္ႏွစ္ကြင္းကို တစ္ဦးကိုတစ္ဦး လဲလွယ္ဝတ္ေပးၿပီးၾကခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွစ္ဦးသား တင္းေနေအာင္ ဖတ္ထားမိလိုက္သည္။
ႏွစ္ဦးစလုံးရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ ဝမ္းသာမ်က္ရည္ေတြပါ လည္ေနၾကေလသည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဖတ္ထားရာမွ အသာခြာကာ အရပ္မတိမ္းမယိမ္းရွိေနေသာ အဆိုးေလးရဲ႕နဖူးေပၚသို႔ ရွင္းခ်န္ အနမ္းတစ္ပြင့္စြန့္ႀကဲမိသည္။
ေဘးနားက Neurs ေတြအပါအဝင္ fujoshi တစ္သိုက္မွာေတာ့ ႏွာေခါင္းေသြးေတြပင္ လွ်ံေနၾကေလၿပီ။
နဖူးကို ညင္ညင္သာသာေလး တစ္ခ်က္နမ္းၿပီးတာနဲ႕ မ်က္ႏွာအနားကို အသာကပ္လာတဲ့ ကို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေၾကာင့္ ႐ႊယ္ရန္ ရင္ထဲမွာ မီးရထားဆယ္စင္းျဖတ္ၿပီး ျမင္းအေကာင္တစ္ရာေလာက္ ကဆုန္ေပါက္ေျပးေနသလို အတိုင္းမဆမရွိ ျမည္ဟီးေနေလသည္။
ႏူးညံ့လြန္းသည္။
သိမ္ေမြ႕လြန္းသည္။
ၿပီးေနာက္ အရမ္းခ်ိဳၿမိန္လြန္းသည္။
ဘယ္ေလာက္ပဲ နမ္းရ နမ္းရ ဒီႏႈတ္ခမ္းေလးက ေသာက္ေလေသာက္ေလ ဘယ္ေတာ့မွ မငတ္မေျပနိုင္သည့္ တြင္းေရၾကည္ေလး.....။
ေသာက္ေနၾကျဖစ္ပါေသာ္လည္း စြဲေနနိုင္သည့္ မူးယစ္ေဆးလိုမ်ိဳး ေသာက္လိုက္တိုင္း ရင္ထဲၿငိမ္းေအးသြားရသည့္ ေရၾကည္ေအးေလးတစ္ခြက္ပါေလ.....။
နမ္းရွိုက္ရာမွ ခြာေတာ့ အဆိုးေလးမ်က္ႏွာနဲ႕အၿပိဳင္ ေဒါက္တာ့မ်က္ႏွာမွာပါ ခရမ္းခ်ဥ္သီးျဖစ္လို႔ေနေလၿပီ။
"Doctor & His Puppy" တို႔
"Bad Boy and Handsome Doctor" တို႔လို Fan page ေတြမွာ Post ေတြ Photo ေတြနဲ႕ ပလူပ်ံခဲ့ေသာ ေန႕တစ္ေန႕ဆိုလည္း မွားမည္မထင္ပါေလ.....။
_______________
"အကို...
အကိုရွင္းခ်န္နဲ႕ အကိုရဲ႕ဂ်ဴနီယာေလးတို႔ လက္ထပ္ေတာ့မယ္တဲ့...
သိၿပီးၿပီလား...?"
"အင္း... ေယာင္ေလး share ထားတဲ့ post ကို ကိုယ္ျမင္ၿပီးသြားၿပီ..."
"အာ....."
ေျပာၿပီးမွ ရွီးခ်န္ စကားေၾကာင့္ ရွက္သြားကာ ေခါင္းေလးငုံ႕သြားတဲ့ ေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း ရွီးခ်န္ ၿပဳံးေနမိသည္။
သူတို႔အတြဲကေတာ့ ထိုကဲ့သို႔ပင္...။
တစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ခင္မႈ ၊ Support မႈေတြကို တစ္ေယာက္က နားလည္ေပးရင္း ယုံၾကည္မႈေတြျဖင့္ တြဲလက္တို႔ခိုင္ၿမဲၾကပါ၏။
_______________
"ကိုကို ဒီတစ္ဇြန္း..."
"အာ....."
Yibo ရဲ႕ေခ်ာ့ေမာ့ကာ ေကြၽးသည့္ ထမင္းတစ္ပန္းကန္ကို ထိုနည္းအားျဖင့္ ေျပာင္စင္ေအာင္ထိ Xiao Zhan စားနိုင္ေလသည္။
"Baby အလုပ္သင္သြားရဦးမွာမလား...?"
"ဟုတ္တယ္ ကိုကို...
အခ်ိန္နည္းနည္းေတာ့ရပါေသးတယ္...
ေဆးေလးေရာ ေသာက္လိုက္ေနာ္..."
ေဆးလုံးေတြကို ေဆးဘူးအဖုံးေလးထဲ လုပ္ေနၾက လူတစ္ေယာက္လို ခပ္ျမန္ျမန္ ထည့္ကာ ေရေလးတစ္ခြက္ပါ ငွဲ႕ေပးၿပီး ကိုကို႔လက္ထဲကို ထည့္ေပးလိုက္သည္။
ကိုကိုကလည္း လိမ္လိမ္မာမာေဆးေသာက္ၿပီးႏွင့္ ထုံးစံအတိုင္း ပါးေလးေဖာင္းေပးလာသည္။
Yibo က ထိုပါးေလးထဲကို နစ္ဝင္ေနေအာင္ထိ နမ္းရသည္ေပါ့...။
ထို႔ေနာက္
ပါးေနာက္တစ္ဖက္...
နဖူး...
ႏႈတ္ခမ္း... စသည္...
တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး နမ္းရွိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုကိုက ယုန္သြားေလးေတြေပၚေအာင္ထိ ျပန္ၿပဳံးျပတတ္သည္။
ထိုသို႔ၿပဳံးလိုက္တိုင္း ေပၚလာတတ္သည့္ ပါးခ်ိဳင့္ေသးေသးေလးကို ပိုခြက္ဝင္သြားေအာင္ နစ္နစ္ဝင္ဝင္ ထပ္မံနမ္းရွိုက္မိတာကေတာ့ အပိုထပ္ေဆာင္း အနမ္းေလးေပါ့ေလ.....။
ကိုကိုက သေဘာတက်ရယ္ၿပီး Yibo ရဲ႕မ်က္ႏွာအႏွံ႕ကို ဆြဲယူ နမ္းရွိုက္လာကာ ႏွာေခါင္းလုံးလုံးေလးကိုလည္း အူယားတိုင္း တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ကိုက္တတ္ေသးသည္။
ထို႔ကဲ့သို႔ျဖင့္ အလုပ္သင္အခ်ိန္ကို ငါးမိနစ္ေလာက္ေနာက္က်ၿပီးမွေရာက္သြားရေခ်၏။
ခနေလာက္ေဝးရရင္ေတာင္ လြမ္းလြန္းတာမို႔ မသြားခင္ အျပန္အလွန္နမ္းရွိုက္မိၾကတာဟာ သူတို႔အတြက္ေတာ့ လြန္မယ္မထင္ပါေလ.....။
အခ်ိန္ငါးမိနစ္ေလာက္ ေနာက္က်ရင္လည္း ေနာက္ဆို ကိုကို ကိုယ္တိုင္အႀကိဳအပို႔လုပ္ေပးမယ့္ အလုပ္သင္ အခ်ိန္ပို 1 လကလည္း ဆင္းရဦးမည္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဉာဏ္ေကာင္းလြန္းတဲ့ Yibo က မမွီမွာကို လုံးဝမေၾကာက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ဒါေပမယ့္ ကိုကို႔ရဲ႕စကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ အလုပ္လုပ္ရာမွ လက္လြတ္စပယ္ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ပဲ တိက်ေသခ်ာလြန္းတာေၾကာင့္ ေဆး႐ုံတြင္း အလုပ္သင္ေနရာမွာ Yibo တို႔က နာမည္ႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။
💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓
Updated _ 2320 words 💞
Royal မ်က္လုံးေတြနာေနလို႔ပါဗ်ာ
Phone ၾကည့္ခ်ိန္ေတြလည္း ေလ်ာ့ေနတယ္
ၾကားထဲနားတဲ့ရက္ေတြမွာ Ph မၾကည့္မိေအာင္ေနပါတယ္
မ်က္စဥ္းေတာ့ခတ္ရတာေပါ့ ေနာ့ 🖤
မ်က္လုံးေတြ ဂ႐ုစိုက္ၾကပါေနာ္
မ်က္လုံးက လူတစ္ေယာက္မွာ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္ 💗
Covid ေတြလည္း အေျခအေနဆိုးေနတာမို႔ က်န္းမာေရး အသြားအလာ အစစအရာရာဂ႐ုစိုက္ၾကပါဗ် ❤
💞 အားလုံးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္ 💞
Kroyalwhite💌💞🤍
Jul 7,2021 WED (Updated Day) 🖤✨