Efteling na sluitingstijd

23.

'Dat had je gedacht, lelijke heks!' riep Rosa boos. Ze richtte de Twinkeltoorts op de fonteintjes, schreeuwde 'Illumina fantasia!' en zwaaide 'm daarna in het rond. Verwonderd keken ze op. De fonteinen kwamen omhoog en spoten Visculamia helemaal onder. 'Arrgh, is dit alles wat jullie kunnen?' riep ze boos, 'Dachten jullie nou echt dat jullie me daarmee konden verslaan?' Ze draaide wat met haar armen en riep toen 'No normalis, Symbolica in fumus!' ze zagen hoe Symbolica in rook opging. 'Dan maar op deze manier!' gniffelde ze. Ronnie werd kwaad en greep de Twinkeltoorts uit Rosa's hand. Boos liep hij naar Visculamia. Hij richtte het haar kant op en riep 'Illumina fantasia!' Uit de Twinkeltoorts kwam een enorme energie vrij die Visculamia door een raam van Polles Keuken gooide. Snel renden ze het restaurant binnen om te kijken of Visculamia het opgegeven had, maar ze stond op en riep 'Twinkeltoorts de mius!' Als door een magneet aangetrokken, vloog de Twinkeltoorts recht in Visculamia's handen.
Vol concentratie hield ze de toorts vast en krijste ze 'ILLUMINA FANTASIA!' Ze zwaaide de toorts agressief in de rondte. Maar toen zagen Rosa en Ronnie pas wat ze had gedaan. Het gebouw van Polles Keuken verdween. 'Oh nee!' slaakte Rosa en ze rende naar buiten. Langzaam zagen ze alle gebouwen om hen heen verdwijnen. 'Jammer van het Spookslot, maar dat heb ik er wel voor over,' lachte de heks, 'Eindelijk mijn doel bereikt!'
Na een minuut was er niks meer over van de Efteling. Rosa en Ronnie keken om zich heen, maar er was enkel een kale vlakte over.

'Nee! Alles voor niets!' riep Ronnie en hij zakte door zijn knieën. Ook Rosa gaf het op en stortte op de grond. 'Nee!' riep ze en ze sloeg met haar vuisten op de grond. Visculamia stond nog bij ze en vroeg 'Haha, leuk sprookje hè? Dit is tot nu toe het enige sprookje dat ik leuk vind aflopen. Geen Efteling meer, hahah!' bulderde ze kwaadaardig, 'Geen huppelende kindjes meer door het Sprookjesbos, geen gillende mensen meer in de Python, geen irritant ge-tatata... Geen pennenveer meer om het verhaal van de Efteling verder te schrijven!'
Ze hurkte tussen Rosa en Ronnie in. 'En dat is allemaal jullie schuld,' fluisterde ze, 'En jullie maar denken dat jullie mij konden verslaan...'

In hun ooghoek zagen Rosa en Ronnie licht. Licht van de zon die langzaam weer opkwam. En toen bedachten ze zich dat het park normaal weer open zou gaan. Duizenden mensen zouden hier herinneringen komen maken. Allemaal kleine kindjes zouden voor het eerst het Sprookjesbos komen verkennen, andere jongens en meisjes zouden vandaag voor het eerst in de Baron mogen. En opa's en oma's zouden vol nostalgie kijken naar hun kleinkinderen op de Stoomcarrousel. 'Nee!' Rosa had zelf nauwelijks door dat ze het hardop riep, 'Daar komt niks van in!'
Ze stond op en rukte de toorts uit Visculamia's handen. Ronnie stond ook op en hield Visculamia stevig bij haar polsen vast.

Rosa hield de Twinkeltoorts in de lucht. Nog 1 keer keek ze naar rechts en zag ze hoe Ronnie Visculamia in bedwang hield. Na een diepe zucht, riep ze door merg en been
'ILLUMINA FANTASIA!'