Medya: Fatih
**
Arda: Günaydın
Bilinmeyen: Bir sn
Bilinmeyen: Sen bana kendi isteğinle mi yazdın?
Bilinmeyen çevrimdışı
Arda: Hey
Arda: Ne oldu ya?
Bilinmeyen çevrimiçi
Bilinmeyen: Sen günaydın yazınca, ben de gelinlik modellerine bakayım dedim
Bilinmeyen: Bir kaç tane beğendiğim oldu, atayım mı?
Arda: Allah'ım sen akıl fikir ver şu kıza ya
Bilinmeyen: Amin
Bilinmeyen: Neyse niye yazdın sen?
Arda: Yazmak da mı suç oldu?
Bilinmeyen: Benden ne isteyecen? Bilgi mi?
Arda: Gibi gibi
Bilinmeyen: Söyle rusçocuğu
Arda: Ben
Arda: Rus
Arda: Değilim!
Bilinmeyen: Öylesin bebeğim şşş
Bilinmeyen: Ama konumuz bu değil
Bilinmeyen: Nah sana ipucu
Bilinmeyen: Bb
Bilinmeyen Numara çevrimdışı
**
Arda'dan
Sıkıntılı bir nefes verdim ve telefonumu masanın üzerine ters çevirerek koydum. Gözlerim tam karşımda oturan Erkin'e kaydığında, Gülce'yi kesmek ile meşgul olduğunu fark ettim. Gülümsedim.
Tam olarak iki yıldır Gülce'yi seviyordu fakat Gülce bunun farkında değildi. Hayır yani bir insan, başka bir insanın kendinden hoşlandığını nasıl anlamaz ki?
Sağ elimdeki kahve bardağımdan bir yudum aldım. Aslında açtım ve aç karna kahve içmek pek de iyi değildi. Fakat ilk dersiniz ton ton İsoylaysa, işte o zaman ayılmak zorundasınız. Çünkü adam her derse girdiğinde ilk olarak şarkı söylüyor ve kulaklarımızın içine ediyor.
''Vay bro kimi kesiyorsun?''
Arkamdan gelen sese döndüğümde Fatih'i görmem ile göz devirdim. Salak çocuk yine kantin sırasında en öne geçmiş olacak ki, yüzü gülüyordu. Elinde salladığı meyve suyu da bunu doğrulamıştı.
"İnsanların haklarını niye yiyorsun pezevenk?" dedim ve ona doğru yavaş bir yumruk savurdum. Gülerek geriye doğru bir adım attı. "İnsanların hakkını yemiyorum, insanlar haklarını bana veriyor. Ne yapayım, kızlar cazibeme dayanamıyor!" dedi, komik bir hiddetle.
Fatih ile çift yumurta ikiziydik. Fakat ikiz olmayı bırakın, kardeş olarak bile birbirimize benzemiyorduk. Ne görünüş olarak, ne de davranış olarak. Tamamen iki yabancı gibiydik.
Bir sandalye alıp soluma oturduğunda, gözlerini Erkin'e çevirdi. O da biliyordu, Erkin'in Gülceye olan aşkını. İşte ikimizin de ortak bir noktası vardı.
Erkin'i Gülce'den uzak tutmak.
Çünkü Gülce, hiç ona göre birisi değildi. Hem ayran gönüllüydü, hem de 'kötü' diye tanımlanabilecek kızlardandı. İşte, kızların 'Bad Boy' sevdası olduğu gibi bazı erkekler de 'Bad Girl' seviyordu. Fakat Erkin'in bu sevdası, onu çok fazla yıpratıyordu.
"Erkin! Namusum bak hele buraya!"
Fatih'in seslenmesi ile sessizce kıkırdadım. Gözlerim Erkin'e kaydığında, bize doğru öldürücü bakışlar atıyordu. E haklıydı tabi. Çünkü Fatih seslendikten hemen sonra Gülcelere bu tarafa dönmüşlerdi ve Erkin ile Gülce göz göze gelmişti.
Erkin, hiç bir şey olmamış gibi, sanki Gülce ona bakmamış gibi bize döndüğünde Fatih ile birbirimize baktık. Kahkaha atmamak için zor duruyorduk.
"Bakıyordum ya kanka. Ayıp yani. Söyle ne diyeceksen." dedi titrek bir sesle. Derin derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışıyordu yavrucağızım. Halbuki Gülce'nin umurunda bile değildi. Sadece masaya bir bakış atmış ve önüne dönmüştü.
"Diyorum ki, bu gün içine düştüklerin yarın bok çukuruna düşürür seni. Dikkat et."
Gözlerim hızla Fatih'e döndüğünde, birbirimize alttan alttan bakışlar gönderiyorduk. Güzel laf sokmuştu şerefsiz. Erkin, hiç bir şey demese de derin bir iç çekmişti.
Bir anda iki tane elin gözlerimi kapatması ile neye uğradığımı şaşırdım. Ellerin ince ve küçük olmasından kız eli olduğunu anlamıştım. Aklıma gelen fikir ile, hevesli bir şekilde konuştum.
"Anonim hanımım? Sen misin yoksa!" dediğimde gözlerimdeki eller yavaşça indi. Hızlı bir şekilde omzumun üstünden baktığımda, gördüğüm çatık kaşlar ile yüzüm düştü. Ayza gelmişti.
Sinirli bir şekilde Erkin'in yanına geçip oturduğunda, ona mahcup bir şekilde baktım. Ah, neden anonim olsun ki? Sonuçta konuşalı daha bir hafta oluyordu. Direkt karşıma çıkacak olsa, adını söylerdi herhalde.
"Kanki, ne anonimi bu? Hayırdır?"
Erkin'in sorduğu soru ile, bütün gözler bana döndü. Titrek bir iç çektim. Normalde gözlerin üstümde olmasına alışık değildim, arkadaşlarımlayken bile hiç rahat hissetmezdim. Okulun popüler çocuğu olmaktan da bu yüzden nefret ediyordum. Bütün gözler, sürekli üstümdeydi.
"Bir kız, bana aşıkmış sanırım"
"Arda, okulun yarısı sana aşık. Hatta 11-A'daki İbo bile. " Ayza'nın dediği ile kahkaha atmıştık. Her ne kadar kabul etmek istemesem de doğruydu.
Kabul etmek istememememin nedeni, asla ona karşılık veremeyeceğim için üzülmesiydi. Keşke elimden bir şey gelseydi, ama maalesef yapabileceğim hiç bir şey yoktu.
"Yani açık ol, tam olarak ne oldu?" diye devam ettirdi cümlesini.
Güldüm ve söyleyeceğim şeyleri aklımda toparlamaya çalıştım. Bunu yapana kadar canım çıkıyordu. "Bir kız, bana anonimden yazmaya başladı. Bir kaç gündür falan konuşuyoruz. Fakat... ne bileyim normal kızlar gibi değil. Hatta baya değişik. Konuşması, üslubu. Onunla konuştuğum kadar sizinle rahat konuşamıyorum mesela." dediğimde Erkin, elindeki su şişesinden biraz su fırlattı.
"Ay götüme bak sen! İki günlük kıçı kırık kıza sattı bizi!"
"Sen de bizi satmıştın göt Erkin, hatırlatırım" dedi Fatih, komik bir kızgınlıkla.
"Allah aşkına olaya odaklanabilir miyiz? Çocuk, kızla konuşurken ne kadar rahat olduğundan bahsediyor!" dedi Ayza ve bana döndü. "Kanka, ben sana söyliyim bu kız seni on güne nikah masasına oturtur. Ayağını denk al, benden önce evlenemezsiniz!" dedi.
Onun bu haline gülerken, aklıma gelen kişi ile kaşlarım çatıldı. Sedef yoktu?
"Ayza, onu bunu bırak da Sedef nerede?" dediğimde Ayza yerinde doğruldu. "Şey.. boş ver kanka, kızsal bir şey. Ama iyi, evde." dediğinde başımla onayladım.
"Ya sizin bilip de bizim bilmediğimiz kızsal bir şey kaldığını sanmıyorum Ayza?" dedi Fatih.
"Çocuk doğru söylüyor. Regl olduysa söyleyebilirsin. Bunun kadar doğal bir şey yok ki."
Ayza göz devirdi. "Ben de biliyorum söyleyebileceğimi. Sizi geçiştirmek için öyle dedim. Regl değil, ama nerede olduğunu da size söyleyemem. Söz verdim." dedikten sonra Fatih'e döndü.
"Ayrıca..." dedikten sonra gülümsedi.
"Sana öyle şeyler anlatırım ki Fatih, erkek olduğun için kurban kesersin"
Fatih, ellerini iki yana açıp teslim olurmuş gibi havaya kaldırdı. "Aman aman, kalsın ben almayayım." dediğinde gülümsedik. Tam o anda zilin çalması ile, hepimiz kafamızı sabır istercesine havaya kaldırdık.
"Rabbim sen yardımcımız ol!" dedi Ayza, yüksek bir sesle. Ardından ayağa kalktı.
"Aaamin!" dedik hepimiz aynı anda ve biz de ayağa kalkarak onun peşinden yürümeye başladık.
....
Selam!
Bu bölümde tüm kadroyu az da olsa tanımanızı istedim. Umarım beğenmişsinizdir.