She survived because the fire inside her burned brighter than the fire within her.
———————-
Martin's POV
Sigurado na ako na gumagawa na ng sariling imbestigasyon si Matthias. Praning ang isang iyon. Siguradong pinapa-imbestigahan na nito kung sino talaga si Evie Marie Valderama. I needed to talk to Elodie. Kailangang mabigyan ko siya ng heads up.
Pero kung kakausapin ko naman si Cesar at sabihin ang nangyari sa anak niya, siguradong mas lalong magkakagulo. Mas maiipit ako. Dahil paniguradong magwawala si Cesar at damay ako doon dahil bakit hindi ko sinabi sa kanya ang totoong nangyari sa anak niya. Malalaman din ni Matthias na hindi talaga namatay ang babaeng pina-dispose niya.
Naihilamos ko ang kamay sa mukha ko. Mas masakit sa ulo ang sitwasyong napasukan ko ngayon. I was in the middle of two demons who would do anything to protect their children. At siguradong ako ang talo sa sitwasyon na ito.
Narinig kong tumutunog ang telepono kong nakatago sa cabinet. The burner phone that I use for my underground works. Tumayo ako at kinuha iyon. Napakunot ang noo ko dahil unknown number ang tumatawag. Who could this be?
"Who's this?" Seryosong tanong ko.
Matagal bago may sumago sa kabilang linya.
"You said, whenever I need your help you'll be here." Nanginginig ang boses ng babae. Halatang papaiyak. "I don't know what to do. Please help me." Ngayon ay tuluyan na itong umiyak.
Napakunot ang noo ko tapos ay tiningnan ko ang number ng telepono na naroon. "Elodie?" Paniniguro ko.
"Please help me, Martin."
Malalakas na hagulgol ang narinig ko.
"Elodie! Hey! What's going on?" Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Ganitong-ganito ang nararamdaman ko noong natagpuan ko siyang nag-aagaw-buhay.
Pero wala na akong narinig na sagot. Mahina akong napamura at nang mag-hello ako uli ay busy tone na ang naririnig ko. Sinubukan kong tawagan ang number at para akong nakahinga ng maluwag nang sagutin niya ang tawag ko.
"Hey. What's wrong?" Kinakabahang tanong ko.
Humihikbi siya. "Busy ka ba? Can you go to my place? I just need someone to talk."
"Okay. Give me your address. I'll be there."
Wala na akong narinig na sagot sa kanya at maya-maya ay text message ang na-receive ko. Address kung saan siya tumutuloy.
Agad kong dinampot ang susi ng sasakyan ko at nag-drive patungo sa address na ipinadala niya. Tumingin ako sa relo at pasado alas-onse na iyon. I knew something happened kaya kahit ganitong dis-oras ng gabi ay tumatawag sa akin si Elodie. Ipinarada ko ang sasakyan ko sa tapat ng building na tinutuluyan niya.
Hindi agad ako nag-buzz nang makarating sa unit niya. Nakatayo lang ako doon at ilang beses na huminga ng malalim. Nang makakuha ako ng lakas ng loob ay pinindot ko ang buzzer. Hindi pa agad bumukas kaya naka-tatlong ulit pa ako ng pindot ng buzzer bago binuksan iyon.
Marahan kong itinulak ang pinto at nakita kong nagkalat ang mga gamit ni Elodie sa paligid. May nangyari kaya dito? Pinasok ba siya ng masamang loob?
"Elodie?" Dahan-dahan akong pumasok at naabutan ko siyang nakasalampak sa sahig malapit sa couch at parang tulala na nakatingin sa kung saan. Nakatapi lang ito ng tuwalya at sigurado akong wala itong suot na kahit na anong panloob.
"Jesus. What happened to you?" Agad ko siyang nilapitan at tiningnan kung may masamang nangyari sa kanya. Tumingin siya sa akin at parang hindi niya ako nakikilala. Ang tagal bago nag-register sa kanya kung sino ako. At nang makilala niya ay nakita kong nagliwanag ang mukha tapos ay humagulgol ng iyak at yumakap sa akin ng mahigpit.
"I don't want those monsters to hurt me again. I've suffered enough. I don't want them to do that nightmare to me again."
Nanginginig ang katawan ni Elodie habang nakayakap sa akin. Ramdam na ramdam ko ang takot niya.
"Something happened?" Kinakabahang tanong ko.
Marahang siyang lumayo sa akin at humihikbi.
"I was a clean woman before. I was saving myself for my future boyfriend or husband." Ngumiti siya ng mapakla. "I wanted to be the perfect woman. That when someone marries me and when I walked down the aisle, I'll be pure."
Hindi ako sumagot. Tingin ko ay talagang malaki ang problema niya ngayon.
"But those monsters took everything from me." Muli ay humagulgol siya.
Was she going to tell me what happened to her? She looked at me with pleading eyes.
"They raped me. They tried to kill me." Nanginginig ang boses niya nang sabihin iyon.
I've heard her stories over and over when she was still staying in Mervin's clinic. But hearing this from her was really heartbreaking. I could feel her pain and suffering. I could feel her disgust to herself. I knew she was blaming herself for what happened to her.
"I should have gone home. I shouldn't go back. I shouldn't go to that place," walang tigil sa pag-iyak si Elodie.
Napahinga lang ako ng malalim at niyakap siya. I knew what she's been going through. Napakahirap ng may ganitong pinagdadaanan na walang masabihan at ang tanging magagawa lang ay kimkimin iyon sa sarili. No one would understand her pain. No one would understand why she was feeling lost and empty kahit pa nga pilitin niyang maging normal.
And Elodie was like that for months. Living like there was nothing happened to her. She was trying to forget her nightmare and projecting it to something else. But I knew one day she would snap, and that day was today.
"Binaboy nila ako. Paulit-ulit. Wala akong magawa. Lahat ng kababuyan ginawa nila sa akin. Nagmamakaawa ako pero bingi sila. And they tried to kill me," humarap sa akin si Elodie at hinawakan pa ang mukha ko. "They shot me." Tinanggal niya ang nakataping tuwalya sa katawan niya at ipinakita sa akin ang dalawang peklat na tama ng bala sa katawan niya. Isa sa dibdib at isa sa tiyan. "These. These scars would always be a reminder of what they did to me."
Napalunok ako. I've seen Elodie naked before when I was saving her. Pero ibang sitwasyon ngayon. Her body was fully healed. Tanging mga peklat na lang ang naiwan sa katawan niya. Her plump breasts were inviting to be touched. Her soft skin was inviting to be sniffed. And her fucking sexy and long thighs. What's between her thighs was the most delectable pussy that I've seen for a while.
Gago ka, Ted. Gago ka. She was asking for your help. Hindi mo dapat mina-manyak.
Napabuga ako ng hangin at pilit na kinakalma ang sarili ko. Bakit naman kasi kailangan pa niyang maghubad sa harap ko? I've been deprived of sex the past months. Ang tanging release nga lang na nagawa ko ay ng magkulong ako sa banyo at pantasyahin siya. Tapos ngayon ganito pa? Torture ba itong ginagawa sa akin?
I cleared my throat and looked somewhere else. I kept on thinking about something else. The hatred that I felt for the Baldomero brothers. Mukha ni Declan. Tama. Ang nakakainis at nakakapikon na mukha ni Declan. Nakakawala ng libog kapag naiisip ko kahit pangalan pa lang ng lalaking iyon. Siguradong mapapalitan ng inis ang init na nararamdaman ko.
"I've tried so hard to act like nothing happened to me. My dad keeps on asking me what happened. Where did I go? Puwede ko bang sabihin sa kanya na binaboy ako?" Umiiyak pa rin si Elodie sa harap ko.
Napa-whew ako at pilit na itinapi sa katawan niya ang tuwalyang inalis niya.
"Why don't you wear something first? Then we will talk about whatever you want to talk about," napabuga ako ng hangin. Pakiramdam ko ay tuyot na tuyot ang lalamunan ko sa uhaw.
Pinahid ni Elodie ang mga luha niya at tumayo tapos ay pumasok sa kuwarto. Hindi naman niya isinara ang pinto. Naririnig ko siyang nagbubukas ng mga cabinets. At talaga namang nakaka-tempt tingnan kung ano ang ginagawa niya doon.
Look away. Look the fuck away. Don't you dare look.
But I didn't listen to what my mind was telling me. I gave in and looked at what she was doing inside her room.
Elodie was totally naked standing in front of the mirror. She was looking at herself. Checking her scars. Her face. She wiped the tears from her eyes, and she took something and wore it. She bended a little and I saw her rounded butt waving in the air. It was like saying hello to me and telling me to smack it.
Jesus Christ. What the hell am I thinking? Kung ano-ano na ang pumapasok sa isip ko. I moved a bit and gently moved my cock that was straining inside my boxers. My pants felt so tight right now and I needed to relax.
Tumayo ako at tinungo ang kusina ni Elodie. Binuksan ko ang ref at kumuha ako ng tubig. Kailangan kong kumalma.
Patuloy ako sa pag-inom nang maramdaman kong nakatayo na siya hindi kalayuan sa akin. Nakita ko siyang nakatingin sa akin at ngayon ay nakabihis na.
Naibuga ko ang tubig na iniinom ko nang makita ko ang suot niya.
"I-Is that what you're going to wear?" Pinapahid ko ang tubig na nagkalat sa bibig ko.
Inosenteng tiningnan ni Elodie ang sarili niya. "There's something wrong with this?"
Napalunok ako. Ang init na nararamdaman ko ay lalo lang sumilab. She was not wearing a shorts but a black boyleg panties. She matched it with a fitted flesh-colored tube top, and she was still almost naked in front of me.
Napakamot ako ng ulo at pilit na ngumiti sa kanya. Mukhang hindi naman ako puwedeng makipagtalo ngayon sa babaeng ito.
"I-It's fine. It's fine." Bahagya pa akong pumiyok nang sabihin iyon at muling uminom sa hawak kong lalagyan ng tubig. Halos maubos ko ang laman 'non.
Shit. Kasama ko ng ilang buwan si Elodie, and I knew how sexy she was but right now, she was a seductress kahit wala siyang ginagawa sa akin. She was just being herself. The broken and weak woman that needed saving.
At doon yata ako nati-turn on.
Putangina. What the fuck was wrong with me? Ramdam kong ang kaninang pinapakalma kong nasa pagitan ng hita ko ay nagwawala na naman ngayon. Mas nagagagalit nga. No. Wrong. Deprived lang ako sa sex kaya ako nagkakaganito. Masyado akong na-focus sa mga nangyari nang nagdaang mga buwan. All I needed right now was to fuck someone and I'll be fine. I can find a woman that I can fuck. I have them on my phone list.
Pero muli ay napatingin ako sa gawi ni Elodie na ngayon ay nakaupo na sa sofa at tahimik na nag-iisip. Kitang-kita ang kainosentehan sa hitsura. Hindi niya alam na nagwawala na ang alaga ko para sa kanya.
Ilang beses akong huminga ng malalim at dahan-dahang lumakad palapit sa kanya. Tumingin siya sa akin nang umupo sa ulo ng sofa. Talagang malayo sa kanya. Napabuga pa ako ng hangin dahil naipit ang alaga ko nang maupo ako. 'Tangina ang sakit.
"Martin, do you think kasalanan ko kung bakit nangyari sa akin iyon?" Ngayon ay nagsisimula na naman siyang umiyak.
Sunod-sunod ang iling ko. "You were just at the wrong place at the wrong time. And assholes like them really exist. It was their fault that they couldn't keep their cocks inside their pants."
And I needed to remind that to myself too. I needed to keep my fucking cock inside my pants kahit pa nga talagang nakaka-demonyo ang hitsura ni Elodie sa harap ko.
"If I tell you something that I did, would you understand?" Napapikit-pikit pa siya habang nakatingin sa akin.
Kumunot ang noo ko. "You did something?"
"I wanted revenge, Martin. The nightmare that they did to me keeps on coming back. I wouldn't be normal as long as I know that they are all alive. I wanted them dead." Napakagat-labi pa siya tapos ay lumapit sa akin. Nanigas ang katawan ko nang hawakan niya ang mga kamay ko. "I did something."
"What did you do?" Seryosong tanong ko.
"I killed someone."
Pakiramdam ko ay binuhusan ng malamig na tubig ang libog na nararamdaman ko sa sinabi niya.
"What? What the fuck are you talking about?"
Hindi siya sumagot pero tumayo siya at kinuha ang isang bag. Inilabas doon ang mga damit na punong-puno ng dugo. Nagpapalit-palit ang tingin ko sa kanya at sa mga gamit na naroon.
"What is this, Elodie? What did you do?" Ngayon ay talagang kinakabahan na ako para sa kanya.
"He begged me to shoot him. He said I am doing him a favor. I was angry. I wanted to get even," umiiyak na sabi niya.
Tiningnan ko ang mga damit at punong-puno iyon ng dugo. Mahina akong napamura nang makita ko doon ang baril na ibinigay ko sa kanya. Tiningnan ko at nakita kong kulang ng isang bala.
"Who did you kill?"
Hindi siya makasagot at kitang-kita ang takot sa mukha niya.
"Who did you kill, Elodie?" Ngayon ay matigas na ang boses ko.
"Pol Baldomero." Napasubsob siya sa mga palad niya.
Napapikit ako at parang nanghihinang napaupo.
And this is bad. This is fucking bad.
This will change everything.