Efteling na sluitingstijd

9.

'Wat...m-maar...' stamelde Rosa, 'Dat zijn Edna en Rok!'. Ronnie lachte. 'Cool!' juichte hij. Gustave grinnikte: 'Edna is mijn buurvrouw en Rok is de overbuurman van Sindbad. Dus we konden het makkelijk regelen,'. Rosa ging samen met de baron op de rug van de draak zitten. Ronnie klom op Rok's rug samen met de handelaar.

'Vliegen, Edna!' riep Rosa en langzaam steeg ze op. 'Jij ook. Vliegen, Rok!' commandeerde Ronnie. Toen ze in de lucht hingen, keken Rosa en Ronnie elkaar aan. Eerst met een jeetje-wat-hoog-blik en daarna met een wij-zijn-sneller-blik.
'Go go go!' riep Ronnie en de grote vogel scheurde door de lucht. 'Kom op, meissie!' zei Rosa en ook Edna vloog speels over het park heen.

'Woohoo!' juichte Ronnie, 'Dit uitzicht is magisch!'. Rosa keek naar haar neefje op de grote vogel en lachte. 'Te gek! Wat een ervaring!' riep ze.
'Ehm... Pardon. We moeten naar Ruigrijk toe, hè,' sprak Sindbad met een lichte angst in zijn ogen. 'Precies!' riep de baron, 'Het is dan misschien een bijzonder gebeuren voor jullie, maar serieuze zaken gaan voor!'. Rosa en Ronnie keken elkaar aan en zuchtten. Ronnie had een geniepige blik in zijn ogen en hij knipoogde. Rosa glimlachte en knipoogde terug. 3,2,1,... 'Duikvlucht!' riepen ze en snel schoten ze als een speer richting de grond!

'Ho stop!' riep Gustave plotseling, 'Ik zie iets verdachts!' En ja hoor, een groene waas hing over het grote meer van De Vliegende Hollander. Meteen stonden de twee weer in de serieuze stand. 'Dat kan niet goed zijn!' zei Rosa bezorgd, 'Landen, Edna!' Ronnie gaf Rok hetzelfde commando. Ze stapten af en liepen langs het meer af...

Ze vonden het vreemd om te zien. 'Weet iemand misschien wat die kracht zo gevaarlijk maakt?' vroeg Rosa niet onder de indruk. Gustave keek haar aan. 'Het lijkt alsof er niks gebeurt, maar Het Kwaad vernietigt alles, als het ware,'. Ronnie voelde woede opborrelen. Nooit gedacht dat ik ooit boos zou worden op groene rook, dacht hij. 'Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik spring gewoon dat water in!' riep hij woedend.

Ronnie nam een aanloopje om het meer in te springen, maar Rosa pakte hem bij zijn pols, 'Stop!' Sindbad schrok: 'Niet doen! Het Kwaad heeft een vernietigende kracht in zich!'.
Ronnie zuchtte boos.
Opeens zag Rosa iets engs gebeuren. 'Kijk daar eens!' bang wees ze naar de rook. Het Kwaad had zich gevormd tot...een paddestoel? 'Dit is een hint. Gebruik 'm! Als je wilt!' hoorden ze een zware stemmen lachen. De stem bulderde kwaadaardig. 'Dat moet het Sprookjesbos zijn,' zei Ronnie bang. 'Daar is Het Kwaad heen gegaan,'. Rosa knikte. 'En het meest nostalgische deel van het park mag niet verloren gaan!'.
Gustave knikte ook. 'Ik stuur een gedachteboodschap naar Fakir!' zei hij. Hij keek geconcentreerd en fluisterde zijn boodschap. Een paar seconden later kreeg hij al een antwoord. 'Met zijn lange nek heeft Langnek vernomen, dat Het Kwaad naar de waterlelies is gekomen,' hoorde hij in gedachten, 'Naar jullie toe komt draak Lichtgeraakt, je merkt het als hij zijn entree maakt. Stap zodadelijk op zijn rug, en dan keert hij naar hier terug,'.
Plots hoorden ze een brul. 'Daar is hij!' riep Ronnie wijzend naar de lucht. Lichtgeraakt landde en wenkte dat ze op zijn rug moesten klimmen. 'Succes, jongens! Laat Het Kwaad maar eens zien dat de Efteling van ons is!' riep Sindbad. 'Dankjewel!' riepen ze in koor. Ook de baron wenste hen succes: 'Die Groene Wieven kunnen jullie makkelijk aan!'. Rosa en Ronnie knikten bedankelijk. 'We gaan voor goud!' knipoogde Ronnie. Draak Lichtgeraakt steeg op. Ze zwaaiden hun vrienden uit en ze vlogen naar het Sprookjesbos...