Jungkook ff - Heartless

Κεφάλαιο 16

Ο Taehyung σε πήγε στο μπαλκόνι του σπιτιού καθώς ήξερε ότι αυτό ήταν το αγαπημένο σου σημείο αυτού του σπιτιού κάθε βράδυ χρόνια πριν. Το μέρος, η θέα την νύχτα και όλα ήταν ακόμα ίδια και γνωστά. Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Τρόμαξες λίγο καθώς ο Taehyung συνέχισε να σου κρατάει το χέρι και να σε γέρνει προς τα μπροστά. Λοιπόν αυτό πρέπει να είναι το μόνο διαφορετικό πράγμα σε αυτό το μπαλκόνι. Υπήρχε μια θέση η οποία έμοιαζε σαν παγκάκι αλλά ήταν καλυμμένη με ύφασμα. Και μπορούσες να δεις πολλά μαξιλάρια και απαλές κουβέρτες πάνω του. Ήταν υπέροχο για κάποιον να κάτσει να ξεκουραστεί εδώ ενώ θαυμάζει τον νυχτερινό ουρανό.

Taehyung: Ας μιλήσουμε εδώ.

Έσπασε το ενθουσιασμένο πρόσωπο σου πριν και οι δύο σας πάρετε μια θέση δίπλα ο ένας στον άλλον.

Μάγδα: Είναι πολύ όμορφα εδώ! Μου αρέσει πάρα πολύ!

Είπες με ένα λαμπερό χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη σου καθώς τα μάτια σου συνέχισαν να κοιτάζουν γύρω γύρω το μπαλκόνι και την νυχτερινή θέα.

Μάγδα: Το έφτιαξες αυτό μόνο σου? Σχεδίασες τα πάντα?

Ο Taehyung απλά γέλασε όταν άκουσε τις λέξεις σου.

Taehyung: Είναι το σπίτι του Jungkook οπότε εκείνος σχεδίασε τα πάντα μαζί και αυτό.

Το λαμπερό σου χαμόγελο αργά εξαφανίστηκε καθώς του έδειξες το ενοχλημένο πρόσωπο σου.

Μάγδα: Oh βασικά είναι πολύ ωραίο για να είμαι ειλικρινής. Θα μπορούσα να το σχεδιάσω ακόμα καλύτερα.

Χλεύασες ενώ ο Taehyung απλά γέλασε.

Taehyung: Έχεις πολύ πλάκα Μάγδα.
Μάγδα: Όχι δεν είμαι. Παρεμπιπτόντως πως ήταν η ζωή σου στην Ιαπωνία?

Επιτέλους του έκανες μια ερώτηση.

Taehyung: Όχι πολύ χάλια. Ήμουν σε ένα σχολείο για να μπορέσω να συνεχίσω τις σπουδές μου πριν και αφού το τελείωσα αυτό, η κυβέρνηση με έστειλε πάλι εδώ πέρα για να συνεχίσω. Δεν ήξερα ότι θα ήσουν και εσύ μαζί μου.
Μάγδα: Πραγματικά θα ήθελα να πάω στην Ιαπωνία. Μάλλον την επόμενη φορά.
Taehyung: Μπορώ να σε πάω εκεί πέρα. Υπάρχουν πολύ όμορφα μέρη.
Μάγδα: Αυτό είναι υπέροχο!

Είπες ενθουσιασμένη με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο σου.

Taehyung: Λοιπόν... Είσαι εντάξει τώρα?

Σε ρώτησε προσεκτικά με χαμηλό τόνο στην φωνή του.

Μάγδα: Τι? Πραγματικά είμαι εντάξει δεν χρειάζεται να ανυσηχείς για μένα.
Taehyung: Όχι εννοώ με αυτό που είχες. Γίνεται χειρότερο?
Μάγδα: Oh λοιπόν νομίζω ότι το έχω ξεπεράσει ήδη από τότε που ήρθες εδώ. Μπορώ να έρχομαι κοντά με τον Jungkook και να τον βρίζω μπροστά του πλέον. Νομίζω ότι δεν χρειάζομαι πλαφόν φάρμακα.
Taehyung: Ah αυτό είναι τέλειο. Και μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?
Μάγδα: Oh φυσικά τι είναι?